To, jak może zachowywać się tani i plastikowy "kit" pokazał nam Nikkor 18-55 mm VR, który w centrum kadru imponował osiągami. Przy porównaniu tego Nikkora do Canona, trzeba jednak brać pod uwagę różnicę w rozdzielczości matryc. Nikkor był testowany na 10 Mpix detektorze Nikona D200, tutaj mamy do czynienia z 8 Mpix matrycą EOS-a 20D. Wyniki Canona trzeba więc zwiększyć o około 7-8%, aby MTFy można było zgrubnie do siebie porównywać.

To co od razu rzuca nam się w oczy, to ogromna poprawa w stosunku do poprzednika. Canon 18-55 mm IS, na ogniskowych 18-35 mm i lekko przymknięty, jest w stanie sięgać poziomu 40 lpmm, co na 20D jest wynikiem naprawdę bardzo dobrym. Gdy porównamy Canona do Nikkora, w zakresie 18-35 mm uzyskamy remis. Nikkor wydaje się lepiej zachowywać na 18 mm, Canon lepiej poczyna sobie na 35 mm, choć różnice (po zastosowaniu przelicznika) są naprawdę niewielkie. Zauważalna przewaga Nikkora wychodzi za to przy ogniskowej 55 mm. Tutaj, na maksymalnym otworze, Canon ledwo przekracza poziom przyzwoitości ustawiony na 30 lpmm, Nikkor zaś sięga prawie 39 lpmm. Nawet po zastosowaniu przelicznika, różnica na korzyść Nikona jest wyraźna.

Jak wygląda sytuacja na brzegu kadru? Rzućmy okiem na poniższy rysunek.

Przebiegi uzyskane dla Canona są przede wszystkim w miarę równe dla wszystkich ogniskowych i wszędzie w okolicach lub powyżej poziomu 30 lpmm. Znów jest to ogromna poprawa w stosunku do poprzednika, który miał problemy z osiągnięciem 30 lpmm dla jakiejkolwiek kombinacji przysłony i ogniskowej.

Sytuacja ta wygląda dobrze nawet na tle chwalonego przez nas Nikkora. Ma on co prawda podobne lub lepsze maksymalne osiągi dla zakresu 18-35 mm (prawie 38 lpmm, co odpowiada około 35 lpmm na Canonie), lecz przede wszystkim na ogniskowej 55 mm zachowanie obu obiektywów jest już podobne (Canon przestaje odstawać), a maksymalny otwór względny dla ogniskowej 18 mm na Canonie wygląda znacznie lepiej.

Jak można podsumować ten rozdział? Nowe obiektywy "kitowe" Canona i Nikona to przede wszystkim ogromny krok do przodu w porównaniu z poprzednikami. Oba dają dobrej jakości obrazy, pierwszy lepiej wypada na brzegu kadru, drugi lepiej w centrum, w efekcie ich zachowanie pod względem rozdzielczości należy oceniać podobnie.

Dla porządku i zgodnie z tradycją, rozdział ten kończymy prezentacją wycinków naszej tablicy testowej uzyskanych na JPEG-ach prosto z aparatu.