Rozdzielczość układu jako całości

Rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50) wyznaczyliśmy w oparciu zdjęcia zapisane w formacie JPEG z wyostrzaniem ustawionym na minimalną wartość, a pomiary wykonaliśmy przy pomocy programu Imatest. W teście wykorzystaliśmy obiektyw Samsung NX 20–50 mm f/3.5–5.6 ED ustawiony na ogniskową 35 mm. Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, a wartości wyrażone są w liniach na wysokość obrazu. Pozwalają one na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych oraz ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta.

Wyniki NX200 widoczne na powyższym wykresie utrzymują się na dobrym poziomie. Jeśli porównamy je z tymi jakie uzyskaliśmy w teście NX100 zauważymy, że przewaga nowego modelu jest wyraźna. Co prawda tym razem użyliśmy w tej części testu innego obiektywu (w przypadku NX100 był to Samsung NX 30 mm f/2.0), jednak różnice właściwości optycznych użytych obiektywów mają w tej sytuacji najmniejsze znacznie. Niewątpliwie spory udział w przewadze nowego modelu ma znacznie większa liczba pikseli na matrycy, ale trzeba również wziąć pod uwagę różnice w wyostrzaniu i kompresji JPEG-ów. Można by oczywiście przypuszczać, że skoro porównujemy aparaty tego samego producenta, minimalne wyostrzanie w obu tych modelach jest na porównywalnym poziomie. Okazuje się jednak, że tak nie jest. W teście Samsunga NX100, na podstawie wykresów przebiegu profilu na granicy czerni i bieli oraz funkcji MTF, uzyskanych podczas pomiarów dokonaliśmy porównania intensywności wyostrzania w zależności od ustawionego poziomu. Okazało się wówczas, że poziom minimalny (czyli −4) oznacza praktycznie brak wyostrzania. Mimo że w NX200 mamy do dyspozycji taką samą skalę konfiguracji parametru wyostrzania, ustawienie minimalne z pewnością nie oznacza braku wyostrzania, co wyraźnie pokazuje poniższy wykres.

Wykres przedstawia przykładowy przebieg profilu na granicy czerni i bieli oraz funkcję MTF, jakie otrzymaliśmy dla jednego z pomiarów wykonanych na JPEG-ach z wyostrzaniem na minimalnym poziomie. Na górnym wykresie widać charakterystyczne lokalne maksimum w profilu na granicy czerni i bieli. Na dolnym natomiast można zauważyć, że funkcja MTF co prawda minimalnie, ale jednak przekracza wartość 1.0.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy (a dokładniej rzecz biorąc rozdzielczość układu matryca plus odcięty od wpływu aberracji optycznych dobrej klasy obiektyw) wyznaczamy na podstawie niewyostrzonych plików RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Podstawowy test rozdzielczości matrycy przeprowadziliśmy z obiektywem Samsung NX 30 mm f/2.0. Uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na wykresie poniżej. W trakcie testu NX200 mieliśmy również dostęp do obiektywu Samsung NX 60 mm f/2.8 Macro ED OIS SSA, zatem użyliśmy go do wykonania pomiarów kontrolnych. Otrzymane przy jego pomocy wyniki były porównywalne w granicy błędu do otrzymanych obiektywem NX 30 f/2.0.

Widoczna na wykresie przewaga nowego bezlusterkowca Samsunga nad jego poprzednikiem jest wyraźna. Należało się w zasadzie spodziewać, że znaczne zwiększenie liczby pikseli przełoży się na lepsze wyniki w tej kategorii. Można zauważyć również, że NX200 notuje maksymalny wynik nieco niższy niż Olympus E-P3, który posiada 12-megapikselową matrycę. Trzeba jednak mieć na uwadze to, że matryca w PEN-ie jest fizycznie mniejsza. W związku z tym, należałoby spojrzeć na wyniki z tych dwóch aparatów przez pryzmat liniowej gęstości pikseli zastosowanych w nich matryc, a ta jak się okazuje jest niemal identyczna w obu przypadkach. Zatem teoretycznie rzecz biorąc powinniśmy uzyskać porównywalne wyniki z obu aparatów. Trzeba jednak przyznać, że różnica w wartościach dla przysłony f/5.6 nie jest duża (wynosi 4 lpmm), i może się na nią składać kilka czynników. Między innymi musimy brać pod uwagę błędy pomiarowe i fakt że ze względu na różne systemy, testy były przeprowadzane na różnych obiektywach. Do tego dochodzi jeszcze wpływ filtra AA, którego moc może się różnić w zależności od aparatu. Z testów bezlusterkowców Olympusa wiemy, że producent stosuje w PEN-ach osłabione filtry AA. A jak to wygląda w bezlusterkowcach Samsunga? Podczas testu rozdzielczości matrycy w modelu NX100 nie znaleźliśmy żadnych oznak świadczących o zastosowaniu słabszego filtru AA. W NX200 sytuacja wygląda nieco inaczej pod tym względem. Spójrzmy na przykładowy wykres przedstawiający przebieg profilu jasności na granicy czerni i bieli oraz funkcję MTF dla z pomiarów dokonanych na surowym pliku.

Po pierwsze łatwo zauważyć, że składowa pozioma jest o ponad 20% większa w stosunku do składowej pionowej. Ma to swoje odzwierciedlenie w odpowiedzi funkcji MTF w częstości Nyquista. Podczas gdy dla składowej pionowej odpowiedź ta jest na poziomie 8%, dla składowej poziomej sięga 22%. I o ile ta pierwsza wartość jest dość niska, o tyle odpowiedź w częstotliwości Nyquista na poziomie 0.2 dla składowej poziomej może wskazywać na osłabiony filtr AA (przynajmniej w jednym kierunku) lub/i lekkie wyostrzanie zastosowane na poziomie RAW-ów.