Nikon D4 - test aparatu
2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
Pod względem wielkości, różnice między Nikonem D4 a modelem D3s są minimalne. Jeśli chodzi o wagę, również nie są one wyraźnie, aczkolwiek nowy model jest o niecałe 100 gramów lżejszy. Ogólny kształt korpusu jest jednak bardzo podobny, a wprowadzone zmiany dotyczą w zasadzie wyłącznie detali. Z wyraźniejszych zmian można wyróżnić gumową wypustkę na tylnej ściance aparatu, która ma zapewnić lepsze oparcie dla kciuka przy uchwycie pionowym. Zmiany widać również w obrębie zaślepek zabezpieczających gniazda znajdujące się po lewej stronie aparatu. W D3s mieliśmy tylko dwie zaślepki, natomiast w D4 są aż cztery.
Podobnie jak w przypadku modelu D3s, korpus D4 został wykonany z wysokiej jakości magnezowych materiałów. Taka konstrukcja zapewnia należytą sztywność i wytrzymałość aparatu. Poza tym, jest on w pełni uszczelniony przed wpływem niekorzystnych warunków zewnętrznych takich jak kurz czy wilgoć. Opisując budowę aparatu warto również wspomnieć, że nowa lustrzanka Nikona została wyposażona w migawkę wykonaną z kompozytu z włókien kewlarowych i węglowych, a jej żywotność przewidziana jest na 400 tysięcy cykli.
Zasilanie i gniazda
Nikon D4 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym typu EN-EL18 o pojemności 2000 mAh, i napięciu 10.8 V. Aparat można również zasilać opcjonalnym zasilaczem sieciowym EH-6b. W zestawie z aparatem otrzymujemy ładowarkę MH-26 umożliwiającą ładowanie dwóch akumulatorów jednocześnie. Pełne ładowanie trwa około 2 godziny i 20 minut. Ładowarka posiada funkcję kalibracji akumulatora, która zapewnia dokładne podawanie stanu naładowania akumulatora przez wskaźniki aparatu i ładowarki. Według standardów CIPA wydajność akumulatora wynosi około 2600 zdjęć (bez używania podglądu na żywo). W menu aparatu odnajdziemy opcję pozwalającą na wyświetlenie w procentach dokładnego poziomu naładowania akumulatora, liczbę zdjęć wykonanych od ostatniego ładowania, oraz poziom zużycia akumulatora. Rzeczywista liczba zdjęć możliwych do wykonania na w pełni naładowanym akumulatorze jest bardzo różna i zależy od sposobu fotografowania. Dla przykładu, kilkugodzinny spacer z aparatem, obejmujący:
- wykonanie około 600 zdjęć,
- nakręcenie około 70 filmów o długości od kilkunastu do 20 sekund,
- wykonanie filmu poklatkowego wymagającego 300 wyzwoleń migawki,
- używanie trybu LV głównie podczas filmowania,
Nikon D4 jest pierwszą lustrzanką obsługującą nowy standard kart pamięci XQD, które charakteryzują się wysoką szybkością transferu danych, sięgającą 125 MB/s. Ponadto, D4 obsługuje również karty CompactFlash typu I (kompatybilność ze standardem UDMA 7). Funkcje dotyczące zapisu zdjęć na karty oferują możliwość wybrania karty podstawowej i pomocniczej. Dodatkowe opcje obejmują:
- zapis na kartę podstawową i automatyczne przełączanie na kartę pomocniczą w przypadku przepełnienia,
- zapis kopii zapasowej na karcie pomocniczej,
- zapis RAW-ów na karcie podstawowej i JPEG-ów na pomocniczej.
Większość gniazd dostępnych w Nikonie D4 znajdziemy na lewej ściance aparatu. Jest ich tam sześć i zostały zabezpieczone dobrze przylegającymi gumowymi zaślepkami.
- złącze urządzeń peryferyjnych,
- złącze USB,
- gniazdo słuchawek,
- wejście mikrofonu zewnętrznego,
- złącze Ethernetu,
- wyjście HDMI.
- gniazdo przewodu synchronizacyjnego do lampy błyskowej,
- 10-pinowe złącze wężyka spustowego.
