Wygoda użytkowania

Lumix DMC-LX5 ma stosunkowo niewielkie rozmiary i dość prosty kształt. Wydawać by się mogło, że te cechy uniemożliwiają wygodne trzymanie. Okazuje się jednak, że niewielki ale odpowiednio wyprofilowany i pokryty materiałem zwiększającym tarcie uchwyt dla prawej ręki, w połączeniu ze stosunkowo małą wagą wystarczają do tego, żeby zniknęły powody do narzekań. Na obudowie i na obiektywie znajdujemy dużą liczbę przycisków i przełączników. Ich używanie jest wygodne. Jedyne zastrzeżenie budzi małe koło nastaw z funkcją przycisku. Jego przyciskanie okazało się niełatwe i czasem udawało się dopiero po kilku próbach. Wygodę użytkowania poprawia czytelne, chociaż bardzo rozbudowane menu. Autorzy oprogramowania znakomicie przyspieszyli poruszanie się po nim poprzez dodanie funkcji natychmiastowej zmiany strony menu za pomocą dźwigni zoom.

Nie wszystko jednak jest takie różowe. Instrukcja obsługi (przynajmniej w polskiej wersji) przepełniona jest skrótami, których znaczenie nigdzie nie jest wyjaśnione. Do tego mamy wrażenie, że brakuje dobrego ułożenia informacji. Skakanie za pomocą odnośników nie zawsze szybko prowadzi do znalezienia szukanej informacji. Problem z instrukcją na szczęście znika po jakimś czasie, gdy uznamy, że nasz sprzęt poznaliśmy już na tyle, że staje się ona zbędna.

Szybkość

Szybkość testowanego Lumiksa nie budzi żadnych zastrzeżeń. Czas od włączenia aparatu do uzyskania gotowości do fotografowania, limitowany jest niedużą szybkością wysuwania obiektywu. W przypadku włączonej opcji zapamiętania ogniskowej i ogniska przed wyłączeniem, czas ten może nieco wzrosnąć, ale opóźnienie rzędu 1 czy 2 sekund na ogół nie powinno stanowić problemu. Podczas oglądania zdjęć w ogóle nie widać istotnych opóźnień. Czas zapisu zdjęć w formacie RAW na karcie SDHC Kingston Ultimate 133X o pojemności 32 GB to około 2 sekundy. W tym czasie jednak, aparat pozwala wykonywać różne czynności, w tym wykonać kolejne zdjęcie. Formatowanie karty pamięci jest na tyle szybkie, że uznaliśmy, że dokładny pomiar tego czasu nie będzie miał praktycznego znaczenia.
Reakcja na naciśnięcie klawisza MENU oraz na klawisze nawigacyjne podczas poruszania się po menu są błyskawiczne.

Zdjęcia seryjne

Panasonic LX5 oferuje dwa tryby zdjęć seryjnych. Pierwszy z nich dostępny jest z poziomu szybkiego menu. Zgodnie z instrukcją jego szybkość wynosi 2.5 kl/s niezależnie od szybkości użytej karty pamięci. Ma on niestety bardzo istotne ograniczenie liczby zdjęć w serii. W przy przypadku zapisu zdjęć w formacie JPEG w standardowej jakości, do bufora powinno zmieścić się 5 zdjęć. Jeżeli użyjemy zapisu JPEG o wysokiej jakości lub formatu RAW, seria skróci się do zaledwie 3 zdjęć.

Na szczęście wśród zdefiniowanych scen dostępnych po wybraniu odpowiedniego położenia koła nastaw jest jeszcze tryb szybkich zdjęć seryjnych. Ich rozdzielczość ograniczona jest do maksymalnie 3M, a jakość do standardowej, ale podawane przez producenta szybkości robią wrażenie: 10 kl/s przy włączonym „priorytecie prędkości” albo 6.5 kl/s przy włączonym „priorytecie obrazu”. Liczba zdjęć jaką można zapisać w serii ma zależeć od warunków fotografowania i zmieniać się w zakresie od 15 do 100 zdjęć.

