Jak wspominaliśmy w poprzednim rozdziale, NX200 jest nieco mniejszy od swojego poprzednika. Zmienił się również kształt korpusu, a w szczególności część obejmująca rękojeść. Choć NX100 nie posiadał typowej rękojeści, to jednak dzięki stosunkowo dużym rozmiarom dobrze leżał w dłoni. W NX200 prawa część korpusu jest wyraźnie pogrubiona w stosunku do reszty, tworząc w ten sposób uchwyt, dzięki któremu aparat trzyma się całkiem wygodnie. Odnosimy jednak wrażenie, że NX100 zapewniał pod tym względem nieco większy komfort, zwłaszcza osobom o większych dłoniach. W NX200 brakuje nieco miejsca na tylnej ściance aparatu na swobodne ułożenie dłoni. Pewne i stabilne złapanie aparatu powoduje, że nasada kciuka przypada w miejscu gdzie są przyciski, a to może spowodować ich przypadkowe wciśnięcie podczas fotografowania.

Pod względem ergonomii przycisków i pokręteł NX200 robi dobre wrażenie. Aparat da się praktycznie obsługiwać tylko prawą dłonią. Niewątpliwą zaletą jest obecność zarówno pierścienia jak i pokrętła sterującego. Dzięki nim, wykorzystując kciuk i palec wskazujący jesteśmy w stanie bardzo szybko obsługiwać aparat. Co prawda przycisków dających bezpośredni dostęp do ustawień poszczególnych parametrów nie jest dużo, to jednak obecność podręcznego menu daje możliwość szybkiej konfiguracji sporej części ustawień. Nie można również zapomnieć o technologii i-Function, która pozwala zaangażować lewą dłoń w obsługę aparatu i powoduje, że w tej kategorii NX200 wypada bardzo pozytywnie.

Wygodne w użytkowaniu jest również główne menu aparatu. Pokrętło i pierścień sterujący pozwalają na szybkie poruszanie się po nim i wybieranie poszczególnych pozycji, co w połączeniu z podziałem na zakładki i brakiem konieczności przewijania menu w pionie ułatwia obsługę aparatu.

Z punktu widzenia użytkowania warto powiedzieć parę słów o opcji korygowania zniekształceń obiektywu. Po pierwsze, nie jest ona aktywna dla wszystkich obiektywów. Okazuje się na przykład, że po założeniu obiektywu NX 20–50 mm f/3.5–5.6 ED opcja ta jest ustawiana domyślnie na „wł.” i nie ma możliwości jej wyłączenia. Sytuacja tak samo wygląda przy korzystaniu z obiektywu NX 16 mm f/2.4. Po podpięciu do korpusu NX 60 mm f/2.8 Macro ED OIS SSA natomiast jest odwrotnie i na stałe mamy ustawienie „wył.”, bez możliwości włączenia. Co gorsza, opcja ta zapamiętuje ustawienie z poprzednio podpiętego obiektywu. Przyjmijmy zatem, że korzystamy na przykład z obiektywu NX 30 mm f/2.0, dla którego opcja ta jest aktywna i ustawiamy ją na „wył.” Jeśli w międzyczasie podłączymy do korpusu NX 16 mm f/2.4, dla którego domyślnie zostanie włączona, przy kolejnym skorzystaniu z NX 30 mm f/2.0 ustawienie to zostanie zapamiętane i będziemy musieli ponownie ustawić je ręcznie na „wył.” Jest to zatem dość uciążliwe, bo musimy o tym pamiętać i niemal za każdym razem sprawdzać jakie mamy ustawienie. Opcja ta, raz ustawiona dla danego obiektywu (zakładając że jest aktywna) powinna zachowywać te ustawienia przy jego ponownym podpięciu.

Co więcej, kompletnym nieporozumieniem jest dla nas dodawanie do menu zakładki zwiększającej wybór opcji, tylko po to aby ten wybór zaraz blokować albo ograniczać. Jest to przy tym mylące dla potencjalnych klientów, którzy kupując korpus widzą taką opcję w menu i zakładają, że będą z niej korzystać. Tymczasem dopiero po zakupie konkretnego modelu obiektywu, już po fakcie, okazuje się, że o dowolnym konfigurowaniu opcji korygowania możemy tylko pomarzyć.