Warto także wspomnieć o bezprzewodowej komunikacji. Nikon D4 obsługuje bezprzewodową sieć LAN i Ethernet przy użyciu opcjonalnego przekaźnika bezprzewodowego WT-4 lub WT-5. Można także dołączyć do niego opcjonalny odbiornik GPS o oznaczeniu GP-1.
Przyciski
W kategorii przycisków, w Nikonie D4 zaszło trochę zmian stosunku do modelu D3s. W szczególności pojawiło się parę nowych elementów i można powiedzieć, że ergonomia przycisków jeszcze się poprawiła.
Zacznijmy zatem omawianie elementów sterujących w D4 od górnej części aparatu.
Po lewej stronie mamy układ trzech przycisków: braketingu, lampy błyskowej i trybu pomiaru światła. Bezpośrednio pod nimi znajduje się pierścień z trybami wyzwalania migawki (zdjęcia pojedyncze (S), seryjne wolne (CL), seryjne szybkie (CH), ciche wyzwalanie migawki (Q), samowyzwalacz i wstępne podnoszenie lustra (Mup). Do przekręcenia pokrętła wymagane jest wciśnięcie niewielkiego przycisku blokady, który znajduje się powyżej. Przechodząc na prawą stronę wizjera natrafiamy na małe pokrętło służące do regulacji dioptrażu. Na wysokości rękojeści mamy tradycyjny spust migawki, wokół którego znajduje się włącznik aparatu i podświetlenie monochromatycznych paneli LCD oraz części przycisków. Poniżej znajdziemy dwa przyciski: MODE do zmiany trybu pracy (P, A, S, M) i przycisk kompensacji ekspozycji. Nowością jest natomiast przycisk nagrywania filmu. Na samej górze rękojeści aparatu znajduje się pokrętło sterujące.
Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.
W lewym górnym narożniku znajdują się przyciski trybu odtwarzania zdjęć i ich usuwania. Przechodząc niżej, przy lewej krawędzi korpusu odnajdziemy kolumnę sześciu przycisków. Na samej górze mamy przycisk MENU, poniżej którego znajduje się przycisk włączający ochronę zdjęć. Służy on również do konfiguracji funkcji Picture Control, oraz włącza pomoc podczas przeglądania menu. Idąc dalej natrafiamy na przycisk przybliżania zdjęcia podczas odtwarzania. Kolejny natomiast służy do oddalania oraz przechodzenia do poziomu miniaturek. Poniżej znajduje się natomiast przycisk OK, którym zatwierdzamy dokonywane ustawienia aparatu. Na samym dole odnajdziemy przycisk info, który wyświetla na głównym ekranie LCD informacje o ustawieniach aparatu i pozwala na zmianę wybranych parametrów.
Przechodząc z powrotem na górę, bezpośrednio przy wizjerze odnajdziemy przełącznik umożliwiający jego zasłonięcie. Pod głównym wyświetlaczem LCD natomiast znajduje się przycisk LV uruchamiający podgląd na żywo oraz przełącznik, który umożliwia przełączanie się pomiędzy fotografowaniem a filmowaniem w trybie LV. Bezpośrednio pod tylnym monochromatycznym ekranem LCD znaleźć można następujące przyciski: ISO, QUAL (jakość i wielkość zdjęcia), balans bieli oraz przycisk notatek głosowych. Pierwszy i trzeci przycisk (oznaczone dodatkowo zielonymi kropkami) służą również do resetowania ustawień aparatu, poprzez jednoczesne ich wciśnięcie na dłużej niż 2 sekundy.
Przechodząc na prawą stronę tylnej ścianki, w górnym narożniku odnajdziemy główne pokrętło sterujące, a po jego lewej stronie przycisk AF-ON. Ich kopie wykorzystywane podczas wykonywania pionowych kadrów znajdują w odpowiednim miejscu w dolnej części. Na tylnej ściance można odnaleźć w sumie 3 wybieraki. Główny wybierak wielofunkcyjny wykorzystywany jest między innymi do nawigowania w menu aparatu, wybierania punktów AF oraz podczas odtwarzania zdjęć. Dodatkowy wybierak znajduje się przy prawym górnym narożniku wyświetlacza LCD. Można go używać zamiast wybieraka głównego do wybierania pola AF. Można go także wykorzystać do blokowania ostrości i ekspozycji. Trzeci z wybieraków znajduje się w dolnej części i wykorzystywany jest podczas fotografowania w pionie. Ostatnim elementem sterującym znajdującym się na tylnej ściance jest przełącznik blokujący możliwość wyboru pól AF głównym wybierakiem.
