Wygoda użytkowania

Przy pierwszym kontakcie z tym aparatem kilka osób miało problemy ze znalezieniem przycisku włączającego zasilanie. Przycisk umieszczono na górnej ściance, czyli tam, gdzie byśmy się spodziewali, ale jest on dość mały, niezbyt wyraziście podpisany i nie wyróżnia się na tle obudowy. Ogólnie przycisków jest bardzo mało i większość parametrów ustawiamy używając menu ustawień ukrytego pod klawiszem SET albo menu głównego. Układ menu też nie jest całkiem typowy. Widać, że projektanci nie kopiowali gotowych rozwiązań lecz postarali się zrobić wszystko według własnej inwencji. Generalnie doświadczenie nabyte w pracy z innymi aparatami nie wystarczy do szybkiego oswojenia testowanego Exilima. Dopiero dokładne przeczytanie instrukcji obsługi pozwala poznać jego niemałe i dość rzadko spotykane możliwości.

Po kilku dniach obcowania z aparatem można nauczyć się dość sprawnego posługiwania się nim. Nadal przeszkadzają jednak dwie cechy: długi czas włączania i bardzo długi czas zapisu surowych zdjęć oraz niepraktyczne umiejscowienie lampy błyskowej, którą łatwo zasłonić ręką.

Szybkość

Parametry aparatu takie jak szybkość zdjęć seryjnych oraz filmów sugerują szybką pracę również w pozostałych sytuacjach. Niestety spotyka nas tutaj niezbyt miłe rozczarowanie. Od momentu naciśnięcia przycisku włączającego aparat do uzyskania gotowości do fotografowania upływa około 6,5 sekundy. Przez ten czas może nam umknąć niejedno ciekawe ujęcie. Mniej istotny czas jaki upływa od włączenia w wyłączonym aparacie trybu oglądania zdjęć do pojawienia się pierwszego obrazu na ekranie też jest długi w wynosi około 6 sekund. Najbardziej nieprzyjemną niespodzianką, był jednak czas jaki upływa od wykonania zdjęcia zapisywanego w formacie RAW do odzyskania możliwości dalszego fotografowania. Do pomiaru tego czasu użyliśmy karty SD HC Kingstone ultimate 133X o pojemności 32 GB i wyniósł on około 13 sekund. Tak długie oczekiwanie może skutecznie zniechęcić do zapisywania zdjęć w formacie RAW. Dodajmy, że odstęp czasu pomiędzy pojedynczymi klatkami zapisywanymi w najwyższej jakości i rozdzielczości w formacie JPEG to około 2 sekundy. Być może wpływ na ten czas ma również jednosekundowy podgląd wykonanego wcześniej zdjęcia.
Czas formatowania wspomnianej wyżej karty pamięci to nieco ponad 42 sekundy. Operacji formatowania nie powinno się wykonywać zbyt często, ale jeżeli już, to trzeba przeznaczyć na to trochę czasu.
Reakcja na naciśnięcie klawisza MENU oraz SET jest praktycznie natychmiastowa. Zmiana parametrów również następuje bez opóźnień. Zmiana obrazu podczas przeglądu zdjęć jest bardzo szybka. W tym przypadku nie znajdujemy żadnego powodu do narzekań.

Zdjęcia seryjne

Zdjęcia seryjne to mocna strona testowanego kompaktu. Oferuje on aż trzy tryby: normalny, szybki oraz szybki z mechaniczną migawką. W trybie szybkich serii można fotografować z następującymi szybkościami: 1, 3, 5, 7, 10, 15, 30 oraz 40 klatek na sekundę. Tryb szybki z mechaniczną migawką ma poprawiać jakość zdjęć ze względu na własności matrycy CMOS, ogranicza jednak maksymalną szybkość do 30 klatek na sekundę.

W trybie zdjęć seryjnych nie ma możliwości wyboru rozdzielczości zdjęć. W trybie normalnej szybkości zdjęcia mają maksymalną rozdzielczość 10M, a w trybach szybkich rozdzielczość 9M. Niestety nie ma możliwości zapisywania serii w formacie RAW.

Na karcie pamięci aparat zapisuje informacje o zdjęciach wchodzących w skład każdej serii i w trybie odtwarzania wyświetlane są one w postaci animacji.