Obiektywy

Od momentu pojawienia się pierwszego bezlusterkowca Samsunga, czyli modelu NX10, system ten wzbogacił się o kolejne cztery modele aparatów. Producent poszerzył również w tym czasie ofertę systemowych szkieł. Aktualna lista wygląda następująco:

• Samsung NX 16 mm f/2.4
• Samsung NX 16–80 mm f/3.5–4.5 OIS
• Samsung NX 18–55 mm f/3.5–5.6 OIS
• Samsung NX 18–55 mm f/3.5–5.6 OIS II
• Samsung NX 18–200 mm f/3.5–6.3 ED OIS
• Samsung NX 20 mm f/2.8
• Samsung NX 20–50 mm f/3.5–5.6 ED
• Samsung NX 30 mm f/2.0
• Samsung NX 50–200 mm f/4–5.6 ED OIS
• Samsung NX 60 mm f/2.8 Macro ED OIS SSA
• Samsung NX 85 mm f/1.4 ED SSA

Istnieje również systemowa przejściówka MA9NXK na mocowanie bagnetowe aparatów Samsung GX (jest ono identyczne z mocowaniem Pentax K) . Producenci niezależni mają w swojej ofercie przejściówki na praktycznie dowolny system z polem obrazowym równym bądź większym rozmiarowi APS-C, m.in. na mocowanie Nikon F, Canon FD, Minolta MD, Minolta/Sony Alpha, Leica R czy M42. Z oczywistych przyczyn (mniejszy rozmiar matrycy) nie są natomiast dostępne przejściówki na system Mikro Cztery Trzecie.

Szybkość

Większość operacji dokonywanych podczas obsługi aparatu odbywa się płynnie. Mamy tu na myśli przeglądanie i dokonywanie ustawień w menu głównym bądź podręcznym oraz odtwarzanie zdjęć. Przy przechodzeniu do poziomu miniaturek zdarza się, że aparat wyświetla przez kilka sekund komunikat „Przetwarzanie”. Dzieje się to zazwyczaj w sytuacji kiedy na karcie zapisaliśmy sporą liczbę nowych zdjęć i wynika najprawdopodobniej z faktu, że aparat odczytuje dane potrzebne do posortowania zdjęć według wybranej opcji (np. daty czy dnia tygodnia). Uruchamianie aparatu odbywa się szybko, a od momentu wciśnięcia przycisku ON/OFF do zrobienia pierwszego zdjęcia mija średnio około 1.5 sekundy (łącznie z czasem potrzebnym na automatyczne ustawienie ostrości). Uruchamianie aparatu może wydłużyć się do prawie 4 sekund jeśli zdecydujemy się włączyć opcję automatycznego czyszczenia matrycy przy włączaniu aparatu. Usuwanie pojedynczych zdjęć trwa zazwyczaj około 1.5 sekundy. Formatowanie kart natomiast odbywa się całkiem szybko. W przypadku karty o pojemności 8 GB zapełnionej niemal całkowicie trwało niecałe 3 sekundy.

Problemy z płynną obsługą aparatu pojawiają się jednak gdy zapisujemy zdjęcia w formacie RAW lub RAW+JPEG. Surowe pliki w NX200 zajmują zazwyczaj około 45 MB, a w połączeniu z JPEG-ami ponad 50 MB, czyli naprawdę sporo. Nie dziwi zatem fakt, że ich zapis na kartę pamięci odbywa się dość wolno i może trwać 6–7 sekund w przypadku karty o klasie szybkości 10 i ponad 8 sekund dla karty o klasie szybkości 6. O ile podczas zapisu jesteśmy w stanie wykonać kolejne zdjęcie, o tyle użycie niektórych przycisków zostaje zablokowane. Nie można na przykład wejść ani do menu głównego ani podręcznego. Daje się natomiast zmieniać szybkość migawki i wartość przysłony.

