Nowe przyciski i ich lepsza ergonomia poprawiły funkcjonalność nowego modelu. Wraz z czytelnym panelem ustawień na wyświetlaczu można szybko i sprawnie sterować aparatem. W stosunku do D3000 zwiększono także zakres czułości. Natywne czułości można zmieniać w nowym Nikonie od ISO 100 do 3200 z możliwością rozszerzenia o wartości ISO 6400 i 12800. W stosunku do D3000 nie zmieniła się jednak konstrukcja migawki i minimalny czas ekspozycji to nadal 1/4000 sekundy.

Sporo radości przy rodzinnym, czy amatorskim fotografowaniu sprawi na pewno użyteczna funkcja podglądu obrazu na żywo i rozbudowany tryb filmowania Full HD z automatycznym ustawianiem ostrości. Amatorom fotografii Nikon D3100 oferuje rozbudowane menu retuszu. Przy pomocy zebranych tam funkcji można edytować i poprawiać zdjęcia, a także przycinać filmy. Dla odmiany w Pentaksie K-r opcje te były o wiele bardziej rozbudowane, a do tego wiele dodatkowych, ciekawych funkcji stosować można było bezpośrednio w trakcie fotografowania.

Obiektywy

----- R E K L A M A -----

Seria aparatów D3000/D3100 nie ma wbudowanego silnika AF, co wymusza używanie obiektywów Nikkor z oznaczeniami AF-S i AF-I, które posiadają wewnętrzny silnik AF. W przypadku pozostałych obiektywów, między innymi z oznaczeniami AF, po podłączeniu ich do D3000 zmuszeni jesteśmy ustawiać ostrość ręcznie. Z firm niezależnych jedynie Tamron i Sigma mają w ofercie obiektywy z którymi D3100 będzie mógł ustawiać ostrość automatycznie.

Szybkość

Aparat działa szybko i sprawnie. Usuwanie zdjęć z karty lub jej formatowanie nie trwa długo, a powiększanie fotografii i przeglądanie ich odbywa się bez irytujących opóźnień.

Zdjęcia seryjne

Test szybkości wykonaliśmy z kartą SanDisk Extreme III 2.0 GB przy ustawionej czułości 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia RAW zajmowały 13 MB, zaś pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 4608×3072 pix – 5 MB.

Otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 84 zdjęcia JPEG LARGE FINE (2.80 kl/s),
• 41 zdjęcia RAW (1.37 kl/s),
• 29 zdjęć RAW + JPEG LARGE FINE ( 0.97 kl/s).

Maksymalna prędkość wykonywania zdjęć w trybie seryjnym przez Nikona D3100 to 3 kl/s, a więc podobnie jak u jego poprzednika. Zapisując zdjęcia JPEG w najlepszej jakości, owe 3 kl/s utrzymują się niemal przez cały czas. Dopiero przy zapisie RAW lub jednoczesnym zapisie RAW+JPEG bufor aparatu zapełnia się odpowiednio po 4 i 3 sekundach. Maksymalna prędkość, jaką osiąga Nikon to nic szczególnego jeśli porównamy do niego niedawno testowanego Pentaksa K-r, który oferuje aż dwa razy szybsze wykonywanie zdjęć. Jednak przy typowo amatorskich zastosowaniach 3 kl/s w zupełności wystarcza.

Stabilizacja obrazu

D3100, co typowe dla lustrzanek Nikona, nie posiada systemu stabilizacji matrycy. Aparat ten można jednak kupić w zestawie z jednym ze stabilizowanych obiektywów Nikkor AF-S DX 18–55 mm f/3.5–5.6G VR lub Nikkor AF-S DX 18–105 mm f/3.5–5.6 VR ED. Ponadto w ofercie producenta, a także firm Sigma i Tamron, dostępnych jest szereg obiektywów z optyczną stabilizacją obrazu.

Czyszczenie matrycy

Automatyczne czyszczenie matrycy może następować po każdym włączeniu i wyłączeniu aparatu. W menu jest także opcja wymuszenia czyszczenia i możliwość ręcznego usunięcia kurzu z matrycy. W trakcie przeprowadzania testu nie musieliśmy czyścić matrycy ręcznie. Automatyczny proces usuwania kurzu wystarczająco zabezpieczał przed zabrudzeniami.

Lampa błyskowa

Nikon D3100 ma wbudowaną lampę błyskową o liczbie przewodniej 13 m (ISO 100 w trybie M) i czasie synchronizacji błysku 1/200 sekundy. Moc błysku dobierana jest w oparciu o pomiar i-TTL, a funkcja kompensacji pozwala na jej regulację w zakresie od −3 do +1 EV, z krokiem 1/3 EV. W zależności od trybu fotografowania, do wyboru jest kilka opcji pracy lampy błyskowej:

• błysk wypełniający,
• błysk z redukcją efektu czerwonych oczu,
• synchronizacja z długimi czasami ekspozycji + redukcja efektu czerwonych oczu,
• synchronizacja z długimi czasami ekspozycji,
• synchronizacja z tylną kurtyną migawki.

