Pentax Q charakteryzuje się dość specyficznym wyglądem. W pierwszym kontakcie z aparatem można odnieść wrażenie, że jest on zminiaturyzowaną repliką jakiegoś starego analogowego modelu. Gdyby nie świadomość, że jest to pełnoprawny aparat, mogłoby się wydawać, że mamy do czynienia ze swego rodzaju kolekcjonerskim gadżetem. Nie byłoby jednak fair traktować Q w ten sposób, a co więcej wrażenie to szybko mija, zwłaszcza kiedy weźmiemy aparat do ręki. Pentax Q prezentuje się naprawdę bardzo pozytywnie. Wersja w kolorze czarnym (bo taka trafiła do naszej redakcji), z dołączonym matowo-srebrnym obiektywem Q-01 Standard Prime 8.5 mm f/1.9 wygląda klasycznie i elegancko. Brak zbędnych ozdobników oraz gumowy i przyjemny w dotyku materiał, o fakturze imitującej skórę i pokrywający znaczną część przedniej ścianki, dodatkowo wzmacniają ten efekt.

Bardzo dobre wrażenie robi również jakość wykonania Pentaksa Q. Jego korpus w znacznej części został zrobiony ze stopu magnezu, dzięki czemu, trzymając aparat w ręku czujemy, że jest to solidna i wytrzymała konstrukcja. Poszczególne elementy są dobrze do siebie dopasowane, nie zauważyliśmy jakichś niepokojących szczelin, a całość zachowuje należytą sztywność. Nieco gorsze wrażenie robi sam obiektyw. Choć do jakości wykonania Q-01 Standard Prime 8.5 mm f/1.9 nie można mieć większych zastrzeżeń, to jednak jego niewielka waga sugeruje, że w obiektywie tym mamy dużo elementów wykonanych z tworzywa sztucznego (w tym niemal cała obudowa). Na pocieszenie można jedynie powiedzieć, że bagnet jest aluminiowy.

A jak pod względem wielkości Pentax Q wygląda na tle konkurencji? Wystarczy go porównać z najmniejszymi modelami innych producentów by zauważyć, że faktycznie można mu nadać miano najmniejszego bezlusterkowca. Jedynie przy porównaniu z Nikonem J1 zauważymy, że Q jest minimalnie od niego grubszy. Różnice w wielkości korpusu Pentaksa Q w stosunku do pozostałych zaprezentowanych w zalinkowanej tabelce bezlusterkowców nie są w zasadzie duże i sięgają maksymalnie około 1 cm. Trzeba jednak pamiętać, że do samego korpus trzeba jeszcze podłączyć obiektyw. W takiej sytuacji zaletą Q jest to, że w wyniku zastosowania małej matrycy, wielkość dedykowanych dla niego szkieł również jest niewielka. Dzięki temu pod względem wielkości obiektywu w stosunku do rozmiarów korpusu wypada on najkorzystniej, zachowując tym samym najbardziej „kieszonkowe” rozmiary (w pełnym tego słowa znaczeniu!) wśród dostępnych bezlusterkowców.

Aby uzmysłowić sobie jak mały jest Pentax Q, warto jeszcze spojrzeć na poniższe porównanie.

Pentax stoi tutaj obok Samsunga NX10 oraz Olympusa E-PL1 – jest przy nich naprawdę miniaturowy. Warto jeszcze zwrócić uwagę na rozmiary matryc, bo w Samsungu mamy do czynienia z detektorem APS-C, w Olympusie matrycą formatu Mikro 4/3, a w Pentaksie matrycą 1/2.3 cala.