Zdjęcia seryjne

W Samsungu NX200 mamy dwa podstawowe tryby zdjęć seryjnych (H i L) oraz tzw. tryb BURST. Pierwsze dwa umożliwiają zapis zdjęć w pełnej rozdzielczości (w tym RAW-ów) przy czym szybszy umożliwia fotografowanie z prędkością 7 kl/s, a wolniejszy 3 kl/s. Tryb BURST dostępny jest jedynie dla JPEG-ów (zdjęcia mają automatycznie ustawianą rozdzielczość 5.0M – 2736×1824 pix) i posiada trzy warianty: 10 kl/s przez 3 sekundy, 15 kl/s przez 2 sekundy oraz 30 kl/s przez jedną sekundę (aparat za każdym razem wykonuje 30 zdjęć).

Test szybkości wykonaliśmy z kartą SanDisk Extreme III 4.0 GB o dziesiątej klasie szybkości, przy czułości wynoszącej 1600 ISO i czasie migawki ustawionym na 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały około 45.0 MB, a pliki JPEG najwyższej jakości o rozdzielczości 5472×3648 pikseli około 9.0 MB.

W trybach podstawowych otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• tryb H
  • 33 zdjęcia JPEG (1.1 kl/s),
  • 8 zdjęć RAW (0.27 kl/s),
• tryb L
  • 50 zdjęć JPEG (1.7 kl/s),
  • 11 zdjęć RAW (0.4 kl/s),

Spójrzmy teraz na dokładne wyniki naszych pomiarów trybu seryjnego. Na początek przedstawiamy wykresy dla trybu szybkiego.

W przypadku JPEG-ów NX200 jest w stanie zrobić do 11 zdjęć w serii z prędkością 7 kl/s. Niestety po jej wykonaniu aparat blokuje się i następuje zapisywanie zdjęć na karcie. Trwa to średnio nieco ponad 10 sekund. Jak widać na wykresie, w ciągu 30-sekundowego testu udało nam się wykonać trzy takie serie. W przypadku plików RAW zarejestrowana prędkość fotografowania jest na poziomie 6.7 kl/s, a seria zawiera 8 zdjęć. Podobnie jak dla JPEG-ów, po jej wykonaniu aparat zaczyna zapisywać wykonane zdjęcia na kartę, a przy okazji oczywiście się blokuje. Cały proces z oczywistych powodów trwa niestety znacznie dłużej niż w przypadku JPEG-ów i aparat jet gotowy do wykonania kolejnej serii dopiero po około 35 sekundach. Spójrzmy teraz na wykresy dla trybu wolnego.

W przypadku JPEG-ów, NX200 wykonuje na początku 15 zdjęć z prędkością 3.2 kl/s po czym zwalnia. Dalsze fotografowanie odbywa się w dość nierównym tempie, a średnia prędkość utrzymuje się na poziomie około 1.4 kl/s. Przy zapisywaniu RAW-ów seria wykonana z prędkością 3.2 kl/s zawiera zaledwie 3 zdjęcia. Kolejne trzy wykonywane są z szybkością około 1.7 kl/s po czym następuje wyraźne zwolnienie. Aparat zajęty jest wówczas głównie zapisywaniem danych na kartę pamięci i pozwala na wykonywanie kolejnych zdjęć średnio co 4.3 sekundy.

Sprawdziliśmy również jak aparat radzi sobie w trybie BURST. Test pokazał, że prędkość fotografowania oraz liczba zdjęć w poszczególnych opcjach zgadzają z wartościami deklarowanymi. Możemy jedynie dodać, że po wykonaniu pojedynczej serii trzeba odczekać około 7–8 sekund zanim aparat zapisze wykonane zdjęcia na kartę pamięci.

Stabilizacja obrazu

Podobnie jak wcześniejsze bezlusterkowce Samsunga, również NX200 nie posiada systemu stabilizacji matrycy. Producent zdecydował się na analogiczne rozwiązanie jak Sony i Panasonic stosując stabilizację obrazu w niektórych obiektywach. Posiadają ją niektóre obiektywy zoom Samsunga, a wśród szkieł stałoogniskowych możemy ją odnaleźć jedynie w NX 60 mm f/2.8 Macro ED OIS SSA.

Czyszczenie matrycy

Samsung NX200 został wyposażony w mechanizm czyszczenia matrycy za pomocą ultradźwięków. Z czyszczenia można skorzystać w dowolnej chwili uruchamiając je z poziomu menu ustawień aparatu. Istnieje również możliwość włączenia automatycznego czyszczenia przy każdym włączeniu aparatu. Z funkcji tej korzystaliśmy podczas testowania aparatu i nie zauważyliśmy aby na matrycy zgromadził się kurz.