Zgodnie z naszą procedurą test szybkości zdjęć seryjnych wykonywaliśmy używając karty SD SanDisk Extreme III o pojemności 1.0 GB, przy czułości ustawionej na ISO 1600 i czasie otwarcia migawki 1/1000 sekundy. W tej konfiguracji przez 30 sekund trzymamy wciśnięty spust migawki fotografując stoper umieszczony na różnokolorowym tle. Na początek popatrzmy na wyniki pomiaru szybkości w zwykłym trybie seryjnym.

W przypadku robienia zdjęć seryjnych w maksymalnej rozdzielczości, nawet po obniżeniu jakości do standardowej w serii zdjęć JPEG zapisywane są jedynie 3 klatki. Potem aparat zatrzymuje się. W celu wykonania następnej serii zdjęć trzeba puścić, a potem ponownie nacisnąć spust migawki. Szybkość też nie ma nic wspólnego z deklarowaną. Zamiast 2.5 kl/s dostajemy trochę mniej niż 1 kl/s.

Następna seria, jaką postanowiliśmy tu zaprezentować złożona była ze zdjęć zapisywanych jednocześnie w formacie RAW oraz JPEG najlepszej jakości.

Jak widać rozkład czasowy jest praktycznie taki sam jak dla samych JPEG-ów o obniżonej jakości. W sumie nie bardzo wiadomo do czego miałby służyć tak zwany tryb zdjęć seryjnych.

Pozostaje nadzieja, że obiecywane parametry trybu szybkich zdjęć seryjnych będą zbliżone do rzeczywistych. Oprócz ograniczeń wspomnianych na wstępie tego podrozdziału w tym trybie użytkownik nie ma też kontroli czułości ISO oraz czasu ekspozycji.

Na powyższym wykresie przedstawiliśmy rozkład czasowy kolejnych zdjęć wykonanych z maksymalną dla tego trybu rozdzielczością, czyli 2048×1536 pikseli z priorytetem szybkości. Aparat automatycznie ustawił czułość na ISO 800, a czas migawki na 1/400 s. Uzyskana seria zawiera 30 zdjęć wykonanych przez około 4 sekundy. Średnia szybkość to około 7.7 kl/s. Jest do przyzwoity wynik, ale znacznie odbiega od deklarowanych 10 kl/s. Spójrzmy jeszcze na analogiczną serię wykonaną z priorytetem jakości.

Tym razem aparat wybrał czułość ISO 500 oraz czas ekspozycji 1/250 s. Seria jest wyraźnie dłuższa i zawiera 53 zdjęcia wykonane w przeciągu ponad 9 sekund. Średnia szybkość tej serii to około 5.7 kl/s. Tym razem odstęp od deklarowanej szybkości 6.5 kl/s nie jest bardzo duży.

Wykonaliśmy również serie testowe w trybie szybkich zdjęć seryjnych z rozdzielczością 1920×1080 pikseli. Zarówno w trybie preferencji szybkości jak w trybie preferencji jakości serie te zawierały po 100 zdjęć. Średnie szybkości serii wyniosły odpowiednio nieco poniżej 7.5 kl/s i nieco poniżej 5.7 kl/s. Wynika stąd, że obniżenie rozdzielczości pomogło wydłużyć serie do maksymalnego rozmiaru podawanego przez producenta, ale nie wpłynęło znacząco na szybkość serii.

Podsumowując ten podrozdział możemy stwierdzić, że tryb zdjęć seryjnych w pełnej rozdzielczości w zasadzie nic nie daje. Mniej więcej to samo można uzyskać szybko przyciskając spust migawki. Tryb szybkich zdjęć seryjnych ma sporo ograniczeń, ale serie rzeczywiście są bardzo szybkie. Szkoda tylko, że osiągi testowanego aparatu znacznie odbiegają od tego co podaje firma Panasonic.

Menu

Panasonic DMC-LX5 posiada bardzo rozbudowane menu główne, do którego dostajemy się przez naciśnięcie klawisza MENU/SET umieszczonego w środku krzyża klawiszy nawigacyjnych, oraz menu podręczne (szybkie), do którego dostęp uzyskujemy przez naciśnięcie klawisza Q.MENU.

