Dwa lata po premierze reporterskiego Nikona D3 pojawił się na rynku jego następca oznaczony symbolem D3s. Informowaliśmy o tym wydarzeniu w artykule „Nikon D3s” z 14 października 2009 roku.

Nowy Nikon okazał się lekko odświeżoną wersją poprzednika. Specyfikacja D3s świadczy o tym, że odziedziczył po D3 matrycę, choć jej zakres czułości rozszerzył się z maksymalnej wartości ISO 25600 aż do ISO 102800. Ponadto D3s zyskał mechanizm samooczyszczania matrycy (drgania filtra dolnoprzepustowego) oraz tryb wideo. Na korpusie D3s pojawiły się także nowe przyciski: „info” oraz „lv”, a w menu funkcja cropowania obrazu odpowiadająca mnożnikowi ogniskowej 1.2. Poza tymi, innych znaczących różnic pomiędzy D3 a D3s nie ma. Te dwa aparaty to ten sam korpus, ten sam pomiar światła i autofokus, ta sama szybkość i menu.

Specyfikacja nowego Nikona nie zrobiła dużego wrażenia na zainteresowanych, ale już po pierwszych testach pojawiły się opinie świadczące o dużo lepszej jakości obrazu generowanego przez D3s nad poprzednikiem i bezpośrednim konkurentem, czyli Canonem 1D Mark IV. Co takiego zrobili konstruktorzy Nikona w ciągu dwóch lat z 12-megapikselową matrycą z D3, że mniej szumi na wysokich czułościach? A może wcale tak nie jest i poza kilkoma mało potrzebnymi do fotografowania funkcjami, D3 w niczym nie ustępuje swojemu następcy? Na te i inne pytania odpowiedź można znaleźć w dalszych rozdziałach tego testu.

Lustrzankę Nikon D3s dostaliśmy do testów dzięki uprzejmości firmy Nikon Polska.

Porównanie danych technicznych aparatów Nikon D3s i D3 oraz Canon 1D Mark IV i 1D Mark III dostępne jest tutaj.