Zgodnie z naszą procedurą test szybkości zdjęć seryjnych wykonywaliśmy używając karty SD SanDisc Extreme III o pojemności 2.0 GB, przy czułości ustawionej na ISO 1600 i czasie otwarcia migawki 1/1000 sekundy. W tej konfiguracji przez 30 sekund trzymamy wciśnięty spust migawki fotografując stoper umieszczony na różnokolorowym tle.

W instrukcji obsługi znajdujemy informację, że w trybie normalnym, liczba zdjęć w serii ograniczona jest jedynie pojemnością karty pamięci, a szybkość zależy od szybkości karty oraz od okoliczności fotografowania. Uzyskany w naszym teście rozkład momentów wykonywania kolejnych zdjęć w tym trybie, pokazany jest na poniższym wykresie.

Jak widać zdjęcia robione są w bardzo równych odstępach czasu, wynoszących niecałe 2 sekundy. Tak więc średnia szybkość jest tylko niewiele większa od 0,5 klatki na sekundę. Nie ma tu szaleństwa, ale to w końcu najwolniejszy tryb zdjęć seryjnych. Okazuje się, że najwolniejsza z dostępnych szybkich serii (1 kl/s) ma teoretyczną szybkość mniej więcej 2 razy większą od serii normalnej. Nasz test potwierdził dane z instrukcji, a na poniższym wykresie widać, że nadal odstępy czasu pomiędzy kolejnymi ekspozycjami są praktycznie takie same.

Na kolejnym wykresie przedstawiliśmy rozkład czasowy zdjęć w serii z nominalną szybkością 3 klatek na sekundę.

Tutaj również szybkość zgadza się z danymi podawanymi przez producenta i odstępy czasu pomiędzy kolejnymi klatkami są również jednakowe. Tym razem jednak dostrzegamy ograniczenie związane z maksymalną liczbą zdjęć w szybkiej serii. Po 30 ekspozycjach wykonanych w niecałe 10 sekund następuje przerwa potrzebna na ich zapisanie na karcie pamięci. W naszym teście przerwa trwała około 20 sekund. Po tym czasie można wykonać następną serię od nowa przyciskając spust migawki.

Testy serii o nominalnych szybkościach 5, 7, 10, 15, 30 i 40 klatek na sekundę wykazały generalną zgodność wyników z danymi z instrukcji obsługi oraz równomierny rozkład czasowy.

• Przy szybkości 5 klatek na sekundę cała seria trwa niecałe 6 sekund. W czasie 30 sekund udaje się wykonać większość drugiej serii.
• Przy szybkości 7 klatek na sekundę cała seria trwa nieco ponad 4 sekundy. W czasie 30 sekund udaje się wykonać dwie pełne serie.
• Przy szybkości 10 klatek na sekundę cała seria trwa niecałe 3 sekundy. W czasie 30 sekund udaje się wykonać dwie pełne serie.
• Przy szybkości 15 klatek na sekundę cała seria trwa 2 sekundy. W czasie 30 sekund udaje się wykonać dwie pełne serie.
• Przy szybkości 30 klatek na sekundę cała seria trwa poniżej 1 sekundy. W czasie 30 sekund udaje się wykonać dwie pełne serie.
• Przy szybkości 40 klatek na sekundę cała seria trwa poniżej 0,75 sekundy. W czasie 30 sekund udaje się wykonać dwie pełne serie.

Menu

Jak już napisaliśmy we wstępie, menu w aparacie Exilim FH100 wygląda na układane niezależnie od tego co pokazują inni producenci. Nazwy zakładek nie koniecznie informują nas o tym co w nich znajdziemy, a niektóre parametry okazują się zrozumiałe dopiero po przeczytaniu instrukcji obsługi.

W trybie fotografowania menu główne podzielone jest na trzy zakładki o nazwach: REC, Jakość, Nastawa. Zakładka REC zawiera 3 strony/ekrany parametrów, Jakość 2 strony, Nastawa 4 strony. W trybie przeglądania zdjęć znajdujemy dwie zakładki: PLAY oraz Nastawa. Zakładka PLAY zawiera 3 strony, zakładka Nastawa jest taka sama jak w trybie fotografowania. Przejście pomiędzy poszczególnymi stronami wymaga przesuwania kursora po kolejnych wierszach menu. Przejście pomiędzy poszczególnymi zakładkami wymaga przejścia na samą górę lub na sam dół zakładki, w której aktualnie się znajdujemy. Tak więc dostęp do niektórych parametrów wymaga sporo czasu i wysiłku palców. Do sprawnego posługiwania się menu potrzeba również trochę czasu na zapamiętanie, gdzie konkretne parametry zostały umieszczone.