Menu główne podzielone zostało na trzy zakładki, ale treść dwóch pierwszych zależy od aktualnego trybu pracy aparatu. Zakładki umieszczone są pionowo – po lewej stronie ekranu. Niektóre zakładki zawierają po kilka stron. Do poruszania się po menu wykorzystywane są klawisze kierunkowe, a szybka zmiana strony możliwa jest za pomocą dźwigni zoom. Dodatkowym ułatwieniem dla użytkowników jest możliwość zapamiętania pozycji menu. Po wyjściu i ponownym wejściu do menu automatycznie wybierana jest ostatnio używana pozycja. Dzieje się tak nawet po wyłączeniu i ponownym włączeniu aparatu.

W trybie nagrywania mamy następujące zakładki:

• menu trybu fotografowania (7 stron),
• menu trybu filmowania (1 strona),
• menu ustawień (7 stron).

W trybie odtwarzania mamy następujące zakładki:

• menu odtwarzania (1 strona),
• menu edycji zdjęć (3 strony),
• menu ustawień (7 stron).

Menu ma przejrzystą formę graficzną, ale zawiera bardzo dużo skrótów. Instrukcja obsługi niestety nie zawiera ich wyjaśnień. Na ogół można trafnie zgadnąć ich znaczenie, ale czasami trzeba sprawdzić co dany parametr zmienia w praktyce.

Menu fotografowania [NAGR.]

• tryb filmu:
• mój film1,
• mój film2,
• multi film,
• standard,
• dynamiczny,
• natura,
• stonowany,
• vibrant,
• nostalgiczny,
• standard B&W,
• dynamiczny B&W,
• stonowany B&W,
• rozmiar obrazu,
• jakość,
• czułość,
• ustawienie limitu ISO,
• przyrost ISO,
• balans biel
• rozpoznawanie twarzy:
• rejestracja automatyczna,
• czułość:
• high,
• normal,
• low,
• tryb AF,
• pre AF:
• OFF,
• Q AF,
• C AF,
• blokada AF/AE:
• AF,
• AE,
• AF/AE,
• tryb pomiaru,
• i.ekspozycja,
• wielokrotna ekspozycja,
• minimalna szybkość migawki,
• zdjęcia seryjne,
• i.rozdzielczość:
• off,
• low,
• standard,
• high,
• i.zoom,
• cyfrowy zoom,
• krok zoomu,
• stabilizator:
• OFF,
• auto,
• mode1,
• mode2,
• lampa wspomagania AF,
• lampa błyskowa,
• synchronizacja lampy,
• 1st,
• 2nd,
• regulacja flesza,
• redukcja czerwonych oczu,
• wizjer optyczny,
• konwersja,
• auto bracket,
• format bracket,
• ustawienie zegara.

Zakładka Film

• tryb nagrywania:
• AVCHD Lite,
• Motion-JPEG,
• jakość nagrania:
• SH,
• H,
• L,
• AF ciągły,
• wyciszenie wiatru.

Zakładka Konfiguracja

• ustawienie zegara,
• strefa czasowa,
• data podróży:
• ustawienie podróży,
• lokalizacja,
• sygnał dźwiękowy:
• pozycja sygnału,
• ton sygnału,
• głośność migawki,
• dźwięk migawki,
• głośność,
• poziom sygnału,
• ton sygnału,
• głośność migawki,
• dźwięk migawki,
• ustawienie właściwości pamięci:
• C1,
• C2–1,
• C2–2,
• C2–3,
• ustawienie „Fn”:
• tryb filmu,
• jakość,
• tryb pomiaru,
• balans bieli,
• tryb AF,
• i.ekspozycja:
• auto bracket,
• format bracketing,
• tryb LCD,
• rozmiar ekranu,
• linie pomocy:
• zapis inf.,
• wzór,
• histogram,
• obszar nagrywania,
• wyświetlanie reszty,
• wskaźnik prześwietlenia,
• przywracanie obiektu:
• przywracanie ustawień zoomu,
• przywracanie ustawień MF,
• wspomaganie MF,
• OFF,
• MF1,
• MF2,
• oszczędzanie energii:
• tryb uśpienia,
• automatyczne wyłączenie LCD,
• odtwarzanie na wyświetlaczu,
• auto podgląd,
• tryb startowy,
• tryb uśpienia,
• zerowanie numeru,
• zerowanie,
• tryb USB:
• wybierz przy połączeniu,
• pictbridge (PTP),
• PC,
• wyjście wideo,
• format TV,
• tryb HDMI,
• AUTO,
• 1080i,
• 720p,
• 576p,
• Viera link,
• menu sceny,
• przywracanie menu,
• rejestracja nazwy użytkownika,
• wyświetlanie wersji,
• format,
• język,
• tryb demo:
• demo stabilizacji,
• auto demo.

