Sony Alpha DSLR-A580 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- L – 4912×3264 (3:2) oraz 4912×2760 (16:9),
- M – 3568×2368 (3:2) oraz 3568×2000 (16:9),
- S – 2448×1624 (3:2) oraz 2448×1376 (16:9).
Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W systemie Alpha funkcja ta znajduje się w menu funkcyjnym pod nazwą „Strefa twórcza”. Można w niej zmienić ustawienia dla trybów: Standard, Intensywny, Portret, Krajobraz, Zachód słońca lub Czarnobiały. Regulacja każdego z trzech parametrów odbywa się w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym.
Wybrane funkcje specjalne
W Sony A580, posiada dwie funkcje związane z podnoszeniem zakresu tonalnego na plikach JPEG. Pierwsza metoda – DRO (ang. Dynamic Range Optimizer), polega na automatycznej obróbce pojedynczego zdjęcia, sprowadzającej się głównie do rozjaśniania cieni. W efekcie możemy spodziewać się poprawy wizualnego odbioru zdjęcia, jednak okupione to będzie wzrostem szumu w rozjaśnianych partiach obrazu. Znacznie bardziej interesującą metodą jest tworzenie zdjęć techniką HDR – aparat wykonuje trzy zdjęcia jedno za drugim, odpowiednio ustawiając parametry ekspozycji i tworzy jeden wynikowy obraz. Zarówno w przypadku DRO jak i HDR ustawić możemy rozpiętość dynamiki, która jest dla nas interesująca – w przedziale ±3.0 EV.
Sfotografowaliśmy scenę, na której występowały duże kontrasty między jasnymi i ciemnymi partiami obrazu. Poniżej prezentujemy kilka zdjęć dla różnych ustawień HDR wraz z wycinkami ilustrującymi poziom szumów w światłach i cieniach. Można zauważyć, że wynikowe pliki HDR są poprawne i da się nimi uzyskać zauważalnie lepszą rozpiętość tonalną – należy jedynie zadbać o dobranie odpowiedniej wartości różnicy EV, by uzyskany efekt nie był przesadzony.
HDR off |
|
HDR 1.0EV |
|
HDR 3.0EV |
|
HDR 6.0EV |
|
Sony A580, ISO 400 | |||
off |
|||
1.0EV |
|||
3.0EV |
|||
6.0EV |
Ciekawą funkcją, jaką odnajdziemy w A580, jest rejestrowanie panoram, które tworzymy przesuwając aparat wzdłuż interesującego nas kadru. Działa ona w analogiczny sposób jak w testowanym niedawno modelu A55. Mechaniczna migawka w trakcie wykonywania panoramy jest cyklicznie wyzwalana, a po zakończeniu całej operacji aparat przetwarza wykonane zdjęcia i tworzy obraz w formacie panoramicznym. Podobnie jak A55, Sony A580 umożliwia tworzenie panoram 3D, które są wykonywane w ten sam sposób. Różnica występuje dopiero w sposobie przetwarzania zarejestrowanych zdjęć. Tak wygenerowane panoramy oglądać możemy za pomocą stosownych telewizorów Sony z dołączonymi okularami.
Wykonując panoramy możemy wybrać zarówno kierunek jej wykonywania, jak i orientację (lewo-prawo, góra-dół). W przypadku panoram 3D mamy jedynie możliwość wyboru lewo-prawo. Dodatkowo możemy wybrać szerokość panoramy. W efekcie do dyspozycji mamy następujące wynikowe rozmiary obrazów:
- rozmiar standardowy:
- 3872×2160 pix w pionie,
- 8192×1856 pix w poziomie,
- rozmiar szeroki:
- 5536×2160 pix w pionie,
- 12416×1856 pix w poziomie,
- 3D rozmiar 16:9:
- 1920×1080 pix w poziomie,
- 3D rozmiar standardowy:
- 4912×1080 pix w poziomie,
- 3D rozmiar szeroki:
- 7152×1080 pix w poziomie.
Poniżej przedstawiamy przykładowe panoramy klasyczne oraz jedną 3D. Te drugie zapisywane są w formacie MPO.
2D |
|
|
|
3D |
|
Przy wykonywaniu panoram warto zawsze od razu sprawdzić efekt końcowy. Zdarza się czasami, że panoramy nie są pełne, choć w trakcie ich generowania wykonaliśmy cały niezbędny zakres ruchu. Dzieje się tak zazwyczaj kiedy zbyt wolno obracamy aparat. W przypadku A580 wszystkie panoramy wyszły pełne, ale przykład można znaleźć w teście aparatu A55. Zdarzają się również mniejsze lub większe błędy łączenia na granicy kadrów. Część z błędów wynikać może oczywiście z poruszających się obiektów, których powinno się unikać przy wykonywaniu panoram.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z Sony A55, A450 i Canona 550D.
ISO 100 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 200 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 400 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 800 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 1600 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 3200 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 6400 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
ISO 12800 | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
Patrząc na powyższe wycinki, można w zasadzie powtórzyć większość z tego, co zostało powiedziane przy okazji testu modelu A55. Co prawda można się dopatrzyć minimalnie mniejszego szumu w przypadku A580, jednak podobnie jak w A55 widać, że JPEG-i są silnie odszumiane na wyższych czułościach. Sony A580 posiada te same ustawienia dotyczące procesu odszumiania jak A55. Nie można zatem zupełnie go wyłączyć, a jedyne co użytkownik może zrobić, to wybrać jedną z opcji: odszumianie słabe lub automatyczne. Jak widać na powyższych wycinkach, mimo wybrania opcji „słabe”, odszumianie jest jednak intensywne. W miarę wzrostu czułości w wyniku odszumiania zaczynają się zacierać szczegóły na zdjęciu, co wyraźnie widać na zdjęciach.
W Sony A580, podobnie jak z A55, wprowadzono dodatkowy tryb wyboru czułości ISO nazywany „wieloklatkową redukcją szumu”. Obejmuje on zakres od ISO 100 do ISO 25600 i w trybie tym aparat automatycznie wykonuje serię zdjęć, które następnie są składane i uśredniane, a zdjęcie wynikowe charakteryzuje się niższym poziomem szumu, niż analogiczne wykonane przy zwykłym ustawieniu konkretnej wartości ISO. W poniższej tabelce prezentujemy zdjęcia scenki oraz tablicy szumów wykonane zarówno przy normalnym ustawieniu czułości jak i w trybie wieloklatkowej redukcji szumu.
ISO 100 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 100 | |||
|
|
||
ISO 200 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 200 | |||
|
|
||
ISO 400 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 400 | |||
|
|
||
ISO 800 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 800 | |||
|
|
||
ISO 1600 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 1600 | |||
|
|
||
ISO 3200 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 3200 | |||
|
|
||
ISO 6400 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 6400 | |||
|
|
||
ISO 12800 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
||
ISO 12800 | |||
|
|
||
ISO 25600 (wieloklat. red. sz.) | |||
|
|
Widać, że tryb „wieloklatkowej redukcji szumu” może się przydać przy fotografowaniu w słabych warunkach oświetleniowych, kiedy zmuszeni jesteśmy użyć wysokich czułości. Dostrzegalne różnice pojawiają się bowiem jedynie dla wysokich wartości ISO.
Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy jeszcze wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w A580. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3.
Sony A580, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|