Zakładka REC

• Ostrość (czyli sposób ogniskowania):
  • AF,
  • Makro,
  • Nieskończoność,
  • MF,
• Samowyzwalacz:
  • 10 s,
  • 2 s,
  • x3,
  • Wył.,
• Stabilizator:
  • Auto,
  • Stabilizator aparatu,
  • Stabilizator obrazu (wysoka czułość),
  • DEMO,
  • Wył.,
• Obszar AF:
  • Punktowy,
  • Wielopunktowy,
  • Własny (wybrany przez użytkownika),
  • Śledzenie,
• Światło wspomagające AF (Wł./Wył.),
• Wykrywanie twarzy (Wł./Wył.),
• Stały AF (ciągły AF Wł./Wył.),
• ZS (Zdjęcia seryjne):
  • Wysoka szybkość,
  • Normalna szybkość,
  • F ZS (Wysoka szybkość z mechaniczną migawką),
• Zapisz ZS:
  • Normalnie,
  • Wybierz i zapisz,
  • Zawsze pytaj,
• Cyfrowy zoom (Wł./Wył.),
• Przycisk L/P:
  • AF – Makro – Nieskończoność,
  • Pomiar światła,
  • Samowyzwalacz,
  • Wykrywanie twarzy,
  • ISO,
  • Balans bieli,
  • Skok EV,
  • Wył.,
• Szybka migawka (możliwość wykonania zdjęcia zanim zadziała autofokus; Wł./Wył.),
• Siatka (Wł./Wył.),
• Podgląd (Wł./Wył.),
• Ikona pomocy (Wł./Wył.),
• Siatka (Wł./Wył.),
• Pamięć (wybór parametrów zapamiętywanych przy wyłączaniu aparatu):
  • Błysk,
  • Ostrość,
  • ISO,
  • Balans bieli,
  • Skok EV,
  • Obszar AF,
  • Pomiar światła,
  • ZS,
  • Samowyzwalacz,
  • Siła błysku,
  • Cyfrowy zoom,
  • Pozycja MF,
  • Pozycja zoom.

Zakładka Jakość

• Jakość (zdjęć):
  • Najwyższa,
  • Normalna,
  • Ekonomiczna,
• Jakość (filmów):
  • HD (1280×720, 30 fps),
  • STD (640×480, 30 fps),
• Szybkość (szybkich filmów):
  • 120 fps; 640×480,
  • 240 fps; 448×336,
  • 420 fps; 224×168,
  • 1000 fps; 224×64,
  • 30–120 fps; 640×480,
  • 30–240 fps; 448×336,
• Pomiar światła:
  • Wielopunktowy,
  • Centralny,
  • Punktowy,
• Oświetlenie (automatyczna korekcja jasności zdjęć; Wł./Wył.),
• Siła błysku: +2, +1, 0, −1, −2 [EV],
• Filtr barw:
  • Wył.,
  • Czarno-biały,
  • Sepia,
  • Czerwony,
  • Zielony,
  • Niebieski,
  • Żółty,
  • Różowy,
  • Fioletowy,
• Ostrość (wyostrzanie): +2, +1, 0, −1, −2,
• Nasycenie: +2, +1, 0, −1, −2,
• Kontrast: +2, +1, 0, −1, −2.

