Nikon Coolpix A to stosunkowo niewielki kompakt pośród tych adresowanych do zaawansowanych użytkowników. Faktycznie trzeba przyznać rację producentowi, który określa go jako najmniejszy na rynku wyposażony w matrycę rozmiaru APS-C. Jego rozmiar mocno jednak ograniczył możliwość rozmieszczenia dużej ilości elementów kontrolnych. Nie ma też wyraźnie zaznaczonego przedniego uchwytu – jedynie wąskie pionowe zgrubienie pełni rolę podparcia lub bardziej zaczepienia palców. Magnezowy korpus sprawia wrażenie bardzo solidnego, co znacznie poprawia odbiór. Aparat jest stosunkowo ciężki: z baterią i kartą pamięci waży 299 g.

Do jakości wykonania nie można mieć żadnych zastrzeżeń, a elementy korpusu są dobrze dopasowane.

Główne cechy opisywanego aparatu:

• matryca CMOS APS-C o rozdzielczości 16 Mpx,
• zakres czułości ISO 100–6400 (rozszerzalny do 25600),
• obiektyw o ekwiwalencie ogniskowej 28 mm oraz jasności f/2.8,
• pierścień nastawy ostrości,
• 3-calowy uchylny ekran LCD o rozdzielczości 920 tys. punktów,
• zapis plików RAW,
• rejestracja filmów Full HD 30p.

Obiektyw

Aparat został wyposażony w stałoogniskowy obiektyw o jasności f/2.8 i ogniskowej 18.5 mm (28 mm dla ekwiwalentu małoobrazkowego), czyli w połączeniu z matrycą APS-C daje stosunkowo szeroki kąt widzenia. Konstrukcja składa się z 7 elementów ułożonych w 5 grupach. Co istotne, obiektyw posiada elektronicznie sterowaną 7-elementową przysłonę irysową. Dodatkowo pod zabezpieczonym specjalnym nakręcanym pierścieniem ukryto gwint rozmiaru 46 mm, umożliwiający zastosowanie dodatkowych filtrów fotograficznych czy też osłony przeciwsłonecznej.

Obiektyw wyposażony jest w zabezpieczenie przed uszkodzeniem, które automatycznie otwiera się przy włączaniu i chowa przy wyłączaniu zasilania aparatu.

Poniżej prezentujemy zdjęcie pokazujące kąt widzenia obiektywu.

18.5 mm (ekwiwalent 28 mm)

Aparat nie posiada funkcji powiększenia cyfrowego – zarówno przy fotografowaniu jak i przy rejestracji klipów filmowych. Nie znajdziemy także układów stabilizacji, choć prawdę mówiąc, przy takiej kombinacji rozmiaru matrycy i ogniskowej obiektywu ich brak nie powinien stanowić problemu w trakcie fotografowania.

Nikon A posiada dedykowany tryb makro, umożliwiający robienie zdjęć z odległości 10 cm od przedniej soczewki. Aparatem możemy fotografować motywy w maksymalnej skali odwzorowania 1:5.03. Taka wartość powiększenia jest stosunkowo niewielka i nawet gdy weźmiemy pod uwagę współczynnik krotności ogniskowej matrycy równy 1.5x – realne powiększenia obrazu w tym trybie, odniesione do formatu małoobrazkowego, wynosi 1:3.5.

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie wykonane w trybie makro dla największego możliwego przybliżenia.

Tryb makro

Elementy sterowania

Przednia ścianka to miejsce zajmowane w znakomitej większości przez obiektyw otoczony pierścieniem nastawy ostrości. Po prawej stronie, przy górnej krawędzi konstruktorzy umieścili okienko czujnika podczerwieni, natomiast po lewej stronie znajduje się dioda wspomagająca układy autofokusu (i sygnalizacji samowyzwalacza) oraz stereofoniczny mikrofon. Poniżej leży przycisk funkcyjny Fn1.