Tryb odtwarzania

• odtwarzanie normalne,
• pokaz slajdów:
• wszystkie,
• tylko zdjęcia,
• tylko filmy,
• wybór kategorii,
• tryb odtwarzania:
• zdjęcie,
• AVCHD Lite,
• Motion-JPEG,
• odtwarzanie kategorie.

Odtwarzanie

• kalendarz,
• edycja tytułu:
• pojedyncze,
• wiele,
• podział filmu,
• wpisanie tekstu:
• pojedyncze,
• wiele,
• zmiana rozmiaru:
• pojedyncze,
• wiele,
• przycinanie,
• poziomowanie,
• obróć wyświetlanie,
• ulubione,
• ustawienia druku:
• pojedyncze,
• wiele,
• anuluj,
• zabezpieczenie:
• pojedyncze,
• wiele,
• anuluj,
• edycja rozpoznawania twarzy,
• replace,
• delete,
• kopiuj.

Q.MENU

Korzystając z szybkiego menu można szybko zmieniać wybrane ustawienia bez konieczności wchodzenia do menu głównego. Szybkie menu zawiera następujące ustawienia:

• tryb filmu (ustawianie nasycenia barw, kontrastu, wyostrzania i odszumiania),
• tryb lampy błyskowej,
• zdjęcia seryjne,
• tryb pomiaru naświetlenia,
• tryb autofokusu,
• balans bieli,
• rozmiar zdjęć,
• jakość obrazu wideo,
• jasność ekranu LCD.

Jakość zdjęć

Lumix LX5 potrafi zapisywać zdjęcia w formacie JPEG oraz RAW. Warto zwrócić uwagę, że format JPEG zgodny jest ze specyfikacją DPOF oraz z nową specyfikacją Exif 2.3. Dzięki temu w nagłówku zdjęć znajdziemy więcej informacji na jego temat.

Dostępne są aż cztery formaty obrazu: 1:1, 4:3, 3:2 oraz 16:9. Wybór jednego z nich sprowadza się do odpowiedniego ustawienia przełącznika umieszczonego na górnej powierzchni tubusu obiektywu. Dla każdego z formatów dostępne są następujące rozdzielczości:

Format obrazu [1:1].

• (7.5M) 2736×2736 pikseli
• (5.5M) 2304×2304 pikseli
• (3.5M) 1920×1920 pikseli
• (2.5M) 1536×1536 pikseli
• (0.2M) 480×480 pikseli

Format obrazu [4:3].

• (10M) 3648×2736 pikseli
• (7M) 3072×2304 pikseli
• (5M) 2560×1920 pikseli
• (3M) 2048×1536 pikseli
• (2M) 1600×1200 pikseli
• (0.3M) 640×480 pikseli

Format obrazu [3:2].

• (9.5M) 3776×2520 pikseli
• (6.5M) 3168×2112 pikseli
• (4.5M) 2656×1768 pikseli
• (3M) 2112×1408 pikseli
• (2.5M) 2048×1360 pikseli
• (0.3M) 640×424 pikseli

Format obrazu [16:9].

• (9M) 3968×2232 pikseli
• (6M) 3328×1872 pikseli
• (4.5M) 2784×1568 pikseli
• (2.5M) 2208×1248 pikseli
• (2M) 1920×1080 pikseli
• (0.2M) 640×360 pikseli

LX5 pozwala na zapis surowych zdjęć w plikach o rozszerzeniu .rw2. Proporcje boków zdjęć zapisanych w formacie RAW są zbliżone choć nie identyczne z zapisanymi w formacie JPEG. Zapis surowych zdjęć możliwy jest jedynie po wybraniu maksymalnej rozdzielczości, a maksymalna dostępna czułość to ISO 3200. Zapisanie pojedynczego zdjęcia w formacie RAW zajmuje ok. 2 sekund, ale w tym czasie można normalnie korzystać z aparatu.