Zakładka Nastawa

• Ekran (jasność): Auto 2, Auto 1, +2, +1, 0,
• Eye-Fi (Wł./Wył.),
• Autom. obrót (Wł./Wył.),
• Dźwięki:
  • Rozruch:
    • Dźwięk 1,
    • Dźwięk 2,
    • Dźwięk 3,
    • Dźwięk 4,
    • Dźwięk 5,
    • Dźwięk 6,
    • Wył.,
  • Spust do połowy:
    • Dźwięk 1,
    • Dźwięk 2,
    • Dźwięk 3,
    • Dźwięk 4,
    • Dźwięk 5,
    • Dźwięk 6,
    • Wył.,
  • Migawka:
    • Dźwięk 1,
    • Dźwięk 2,
    • Dźwięk 3,
    • Dźwięk 4,
    • Dźwięk 5,
    • Dźwięk 6,
    • Wył.,
  • Operacja:
    • Dźwięk 1,
    • Dźwięk 2,
    • Dźwięk 3,
    • Dźwięk 4,
    • Dźwięk 5,
    • Dźwięk 6,
    • Wył.,
  • Operacja (głośność),
  • Odtwórz (głośność),
• Numer pliku:
  • Kontunuuj,
  • Resetuj,
• Czas światowy…,
• Datownik,
• Data,
• Data i czas,
• Wył.,
• Regulacja (daty i czasu),
• Format daty:
• RR/MM/DD,
• DD/MM/RR,
• MM/DD/RR,
• Language (23 języki do wyboru w tym polski),
• Czuwanie:
  • 30 s,
  • 1 min,
  • 2 min,
  • Wył.,
• Autom. wył.:
  • 2 min,
  • 5 min,
  • 10 min,
• REC/PLAY:
• Zasilanie wł.,
• Zasilanie wł./wył.,
• Wyłącz,
• USB:
  • Mass Storage,
  • PTP(Pict Bridge),
• Wyjście wideo:
  • NTSC 4:3,
  • NTSC 16:9,
  • PAL 4:3,
  • PAL 16:9,
• Wyjście HDMI:
  • Auto,
  • 1080i,
  • 480p,
  • 576p,
• Rozruch (ekran powitalny),
• Format,
• Wyzerowanie.

Zakładka PLAY:

• Pokaz slajdów,
• MOTION PRINT,
• Edycja filmu,
• Balans bieli,
• Jasność,
• Drukowanie DPOF,
• Ochrona,
• Obrót,
• Zmiana rozmiaru,
• Kadrowanie,
• Kopiowanie,
• Podziel grupę,
• ZS m-druk (konwersja serii zdjęć na obraz zawierający 30 klatek: 5 w pionie × 6 w poziomie),
• Edycja ramek ZS.

Panel sterowania

Naciśnięcie klawisza SET powoduje otwarcie podręcznego menu – panelu sterowania.

• Rozmiar obrazu: RAW, 10M, 3:2, 16:9, 7M, 4M, 2M, VGA,
• Czułość ISO: AUTO, 100, 200, 400, 800, 1600, 3200 (w trybie RAW dostępne jedynie AUTO, 100 oraz 200),
• Balans bieli: auto, światło dzienne, całkowite zachmurzenie, cień, jarzeniówka – zimne, jarzeniówka – dzienne, wolfram, ręczny balans bieli,

• Skok EV (kompensacja),	lub	Przysłona w trybie fotografowania
  		Przysłona w trybie wideo
  		Czas ekspozycji w trybie fotografowania
  		Czas ekspozycji w trybie wideo

• Szybkość zdjęć seryjnych: AUTO, 1, 3, 5, 7, 10, 15, 30, 40 fps,
• Maksymalna liczba zdjęć w serii: 5, 10, 20, 30,
• Liczba zdjęć nagrywanych przed całkowitym wciśnięciem spustu migawki (po wciśnięciu do połowy): 0, 3, 5, 10, 15, 20, 25,
• Lampa błyskowa:
• Automatyka lampy,
• Lampa wył.,
• Lampa wł.,
• Redukcja czerwonych oczu,
• Data i czas.

Jakość zdjęć

CASIO EX-FH100 zapisuje zdjęcia w formacie JPEG zgodnym ze specyfikacjami EXIF 2.2, DCF. 1.0, DPOF. Użytkownicy mogą zapisywać zdjęcia w trzech stopniach kompresji kolejno odpowiadających jakości najwyższej, normalnej i ekonomicznej. Dostępne są następujące rozdzielczości:

• 10M – 3648 × 2736 pikseli,
• 3:2 – 3648×2432 pikseli,
• 16:9 – 3648×2048 pikseli,
• 9M – 3456×2592 pikseli,
• 7M – 3072×2304 pikseli,
• 4M – 2304×1728 pikseli,
• 2M – 1600×1200 pikseli,
• VGA – 640×480 pikseli.