Zasilanie i gniazda

Pentax Q jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym D-LI68 o pojemności 1000 mAh i napięciu 3.6 V. Według specyfikacji jego wydajność wynosi ok 250 zdjęć (bez błysku). Podczas testowania aparatu, na w pełni naładowanym akumulatorze byliśmy w stanie wykonać do 300 zdjęć (przy wyłączonej stabilizacji matrycy). Trzeba zatem przyznać, że pojemność akumulatora jest dość niska. Jego pojemność może okazać się niewystaczająca na przykład przy częstym fotografowaniu i filmowaniu podczas dłuższych spacerów czy wycieczek. Dla przykładu, akumulator z ledwością nam wystarczył w czasie dwu i półgodzinnego wyjścia na zdjęcia przykładowe. Wykonaliśmy wówczas niecałe 200 zdjęć i nakręciliśmy kilkanaście krótkich filmów. Jeśli zatem potencjalny nabywca Pentaksa Q planuje intensywnie korzystać z aparatu, powinien pomyśleć o zaopatrzeniu się w dodatkowy akumulator. Pewnym pocieszeniem może być jednak fakt, że ładowanie akumulatora dołączoną do zestawu ładowarką trwa około 115 minut, czyli stosunkowo krótko. Opcjonalnie aparat można także zasilać kompatybilnym zasilaczem sieciowym K-AC115.

Testowany aparat współpracuje z kartami pamięci SD/SDHC oraz SDXC. Kieszeń na kartę pamięci znajduje się po prawej stronie aparatu.

Na spodzie aparatu, pod gumową zaślepką znajdują się dwa gniazda:

• wyjście mini-HDMI typu C,
• wielofunkcyjne złącze USB.

Warto również wspomnieć, że Pentaksa Q można obsługiwać zdalnie za pomocą Pilota F lub O-RC1.

Przyciski

Mimo niewielkich rozmiarów Pentax Q został wyposażony w całkiem rozsądną liczbę przycisków i pokręteł. Spójrzmy na początek na górną ściankę aparatu.

Zaczynając od lewej strony natrafimy na przełącznik otwierający lampę błyskową. Obok niego znajduje się przycisk uruchamiający tryb odtwarzania. Po prawej stronie stopki znajdziemy włącznik aparatu, spust migawki oraz dwa pokrętła. Jedno z nich pozwala wybrać tryb pracy aparatu i zawiera następujące pozycje:

• P – automatyka programowa,
• Tv – priorytet migawki,
• Av – priorytet przysłony,
• M – tryb manualny,
• BC – tryb kontrola rozmycia,
• SCN – programy tematyczne (Portret, Pejzaż, Makro, Ruchomy obiekt, Portret nocny, Zachód, Błękit nieba, Scena nocna, Scena nocna HDR, Zdjęcie nocne, Żywność, Szybkie makro, Zwierzęta, Dzieci, Las, Plaża i śnieg, HDR, Podświetlona sylwetka, Świece, Oświetl. sceny, Muzeum),
• AUTO – tryb w pełni automatyczny,
• tryb wideo.

Po prawej stronie wyświetlacza LCD, zaczynając od góry, znajdziemy przycisk kompensacji ekspozycji. W trybie M służy on również do przełączania pomiędzy aktywnym parametrem ekspozycji (migawka lub przysłona) obsługiwanym przez pokrętło sterujące. Poniżej znajduje się oznaczony zielonym kolorem przycisk funkcyjny. Pozwala on na przypisanie mu jednej z następujących funkcji: zielony przycisk (funkcje związane z kontrolą parametrów ekspozycji w trybach P i M), podgląd głębi ostrości, tymczasowa zmiana formatu pliku, blokada ekspozycji, ustawianie ostrości. W trybie odtwarzania natomiast przycisk ten służy do usuwania zdjęć. Na tylnej ściance aparatu znajduje się również krzyżak wielofunkcyjny, którego przyciski kierunkowe obsługują następujące funkcje:

• górny – czułość ISO,
• prawy – tryb wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, zdalne sterowanie),
• dolny – balans bieli,
• lewy – tryb lampy błyskowej.

Ostatnim elementem sterującym jaki pozostał nam do omówienia jest tzw. szybkie pokrętło znajdujące się na przedniej ściance aparatu. Można mu przypisać jedną z czterech funkcji: inteligentny efekt, filtr cyfrowy, zdjęcie niestandardowe, proporcje obrazu. Następnie dla danej funkcji należy wybrać 4 charakterystyczne dla niej opcje i przypisać je do kolejnych pozycji oznaczonych cyframi od 1 do 4.

