Wygoda użytkowania

O Canonie S90 można powiedzieć, że jest aparatem kieszonkowym. Jego niewielkie rozmiary sprawiają, że można go zabierać ze sobą niemal przy każdej okazji. W torbie czy w plecaku nie zajmie nam wiele miejsca i nie powinno być również problemu ze schowaniem go na przykład do kieszeni spodni czy kurtki. Można również zaopatrzyć się w dłuższy pasek (smycz) i nosić go na szyi, co może być dobrym rozwiązaniem w sytuacjach kiedy chcemy go mieć stale pod ręką.

Niewielkie rozmiary aparatu oprócz swoich zalet mogą mieć jednak pewne wady. Na korpusie nie ma bowiem wiele miejsca na ułożenie dłoni, a dodatkowo obsługa małych przycisków i pokręteł, zwłaszcza dla osób o większych dłoniach może okazać się nie do końca wygodna. W sytuacji kiedy zdecydujemy się trzymać S90 jedynie w prawej dłoni, analogicznie jak w przypadku lustrzanki, wówczas okazuje się, że wymaga to ułożenia kciuka na całej części tylnej ścianki aparatu zajmowanej przez przyciski. To może spowodować przypadkowe wciśnięcie, któregoś z przycisków lub poruszenie pokrętła sterującego. Problem ten znika jeśli aparat trzymamy oburącz, opierając palce wskazujące na górnej części obudowy i podtrzymując go kciukami od spodu. W tym przypadku jednak, warto pamiętać o lampie błyskowej znajdującej się z lewej strony górnej ścianki aparatu. Ponieważ przełączenie aparatu w tryb pracy z lampą błyskową skutkuje jej automatycznym wysunięciem należy pamiętać, aby nie zablokować jej przypadkowo palcami lewej dłoni, gdyż mogłoby to uszkodzić mechanizm wysuwający.

Trzeba przyznać, że co do funkcjonalności oraz wygody obsługi przycisków i pokręteł w S90 nie mamy szczególnych zastrzeżeń. Biorąc pod uwagę fakt, że mamy do czynienia z niewielkim kompaktem, mała liczba przycisków nie jest w tym przypadku zaskoczeniem i nie powinna być traktowana jako wada. Przyciski i pokrętła jakie możemy odnaleźć na obudowie testowanego Canona, w połączeniu z menu funkcyjnym pozwalają na w miarę szybką i wygodną kontrolę sporej części parametrów i ustawień. Podoba nam się szczególnie rozwiązanie z pierścieniem sterującym zamontowanym wokół obiektywu. Obsługiwane przez niego funkcje zostały opisane już w poprzednim rozdziale. W tym miejscu warto jednak powiedzieć, że jest on wygodny w użytkowaniu, a dodatkowo obraca się on skokowo, co pozwala na łatwe i precyzyjne ustawienie danego parametru. Niestety nie da się powiedzieć tego samego o pokrętle sterującym znajdującym się na tylnej ściance aparatu. O ile jego naprawdę niewielka szerokość jest uzasadniona małymi rozmiarami aparatu, tak do sposobu jego obrotu można mieć pewne zastrzeżenia. Obraca się on bowiem bardzo luźno, a dodatkowo bez wyczuwalnych skoków. Dokonując zatem zmiany konkretnego parametru musimy uważnie kontrolować wybieraną wartość na ekranie LCD. Naszym zdaniem, gdyby jego obrót odbywał się z wyraźnie wyczuwalnym skokiem, zwiększyłoby to wygodę użytkowania i przyspieszyło precyzyjne ustawianie danego parametru.

Podobnie jak w przypadku G11, musimy trochę ponarzekać na brak bezpośredniego dostępu do ustawień stabilizacji obrazu. Jeśli nawet konstruktorzy nie chcieli dodawać kolejnego przycisku na obudowie, można było chociaż pomyśleć o dodaniu takiej możliwości do programowalnego przycisku S. Niestety, ale dostęp do opcji stabilizacji obrazu jest możliwy jedynie przez menu główne i potrzeba dobrej chwili aby do nich dotrzeć.

