Rzeczywisty rozmiar obiektywów	Lewy:   32.05+/- 0.05 mm Prawy:  32.03+/- 0.05 mm	8 / 8.0 pkt
Rzeczywiste powiększenie	7.96+/- 0.05 raza	3 / 3.0 pkt
Sprawność optyczna	89.1+/- 1.5%	17 / 25.0 pkt
Aberracja chromatyczna	W centrum znikoma, na brzegu średnia.	7 / 10.0 pkt
Astygmatyzm	Mały.	8 / 10.0 pkt
Dystorsja	Odległość pierwszej zakrzywionej linii od centrum pola w stosunku do promienia pola widzenia: 71% +/- 2%	8 / 10.0 pkt
Koma	Zaczyna się w okolicach 75-80% od centrum pola, a na brzegu jest na granicy małej i średniej.	8.5 / 10.0 pkt
Nieostrość obrazu	Nieostrość pojawia się w odległości 96.5% +/- 2% od centrum pola widzenia.	9.5 / 10.0 pkt
Pociemnienie brzegowe	Niewielkie.	4 / 5.0 pkt
Odwzorowanie bieli	Dość płaski wykres z lekkim dołkiem w centrum zakresu widzialnego.	4.5 / 5.0 pkt
Kolimacja osi	Idealna.	5 / 5.0 pkt
Wewnętrzne odblaski	Lewy: Prawy: Trochę odblasków w najbliższej okolicy pryzmatów.	2.9 / 5.0 pkt
Obudowa	Klasyczne małe Porro, ale w częściowo ogumowanej i magnezowej obudowie. Bardzo dobrze leży w ręku i przy oku. Gumowe muszle okularowe, które można zawinąć.	7 / 8.0 pkt
Ogniskowanie	Dość wygodna śruba centralna, choć trochę wąska. Zakres pracy 530 stopni. Indywidualne ogniskowanie na prawym okularze, wygodne, rusza całym okularem. Do tego klasyczny mostek okularowy, stabilny, chodzi równo, nacisk nie powoduje rozogniskowania.	4.3 / 5.0 pkt
Wyjście na statyw	Brak. Pałąk po środku. W teście 8x32 wszystkim lornetkom przyznaliśmy w tej kategorii średnią wartość 1.5 pkt., jako że wyjście statywowe w tej klasie sprzętu jest rzadko używane.	1.5 / 3.0 pkt
Rozstaw okularów	od 52.4 do 74.1 mm	5 / 6.0 pkt
Min. odległość ostrego widzenia	2.05 metra.	1.5 / 2.0 pkt
Okulary	O polu własnym 58.6 stopnia (wg wzoru uproszczonego) i 54.2 stopnia (wg wzoru tangensowego).	10 / 20.0 pkt
Pole widzenia	Zmierzone przez nas wyniosło 7.36 +/- 0.04 stopnia i było o 0.14 stopnia mniejsze niż podane w specyfikacjach. Pole typowe dla tej klasy sprzętu.	5.5 / 8.0 pkt
Wyczernienie i kurz wewnątrz tubusa	Tubusy czarne i matowe, denko szare. Biały klej przy pryzmatach i niewyczerniona obudowa pryzmatów. Drobne pyłki wewnątrz.	3.5 / 5.0 pkt
Winietowanie centralne	Lewy: Prawy: OL: 0.0%, OP: 0.0% Piękne i okrągłe źrenice.	8 / 8.0 pkt
Jakość pryzmatów	Wysokiej klasy BaK-4.	8 / 8.0 pkt
Powłoki antyodblaskowe	Zielono-granatowe na obiektywach, różowe na pryzmatach, zielono-żółto-fioletowe na okularach. Intensywność mała.	5 / 5.0 pkt
Gwarancja [w latach]	10	4.5 / 6.0 pkt
Wynik ostateczny	78.5%	149.2 / 190 pkt
Wynik Ekono		0pkt.

Podsumowanie

• solidna, poręczna i świetnie leżąca w ręku obudowa,
• dobra transmisja,
• świetne odwzorowanie bieli,
• mała aberracja chromatyczna,
• bardzo mała koma,
• mały astygmatyzm,
• obraz ostry praktycznie do brzegu pola widzenia,
• małe pociemnienie na brzegu pola,
• wysokiej klasy pryzmaty i powłoki.

• brak wodoodporności i wypełnienia azotem,
• za dużo odblasków w okolicach pryzmatów.

Porównanie ilości zalet i wad testowanej lornetki, rzut okiem na cenę i wynik w teście oraz na osiągi i ceny jej konkurentów, pokazuje jednoznacznie z jakim sprzętem mamy do czynienia. Nikon 8x32 SE wszystkie wady optyczne koryguje dobrze lub bardzo dobrze. Dodatkowo, jak większość Nikonów z wyższej półki, daje bardzo płaskie pole widzenia prawie idealnie ostre do samego brzegu. Wszystko to zamknięte jest w klasycznej, a jednocześnie wykonanej ze stopów magnezu obudowie z pryzmatami ustawionymi w wydajnym systemie Porro.

Powtórzę więc to, co napisałem w teście większego brata Nikona SE 8x32 CF o parametrach 10x42. Szkoda, że w serii SE mamy tylko trzy modele. Z miłą chęcią zobaczyłbym w niej i przetestował lornetki takie jak 10x32, 7x42, 8x42, 7x50, 10x50, 8x56 czy 10x56. Każda z nich miałaby być szansę tak udanym instrumentem jak przetestowane już przez nas 8x32 i 10x42.

Czy w związku z tym Nikon SE 8x32 CF ma jakieś wady albo wpadki? Ma ale małe. Pierwsza sprawa to wykres transmisji zaprezentowany poniżej.

Steiner Night Hunter 8x30 XP, który jest przecież od Nikona trochę tańszy, pokazał, że dysponując wydajnym systemem Porro, transmisję można uzyskać lepszą, zarówno pod względem płaskości wykresu, jak i jego wysokości. Tutaj nie podoba nam się dołek w centrum zakresu widzialnego, który przystoi może tańszym dachówkom, ale drogiej lornetce klasy Porro raczej nie uchodzi.

Druga sprawa to wyczernienie wewnątrz, które skutkuje takim a nie innym wyglądem okolic źrenicy wyjściowej. Świecące elementy mocowania pryzmatów oraz białe "kupki" kleju to coś, co możemy zaakceptować w najtańszym segmencie cenowym, a nie w dobrym sprzęcie renomowanego producenta.

Trzecia sprawa to wodoodporność i wypełnienie azotem. Znaczna większość konkurentów Nikona 8x32 jest wodoodporna i jest wypełniona azotem. Nikon zostaje tutaj trochę w tyle.

Nawet pomimo tych drobnych uchybień Nikon SE 8x32 CF to sprzęt, który można polecić każdemu. W tej cenie naprawdę trudno znaleźć coś lepszego. Co więcej, większość podobnych cenowo, a nawet dużo droższych lornetek dachowych ma problem aby osiągami przewyższyć testowanego tutaj Nikona. Jeśli więc ktoś lubi system Porro i nie ma do niego uprzedzeń, lornetkę można kupować w zasadzie w ciemno. Ja w każdym bądź razie śmiało i szczerze ją polecam.