Warto w tym miejscu jeszcze dodać, że poza omówionymi przyciskami na tylnej ściance znajdziemy jeszcze czujnik światła wykorzystywany przy automatycznej kontroli jasności wyświetlacza LCD, dioda dostępu do karty pamięci oraz mikrofon do notatek głosowych.
Przyjrzyjmy się teraz przedniej ściance.
Z lewej strony, pod przyciskiem zwalniającym blokadę bagnetu mamy przełącznik trybu ustawiania ostrości. Wewnątrz niego natomiast znajduje się przycisk wyboru trybów AF (pojedynczy i ciągły). Za jego pomocą można również ustawiać tryb obszaru AF. Przechodząc na drugą stronę bagnetu natrafimy na dwa przyciski. Górny, oznaczony jako Pv, poza podglądem głębi ostrości można przeprogramować i wykorzystywać w innych sytuacjach. Dolny przycisk został oznaczony jako Fn i również można go programować.
Na koniec trzeba jeszcze wspomnieć, że oczywiście zarówno spust migawki jak i przednie pokrętło sterujące mają swoje odpowiedniki dla uchwytu pionowego. Dodatkowy spust otoczony jest wąskim pierścieniem stanowiącym przełącznik jego blokady. W bezpośrednim sąsiedztwie, odnajdziemy także dodatkowy przycisk funkcyjny.
Warto zwrócić uwagę na to, że D4 posiada rozbudowane opcje programowania przycisków. Większość z nich odnajdziemy w menu ustawień własnych w sekcji f. Poza dwoma typowo funkcyjnymi przyciskami Fn, zaprogramować można również przycisk Pv, BKT, AF-ON, wybieraki funkcyjne, oraz przycisk nagrywania filmów. W przypadku niektórych przycisków możemy zaprogramować ich funkcję jako oddzielnego przycisku, jak również funkcję przycisku połączoną z jednoczesnym wybieraniem pokrętłem. Część elementów można osobno zaprogramować w trybie nagrywania filmów, a odpowiednie opcje znajdziemy w menu ustawień własnych w sekcji g. Trzeba przyznać, że wybór w zakresie dostosowywania elementów sterujących do własnych potrzeb jest naprawdę duży i powinien zadowolić każdego zaawansowanego użytkownika D4.
Menu
Menu w D4 jest zorganizowane identycznie, jak w D3s. Do dyspozycji mamy zatem sześć zakładek: menu odtwarzania, fotografowania, ustawienia własne, ustawienia aparatu, retusz i menu własne, które można samemu skomponować z dowolnych pozycji całego menu. Przyjrzyjmy się dokładniej tym zakładkom.
Menu odtwarzania:
- usuwanie zdjęć,
- wybór folderu z którego będą odtwarzane zdjęcia,
- ukrywanie obrazów,
- wybór ilości wyświetlanych informacji wraz ze zdjęciem,
- kopiowanie zdjęć pomiędzy kartami,
- włączenie podglądu zdjęcia bezpośrednio po jego wykonaniu,
- wybór zdjęcia, które zostanie pokazane po usunięciu obrazu,
- ustawienie obracania zdjęć,
- pokaz slajdów,
- drukowanie.
Menu fotografowania:
- bank menu fotografowania – zapis ustawień menu fotografowania (4 możliwości),
- rozszerzenie banków menu,
- folder zapisu,
- nazwy plików,
- wybór podstawowego gniazda pamięci,
- funkcja pomocniczego gniazda pamięci,
- jakość zdjęć (NEF, TIFF 24-bitowy, JPEG FINE, JPEG NORMAL, JPEG BASIC, równoczesny zapis NEF+JPEG),
- rozmiar zdjęć (Large, Middle, Small),
- obszar zdjęcia, czyli możliwość fotografowania w formacie DX,
- kompresja zdjęć (optymalna jakość lub z priorytetem rozmiaru),
- ustawienia plików NEF (wybór 12- lub 14-bitowych plików RAW, ustawienie kompresji stratnej, kompresji bezstratnej lub brak kompresji),
- wybór balansu bieli,
- funkcja Picture Control – ustawienia parametrów zdjęcia (Standard, Neutral, Vivid, Monochrome, plus ustawienia ostrości, kontrastu, jasności i nasycenia),
- dostosowywanie funkcji Picture Control,
- zapisywanie lub możliwość kopiowania na kartę pamięci ustawień parametrów zdjęć,
- wybór przestrzeni kolorów,
- tryb D-Lighting zapobiegający utracie szczegółów w przepaleniach i cieniach,
- tryb HDR,
- korekcja winietowania,
- automatyczna korekcja dystorsji,
- redukcja szumów dla długich czasów ekspozycji,
- redukcja szumów przy wysokich czułościach (Off, Low, Norm, High),
- ustawienie Auto ISO,
- wielokrotna ekspozycja,
- fotografowanie z interwałometrem,
- ustawienia podglądu na żywo,
- zdjęcia poklatkowe,
- ustawienie filmu.
