Pentax K-r - test aparatu
2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
Korpus K-r jest wyraźnie przebudowany w stosunku do modelu K-x. Jego wymiary to 125.0×97.0×68.0 mm. Przypomnijmy, że wymiary K-x wynoszą 122.5×91.5×67.5 mm, a K-7 130.5×96.5×72.5 mm. Tak więc nowy Pentax plasuje się pod względem rozmiarów gdzieś pomiędzy K-x a K-7. Podobnie jest z wagą tego aparatu, choć w tym przypadku bliżej mu do K-x niż K-7. Aparaty Pentax K-x, K-r i K-7 ważą odpowiednio 515, 544 i 670 gramów.
Korpus K-r jest wykonany z typowych materiałów z jakich zbudowane są
amatorskie lustrzanki. Nie dysponujemy danymi od producenta mówiącymi
jakich materiałów użyto do jego produkcji. Wygląda to na tworzywo sztuczne, aczkolwiek
wydaje się, że jest ono lepszej jakości niż w przypadku korpusu Pentaksa
K-x. Całość obudowy robi bardzo dobre wrażenie, zdecydowanie lepsze niż
w przypadku K-m/x. Nowy Pentax niestety nie ma uszczelnień przy
gnieździe pamięci i pokrywie zasilania. Twarda guma zasłania natomiast
szczelnie gniazdo VIDEO/PC. Uchwyt oraz część lewej ścianki aparatu
pokryte są cienką okleiną z miękkiego tworzywa sztucznego imitującego
skórę. Dłoń dobrze przylega do uchwytu, a jego spore rozmiary gwarantują
swobodne trzymanie aparatu. Producent od razu zadeklarował, że nowy
Pentax K-r będzie dostępny w trzech wersjach kolorystycznych: czarnej,
czerwonej i białej.
Zasilanie i gniazda
Najniższa seria lustrzanek Pentaksa była znana z tego, że zasilało się ją
czterema akumulatorkami/bateriami typu AA. W nowym K-r nastąpiły pewne
zmiany z tym związane. Standardowo K-r jest już zasilany akumulatorem
litowo-jonowym D-LI109 o pojemności 1050 mAh. W zestawie wraz z nim
znajduje się odpowiednia ładowarka o oznaczeniach D-BC109. Komora
zasilania w aparacie jest jednak wyprofilowana tak, by włożyć do niej
cztery akumulatorki AA. Nie ma w niej odpowiednich styków, ale dzięki
opcjonalnemu adapterowi D-BH109, aparat może być zasilany akumulatorkami
tak jak w przypadku starszych modeli. Klapka od zasilania zamykana jest
na plastikowy zatrzask. Jej otwarcie wymaga użycia paznokci, co nie dla
każdego jest wygodnym rozwiązaniem. Wyprofilowanie gniazda akumulatora
jest wykonane tak, aby można go było włożyć tylko w jeden sposób. Na
klapce znajduje się ponadto rysunek pokazujący, że akumulator należy
wkładać stykami w dół. Aparat może być także zasilany w sposób ciągły
za pomocą opcjonalnego adaptera K-AC109E.
Specyfikacja podaje, że ilość wykonanych zdjęć na akumulatorze D-LI109 jest około dwa razy mniejsza, niż gdyby aparat byłby zasilany czterema akumulatorkami AA. Sprawdzić tego nie mogliśmy, bo nie dysponowaliśmy adapterem do akumulatorów. Na dedykowanym akumulatorze można wykonać około 600 zdjęć, przy czym liczba ta może zmienić się w zależności od tego, jak często używa się wyświetlacza, podglądu na żywo i nagrywania filmów.
Nowy akumulator słabo radzi sobie na mrozie. Przy temperaturach ujemnych rzędu −5°C aparat odmawia posłuszeństwa po około 15 minutach pracy. Przy niższych temperaturach jest jeszcze gorzej. Z używanym równolegle Canonem 50D nie było takich problemów. Ponadto nadal nie poprawiono komunikacji między zasilaniem a aparatem. Choć wskaźnik pojemności akumulatora wskazuje jego rychłe wyczerpanie, to zdjęcia można jeszcze robić długo. Po jakimś czasie wskaźnik może zmienić kolor sygnalizujący, że zużycie baterii jest o wiele mniejsze niż pokazywał wcześniej.
Pentax K-r współpracuje z kartami pamięci SD/SDHC. Na obudowie znajduje się jedno gniazdo USB 2.0 mini-B, które jednocześnie pozwala na podłączenie przewodów AV. Aparat dysponuje także łączem podczerwonym IrSimple.