Menu

Organizacja menu w Pentaksie Q przypomina tę znaną z lustrzanek tego producenta. Zostało ono podzielone na pięć głównych zakładek, które w zależności od liczby elementów dzielą się na odpowiednią liczbę podstron: fotografowanie (3 strony), filmowanie, odtwarzanie, ustawienia aparatu (3 strony), ustawienia niestandardowe (2 strony). Listę pozycji poszczególnych zakładek przedstawiamy poniżej.

Menu fotografowania:

• Zdjęcia niestandardowe – ustawienia nasycenia, odcienia, tonów, kontrastu i ostrości dla trybów: jasne, naturalne, portret, pejzaż, żywe, nasycone, blady, pomijanie wybielania, film odwracalny, monochromatyczny oraz ustawienia trybu krosowania,
• Filtr cyfrowy – aparat dziecinny, wysoki kontrast, cieniowanie, zwężający, HDR, odwrócenie koloru, ekstrakcja kolorów, kolor, akwarela, posteryzacja, rybie oko; każdy z filtrów można dodatkowo regulować,
• ustawienia zdjęć:
  • Proporcje (16:9, 3:2, 4:3, 1:1),
  • Format plików – JPEG, RAW, RAW+,
  • Rozdzielczość JPEG – 12, 19, 5, 3 MPix,
  • Jakość plików JPEG – ***, **, *,
  • Przestrzeń barw – sRGB lub AdobeRGB,
• Ustawienie ostrości:
  • Tryb ustawiania ostrości (AF, MF),
  • Wybór obszaru ustawiania ostrosci,
  • Wspomaganie ręcznego ustawiania ostrości,
• Tryb pomiaru światła – wielosegmentowy, centralnie ważony, punktowy,
• Filtr ND,
• Zdjęcia HDR,
• Wielokrotna ekspozycja,
• Zdjęcia z przedziałem czasu,
• Ustawienie zakresu dynamicznego – kompensacja prześwietlenia i kompensacja cienia,
• Redukcja ziarna przy wysokich ISO,
• Korekta dystorsji,
• Szybkie pokrętło,
• Zielony przycisk,
• Opcje wyświetlacza LCD – siatka kadrowania, histogram, jasne/ciemne obszary,
• Natychmiastowy podgląd,
• Pamięć – ustawienia funkcji które mają być zapisane po wyłączeniu aparatu,
• Shake Reduction – włączenie/wyłączenie stabilizacji matrycy.

Menu filmowania:

• Rozdzielczość – FullHD, HD, VGA,
• Dźwięk,
• Ustawienia ekspozycji – Auto, Manual,
• Shake Reduction podczas filmowania,
• Film z przedziałem czasowym (film poklatkowy).

Menu Odtwarzania:

• Pokazu slajdów,
• Szybki zoom,
• Jasne/ciemne obszary,
• Automatyczny obrót zdjęć.

Menu ustawień aparatu:

• Język,
• Ustawienie daty,
• Czas na świecie,
• Sygnał dźwiękowy,
• Podpowiedzi,
• Poziom jasności i kolor LCD,
• Redukcja migotania,
• Wyjście wideo – NTSC lub PAL,
• Wyjście HDMI – Auto, 1080i, 720p lub 576p,
• Połączenie USB – MSC lub PTP,
• Nazwa folderu,
• Utwórz nowy folder,
• Oszczędzanie energii,
• Automatyczne wyłączanie,
• Reset ustawień,
• Odwzorowanie pikseli,
• Czyszczenie matrycy,
• Formatowanie karty.
• Wersja oprogramowania.

Menu ustawień niestandardowych „C”:

• Blokada ekspozycji przy zablokowanej ostrości,
• Powiązanie punktu automatycznej ostrości i ekspozycji,
• Kolejność autobracketingu,
• Opcje redukcji drgań,
• Balans bieli podczas korzystania z lampy błyskowej,
• Automatyczny balans bieli przy sztucznym świetle,
• Opcje zwalniania migawki (priorytet ostrości, priorytet fotografowania),
• Światło wspomagania automatyki ostrości,
• Automatyka ostrości w czasie zdalnego sterowania,
• Błysk przy zamkniętej lampie błyskowej,
• Zwolnienie migawki podczas ładowania lampy błyskowej,
• Zapisz położenie menu,
• Migawka elektroniczna,
• Reset funkcji niestandardowych.