Szybkość

Do szybkości działania i obsługi Canona S90 nie mamy większych zastrzeżeń. Od włączenia aparatu do wykonania pierwszego zdjęcia upływa nieco ponad 2 sekundy. Zmiana ogniskowej w pełnym zakresie, w jednym lub w drugim kierunku zajmuje również niewiele ponad 2 sekundy. Poruszanie się po menu i zmiany parametrów odbywają się sprawnie. Na zauważalne, aczkolwiek krótkie opóźnienie trwające niecałe 2 sekundy natrafimy jedynie przy przełączaniu aparatu w tryb odtwarzania. Samo przeglądanie zdjęć natomiast odbywa się płynnie. Przytrzymanie wciśniętego przycisku kierunkowego prawo/lewo powoduje bardzo szybkie wyświetlanie kolejnych zdjęć, ale obraz jest niskiej jakości. Dopiero po zatrzymaniu się na wybranym zdjęciu wyświetla się ono w normalnej jakości. Przy wyświetlaniu kolejnych poziomów miniaturek też nie zanotowaliśmy większych opóźnień. Jedynie załadowanie ostatniego poziomu (w sumie 100 miniaturek) zajmuje zauważalną chwilę trwającą około 3 sekundy. Usuwanie pojedynczych zdjęć zabiera zaledwie moment, a zwykłe formatowanie karty o pojemności 8 GB, zapełnionej w niecałych 70% nieco ponad 1.5 sekundy.

Zdjęcia seryjne

Canon S90 posiada trzy tryby zdjęć seryjnych. Pierwszy i podstawowy pozwala na fotografowanie z prędkością 0.9 kl/s, a ostrość w tym trybie ustawiana jest na pierwszym zdjęciu. Dwa kolejne tryby to seria zdjęć z nastawą AF (ok 0.6 kl/s) oraz seria zdjęć z wyświetlaniem LV (ok 0.6 kl/s). Test zdjęć seryjnych wykonaliśmy dla trybu podstawowego, z kartą SanDisk Extreme III 8.0 GB, przy czułości ustawionej na ISO 1600 i migawce 1/1000 sekundy. Dla poszczególnych rodzajów zapisywanych plików otrzymaliśmy następujące rezultaty:

• 19 zdjęć JPEG LARGE FINE ze średnią prędkością 0.63 kl/s,
• 16 zdjęć RAW ze średnią prędkością 0.53 kl/s,
• 13 zdjęć RAW+JPEG LARGE FINE ze średnią prędkością 0.4 kl/s.

Widać, że we wszystkich przypadkach serie są równe i aparat utrzymuje w przybliżeniu stałą prędkość fotografowania przez całe 30 sekund. Dlaczego jednak nie osiągnęliśmy deklarowanej przez producenta prędkości, chociażby dla plików JPEG? W Canonie S90 mamy do czynienia z analogicznym problemem z jakim zetknęliśmy się przy okazji testowania G11. Zachowanie się aparatu na poszczególnych czułościach, jakie zaobserwowaliśmy podczas jego testowania, skłania nas do wniosku, że od ISO 800 zdjęcia są automatycznie odszumiane. Objawia się to tym, że dla wyższych czułości, zaraz po zrobieniu zdjęcia aparat wyświetla na krótką chwilę komunikat o zajętości (nie zaobserwowaliśmy takiego zachowania dla czułości niższych od ISO 800). Przy użytej przez nas czułości ISO 1600 proces ten spowalnia zapisywanie zdjęć i odbija się negatywnie na osiągach trybu seryjnego.

Podobnie jak w przypadku G11 zdecydowaliśmy się sprawdzić tryb zdjęć seryjnych dla plików JPEG przy czułości ISO 400. W tej sytuacji aparat nie miał już najmniejszych problemów z osiągnięciem prędkości 0.9 kl/s, a podczas 30-sekundowego testu wykonał 29 zdjęć.

Widać, że osiągi trybu seryjnego w Canonie S90 są słabe. Nie dość, że deklarowana prędkość 0.9 kl/s jest i tak niska, to aparat osiąga ją wyłącznie dla plików JPEG i tylko dla czułości nie większych niż ISO 400. Mimo matrycy o tej samej rozdzielczości S90 wypada w tej kategorii nieznacznie gorzej od swojego rówieśnika G11. Szkoda, że Canon nie pomyślał nad podniesieniem osiągów trybu seryjnego w S90 zwłaszcza, że aparat daje świadomemu użytkownikowi naprawdę sporo możliwości, a dobry tryb zdjęć seryjnych mógłby jeszcze bardziej podnieść atrakcyjność tego aparatu.