Ustawienia osobiste:
- bank ustawień osobistych – zapis menu ustawień osobistych (4 możliwości),
- (a) autofokus:
- priorytet AF-C,
- priorytet AF-S,
- blokada śledzenia ostrości,
- włączenie AF,
- podświetlanie punktu AF,
- zmiana punktów AF w pętli,
- liczba punktów AF,
- ustawienia przycisku AF-ON,
- ustawienia przycisku AF-ON (pionowy),
- zapisywanie pola AF według orientacji,
- (b) pomiar światła/ekspozycja:
- krok zmiany czułości,
- krok zmiany ekspozycji,
- krok zmiany kompensacji ekspozycji,
- łatwa kompensacja ekspozycji,
- obszar pomiaru centralnie ważonego,
- korekta pomiaru ekspozycji,
- (c) zegary/blokada AE,
- blokada AE spustem migawki,
- automatyczne wyłączenie pomiaru światła,
- samowyzwalacz,
- automatyczne wyłączenie monitora,
- (d) fotografowanie/wyświetlacz:
- sygnał dźwiękowy,
- prędkość fotografowania,
- maksymalna liczba zdjęć w serii,
- tryb opóźnienia ekspozycji,
- numeracja kolejnych plików,
- wyświetlanie siatki w wizjerze,
- wyświetlacz LCD/wizjer,
- podpowiedzi ekranowe,
- ekran informacyjny,
- podświetlanie LCD,
- (e) bracketing/błysk:
- czas synchronizacji błysku,
- czas migawki dla błysku,
- dodatkowa lampa,
- kompensacja ekspozycji dla lampy błyskowej,
- błysk modelujący,
- sposób realizacji bracketingu,
- automatyczny bracketing,
- kolejność bracketingu,
- (f) sterowanie:
- środek wybieraka wielofunkcyjnego,
- wybierak wielofunkcyjny,
- rola przycisku Fn,
- rola przycisku podglądu,
- rola dodatkowego wybieraka,
- rola środka dodatkowego wybieraka,
- rola przycisku Fn (pionowy),
- blokada czasu migawki i przysłony,
- rola przycisku BKT,
- dostosowanie pokręteł sterowania,
- puść przycisk by użyć pokrętła,
- działanie bez karty pamięci,
- odwróć wskaźniki,
- rola wybieraka wielofunkcyjnego (pionowy),
- powiększenie w trybie odtwarzania,
- rola przycisku odtwarzania filmu,
- (g) film:
- rola przycisku Fn,
- rola przycisku podglądu,
- rola środka dodatkowego wybieraka,
- rola spustu migawki.
Ustawienia aparatu:
- formatowanie karty,
- jasność głównego wyświetlacza LCD,
- czyszczenie matrycy,
- podniesienie lustra do ręcznego czyszczenia matrycy,
- zdjęcie referencyjne przy usuwaniu kurzu,
- ustawienia rozdzielczości wyświetlanych zdjęć przy zastosowaniu złącza HDMI,
- redukcja migotania wyświetlacza (automatyczne, 50 lub 60 Hz),
- strefa czasowa i data,
- ustawienie języka,
- automatyczne obracanie zdjęć,
- informacja o baterii,
- ustawienia sieci ethernet i sieci bezprzewodowej,
- komentarz do zdjęcia,
- informacje o prawach autorskich,
- ustawienia IPTC,
- opcje notatki dźwiękowej,
- zapis lub wgranie ustawień menu,
- ustawienia GPS,
- wirtualny horyzont,
- ustawienia obiektywów bez CPU,
- precyzyjna regulacja autofokusu w obiektywie,
- wersja oprogramowania.
