Zdjęcia naszej scenki wykonaliśmy z obiektywem Canon EF 50 mm f/1.4 USM na przysłonie f/8.0. Zakres czułości w 1D zaczyna się od ISO 100 a kończy na ISO 12800. Możliwe jest programowe rozszerzenie tego przedziału o wartości odpowiadające ISO 50 oraz ISO 25600, 51200 lub 102400. Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć przy najmniejszym wyostrzeniu zdjęć JPEG, zapisanych jako LARGE z minimalnym stopniem kompresji.

50 ISO
1DMkIV
1DMkIII
100 ISO
1DMkIV
1DMkIII
D3
200 ISO
1DMkIV
1DMkIII
D3
400 ISO
1DMkIV
1DMkIII
D3
800 ISO
1DMkIV
1DMkIII
D3
1600 ISO
1DMkIV
1DMkIII
D3
3200 ISO
1DMkIV
1DMkIII
D3
6400 ISO
1DMkIV
1DMkIII
D3
12800 ISO
1DMkIV
D3
25600 ISO
1DMkIV
D3
51200 ISO
1DMkIV
102400 ISO
1DMkIV

Jak już wspominaliśmy Canon 1D Mark IV ma obecnie jednego konkurenta na rynku, a mianowicie Nikona D3s, który odziedziczył 12-megapikselową matrycę po swoim poprzedniku D3. Nie mieliśmy do tej pory możliwości przetestowania najnowszego D3s, dlatego EOS-a 1D porównujemy póki co do D3, a także do poprzedniej wersji Mark III. Jednoznacznego porównania tych aparatów dokonać jest jednak trudno, ze względu na matryce o różnych rozdzielczościach i rozmiarach. Chcielibyśmy na samym początku uczulić, by nie wyciągać wniosków na przykład tylko na podstawie ilości szumów, ale brać także pod uwagę zalety większej ilości pikseli, oraz wyniki w innych kategoriach testowych.

Na niskich czułościach zdjęcia JPEG z 1D Mark IV prezentują się bardzo dobrze. Poza przewagą Canona nad Nikonem w ilości pikseli, a co za tym idzie, wygodniejszym kadrowaniem, trudno doszukiwać się znaczących różnic między tymi aparatami. To, co daje się zauważyć bez wątpienia, to nie do końca dobrze ustalona programowa czułość ISO 50 w najnowszym EOS-ie. W poprzedniej wersji pod tym względem było wszystko w porządku. W rzeczywistości czułość w 1D Mark IV jest trochę większa niż ISO 50 i dlatego w naszym teście zdjęcie na tej czułości wyszło jaśniejsze. O tej wadzie warto pamiętać kiedy pracuje się w trybie Manual.

Szum na zdjęciach JPEG z Canona 1D Mark IV, przy wyłączonej redukcji szumu, zaczyna pojawiać się już na ISO 800–1600. Od tego momentu Canon minimalnie ustępuje pod względem zaszumienia Nikonowi, aż do końca zakresu czułości. Niewielką przewagę w ilości szumu nad Mark IV ma także jego poprzednik, co świadczy niewątpliwie o wysokim poziomie tego leciwego już EOS-a.

Zdjęcia z Canona wykonane na czułości ISO 51200 i 102400 wyglądają bardzo kiepsko. O ile ISO 51200 da się wykorzystać na przykład w Internecie po przeskalowaniu, to ostatnia czułość, ISO 102400, wydaje się kompletnie bezużyteczna. Można zadać sobie pytanie dlaczego firma naraża się na śmieszność wkładając do profesjonalnego aparatu coś, co daje obrazy (słowo obrazy to chyba nadużycie w tym przypadku, bo bardziej pasowałoby tutaj określenie abstrakcje) porównywane z tym, co na wysokich ISO pokazują najsłabsze kompakty...

Jak już wspominaliśmy scenka została sfotografowana na wyostrzeniu 0. Skutek zwiększenia tego parametru przy czułości ISO 100 do 3 i 7 prezentujemy poniżej.

1DMkIV, 100 ISO
wyostrzenie 0
wyostrzenie 3
wyostrzenie 7