Wyświetlacz

Pentax Q został wyposażony w wyświetlacz TFT LCD o przekątnej 3 cali i rozdzielczości 460 tys. punktów. W menu ustawień odnajdziemy opcje pozwalające na regulację jasności ekranu w 7-stopniowej skali oraz jego kolorystyki w dwóch 15-stopniowych skalach niebieski-bursztynowy i zielony-purpurowy. Wyświetlacz pokrywa 100% kadru i zapewnia dobrą widoczność obrazu nawet pod dużym kątem.

Mimo iż rozdzielczość wyświetlacza nie jest szczególnie wysoka, daje on przyjemny dla oka i kontrastowy obraz. Trzeba jednak przyznać, że przy pracy w ostrym świetle (na przykład w słoneczny dzień) dość wyraźnie widać w nim odbicia otoczenia. Sytuację można nieco poprawić, zwiększając jasność wyświetlacza LCD w stosunku do ustawienia domyślnego.

W trybie fotografowania dostępna jest tylko jedna wersja podglądu kadru. Użytkownik może jedynie ustawić wyświetlanie siatki kadrowania, histogramu oraz włączyć wskaźnik prześwietleń i niedoświetleń. Za pomocą przycisku INFO natomiast możemy zupełnie wyłączyć obraz na wyświetlaczu lub włączyć aktywny panel sterowania.

Schemat panelu sterowania wraz z opisem poszczególnych elementów prezentujemy poniżej.

1. Nazwa funkcji,
2. Ustawienie,
3. Zdjęcie niestandardowe / tryb SCN,
4. Filtr cyfrowy,
5. Zdjęcia HDR,
6. Kompensacja prześwietleń,
7. Kompensacja cieni,
8. Pomiar ekspozycji,
9. Metoda ustawiania ostrości,
10. Metoda automatycznego ustawiania ostrości,
11. Filtr ND,
12. Shake Reduction,
13. Proporcje obrazu,
14. Format pliku,
15. Rozdzielczość JPEG / Rozdzielczość filmu,
16. Jakość plików JPEG,
17. Dźwięk,
18. Bieżąca data i czas,
19. Pojemność zdjęć.

W trybie odtwarzania za pomocą przycisku INFO możemy zmieniać tryb wyświetlania zdjęcia. Dostępne są cztery warianty:

• zdjęcie wraz z parametrami,
• zdjęcie, parametry i histogram Y lub miniaturka zdjęcia i oddzielnie histogramy RGBY,
• miniaturka + szczegółowy opis zdjęcia,
• tylko zdjęcie.

Można także przejść do bardzo bogatego menu związanego z edycją i odtwarzaniem zdjęć, które zawiera następujące pozycje:

• Obrót zdjęcia,
• Filtr cyfrowy,
• Edycja czerwonych oczu,
• Zmiana wielkości,
• Przycinanie,
• Indeks,
• Zabezpiecz,
• Pokaz slajdów,
• Zapisz krosowanie,
• Obróbka RAW,
• Edycja filmu,
• Porównanie zdjęć,
• DPOF.

Zdjęcia można również powiększać lub oglądać z poziomu miniaturek. Liczbę wyświetlanych miniaturek ustalamy korzystając z przycisku INFO, a dostępnych jest w sumie 5 poziomów (4, 9, 20, 42 lub 90 zdjęć). Do dyspozycji mamy również podgląd poszczególnych folderów, w których pogrupowane są zdjęcia oraz ekran kalendarza.