Podobnie jak w przypadku G11, przy okazji omawiania trybu zdjęć seryjnych, warto wspomnieć parę słów o trybie „słabe oświetlenie”, który może stanowić pewną alternatywę dla normalnego trybu zdjęć seryjnych. Przy stosowaniu funkcji słabego oświetlenia, aparat sam dostosowuje czułość w zakresie od ISO 320 aż do ISO 12.800, przy czym rozdzielczość zdjęć jest ograniczona i ustawiana automatycznie na 1824 × 1368 pikseli. Aparat jednak jest w stanie w tym trybie wykonywać zdjęcia z prędkością 2.1 kl/s. Zdecydowaliśmy się tym razem sprawdzić osiągi tego trybu, a wyniki prezentujemy na poniższym wykresie.

Aparat w tym przypadku dobrał czułość ISO 320 i czas otwarcia migawki na poziomie 1/100 sekundy. Z powyższego wykresu widać, że aparat utrzymuje praktycznie stałą prędkość prze cały czas 30-sekundowego testu i okazuje się ona być zgodna z deklarowaną przez producenta.

Menu

Menu w Canonie S90 jest bardzo podobne do tego, które znamy z G11. Co prawda poszczególne elementy w odpowiednich zakładkach mogą się różnić w stosunku do G11, jednak sama struktura menu jest identyczna.

Menu w trybie fotografowania zostało podzielone na 3 zakładki: menu fotografowania, nastawy ogólne oraz Moje Menu. W trybie odtwarzania zdjęć mamy również do dyspozycji 3 zakładki, a są nimi: menu wyświetlania, menu drukowania oraz nastawy ogólne.

Przyjrzyjmy się teraz bliżej elementom zawartym w poszczególnych zakładkach. Na początek przedstawiamy menu fotografowania:

• Ramka AF - Inteligentny autofokus z priorytetem twarzy, Centrum,
• Wielkość ramki AF - Normalna, Mała
• Powiększenie cyfrowe - Standard, Wyłączony, Cyfrowy telekonwerter,
• Zoom punktu AF,
• Servo AF,
• Wspomaganie AF,
• Lupa ostrości - powiększanie obrazu w ramce ostrości w trybie MF,
• Bezpieczny MF - automatyczne poprawianie ręcznego ustawienia ostrości,
• Sterowanie lampą:
  • Tryb błysku,
  • Korekta ekspozycji,
  • Ilość światła,
  • Tryb synchronizacji,
  • Korygowanie efektu czerwonych oczu,
  • Lampka korekty efektu czerwonych oczu,
  • Bezpieczna FE,
• Korekta kontrastu,
• Bezpiecznik - poprawianie czasu ekspozycji lub przysłony nawet w trybach Tv i Av,
• Filtr wiatru,
• Kontrolne wyświetlanie - czas wyświetlania zdjęcia po jego wykonaniu,
• Informacja kontrolna (wyłączona, szczegóły, sprawdzanie ostrości),
• Wykrywanie mrugnięcia,
• Tryby wyświetlania:
  • Nastawy fotografowania,
  • Linie siatki,
  • Paski 3:2,
  • Histogram,
• Stabilizacja (ciągła, przy zdjęciu, pionowa, wyłączona),
• Stempel daty,
• Zapisz RAW + JPEG (FINE),
• Zaprogramuj przycisk,
• Pamięć nastaw.

Menu wyświetlania zawiera następujące elementy:

• Pokaz zdjęć,
• Usuń,
• Ochrona,
• Obracanie,
• Moje kategorie,
• Korekta kontrastu,
• Korekta efektu czerwonych oczu,
• Kadrowanie,
• Zmień wielkość,
• Moje kolory,
• Przewijanie,
• Kontynuowanie wyświetlania (ostatnio wyświetlane, ostatnio wykonane),
• Efekt przejścia.

Zakładka nastawy ogólne zawiera następujące pozycje:

• Wyciszenie wszystkich dźwięków,
• Wzmocnienie - regulacja głośności poszczególnych dźwięków,
• Opcje dźwięku - ustawianie dźwięków dla poszczególnych funkcji aparatu,
• Wskazówki,
• Jasność LCD (regulacja w 5-stopniowej skali),
• Obraz startowy,
• Formatowanie,
• Numery plików (narastająco lub zawsze od 1),
• Utwórz folder (co miesiąc, co dzień),
• Cofanie obiektywu po przejściu do trybu wyświetlania (1min / 0 sek),
• Oszczędzanie energii (czas automatycznego wyłączania monitora i aparatu),
• Strefa czasowa (dom, świat),
• Data i czas,
• Jednostka miary,
• Standard TV (NTSC, PAL),
• Wybór języka,
• Nastawy domyślne.