Lampa błyskowa

Samsung NX200, podobnie jak jego poprzednik, nie posiada wbudowanej lampy błyskowej. W przeciwieństwie do niego jednak, w zestawie z aparatem otrzymujemy niewielką lampę błyskową SEF8A o liczbie przedniej 8 (ISO 100), którą montujemy standardowo do aparatu za pomocą gorącej stopki. Widać zatem, ze Samsung zdecydował się na podobne podejście jak Sony w bezlusterkowcach NEX-5N i NEX-C3 oraz Olympus w E-PL3 i E-PM1.

Po podpięciu lampy zewnętrznej uaktywniane są w aparacie opcje z nią związaną. Dostępne są następujące tryby pracy:

• lampa wyłączona,
• inteligentna lampa błyskowa – automatyczna regulacja siły błysku,
• auto – automatyczne wyzwalanie lampy przy słabym oświetleniu,
• auto, z redukcją efektu czerwonych oczu,
• lampa wypełniająca – wyzwalana przy każdym zdjęciu,
• lampa wypełniająca z redukcją efektu czerwonych oczu,
• synchronizacja z pierwszą kurtyną migawki,
• synchronizacja z drugą kurtyną migawki.

Siłę błysku porównujemy zawsze wykonując zdjęcie w zupełnie ciemnym pomieszczeniu przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Zdjęcie w trybie manualnym (M) z opisanymi wcześniej parametrami przedstawiamy poniżej.

Samsung NX200 tryb M	Sony NEX-5N tryb M

Na podstawie powyższego porównania wydaje się że lampa dodawana do NX200 jest minimalnie słabsza od tej, jaką odnajdziemy w zestawie z Sony NEX-5N. Trzeba jednak przyznać, że w obu przypadkach użyteczność dodawanych do zestawu lamp zewnętrznych jest na podobnym poziomie jak typowych lamp wbudowanych w innych modelach bezlusterkowców.

Poniżej przedstawiamy jeszcze dwa zdjęcia wykonane testowanym Samsungiem w trybie P. Jedno zostało wykonane przy ISO 100, a aparat automatycznie wybrał przysłonę o wartości f/2.0 oraz czas migawki 1/50 s. W drugim przypadku pozwoliliśmy by aparat ustawił również automatycznie czułość, która wyniosła ISO 400.

tryb P (ISO 100)	tryb P (ISO AUTO)

Warto także wspomnieć, że NX200 jest w pełni kompatybilny z innymi systemowymi lampami: Samsung SEF15A (liczba przewodnia 15), SEF20A (liczba przewodnia 20) lub SEF42A (liczba przewodnia 42).

Autofokus

Samsung NX200 tak jak typowy bezlusterkowiec, posiada system ustawiania ostrości oparty o detekcję kontrastu. W przypadku małej ilości światła, mechanizm wspierany jest przez zieloną diodę LED. Autofokus może działać w następujących trybach:

• pojedynczy (SAF),
• ciągły (CAF),
• manualny (MF).

• Wybór AF – ostrość ustawiana na wybranym przez użytkownika obszarze,
• Multi AF – aparat sam wybiera odpowiedni obszar,
• Wykryj twarze – aparat będzie ostrzył na twarzach, a w przypadku grupy osób – na najbliższej z nich,
• Autoportret – odległość ostrości jest ustawiana na bliskie ujęcia, a aparat wydaje odpowiedni dźwięk po uchwyceniu ostrości.

Celność autofokusa w NX200 jest przyzwoita, aczkolwiek nie zachwyca. Można również zauważyć, że pod tym względem aparat lepiej współpracuje z obiektywem NX 30 mm f/2.0 niż NX 60 mm f/2.8 Macro ED OIS SSA. Z wykresu widać, że E-P3 i NEX-5N wypadły lepiej w tej kategorii.

Pomiar światła

Samsung NX200 posiada 221-strefowy system pomiaru światła działający w zakresie od 0 do 18 EV (dla ISO 100 i f/2.0), który pracować może w następujących trybach:

• multi (matrycowy),
• centralnie ważony,
• punktowy.