FH100 pozwala również na zapis surowych zdjęć w otwartym formacie DNG (3708×2776 pikseli). Razem ze zdjęciem RAW zawsze zapisywany jest JPEG w rozdzielczości 10M. Niewątpliwa zaleta tego aparatu, obciążona jest niestety pewną uciążliwością – bardzo długim czasem zapisu. W praktyce tryb RAW nadaje się tylko do tych zastosowań, w których odstępy czasu pomiędzy kolejnymi zdjęciami nie mają większego znaczenia. Drugim ograniczeniem w przypadku surowych zdjęć jest bardzo ograniczony wybór dostępnych czułości: ISO 100 lub ISO 200.

W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki, zrobionych w pełnej rozdzielczości, przy czułości ISO 100 i kolejno zapisywanych z coraz większym stopniem kompresji.

RAW 15.0 MB
najwyższa 4.0 MB
normalna 1.9 MB
ekonomiczna 1.3 MB

Lampa błyskowa

Lampa błyskowa w EX-FH100 może pracować w następujących trybach:

• błysk automatyczny,
• błysk wyłączony,
• błysk włączony,
• redukcja czerwonych oczu.

Siłę błysku możemy regulować w przedziale od −2 EV do +2 EV ze skokiem 1 EV.

Odbłyśnik lampy jest bardzo mały i został estetycznie wkomponowany pomiędzy obiektywem, a rękojeścią. Taka lokalizacja jest kompromisem ułatwiającym zachowanie małych rozmiarów aparatu. Prowadzi jednak do sytuacji, w której trzeba pamiętać o tym, aby w przypadku robienia zdjęć z wykorzystaniem lampy trzymać aparat w specjalny, niezbyt wygodny sposób. W przeciwnym razie palce mogą zasłaniać część lampy i powodować powstawanie cieni na zdjęciach. Producent aparatu jest świadomy tej sytuacji, czego dowodzi zamieszczony poniżej fragment instrukcji obsługi.

Siłę błysku lamp najczęściej porównujemy wykonując zdjęcia z efektywną ogniskową około 50 mm przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Do porównania wybraliśmy zwycięzcę przeglądowego testu wakacyjnych kompaktów – Sony HX5, który nie ma czułości ISO 100. Wobec trudności w znalezieniu identycznych ustawień w obydwu aparatach wybraliśmy następujące ustawienia CASIO FH100: ogniskowa 10.1 mm (prawdziwa), przysłona f/10.1, czas ekspozycji 1/100 sekundy, czułość ISO 200. Sony HX5 ustawiliśmy na ogniskową 12.3 mm, przysłonę f/10, czas ekspozycji 1/100 sekundy, czułość ISO 200. Kompensację błysku ustawiliśmy w pozycji maksymalnej siły błysku. Uzyskane zdjęcia przedstawiamy w tabeli poniżej.

CASIO EX-FH100 (M)	Sony HX5 (M)

Porównaliśmy też wygląd zdjęć uzyskanych w trybie automatycznym. CASIO wybrał następujące parametry: przysłona f/4.4, czas ekspozycji 1/15 sekundy, czułość ISO 200. Ustawienia Sony były następujące: przysłona f/4.5, czas ekspozycji 1/60 sekundy, czułość ISO 800. W tabeli poniżej pokazujemy uzyskane zdjęcia.

CASIO EX-FH100	Sony HX5

Porównanie zdjęć wykonanych w trybie manualnym jest dość trudne, bo na tych zdjęciach bardzo mało widać. Wydaje się, że moc lamp błyskowych jest podobnie niska i bardziej przypomina świeczkę niż nowoczesne źródło światła. W trybie automatycznym Sony wybrało wyższą czułość i krótszy czas ekspozycji, co pomaga uzyskać nieporuszone zdjęcia. Zdjęcie z CASIO wygląda też nieco ciemniej niż z Sony. Na pocieszenie dla bardziej zaawansowanych użytkowników FH100 w menu scen specjalnych znajduje się pozycja „Szybki krajobraz nocny i portret”. Program ten robi dwa zdjęcia z błyskiem i kilka ekspozycji bez błysku, a następnie składa je w jedno zdjęcie. Warunkiem powodzenia jest jednak chwilowy bezruch fotografowanych osób.

Dla sprawdzenia czy na pewno niska moc lampy błyskowej nie jest tylko wrażeniem wykonaliśmy zdjęcia starym Canonem PowerShot A610. W trybie P wybrał on przysłonę f/3.2, czułość ISO 200 i czas ekspozycji 1/60 sekundy. Uzyskany obraz przedstawiamy poniżej.