Przyciski
Mimo zmiany w wyglądzie obudowy, układ przycisków w nowym Pentaksie
pozostał dokładnie taki sam jak w modelu K-x.
Obok spustu migawki wokół którego jest włącznik aparatu, znajdują się przyciski kompensacji ekspozycji i zielony przycisk funkcyjny. Koło nastaw zawiera następujące programy:
- P – Hyper Program,
- Sv – priorytet czułości,
- Tv – priorytet migawki,
- Av – priorytet przysłony,
- M – tryb manualny,
- lampa wyłączona,
- portret nocny,
- sport,
- makro,
- krajobraz,
- portret,
- tryb automatyczny,
- SCN – programy tematyczne,
- tryb wideo.
Trzymając aparat oburącz, pod lewym kciukiem obok obiektywu łatwo można wyczuć przełącznik trybu ręcznego i automatycznego ustawiania ostrości. Po drugiej stronie obiektywu jest natomiast blokada bagnetu.
Menu
Menu w Pentaksie K-r jest bardzo bogate, podobnie jak w K-x i K-7. W nowym
Pentaksie mamy kilka dodatkowych opcji, kilka opcji ubyło, niektóre
zamieniły się miejscami. Menu podzielone jest na cztery grupy zakładek:
Fotografowanie, Odtwarzanie, Ustawienia i Ustawienia niestandardowe.
Poszczególne zakładki zawierają opisane poniżej opcje.
Cztery pierwsze czerwone zakładki menu Fotografowanie zawierają następujące pozycje:
- Zdjęcia niestandardowe – ustawienia nasycenia, odcienia, tonów, kontrastu i ostrości dla trybów: jasne, naturalne, portret, pejzaż, żywe, blady, pomijanie wybielania, film odwracalny, monochromatyczny,
- Format plików – JPEG, RAW, RAW+,
- Rozdzielczość JPEG – 12, 10, 6, 2 MPix,
- Jakość plików JPEG – ***, **, *,
- Tryb AF – AF.A, AF.S, AF.C,
- Pomiar ekspozycji – matrycowy, centralnie ważony, punktowy,
- Wybór punktu AF – AUTO 5, AUTO 11, ręczny wybór, punkt centralny,
- Krosowanie – rodzaj filtru cyfrowego, który pozwala uzyskać zdjęcie o odmiennych kolorach i kontraście podobne do zdjęcia analogowego wywołanego w niewłaściwym typie odczynników,
- Filtr cyfrowy – ustawienie kolorystyki, efektów graficznych i wyglądu zdjęcia: aparat dziecinny, retro, wysoki kontrast, ekstrakcja kolorów, miękki, błysk gwiazd, rybie oko, filtr niestandardowy; każdy z trybów można dodatkowo regulować,
- Zdjęcia HDR – OFF, AUTO, HDR, HDR1, HDR2, HDR3, automatyczne wyrównanie,
- Wielokrotna ekspozycja – złożenie zdjęcia z maksymalnie 9 ujęć plus opcja automatycznego dostosowania ekspozycji,
- Zdjęcia z przedziałem czasu – ustawienie: przedziału czasu, liczby zdjęć, czasu początku rozpoczęcia serii,
- Redukcja ziarna przy wysokim ISO – Auto, OFF, Niska, Średnia, Silna, Niestandardowe (ustawienie dla danego ISO),
- Redukcja ziarna przy długich czasach – Auto, ON, OFF,
- Film – opcje ustawień dla filmu (patrz podrozdział Live View i wideo),
- Podgląd na żywo (patrz podrozdział Live View i wideo),
- Natychmiastowy podgląd,
- Ustawienie zakresu dynamicznego – kompensacja prześwietlenia (ON, OFF) i kompensacja cienia (OFF, 1, 2, 3),
- Korekta obiektywu – korekta dystorsji, korekta aberracji chromatycznej,
- Przestrzeń barw – AdobeRGB lub sRGB,
- Format plików RAW – PEF lub DNG,
- Zielony przycisk,
- Przycisk AF/AE-L,
- Pamięć,
- Stabilizacja drgań,
- Ogniskowa dla obiektywów bez CPU.
Niebieska zakładka to menu Odtwarzania, w którym znajdziemy:
- Pokaz slajdów,
- Szybki zoom – x2, x4, x8, x16,
- włączenie informacji Jasne/ciemne obszary,
- włączenie automatycznego obrotu zdjęć,
- IrSimple – bezprzewodowe wysyłanie/odbieranie,
- kasowanie wszystkich zdjęć.