W menu drukowania możemy odnaleźć następujące elementy:

• Drukowanie,
• Wybierz obrazy/kopie,
• Wybierz zakres,
• Wybierz wszystkie,
• Skasuj cały wybór,
• Opcje drukowania.

Zakładka Moje Menu umożliwia stworzenie własnego menu, wykorzystując do tego elementy znajdujące się w menu fotografowania. Dzięki niemu możemy przyspieszyć obsługę aparatu, umieszczając w nim najczęściej używane funkcje.

Poza głównym menu użytkownik ma również do dyspozycji menu funkcyjne, zapewniające szybki dostęp do kilku często zmienianych parametrów. Zawiera ono następujące elementy:

• Balans bieli,
• Moje kolory,
• Sekwencja zdjęć ze zmienną ekspozycją lub ostrością,
• Kompensacja lampy błyskowej / regulacja siły błysku,
• Tryb pomiaru światła,
• Tryb wyzwalania migawki,
• Rodzaj, wielkość zdjęcia i kompresja (rozdzielczość filmu w trybie filmowania).

Podczas wykonywania zdjęć do dyspozycji mamy dwa widoki ekranu z informacjami. Do przełączania pomiędzy nimi służy przycisk DISP.. Informacje pojawiające się w poszczególnych widokach można konfigurować w menu fotografowania pod pozycją "tryb wyświetlania", a użytkownik ma do wyboru następujące elementy:

• Nastawy fotografowania,
• Linie siatki,
• Paski 3:2,
• Histogram.

W trybie przeglądania zdjęć mamy do wyboru cztery tryby wyświetlania:

• Samo zdjęcie (brak informacji dodatkowych),
• Widok standardowy (podstawowe informacje),
• Widok szczegółowy,
• Sprawdzanie ostrości.

Przeglądanie zdjęć może odbywać się przy użyciu przycisków kierunkowych prawo/lewo, a wciśnięcie któregoś z nich na dłuższą chwilę powoduje szybkie wyświetlanie kolejnych zdjęć jednak w ograniczonej jakości. Do przeglądania zdjęć można użyć również pokrętła sterującego. Wyświetlane są one wówczas w taki sposób, że pośrodku ekranu widzimy wybrane zdjęcie, a sąsiednie zdjęcia w postaci miniaturek widoczne są po obu jego stronach. W tym trybie przeglądania można użyć, przycisków góra/dół do wyszukiwania zdjęć według daty wykonania. Wciśnięcie przycisku set powoduje wyświetlenie wybranego zdjęcia na całym ekranie LCD.

Zdjęcia można również oglądać w postaci miniaturek. Do dyspozycji mamy cztery poziomy (4, 9, 36 lub 100 miniaturek). Wyświetlane aktualnie zdjęcie można również powiększać.

Jakość zdjęć

Canon S90 umożliwia zapis plików w formacie JPEG zgodnym ze specyfikacjami EXIF 2.2, DPOF 1.1 i DCF. Użytkownicy mają do wyboru dwa stopnie kompresji: średni i duży. Dostępne są następujące rozdzielczości:

• Duża (L) - 3648 × 2736 pikseli,
• Średnia 1 (M1) - 2816 × 2112 pikseli,
• Średnia 2 (M2) - 2272 × 1704 pikseli,
• Średnia 3 (M3) - 1600 × 1200 pikseli,
• Mała (S) - 640 × 480 pikseli,
• Szeroki ekran (W) - 3648 × 2048 pikseli.

W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki, zrobionych w pełnej rozdzielczości, przy czułości ISO 100 i zapisywanych w obu stopniach kompresji.

średnia 1.8 MB
duża 0.8 MB

Lampa błyskowa

W Canonie S90 dostęp do podstawowych opcji lampy błyskowej zapewnia prawy przycisk na krzyżaku wielofunkcyjnym. Po jego wciśnięciu odnaleźć można następujące pozycje (w zależności od trybu pracy aparatu liczba dostępnych opcji może się zmieniać):

• lampa wyłączona,
• lampa włączona,
• lampa automatyczna,
• błysk + długi czas.

• Tryb błysku: automatyczny lub ręczny,
• Korekta ekspozycji (w trybie automatycznym): od -2 do +2,
• Ilość światła (w trybie ręcznym): minimum, średnia, maksimum,
• Tryb synchronizacji: z pierwszą lub z drugą kurtyną migawki,
• Korygowanie efektu czerwonych oczu,
• Lampka korekty efektu czerwonych oczu,
• Bezpieczna FE - automatyczna regulacja szybkości migawki i wartości przysłony zapobiegająca prześwietleniu zdjęć z lampą.

