Nikon jest pierwszym producentem, który wypuścił na rynek równolegle dwa bliźniacze modele: D800 i D800E, różniące się wyłącznie obecnością filtra AA. Pierwszy z nich został już przez nas przetestowany – chwaliliśmy go m.in. za wysoką jakość zdjęć, szeroki zakres tonalny czy solidną obudowę. Inżynierowie Nikona nie ustrzegli się niestety przed wpadką. Mowa tu o sporych problemach z autofokusem, które opisaliśmy w teście tego aparatu. D800E w stosunku do D800 charakteryzuje się jedną, „drobną” różnicą. Otóż znajdujący się przed matrycą filtr odcinający pasmo promieni podczerwonych, otaczają tak naprawdę dwa filtry dolnoprzepustowe. Celem takiego rozwiązania jest wzajemne znoszenie się efektów działania obydwu filtrów. Summa summarum, wspomniany zespół filtrów nie posiada funkcji antyaliasingowych, innymi słowy nie dokonuje on tego delikatnego rozmycia obrazu, które ma za zadanie przeciwdziałać powstawaniu niekorzystnego efektu mory.

Produkowanie matryc aparatów cyfrowych bez filtrów AA nie jest częstym zabiegiem stosowanym wśród producentów. Z takiego postępowania najbardziej znana jest niemiecka firma Leica, której cyfrowe dalmierze (np. M8, M9) owego filtra nie posiadają. Podobnie sprawa wygląda z zaprezentowanymi przez Fujifilm na przestrzeni bieżącego roku bezlusterkowcami X-Pro1 oraz X-E1, czy pokazanym przed dwoma laty średnioformatowym Pentaksem 645D. Przy okazji premiery D800E, do tego grona producentów trafił także i Nikon. Naszym zdaniem wprowadzenie na rynek dwóch niemal identycznych produktów (jednego tradycyjnego a drugiego z usuniętym filtrem AA) było dobrym, z punktu widzenia odbiorców tego aparatu, posunięciem. Dzięki temu, mają oni możliwość wyboru spośród dwóch solidnych korpusów, przy czym model D800E ma dodatkowo zapewnić użytkownikom lepszą ostrość zdjęć. Oczywiście, nie ma nic za darmo. Na chwilę obecną, Nikon D800E jest droższy od „zwykłego” D800 o blisko 3000 zł… Czy model ten jest wart dopłacenia takiej kwoty? Mamy nadzieję, że niniejszy test pozwoli odpowiedzieć na to pytanie.

Z racji oczywistego podobieństwa modeli D800 i D800E część opisu została zapożyczona z testu pierwszego z wymienionych aparatów. Zależało nam, aby test D800E był spójny i nie było potrzeby zaglądania co chwilę do tamtego materiału. Najważniejsze było sprawdzenie rozdzielczości matrycy (wyrażonej w lpmm), poza tym nie omieszkaliśmy zmierzyć także szumów, zakresu tonalnego czy osiągów trybu seryjnego oraz ocenić sprawności działania systemu automatycznego ustawiania ostrości.

Lustrzankę Nikon D800E otrzymaliśmy do testów dzięki uprzejmości sklepu Foto – Plus.

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe?”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.

Porównanie specyfikacji Nikona D800E oraz modelu D700 i Canona 5D Mark III można obejrzeć tutaj.