Kolejne cztery zakładki to menu Narzędzia:
- Język,
- Ustawienie daty,
- Czas na świecie,
- Rozmiar tekstu,
- Sygnał dźwiękowy,
- Podpowiedzi,
- Ekran stanu – wybór koloru,
- Poziom jasności LCD – zakres ±7,
- Dostrajanie koloru monitora LCD,
- Połączenie USB – MSC lub PTP,
- Nazwa folderu,
- Utwórz nowy folder,
- Prawa autorskie – możliwość zapisania w EXIF-ie autora zdjęcia i właściciela praw autorskich,
- Automatyczne wyłączanie,
- Wybór baterii – Auto, Litowe, Niklowo-wodorkowe, Alkaliczne,
- Reset ustawień,
- Odwzorowanie pikseli,
- Ostrzeżenie o kurzu,
- Usuwanie kurzu,
- Czyszczenie czujnika – uniesienie lustra,
- Format karty SD.
Cztery ostatnie zakładki oznaczone pomarańczową literą „C” zawierają menu Ustawień niestandardowych. Są one kolejno ponumerowane od 1 do 22 i w większości przypadków pozwalają na włączenie/wyłączenie danej funkcji:
- 1. Krok ustawień ekspozycji,
- 2. Krok ustawień czułości,
- 3. Rozszerzona czułość,
- 4. Czas pomiaru – czas blokady ekspozycji,
- 5. Blokada ekspozycji przy zablokowanej ostrości,
- 6. Powiązanie punktu automatycznej ostrości i ekspozycji,
- 7. Kolejność autobracketingu,
- 8. Nakładanie obszaru AF,
- 9. Ustawienie AF.S – priorytet ostrości lub priorytet fotografowania,
- 10. Ustawienie AF.C – priorytet ostrości lub priorytet szybkich ujęć,
- 11. Światło wspomagania automatyki ostrości,
- 12. Balans bieli podczas korzystania z lampy błyskowej,
- 13. Automatyczny balans bieli przy sztucznym świetle,
- 14. Automatyka ostrości w czasie zdalnego sterowania,
- 15. Zdalne sterowanie w trybie B,
- 16. Zwolnienie migawki podczas ładowania lampy błyskowej,
- 17. Błysk w trybie bezprzewodowym,
- 18. Zapis informacji o obrocie,
- 19. Zapisz położenie menu,
- 20. Przechwytywanie ostrości,
- 21. Regulacja automatyki ostrości ±10 st.,
- 22. Użycie pierścienia przysłony.
Wyświetlacze
Pentax K-r ma najprawdopodobniej analogiczny wyświetlacz jak wyższy
model K-7. Jest to 3-calowy monitor TFT LCD złożony z 921 tysięcy
punktów. Ekran jest kontrastowy, pozwala na pracę w pełnym słońcu i zapewnia szeroki kąt widzenia (170 stopni w pionie i w poziomie)
przydatny zwłaszcza w trybie Live View. W menu można regulować poziom
jasności LCD w zakresie od −7 do +7 stopni oraz skalibrować go poprzez
dostrojenie koloru.
Za pomocą przycisku INFO możemy wyłączyć ekran LCD, wyświetlić ekran stanu, lub aktywny panel sterowania (animacja powyżej).
W trybie odtwarzania zdjęć na ekranie LCD możemy przełączać przyciskiem INFO wyświetlane informacje na 4 sposoby:
- zdjęcie wraz z parametrami,
- zdjęcie, parametry i histogram,
- szczegółowy opis zdjęcia,
- tylko zdjęcie.
Live View i filmy
Po odznaczeniu w menu, na ekranie w trybie LV można wyświetlić trzy
rodzaje pomocniczych siatek, informacje o ustawieniach aparatu,
histogram i informacje o potencjalnych obszarach niedoświetlonych i prześwietlonych. Natomiast wciskając kolejno przycisk INFO w trybie LV
można powiększyć obraz 2, 4, 6, 8 lub 10-krotnie.
Menu aparatu pozwala wybrać jedną z trzech metod ustawiania ostrości w trybie podglądu obrazu na żywo. Dostępne są:
- automatyka ostrości wykrywania twarzy – ostrość i parametry ekspozycji dobierane są automatycznie dla głównej wykrytej twarzy oznaczonej żółtą ramką,
- kontrast automatyki ostrości – ustawianie ostrości na zasadzie detekcji kontrastu na matrycy,
- automatyka ostrości różnicy fazy – na chwilę następuje opuszczenie lustra i ustawienie ostrości w standardowy sposób z wykorzystaniem czujnika AF.