Retusz zdjęć:
- funkcja D-lighting,
- redukcja czerwonych oczu,
- kadrowanie,
- monochromatyczne,
- efekt filtrów,
- balans kolorów,
- nakładanie zdjęć,
- wywoływanie RAW,
- skalowanie,
- prostowanie,
- korekta dystorsji,
- korekcja kształtu,
- edycja filmu,
- porównywanie zdjęć.
Ostatnią zakładką jest Moje menu lub Ostatnie ustawienia. To pierwsze umożliwia skomponowanie własnej zakładki poprzez wybór opcji (maksymalnie 20) z całego menu, według własnego uznania i przydatności. Alternatywnie można wyświetlać menu zawierające ostatnio używane opcje.
Wyświetlacze
W D4 zastosowano 3.2-calowy wyświetlacz TFT LCD, o rozdzielczości wynoszącej 921.000 punktów (640×480 pikseli, VGA). Zapewnia on dobry kąt widzenia w zakresie około 170 stopni. W menu ustawień znajdziemy opcje związane z jasnością obrazu, a do wyboru mamy dwie możliwości: automatyczna i ręczna. W tej pierwszej, aparat w oparciu o czujnik światła, znajdujący się na tylnej ściance sam dobiera jasność w zależności od tego w jakich warunkach fotografujemy. W opcji ręcznej możemy regulować jasność wyświetlacza w 11-stopniowej skali. Do samej jakości obrazu wyświetlanego na ekranie LCD nie mamy w zasadzie zastrzeżeń. Jest on bardzo wyraźny i dostatecznie jasny aby zapewnić wygodną pracę. Ponarzekać można jedynie na fakt, że przy fotografowaniu w ostrym świetle słonecznym stosunkowo łatwo zobaczyć na wyświetlaczu odbicia otoczenia. Nie są one może szczególnie intensywne, jednak potrafią czasem trochę przeszkadzać.
Korzystając z przycisku INFO, na głównym ekranie można wyświetlić panel informacyjny, przedstawiający aktualne ustawienia najważniejszych parametrów. Kolejne wciśnięcie przycisku INFO powoduje, że aktywne stają się wybrane ustawienia widoczne u dołu ekranu.
Ilość informacji wyświetlanych w trybie odtwarzania jest w pełni satysfakcjonująca. Pomiędzy kolejnymi ekranami wyświetlania przechodzimy za pomocą górnego lub dolnego przycisku kierunkowego głównego wybieraka. Wśród informacji do których mamy dostęp są między innymi histogramy, skrócony EXIF zdjęcia, najważniejsze parametry ekspozycji lub informacje o przepaleniach obrazu. Ilość tych informacji możemy regulować w menu odtwarzania.
Tradycyjnie, zdjęcia możemy powiększać lub przeglądać z poziomu miniaturek (4, 9 lub 72 zdjęcia).
Podobnie jak jego poprzednik, Nikon D4 ma dwa monochromatyczne panele LCD. Jeden klasycznej wielkości na górze i drugi mniejszy pod głównym wyświetlaczem LCD. Większość informacji jest wyświetlana na górnym panelu. Dolny natomiast zawiera informacje o jakości i rozmiarze zdjęć, na którą kartę są one zapisywane, balansie bieli, czułości oraz nagrywaniu dźwięku. Schematy obu wyświetlaczy oraz opis poszczególnych elementów prezentujemy poniżej.
