Sigma 120-400 mm f/4.5-5.6 APO DG OS HSM - test obiektywu
8. Winietowanie
Na najkrótszej ogniskowej i maksymalnym otworze względnym spadek jasności
w rogach wynosi 15% (−0.48 EV). Po zastosowaniu przysłony f/5.6
zmniejsza się do znikomego poziomu 3%.
Dla 200 mm winietowanie jest praktycznie niezauważalne nawet na maksymalnym otworze, gdzie wynosi 11% (−0.32 EV). Dla f/5.6 spada dodatkowo do tylko 7%.
Bardzo podobna sytuacja panuje dla ogniskowej 300 mm, gdzie na maksymalnym otworze winietowanie wynosi tylko 13% (−0.41 EV) i dla f/8.0 spada do 3%.
Najwięcej potencjalnych problemów wada ta sprawi nam dla najdłuższej ogniskowej, gdzie na maksymalnym otworze sięga poziomu 19% (−0.62 EV). Problem jednak znika całkowicie dla wartości przysłony f/8.0 (8%).
W tej kategorii podobnie dobre, lub momentami ciut lepsze, wyniki notowały Canon 100–400 mm IS oraz Tokina 80–400 mm.