Kilka najniższych linii zapisanych w formacie RAW zawiera informację o prądzie własnym matrycy a nie o obrazie. Poszerza to możliwości późniejszej obróbki tak zapisanego zdjęcia.

W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki, zrobionych w pełnej rozdzielczości, przy czułości ISO 100 i kolejno zapisywanych w najlepszej oraz standardowej jakości.

najwyższa 3.9 MB
standardowa 1.9 MB

Lampa błyskowa

Lumix LX5 wyposażony został we wbudowaną lampę błyskową wysuwającą się z górnej ściany obudowy. Jej zasięg przy czułości Auto ISO producent określa 0.8–7.2 m przy szerokim kącie oraz 0.3–4.4 m przy ustawieniu tele. Moc błysku może być regulowana w zakresie ±2 EV ze skokiem 1/3 EV. Dodatkowo aparat ma gorącą stopkę umożliwiającą korzystanie z zewnętrznej lampy błyskowej.

W menu głównym możemy wybrać następujące tryby pracy wbudowanej lampy błyskowej:

• AUTO,
• AUTO/redukcja efektu czerwonych oczu,
• zawsze włączona,
• zawsze włączona/redukcja efektu czerwonych oczu (tylko dla scen IMPREZA lub ŚWIATŁO ŚWIECY),
• spowolniona synchronizacja/redukcja efektu czerwonych oczu,
• zawsze wyłączona.

Dostępność ustawień lampy błyskowej zależy od wybranego trybu nagrywania. Instrukcja obsługi zawiera dość dużą tabelkę z pełną informacją na ten temat – jest ona zbyt duża, żeby dała się zapamiętać.

Siłę błysku lamp najczęściej porównujemy wykonując zdjęcia z efektywną ogniskową około 50 mm przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Do porównania wybraliśmy jednego z konkurentów w klasie zaawansowanych kompaktów – Samsunga EX1. Uzyskane zdjęcia przedstawiamy w tabeli poniżej.

Lumix LX5 (M)	Samsung EX1 (M)

Porównanie zdjęć wykonanych w trybie manualnym jest dość trudne, bo na tych zdjęciach bardzo mało widać. Wygląda na to, że moc lamp błyskowych jest podobnie niska.

Dla uzyskania pełniejszego rozeznania w możliwościach lampy błyskowej testowanego Panasonika wykonaliśmy jeszcze dwa zdjęcia, w których parametry ekspozycji dobrane były automatycznie przez aparat. W pierwszym przypadku czułość pozostała na poziomie ISO 100, a w drugim ustawiona była automatycznie. W tabeli poniżej pokazujemy uzyskane zdjęcia i parametry ekspozycji.

Lumix LX5 1/60 s, f/2.8, ISO 100	Lumix LX5 1/60 s, f/2.8, ISO 800

Dzięki stosunkowo dużej jak na aparat kompaktowy światłosile obiektywu zdjęcia wykonane przy automatycznych ustawieniach parametrów ekspozycji wydają się dość dobrze doświetlone.

Rozpoznawanie twarzy

Do tej pory mianem rozpoznawania twarzy określaliśmy funkcję wykrywania twarzy w kadrze. Panasonic LX5 oprócz wykrywania oferuje funkcję rozpoznawania twarzy. Aparat potrafi nie tylko znaleźć twarze znajdujące się w kadrze, ale także podać imiona rozpoznanych osób, o ile wcześniej zostały one wpisane do pamięci. Maksymalnie zapamiętać można imiona i daty urodzin dla 6 osób. Skuteczność tej funkcji zależy od jakości obrazu twarzy. Słabe czy zbyt silne oświetlenie, twarz zbyt mała lub zbyt duża albo ustawiona profilem może powodować błędy rozpoznawania. Funkcja ta jest jednym z niewielu nowoczesnych gadżetów jakie oferuje oprogramowanie testowanego Panasonika.

Stabilizacja

Panasonic Lumix DMC-LX5 wyposażony jest w system optycznej stabilizacji obrazu oznaczony symbolem POWER O.I.S. Tryb pracy stabilizatora obrazu wybieramy w menu z pośród następujących opcji:

• OFF – wyłączony,
• AUTO – automatyczny wybór trybu,
• MODE1 – stabilizacja włączona,
• MODE2 – stabilizacja uruchamiana przy naciskaniu spustu migawki.