Canon PowerShot A610 (P)

Rozpoznawanie twarzy

Oprogramowanie CASIO FH100 może wykrywać maksymalnie 10 twarzy. Następnie dobiera odpowiednią ogniskową i parametry ekspozycji. Wtedy, gdy nie znajduje żadnej twarzy, wybiera centralny punkt do ustawiania ostrości. Instrukcja obsługi ostrzega, że wykrywanie nie działa, gdy twarze zasłonięte są włosami, w okularach przeciwsłonecznych, w kapeluszu lub gdy schowane są w cieniu. Nie działa również, gdy twarz ustawiona jest pod kątem lub z profilu, oraz gdy jest za bardzo oddalona lub za bardzo zbliżona.

W praktyce działanie wykrywania twarzy wyglądało tak jak podaje instrukcja, ale sporadycznie zdarzały się przypadki uznania przedmiotów z tła za ludzką twarz.

Stabilizacja

Stabilizacja obrazu w CASIO FH100 realizowana jest w oparciu o mechaniczne przesuwanie matrycy.

Podczas testów stabilizacji obrazu, dla kolejnych czasów ekspozycji wykonujemy dwie serie zawierające co najmniej 20 zdjęć. Jedną serię robimy z wyłączoną, a drugą z włączoną stabilizacją. Potem sprawdzamy, ile zdjęć w danej serii jest poruszonych. Otrzymane wyniki prezentujemy w formie procentowej stosunku liczby zdjęć poruszonych do całkowitej liczby zdjęć w serii. Tym razem skuteczność stabilizacji zbadaliśmy dla dwóch ogniskowych 108 mm oraz 240 mm. W sumie w tej części wykonaliśmy prawie 1000 zdjęć. Rezultaty dla tych ogniskowych okazały się bardzo zbliżone i ostateczny wynik przedstawiony na rysunku poniżej uzyskaliśmy przez uśrednienie dwóch składowych.

Według naszej oceny skuteczność stabilizacji obrazu ociera się o 2,5 EV. Jest to dobry wynik i jednocześnie dość typowy dla aparatów kompaktowych. Dodajmy jeszcze, że w przypadku niewystarczającej stabilizacji mechanicznej mamy dodatkowo tryb „BEST SHOT Szybki Stabilizator”. Obydwie funkcje mogą być używane jednocześnie.

Filmy

Jednym z magnesów przyciągających potencjalnych nabywców CASIO FH100 jest bogaty wybór trybów filmowych. Ich listę prezentujemy poniżej.

• HD (1280×720 30 fps),
• STD (640×480 30 fps),
• HS120 (640×480 120 fps),
• HS240 (448×336 240 fps),
• HS420 (224×168 420 fps),
• HS1000 (224×64 1000 fps),
• HS30–120 (640×480 30–120 fps możliwość przełączenia),
• HS30–240 (448×336 30–240 fps możliwość przełączenia).

Jak widać na powyższym zestawieniu testowany aparat nie oferuje możliwości filmowania z rozdzielczością Full HD. Kolejnym ograniczeniem jest brak możliwości zmiany ogniskowej obiektywu ani ostrzenia w trakcie filmowania. Aparat oferuje za to możliwość zapisywania zdjęć z poszczególnych klatek filmu.

Filmy zapisywane są w formacie Motion JPEG AVI, a dźwięk w formacie IMA-ADPCM (stereo) zapisywany jest tylko razem z filmami STD i HD. Istnieje również możliwość zapisywania filmów w formacie gotowym do załadowania na portalu YouTube. Naszym zdaniem filmy z FH100 charakteryzują się dobrą jakością obrazu i dźwięku. Poniżej umieściliśmy linki do przykładowych filmów zapisanych w trybie VGA oraz HD.

Film w rozdzielczości 640×480, 30 kl/s (rozmiar 37 MB)

Film w rozdzielczości 1280×720, 30 kl/s (rozmiar 56 MB)

Filmy o wysokiej szybkości otwierają możliwości poznawania na nowo naszego otoczenia. Mając do dyspozycji 1000 klatek na sekundę można na przykład sprawdzić jak wygląda ekran telewizora kineskopowego z odświeżaniem 50 Hz. Przykładowy film zamieszczamy poniżej.

Film w rozdzielczości 224×56, 1000 kl/s (rozmiar 7.6 MB)