Sony NEX-F3 - test aparatu
8. Zakres tonalny
Testy zakresu tonalnego przeprowadzamy w oparciu o zdjęcia tablicy kolejnych stopni szarości Stouffer T4110, zapisane w formacie RAW i przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów za pomocą programu dcraw. Program Imatest pozwala wyznaczyć wartości zakresu tonalnego dla wysokiej, dobrej, średniej i niskiej jakości obrazu. Odpowiadają im kolejne stosunki sygnału do szumu 10:1, 4:1, 2:1 i 1:1. Wyniki, które otrzymaliśmy dla Sony NEX-F3, prezentujemy na poniższym wykresie.
W naszej redakcji najbardziej interesuje nas zakres tonalny dla najlepszej jakości obrazu (stosunek sygnału do szumu 10:1). NEX-F3 przy najniższej dostępnej czułości ISO 200 osiąga w tym przypadku 6.1 EV. Taki wynik jest trochę poniżej typowego dla matryc formatu APS-C. Wraz z rosnącą czułością zakres tonalny systematycznie spada. Przy czułości ISO 12800 ląduje na poziomie zbliżonym do zera.
Dobra jakość obrazu (stosunek sygnału do szumu 4:1) pozwala na osiągnięcie zakresu tonalnego na poziomie 8.3 EV przy czułości ISO 200. Nawet przy czułości ISO 16000 dobra jakość obrazu zachowuje jeszcze dynamikę na poziomie powyżej 1 EV. Jeżeli wystarczy nam średnia jakość obrazu, to przy najwyższej czułości możemy liczyć na zakres tonalny na poziomie 5 EV.
Warto zwrócić uwagę na to, że pomimo nienadzwyczajnego wyniku przy najniższej, dostępnej czułości, porównanie zakresu tonalnego NEX-F3 z zakresem NEX-7 wypada na korzyść tego pierwszego. Wszystkie wyniki wypadają na zauważalnie wyższym poziomie. Brakuje niestety czułości ISO 100. Prosta ekstrapolacja uzyskanych wykresów pokazuje, że gdyby taka czułość była dostępna, zakres dla najlepszej jakości obrazu mógłby sięgać dobrej wartości około 7 EV. Wszystko ma jednak swoją cenę. Początek zakresu czułości na poziomie ISO 200 pozwala mieć bardzo dobre najwyższe czułości. Nie pozwala jednak bić rekordów w kwestii zakresu tonalnego na czułościach najniższych.
Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.
ISO | Granica bieli | |||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 | ||||
6400 | ||||
12800 | ||||
16000 | ||||
ISO | Granica czerni | |||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 | ||||
6400 | ||||
12800 | ||||
16000 |
Przy omawianiu zakresu tonalnego pokazujemy tradycyjnie, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy rozjaśniamy je lub przyciemniamy. Tym razem zdjęcia wykonaliśmy przy czułościach ISO 200 i 1600, przysłonie f/16 i czasach odpowiednio 15 i 2 s. Następnie wywołujemy je jako 48-bitowe TIFF‑y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniamy o +4 EV oraz przyciemniamy o −4 EV, po czym zapisujemy jako zdjęcia 24-bitowe.
ISO 200 | |||
0 EV | +4 EV | ||
NEX-F3 | |||
E-PL1 | |||
ISO 1600 | |||
NEX-F3 | |||
E-PL1 |
Rozjaśnianie cieni jest wyraźnie skuteczniejsze w przypadku Sony NEX-F3. Poziom szumów jest znacznie niższy, przez co obraz jest bogatszy w szczegóły. Widać przy tym inne skalowanie JPEG-ów w testowanym modelu Sony, przez co wydają się mniej doświetlone. Podobne zjawisko widać w tabeli poniżej, w której pokazujemy efekty przyciemniania jasnych partii obrazu.
ISO 200 | |||
0 EV | −4 EV | ||
NEX-F3 | |||
E-PL1 | |||
ISO 1600 | |||
NEX-F3 | |||
E-PL1 |