Typowy test siły błysku lampy jaki przeprowadzamy, polega na zrobieniu zdjęcia z czasem ekspozycji 1/100 sekundy, czułością ISO 100 i przysłoną f/8.0. Ogniskową obiektywu ustawiamy na ekwiwalent 50 mm. Efekt porównujemy z analogicznym zdjęciem wykonanym innym aparatem.

Moc lampy S90 porównaliśmy z jego bardziej zaawansowanym bratem G11 i widać z poniższej tabelki, że testowany aparat przegrał ten pojedynek. W przypadku G11 zdjęcie jest nieco lepiej doświetlone.

Canon PowerShot S90	Canon PowerShot G11

Tradycyjnie wykonaliśmy dwa dodatkowe zdjęcia w trybie P. W pierwszym przypadku ustawiliśmy czułość na ISO 100 i pozwoliliśmy aparatowi dobrać parametry ekspozycji (czas 1/60 sekundy, przysłona f/3.2). W drugim przypadku aparat wybrał również automatycznie odpowiednią wartość czułości (ISO 500).

Tryb P, ISO 100	Tryb P, ISO 500 (AUTO)

Rozpoznawanie twarzy

Jednym z trybów ramki AF jest AiAF twarzy czyli inteligentny autofokus z priorytetem wykrywania twarzy. Po znalezieniu twarzy w kadrze zostaje ona otoczona białą ramką. Jeśli aparat znajdzie więcej twarzy, wtedy kolejne dwie (nie więcej) zaznaczone są szarymi ramkami. W momencie wciśnięcia spustu migawki, ostrość ustawiana jest na głównej twarzy, a ramka zmienia kolor na zielony. Pozostałe wykryte twarze, o ile są ostre, również zostają zaznaczone zielonymi ramkami (maksymalnie może pojawić się do 9 ramek).

Trzeba przyznać, że S90 podobnie jak G11 radzi sobie dobrze z wykrywaniem twarzy w kadrze. Potrafi również wykryć te, które nie są skierowane bezpośrednio w stronę aparatu. W szczególności udawało mu się nawet rozpoznać twarze ustawione z profilu.

W Canonie S90 odnajdziemy również funkcję wykrywania mrugnięć. Jeśli fotografowana osoba miała zamknięte oczy w czasie wykonywania zdjęcia, po wykryciu tego faktu przez aparat na ekranie pojawi się ramka otaczająca konkretną twarz oraz specjalna ikona.

Stabilizacja

Stabilizacja obrazu, której opcje dostępne są w menu głównym aparatu, działa w następujących trybach:

• wyłączona,
• ciągła,
• przy zdjęciu,
• pionowa.

Trzeba przyznać że Canon S90 miło nas zaskoczył w tej kategorii. Canona G11 chwaliliśmy za skuteczność stabilizacji obrazu sięgającą niemal 3 EV. W przypadku S90 dostajemy nawet więcej, co widać na powyższym wykresie, gdzie przesunięcie pomiędzy krzywymi sięga 3.5 EV.

Filmy

W Canonie S90 mamy do czynienia z tym sam trybem filmowania co w przypadku G11. Mamy zatem możliwość nagrywania filmów w rozdzielczości 640 × 480 lub 320 × 240 pikseli, z szybkością 30 kl/s (w obu przypadkach). Podczas nagrywania filmów istnieje możliwość skorzystania z zoomu cyfrowego. Jednorazowo można nagrać plik wideo o maksymalnym rozmiarze do 4 GB. Nagrywanie zostanie jednak zatrzymywane po upływie godziny, nawet jeśli rozmiar pliku będzie mniejszy niż 4 GB. Filmy zapisywane są w formacie MOV (H.264 + Linear PCM (mono)). W przypadku trybu filmowania, warto również zwrócić uwagę na funkcję usuwania szumu wiatru, która pozwala stłumić irytujący odgłos pojawiający się podczas kręcenia filmów przy wietrznej pogodzie.

Podobnie jak w G11 w Canonie S90 nie odnajdziemy trybu filmowania w formacie HD. W ostatnim czasie tryb ten znacznie się rozpowszechnił w aparatach cyfrowych, a potencjalni nabywcy coraz częściej przywiązują do niego szczególną wagę. Tryb wideo w formacie HD podniósłby zatem atrakcyjność S90 na tle konkurencji.

Przykładowy film w rozdzielczości 640 × 480 pikseli, nagrany podczas testowania aparatu można pobrać tutaj (rozmiar 33.7 MB)