Wideo

Tryb wideo w Pentaksie Q nie jest bardzo rozbudowany. Aparat umożliwia nagrywanie filmów w jakości FullHD (1920×1080 pix), HD (1280×720 pix) oraz VGA (640×480), a pliki wideo zapisywane są w formacie MPEG-4 AVC/H.264. We wszystkich przypadkach filmy nagrywane są z szybkością 30 kl/s. Nagrywanie filmów może odbywać się w trybie automatycznym lub manualnym. W tym pierwszym, wszystkie parametry ekspozycji ustawiane są przez aparat, a użytkownik ma jedynie kontrolę nad kompensacją ekspozycji. W trybie manualnym natomiast możemy ustawić osobno szybkość migawki, przysłonę i czułość. Trzeba jednak przyznać, że jego użyteczność jest ograniczona, bowiem podczas filmowania nie możemy zmieniać żadnych parametrów ekspozycji.

Niezależnie od trybu pracy mamy możliwość wyboru balansu bieli, włączenia stabilizacji obrazu i ustawienia trybu pomiaru światła. Można również wybrać konkretne ustawienie opcji „zdjęcie niestandardowe” lub filtr cyfrowy. Choć dostępna jest opcja wyboru trybu ustawiania ostrości (AF/MF) oraz obszaru ustawiania ostrości, to jednak trzeba mieć świadomość, że autofokus działa jedynie przed rozpoczęciem nagrywania. Podczas filmowania ostrość musimy niestety regulować ręcznie.

Ciekawą opcją jaką odnajdziemy w trybie wideo są filmy poklatkowe (film z przedziałem czasowym). Aparat automatycznie wykonuje serię zdjęć z określonym odstępem czasowym i zapisuje je następnie jako film. Przedział czasowy z jakim będą wykonywane zdjęcia można ustawić na 1, 5, 10, 30 sekund, 1, 5, 10, 30 minut lub 1 godzinę. Należy również ustalić całkowity czas nagrywania w zakresie od 5 sekund do 99 godzin, przy czym dostępne możliwości zależą od ustawienia przedziału czasu. Dostępna jest również opcja określająca czy nagrywanie ma rozpocząć się w momencie wciśnięcia migawki czy o konkretnej godzinie.

Przykładowe filmy wideo nagrane za pomocą Pentaksa Q prezentujemy poniżej.

• film 1 – Full HD 1920×1080 pix, 39.2 MB,
• film 2 – Full HD 1920×1080 pix, 39.8 MB,
• film 3 – HD 1280×720 pix, 17.5 MB,
• film 4 – HD 1280×720 pix, 17.1 MB,
• film 5 – VGA 640×480 pix, 7.3 MB,
• film 6 – Full HD 1920×1080 pix, 200.6 MB (film poklatkowy),
• film 7 – Full HD 1920×1080 pix, 54.8 MB, (film nagrany po zmroku)
• film 8 – Full HD 1920×1080 pix, 24.7 MB (filtr aparat dziecinny),
• film 9 – Full HD 1920×1080 pix, 27.8 MB (filtr wysoki kontrast),
• film 10 – Full HD 1920×1080 pix, 28.1 MB (filtr cieniowanie),
• film 11 – Full HD 1920×1080 pix, 28.5 MB (filtr zwężający),
• film 12 – Full HD 1920×1080 pix, 26.9 MB (filtr HDR),
• film 13 – Full HD 1920×1080 pix, 30.7 MB (filtr odwrócenie koloru),
• film 14 – Full HD 1920×1080 pix, 24.6 MB (filtr ekstrakcja kolorów),
• film 15 – Full HD 1920×1080 pix, 23.3 MB (filtr kolor),
• film 16 – Full HD 1920×1080 pix, 25.5 MB (filtr akwarela),
• film 17 – Full HD 1920×1080 pix, 29.6 MB (filtr posteryzacja),
• film 18 – Full HD 1920×1080 pix, 25.1 MB (filtr rybie oko).

Wizjer

Pentax Q nie posiada niestety wbudowanego wizjera. Istnieje jednak możliwość podłączenia celownika do stopki lampy błyskowej. Aktualnie w ofercie producenta znajduje się tylko wizjer optyczny O-VF1. Niestety jest przeznaczony jedynie do użytku z obiektywem Q-01 Standard Prime 8.5 mm f/1.9 i co więcej trzeba go nabyć oddzielnie, a jest to wydatek w przybliżeniu równy połowie ceny aparatu.