Na górnej ściance znajdują się: lampa błyskowa, gorąca stopka zewnętrznej lampy błyskowej, główne koło trybów pracy, spust migawki (pod którym umieszczona jest dźwignia włącznika zasilania) oraz koło rolki sterującej.

Tylną ściankę zajmuje przede wszystkim wyświetlacz LCD. Po jego obu stronach rozmieszczone są przyciski kontrolne, a nad nim dźwignia uruchamiania wbudowanej lampy błyskowej oraz dwie diody statusowe: AF oraz gotowości lampy błyskowej.

Po lewej stronie ekranu widzimy kilka klawiszy ułożonych pionowo, które przypisane mają następujące funkcje:

• kompensacja ekspozycji, regulacja wartości przysłony oraz zabezpieczanie zdjęć przed usunięciem,
• czułość ISO / przycisk Fn2,
• powiększanie obrazu,
• pomniejszanie obrazu.

• odtwarzania,
• MENU,
• INFO,
• kasowania.

Na lewej bocznej ściance mieści się przełącznik autofokusu umożliwiający wybranie:

• automatycznej nastawy ostrości,
• automatycznej nastawy ostrości w trybie makro,
• ręcznej nastawy ostrości.

Zasilanie i złącza

Aparat zasilany jest dedykowanym akumulatorem o oznaczeniu EN-EL20 i parametrach 7.2 V oraz 1020 mAh. Ładowanie odbywa się w dedykowanej ładowarce MH-17 i trwa około 1.5 godziny. Według producenta pojemność tego akumulatora wystarcza na wykonanie 230 zdjęć, jednak podczas testów akumulator wymagał ładowania po wykonaniu około 400 zdjęć. Ponieważ jest to wartość znacząco przekraczająca deklarację producenta, postanowiliśmy bliżej przyjrzeć się żywotności baterii. Ostatecznie w czasie 2 tygodni, wykonując niecałe 1400 zdjęć, ładowaliśmy akumulator trzykrotnie. Należy zatem uznać, że jego zasilanie jest znakomite.

Gniazdo baterii zabezpieczono przed przypadkową próbą włożenia akumulatora w nieprawidłowy sposób. Posiada ono także specjalny przepust, przez który możemy przeprowadzić przewód zasilacza zewnętrznego EH-5b z adapterem EP-5C montowanym w miejscu baterii. W komorze baterii jest też miejsce na zainstalowanie karty pamięci standardu Secure Digital (SD, SDHC i SDXC). Aparat nie posiada wbudowanej pamięci.

Na bocznej ściance, pod zabezpieczającą klapką, znajdziemy uniwersalne złącze HDMI typu C, umożliwiające nie tylko przesył obrazu i dźwięku, ale także sterowanie aparatem za pomocą pilota telewizora. Po drugiej stronie aparatu, także pod klapką, mieści się złącze USB oraz port akcesoriów, dzięki któremu podłączymy m.in. elektroniczny wężyk spustowy, odbiornik GPS czy też transmiter WiFi.

Wyświetlacz i wizjer

W aparacie wykorzystano zamontowany na stałe 3-calowy wyświetlacz TFT LCD o rozdzielczości 920 tysięcy punktów. Aby zapewnić najlepsze oddanie kolorów w różnych warunkach oświetleniowych, wyświetlacz został pokryty powłoką antyodblaskową. Dodatkowo w menu konfiguracji możemy wyregulować w 8 krokach jasność ekranu.

Obraz wyświetlacza cechuje dobry kontrast, a powłoki antyodblaskowe spełniają swoje zadanie – nawet w silnym świetle słonecznym odbicia nie są uciążliwe.

Aparat nie posiada wbudowanego wizjera. Producent oferuje zewnętrzny, optyczny wizjer jako dodatkowe akcesorium montowane na stopce lampy błyskowej. Oczywiście takie rozwiązanie powoduje, że musimy dokonać wyboru, czy chcemy korzystać z wizjera, czy też z lampy błyskowej. Producent nie oferuje wizjera elektronicznego do testowanego aparatu.