1 – migawka, tryb pola AF, wartość kompensacji ekspozycji, wartość kompensacji błysku, ISO, liczba zdjęć w sekwencji bracketingu ekspozycji, mocy błysku i balansu bieli, różnica ekspozycji HDR, liczba zdjęć w wielokrotnej ekspozycji, liczba interwałów fotografowania z interwałometrem, ogniskowa dla obiektywów bez CPU, 2 – wskaźnik fleksji programu, 3 – tryb ekspozycji (P, A, S lub M), 4 – bank menu fotografowania, 5 – bank ustawień osobistych, 6 – wskaźnik karty XQD, 7 – wskaźnik karty CF, 8 – liczba pozostałych zdjęć, liczba zdjęć pozostałych do zapełnienia bufora pamięci, wskaźnik trybu Capture, 9 – wskaźnik działki przysłony, 10 – wartość przysłony, liczba działek przysłony, krok bracketingu, liczba zdjęć w sekwencji bracketingu ADL, liczba zdjęć na interwał, maksymalna przysłona dla obiektywów bez procesora, wskaźnik trybu pracy z komputerem, 11 – wskaźnik stanu akumulatora, 12 – licznik zdjęć, wskaźnik zapisu gotowego balansu bieli, stopień aktywnej funkcji D-Lighting, numer obiektywu manualnego, wskaźnik nagrywania filmu poklatkowego, 13 – „K” pojawia się, kiedy na karcie jest miejsce na ponad 1000 zdjęć, 14 – wskaźnik stanu baterii aparatu, 15 – wskaźnik blokady mocy błysku, 16 – ikona blokady czasu otwarcia migawki, 17 – wskaźnik synchronizacji błysku, 18 – tryb lampy błyskowej, 19 – pomiar ekspozycji, 20 – wskaźnik trybu pola AF, wskaźnik automatycznego wyboru pola AF, wskaźnik śledzenia 3D, 21 – tryb autofokusu, 22 – wskaźnik interwałometru, wskaźnik włączenia filmu poklatkowego, 23 – wskaźnik wielokrotnej ekspozycji, 24 – ikona blokady przysłony, wskaźnik serii HDR, wskaźnik serii wielokrotnej ekspozycji, 25 – wskaźnik połączenia z odbiornikiem GPS, 26 – wskaźnik HDR, 27 – wskaźnik sygnału dźwiękowego, 28 – wskaźnik kompensacji ekspozycji, 29 – wskaźnik kompensacji mocy błysku, 30 – wskaźnik bracketingu ekspozycji i mocy błysku, balansu bieli oraz ADL, wskaźnik aktywnej funkcji D-Lighting, 31 – wskaźnik ekspozycji, kompensacji ekspozycji, wskaźnik postępu bracketingu ekspozycji, mocy błysku, balansu bieli oraz ADL, wskaźnik połączenia z komputerem.
1 – wskaźnik pozostałej liczby zdjęć, 2 – wielkość zdjęcia, 3 – wskaźnik czułości ISO, automatycznego doboru ISO, 4 – czułość ISO (wartości lub oznaczenia trybów rozszerzonych), liczba pozostałych zdjęć, długość notatki głosowej, dokładna regulacja balansu bieli, numer pozycji pamięci pomiaru balansu bieli, temperatura barwowa, wskaźnik trybu pracy z komputerem, 5 – „K” pojawia się, kiedy na karcie jest miejsce na ponad 1000 zdjęć, wskaźnik temperatury barwowej, 6 – jakość zdjęcia (JPEG), 7 – wskaźnik nagrywania notatki głosowej, 8 – wskaźnik stanu notatki głosowej, 9 – tryb nagrywania notatki głosowej, 10 – balans bieli, wskaźnik dokładnej regulacji balansu bieli, wskaźnik ochrony zmierzonej wartości balansu bieli, 11 – funkcja gniazda pomocniczego, jakość zdjęcia.
Live View i filmy
Tryb podglądu na żywo w Nikonie D4 uruchamiamy dedykowanym przyciskiem, znajdującym się na tylnej ściance aparatu pod prawym dolnym narożnikiem wyświetlacza LCD. Bezpośrednio przy nim znajduje się również przełącznik, którym wybieramy tryb fotografowania lub filmowania w LV. Fotografowanie w trybie podglądu na żywo może odbywać się w dwóch trybach: cichym i bezgłośnym. W pierwszym trybie, z wyjątkiem sytuacji, w której używana jest zewnętrzna lampa błyskowa, lustro pozostaje podniesione podczas fotografowania, ale słychać jednak dźwięk pracującej migawki. W trybie bezgłośnym natomiast aparat nie używa mechanicznej migawki i możemy w nim fotografować jedynie w JPEG-ach. Poza trybem w pełni ręcznym (M) czułość dobierana jest automatycznie. Jeśli mamy aktywny jeden z trybów seryjnych wówczas aparat przez maksymalnie 5 sekund rejestruje około 12 kl/s w trybie wolnym oraz 24 kl/s w trybie szybkim. W pozostałych trybach wyzwalania migawki rejestrowane jest pojedyncze zdjęcie.