Bardzo dobre wrażenie zrobił na nas system ustawiania ostrości w trybie LV. Ostrość jest ustawiania bardzo szybko z wykorzystaniem czujnika AF jak i metody kontrastu. Przy dobrym oświetleniu ustawienie ostrości w obu przypadkach jest błyskawiczne. Problemy zaczynają się dopiero w bardzo słabym oświetleniu. Wtedy metoda kontrastu zawodzi albo ostrość jest ustawiana bardzo długo. Z kolei minusem czujnika AF jest sporo hałasu wynikającego z opuszczania i podnoszenia się lustra. Z tej przyczyny, jeśli już korzystamy z LV, warto używać metody kontrastu, tym bardziej że szybkość jej działania jest bez zarzutu.
Pentax K-r daje możliwość nagrywania filmów w rozdzielczości 1280×720 (16:9) lub 640×480 (3:2) z trzema stopniami jakości oznaczanymi jedną, dwoma lub trzema gwiazdkami. Filmy z dźwiękiem mono są rejestrowane z szybkością 25 kl/s w trybie HD i 25 lub 30 kl/s w trybie VGA. Długość filmów jest ograniczona do 25 min dla VGA i 11.5 min dla HD. W menu można włączyć redukcję drgań aparatu i ustawić nagrywanie filmów w trybie automatycznego lub ręcznego doboru przysłony. W pierwszym przypadku film kręcony jest tak, jakbyśmy używali trybu P, w drugim z priorytetem przysłony, przy czym nie można jej zmieniać w trakcie nagrywania filmu. Można jednak zmieniać kompensację ekspozycji, przez co wpływać na jasność nagrywanego obrazu. Niestety na filmie rejestrują się przy tym skwantowane ruchy koła sterującego.
Automatyczne ustawianie ostrości w trakcie filmowania nie działa, ale filmy mogą być nagrywane z wykorzystaniem efektów kolorystycznych takich jak krosowanie i filtry cyfrowe. O ile ustawienia krosowania w trybie filmowania są analogiczne jak podczas fotografowania, to rodzaje filtrów zostały ograniczone do:
- aparat dziecinny – zmiana poziomu cieni, rozmycia i przełamania odcienia,
- retro – ustawienie tonowania i rodzaju ramki,
- wysoki kontrast – zmiana kontrastu,
- ekstrakcja koloru – możliwość wyodrębnienia dwóch kolorów,
- kolor – ustawienie dominującego odcienia.
Sprawdziliśmy jak bardzo nagrzewa się matryca po 11.5 minutach nagrywania filmu HD. Wykonaliśmy 5-sekundowe darki przed i po nagraniu filmu, a po dłuższym czasie tak samo 3-minutowe darki. W obu przypadkach użyliśmy czułości ISO 1600. Z zarejestrowanych w ten sposób darków w formacie JPEG, otrzymaliśmy wycinki w skali 1:1, ze środka kadru, które prezentujemy w tabelce poniżej. Widać, że szum wzrasta po nagrzaniu się matrycy szczególnie na długich ekspozycjach i trudno się temu dziwić, bo po nagraniu filmu czuć nawet wysoką temperaturę korpusu K-r.
DARK, ekspozycja 5 sekund, ISO 1600 (crop 1:1) | |||
przed nagraniem filmu | po nagraniu filmu | ||
DARK, ekspozycja 3 minuty, ISO 1600 (crop 1:1) | |||
przed nagraniem filmu | po nagraniu filmu | ||
Przykładowe filmy
Wizjer
Wizjer w Pentaksie K-r wydaje się być taki jak w Pentaksie K-x, ale ze
zdecydowaną poprawą dotyczącą punktów AF, bo są one już wyświetlane. Wizjer jest oparty na konstrukcji układu luster, pokrywa około 96% pola widzenia i ma powiększenie 0.85x. Zakres
regulacji dioptrii wynosi od −2.5 do 1.5 1/m, a odległość źrenicy
wyjściowej jest równa 21.6 mm od soczewki wizjera.
W wizjerze można znaleźć następujące informacje:
- Ramka autofokusu,
- Ramka pomiaru światła,
- Punkt AF,
- Status lampy błyskowej,
- Ikona trybu fotografowania,
- Redukcja drgań,
- Czas ekspozycji,
- Apertura,
- Status ogniskowania,
- Ilość wolnej pamięci na karcie (orientacyjna liczba zdjęć); w trybie M wartość ekspozycji; po naciśnięciu klawisza OK czułość ISO,
- Tryb ogniskowania,
- AE lock.