Podczas testów stabilizacji obrazu, dla kolejnych czasów ekspozycji wykonujemy dwie serie zawierające co najmniej 20 zdjęć. Jedną serię robimy z wyłączoną, a drugą z włączoną stabilizacją. Potem sprawdzamy, ile zdjęć w danej serii jest poruszonych. Otrzymane wyniki prezentujemy w formie procentowej stosunku liczby zdjęć poruszonych do całkowitej liczby zdjęć w serii. Tym razem sprawdziliśmy skuteczność stabilizacji w trybie ciągłym dla ogniskowej 90 mm. W sumie wykonaliśmy nieco ponad 400 zdjęć. Wynik przedstawiamy na rysunku poniżej.

Musimy przyznać, że wynik nas zaskoczył. Skuteczność stabilizacji dochodzi do 4 EV. Jesteśmy pod wrażeniem – po prostu „szacun”.

Jak wygląda skuteczność stabilizacji obrazu w praktyce można ocenić na podstawie umieszczonych w ostatnim rozdziale zdjęć przykładowych nr 7, 8 i 19, które zostały wykonane „z ręki”.

Filmy

Materiał filmowy rejestrowany za pomocą Lumiksa LX5 można zapisać w formacie Quick Time Motion JPEG albo w formacie AVCHD Lite. Niezależnie od trybu wideo dźwięk nagrywany jest jedynie w wersji monofonicznej.

Przy zapisie w formacie Motion JPEG Lumix LX5 oferuje następujące tryby wideo:

• HD – rozdzielczość 1280×720 pikseli, 30 kl/s, format obrazu 16:9,
• WVGA – rozdzielczość 848×480 pikseli, 30 kl/s, format obrazu 16:9,
• VGA – rozdzielczość 640×480 pikseli, 30 kl/s, format obrazu 4:3,
• QVGA – rozdzielczość 320×240 pikseli, 30 kl/s, format obrazu 4:3.

W formacie AVCHD Lite filmy zawsze zapisywane są w rozdzielczości HD (1280×720 pix.), ale można wybrać jeden z trzech stopni kompresji. Najniższa kompresja odpowiada strumieniowi danych około 17 Mbps, średnia około 13 Mbps, a najwyższa około 9 Mbps. W opisie parametrów tego trybu napotykamy na informację, że zapis ma szybkość 50 klatek na sekundę. Matryca daje jednak tylko 25 klatek na sekundę. Nie jest to wyjaśnione w instrukcji obsługi, ale jest to sposób zapisu zgodny ze specyfikacją standardu AVCHD Lite, przewidującą dwukrotne odtwarzanie każdej klatki filmu.

Godną pochwały cechą Panasonika LX5 jest możliwość zmiany ogniskowej obiektywu w trakcie filmowania. Działa też autofokus i optyczna stabilizacja obrazu. Jeżeli w trakcie filmowania korzystamy z zoomu, to musimy liczyć się z tym, że na nagraniu może pojawić się delikatny dźwięk przesuwania uruchamiającej go dźwigni. Nie powinno jednak być słychać pracy mechanizmu zmiany ogniskowej w obiektywie.

Z jednej strony należy docenić sukces jakim jest możliwość filmowania w rozdzielczości HD za pomocą aparatu wyposażonego w matrycę CCD (a nie CMOS), z drugiej jednak można wytknąć, że testowany aparat nie oferuje możliwości filmowania z rozdzielczością Full HD. W sumie uznajemy, że pomimo pewnych ograniczeń LX5 bardzo dobrze sprawdza się jako sprzęt do rejestracji wideo. Poniżej umieściliśmy linki do przykładowych filmów.

Film w rozdzielczości 1280×720 pix, 25 kl/s (AVCHD, rozmiar 45 MB)

Film w rozdzielczości 848×480 pix, 30 kl/s (rozmiar 30 MB)

Film w rozdzielczości 320×240 pix, 30 kl/s (rozmiar 12 MB)

Film w rozdzielczości 1280×720 pix, 30 kl/s (rozmiar 41 MB)

Film w rozdzielczości 640×480 pix, 30 kl/s (rozmiar 19 MB)