W trybie LV mamy dostęp wyłącznie do autofokusu działającego w oparciu o detekcję kontrastu. Może on działać w trybie pojedynczym (AF-S), wówczas ostrość ustawiamy wciskając po prostu spust migawki do połowy lub przyciskiem AF-ON lub w trybie ciągłym (AF-F). W tym drugim, aparat na bieżąco koryguje ostrość obiektu znajdującego się w obrębie obszaru AF. Dopiero po wciśnięciu przycisku migawki do połowy, ostrość zostaje zablokowana.
Jeżeli chodzi o wybór obszaru AF w trybie LV, mamy w tym zakresie cztery możliwości:
- AF z priorytetem twarzy,
- szerokie pole AF,
- normalne pole AF,
- AF ze śledzeniem ruchu.
Podczas fotografowania w LV naciskając przycisk OK możemy uzyskać podgląd wpływu na ekspozycję wybranego czasu otwarcia migawki, przysłony i czułości ISO. Jednocześnie na ekranie pojawia się skala kompensacji ekspozycji. Fotografując w trybie podglądu na żywo możemy także na ekranie wyświetlać różne informacje oraz dodatkowe elementy. Pomiędzy kolejnymi widokami przechodzimy przyciskiem info. Do dyspozycji mamy następujące podglądy (w każdym z nich, u dołu ekranu wyświetlane są informacje o parametrach ekspozycji, czułości, trybie pomiaru światła i liczbie zdjęć możliwych do wykonania):
- dodatkowe informacje,
- aktualny kadr bez dodatkowych informacji,
- siatka kadrowania,
- histogram (wyłącznie przy aktywnym wyświetlaniu skali kompensacji ekspozycji),
- elektroniczna poziomica.
Tryb wideo w D4 został wyraźnie rozbudowany w stosunku do tego, co oferował D3s pod tym względem. W testowanym modelu mamy następujące tryby filmowania:
- 1920×1080 (Full HD 1080p) z szybkością 29.97 kl/s, 25 kl/s, 23.976 kl/s,
- 1920×1080 (Full HD, crop 2.7x) z szybkością: 29.97 kl/s, 25 kl/s, 23.976 kl/s,
- 1280×720 (HD) z szybkością: 59.94 kl/s, 50 kl/s, 29.97 kl/s, 25 kl/s,
- 640×424 z szybkością: 29.97 kl/s, 25 kl/s.
Podczas filmowania możemy korzystać z ciągłego autofokusu, wybierając w ustawieniach tryb AF-F. W trybie AF-S natomiast możemy wymusić pracę autofokusu wciskając po prostu spust migawki do połowy, lub przycisk AF-ON. Nikon D4 został również wyposażony w funkcję indeksowania, pozwalającą na oznaczanie wybranych miejsc w filmie, ułatwiając tym samym odnalezienie oznaczonych miejsc podczas edycji filmów. W całym filmie można umieścić do 20 indeksów.
Nikon D4 umożliwia również tworzenie filmów na podstawie serii zdjęć poklatkowych. Ustawienia dotyczące jakości i rozdzielczości filmów poklatkowych są takie same jak w przypadku zwykłych plików wideo. Chcąc wykonać film poklatkowy, w menu aparatu musimy ustalić jedynie wartość interwału pomiędzy kolejnymi klatkami oraz ogólny czas fotografowania. Czas wynikowego filmu widoczny jest na ekranie opcji i dostosowuje się automatycznie w oparciu o ustawione parametry zdjęć poklatkowych oraz wybraną w ustawieniach filmu szybkość klatek na sekundę.