W menu fotografowania można ustawić tryb pomiaru błysku TTL lub określić moc błysku ręcznie (od 1/1 do 1/32). Nikon D3100 umożliwia pracę z zewnętrznymi lampami błyskowymi kompatybilnymi z kreatywnym systemem oświetlenia (CLS), rozwijanym przez firmę Nikon. Według instrukcji aparatu, należą do nich lampy o następujących oznaczeniach: SB-900, SB-800, SB-600, SB-400, SB-R200. Do zdalnego sterowania grupą lamp niezbędne jest użycie jednej z lamp SB-900 albo SB-800 lub skorzystanie z bezprzewodowego sterownika błysku SU-800.

Już w teście Pentaksa K-r porównaliśmy jego lampę z lampą błyskową Nikona D3100. Zdjęcia wykonaliśmy przy czułości ISO 100 w trybie manualnym (migawka 1/100 sekundy i przysłona f/8.0). Jak widać z porównania w ciemnej sali w trybie M, Pentax błysnął słabiej niż Nikon, natomiast w trybie P, oba doświetliły kadr podobnie.

K-r (M)		D3100 (M)
K-r (P)		D3100 (P)

Autofokus

Autofokus w Nikonie D3100 nie został zmieniony w stosunku do poprzednika, modelu D3000. Czujnik nosi oznaczenia Multi-CAM 1000 i działa w oparciu o detekcję fazową TTL. Do dyspozycji mamy 11 punktów ustawiania ostrości, przy czym centralny jest punktem krzyżowym. Zakres działania autofokusu zawiera się w przedziale od −1 do + 19 EV. Aparat został wyposażony w diodę wspomagającą autofokus o przybliżonym zasięgu od 0.5 do 3 metrów.

Poza ręcznym (MF) ustawianiem ostrości, autofokus może pracować na trzy sposoby:

• AF-A – automatyczny wybór pomiędzy pojedynczym a ciągłym autofokusem,
• AF-S – pojedynczy autofokus,
• AF-C – ciągły autofokus.

Z kolei możliwości autofokusu związane z wyborem pola ostrości są następujące:

• pojedynczy punkt – użytkownik może wybrać konkretny punkt, w którym ustawiona zostanie ostrość,
• dynamiczny wybór pola – w trybach AF-A i AF-C można wybrać punkt ostrości ręcznie, ale jeśli obiekt opuści wybrany punkt AF, ostrość będzie ustawiana automatycznie w oparciu o sąsiednie punkty ostrości. W trybie AF-S natomiast, aparat ustawia ostrość na wybranym punkcie AF.
• automatyczny wybór pola ostrości,
• śledzenie 3D (11 punktów) – jest to tak naprawdę wersja dynamicznego wyboru pola ostrości z wykorzystaniem wszystkich 11 punktów. W trybie AF-C i AF-A, zmiana kadru już po wciśnięciu do połowy spustu migawki, spowoduje że system śledzenia 3D wybierze nowy punkt ostrości i będzie trzymał ostrość na pierwotnie wybranym obiekcie.

Ze względu na brak wbudowanego silnika AF w korpusie D3100, szybkość i precyzja działania systemu automatycznego ustawiania ostrości uzależniona jest praktycznie od możliwości mechanizmu AF w obiektywie. Z tej przyczyny nie wykonujemy standardowego testu na skuteczność ustawiania ostrości przez D3100.

Pomiar światła

System pomiaru światła w Nikonie D3100 także nie został zmieniony w stosunku do poprzednika. Funkcję tę pełni 420-pikselowy czujnik RGB pracujący w następujących trybach:

• matrycowym – 3D Color Matrix II (obiektywy typu G/D),
• matrycowym – Color Matrix II (pozostałe obiektywy z procesorem),
• centralnym ważonym – przypisanie 75% wagi pomiaru do koła o średnicy 8 mm w centrum kadru,
• punktowym – obszar o średnicy 3.5 mm na środku wybranego punktu AF (około 2.5% kadru).

Zakres pomiaru światła w trybie matrycowym lub centralnym wynosi 0–20 EV, a w trybie pomiaru punktowego 2–20 EV (dla f/1.4, ISO 100). Kompensacja ekspozycji może odbywać się w szerokim zakresie od −5 do +5 EV ze skokiem 1/3 EV. Podczas testowania aparatu nie zauważyliśmy szczególnych problemów z pomiarem światła i w znacznej większości przypadków zdjęcia były poprawnie naświetlone. Zdarzały się jednak przypadki, że automatykę pomiaru światła należało poprawić o 0.3–0.7 EV.