Rozdzielczość układu jako całości

Rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50) wyznaczyliśmy w oparciu zdjęcia zapisane w formacie JPEG z wyostrzaniem ustawionym na minimalną wartość, a pomiary wykonaliśmy przy pomocy programu Imatest. W teście wykorzystaliśmy obiektyw Samsung NX 30 mm f/2.0. Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, a wartości wyrażone są w liniach na wysokość obrazu. Pozwalają one na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych oraz ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta.

Wynikom NX300 w tej kategorii trudno w zasadzie coś zarzucić. Otrzymane wartości są na wysokim poziomie i przewyższają te, które zanotowaliśmy w teście modelu NX200. Trzeba jednak przypomnieć, że w przypadku tego ostatniego wykorzystaliśmy obiektyw Samsung NX 20–50 mm f/3.5–5.6 ED, zatem użycie przy NX300 jasnej stałki mogło mieć wpływ na lepsze wyniki. Wpływ na różnicę w wynikach może mieć również intensywność wyostrzania na minimalnym poziomie. Warto przypomnieć, że w modelu NX200 było ono dość wyraźne. A jak to wygląda w testowanym bezlusterkowcu można zobaczyć na poniższym wykresie, który przedstawia przykładowy przebieg profilu na granicy czerni i bieli oraz funkcję MTF, jakie otrzymaliśmy dla jednego z pomiarów wykonanych na JPEG-ach.

Widoczne na górnym wykresie charakterystyczne lokalne maksimum jest wyraźne i co więcej, wydaje się być nieco wyższe niż w przypadku modelu NX200. Ponadto, na dolnym wykresie można zauważyć, że funkcja MTF dość wyraźnie przekracza wartość 1.0, podczas gdy w modelu NX200 wzrost był w zasadzie nieznaczny. Można zatem być pewnym, że wyostrzanie na minimalnym poziomie w NX300 jest jednak nieco większe, niż miało to miejsce w NX200.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy (a dokładniej rzecz biorąc rozdzielczość układu matryca plus odcięty od wpływu aberracji optycznych dobrej klasy obiektyw) wyznaczamy na podstawie niewyostrzonych plików RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Podstawowy test rozdzielczości matrycy przeprowadziliśmy z obiektywem Samsung NX 30 mm f/2.0 (jest to egzemplarz, który mamy na wyposażeniu redakcji i z którego korzystaliśmy podczas testu modelu NX20). Uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na wykresie poniżej.

Łatwo zauważyć, że wyniki z NX300 są podejrzanie niskie. Różnica w stosunku do tego, co uzyskaliśmy w przypadku testowanego na tym samym obiektywie modelu NX20 jest bardzo wyraźna. Oczywiście upewniliśmy się, czy nie wynika to z jakiegoś naszego błędu, zatem takie wyjaśnienie możemy odrzucić. Więcej światła na ten problem rzuca jednak wygląd TIFF-ów otrzymanych programem dcraw, oraz analiza dokładnych wyników z programu Imatest. Spójrzmy na początek na poniższe wycinki.

Bardzo wyraźnie widoczne są artefakty przypominające efekt mory. To mogłoby wskazywać, że albo mamy do czynienia z mocno osłabionym filtrem AA albo nawet z jego brakiem. W takiej sytuacji jednak powinniśmy otrzymać znacznie wyższe wyniki. Okazuje się jednak, że czarne kontury na tablicy testowej, na których dokonywany jest pomiar wyglądają podejrzanie i posiadają kolorowe obwódki, co można zauważyć na poniższym wycinku.

Choć na samym zdjęciu nie wygląda to najgorzej, to jednak po analizie dokładnych wyników z programu Imatest można wnioskować, że to właśnie owe obwódki są odpowiedzialne za niskie wyniki NX300. Spójrzmy na poniższe wykresy przedstawiające przebieg profilu jasności na granicy czerni i bieli oraz funkcję MTF dla jednego z pomiarów dokonanych na surowym pliku.

Pomarańczowy zafarb widoczny na granicy konturu okazuje się być bardzo wyraźny, a do tego jego szerokość jest całkiem spora, co może wpływać na przebieg profilu jasności i generować ostatecznie niskie wyniki.

Ponieważ mieliśmy podejrzenia, że to być może program dcraw jest źródłem widocznych artefaktów, zdecydowaliśmy się na wywołanie surowych plików z NX300 programem Lightroom, zwłaszcza że jego wersja o numerze 4 jest dodawana w zestawie z aparatem. Wyniki otrzymane na wywołanych w ten sposób plikach prezentujemy na poniższym wykresie.

Widać pewną poprawę w stosunku do wcześniej otrzymanych wartości. Wzrost jednak nie jest na tyle wyraźny aby można było mówić o rozwiązaniu problemu. Postanowiliśmy zatem ponownie przyjrzeć się dokładniej wywołanym zdjęciom. Poniżej prezentujemy analogiczne wycinki zdjęć tablicy testowej, jak w przypadku plików wywołanych programem dcraw.

Widać, że na zdjęciach wywołanych programem Lightroom również widoczne są artefakty, włącznie z kolorowymi obwódkami wokół czarnych konturów do mierzenia wartości MTF50. A jak w tym przypadku wyglądają dokładne wyniki pomiarów z programu Imatest, można zaobserwować na poniższych wykresach.

Problem jak widać jest wciąż obecny, a pomarańczowy zafarb na granicy czerni i bieli wpływa na przebieg profilu jasności. Daje się jedynie zauważyć że w profilu dla składowej poziomej (lewy górny wykres) pojawia się niewielki garb wskazujący na minimalne wyostrzanie. Można przypuszczać, że mimo opcji Sharpening ustawionej na zero w programie Lightroom, jakieś drobne wyostrzanie miało miejsce. To mogłoby wyjaśniać nieco wyższe wyniki w tym przypadku.

Problem kolorowych artefaktów na kontrastowych krawędziach jest więc realny i nie jest związany z programem dcraw. Skoro pojawia się on w pełnej krasie w plikach generowanych przy użyciu domyślnego oprogramowania dołączanego z aparatem, jest to poważny problem.