Przykładowe filmy
- film 1 – 1920×1080 pix, 30p, 62.6 MB,
- film 2 – 1920×1080 pix, 30p, 62.0 MB,
- film 3 – 1920×1080 pix, 25p, 48.3 MB,
- film 4 – 1920×1080 pix, 25p, 61.1 MB,
- film 5 – 1920×1080 pix, 24p, 59.7 MB,
- film 6 – 1920×1080 pix, 24p, 60.3 MB,
- film 7 – 1920×1080 pix, 25p, 64.6 MB (film nagrany o zmierzchu),
- film 8 – 1280×720 pix, 60p, 55.6 MB,
- film 9 – 1280×720 pix, 60p, 56.3 MB,
- film 10 – 1280×720 pix, 50p, 56.8 MB,
- film 11 – 1280×720 pix, 50p, 60.0 MB,
- film 12 – 1280×720 pix, 30p, 31.7 MB,
- film 13 – 1280×720 pix, 25p, 36.2 MB,
- film 14 – 1280×720 pix, 60p, 59.3 MB (film nagrany o zmierzchu),
- film 15 – 1920×1080 pix (crop 2.7x), 30p, 70.6 MB,
- film 16 – 1920×1080 pix (crop 2.7x), 25p, 74.6 MB,
- film 17 – 1920×1080 pix (crop 2.7x), 24p, 71.2 MB,
- film 18 – 1920×1080 pix, 30p, 51.6 MB (film poklatkowy),
- film 19 – 1920×1080 pix, 30p, 44.0 MB (film poklatkowy).
Wizjer
W Nikonie D4 znalazł się pentapryzmatyczny wizjer, analogiczny do tego, jaki zastosowano w modelu D3s. Charakteryzuje się on 100-procentowym pokryciem kadru w trybie FX oraz 97-procentowym w trybach 1.2x i DX. Powiększenie wynosi około 0.7x (dla 50 mm f/1.4), a odległość źrenicy wyjściowej równa jest 18 mm. Zakres dioptrażu zawiera się pomiędzy −3 a +1 1/m. Wizjer został wyposażony w matówkę BriteView Clear Matte Mark VIII typu B.
W wizjerze poza punktami AF możemy wyświetlić również siatkę kadrowania. Ponadto punkty AF wykorzystywane są do wyświetlania elektronicznej poziomicy. W wizjerze widoczne są także dodatkowe informacje o najważniejszych ustawieniach aparatu. Schemat oraz pełną listę elementów wyświetlanych w wizjerze prezentujemy poniżej.
1 – linie kadrowania, 2 – obszar odniesienia o średnicy 12 mm do centralnie ważonego pomiaru ekspozycji, 3 – obszar punktów AF, 4 – pola AF, pola pomiaru punktowego, wskaźnik trybu pola AF, elektroniczna poziomica, 5 – wskaźnik ekspozycji, kompensacji ekspozycji, wskaźnik postępu bracketingu ekspozycji, mocy błysku, balansu bieli oraz ADL, elektroniczna poziomica przy zdjęciach pionowych, 6 – wskaźnik kompensacji ekspozycji lub mocy błysku, 7 – wskaźnik bracketingu ekspozycji, mocy błysku, balansu bieli oraz ADL, 8 – wskaźnik ostrości, 9 – pomiar ekspozycji, 10 – blokada automatycznej ekspozycji, 11 – tryb ekspozycji (P, A, S lub M), 12 – ikona blokady czasu otwarcia migawki, 13 – czas otwarcia migawki, tryb AF, 14 – ikona blokady przysłony, 15 – wartość przysłony, liczba działek przysłony, 16 – wskaźnik czułości ISO, automatycznego doboru ISO, 17 – czułość ISO, stopień aktywnej funkcji D-Lighting, tryb pola AF, 18 – wskaźnik sieci, 19 – licznik zdjęć, liczba pozostałych zdjęć, liczba zdjęć pozostałych do zapełnienia bufora pamięci, wskaźnik zapisu gotowego balansu bieli, wartość kompensacji ekspozycji, wartość kompensacji mocy błysku, wskaźnik trybu pracy z komputerem, 20 – „K” pojawia się, kiedy na karcie jest miejsce na ponad 1000 zdjęć, 21 – wskaźnik gotowości lampy błyskowej, 22 – wskaźnik blokady mocy błysku, 23 – wskaźnik synchronizacji błysku, 24 – wskaźnik działki przysłony, 25 – ostrzeżenie o niskim poziomie naładowania akumulatora.
W zasadzie trudno cokolwiek zarzucić wizjerowi w D4. Ponieważ wizjer chwaliliśmy już przy okazji testu D3s, teraz nie może być inaczej. Jest on duży i jasny oraz zapewnia komfort pracy na wysokim poziomie.