Model GR, w związku z obecnie panującym trendem oferowania zaawansowanych technologicznie konstrukcji stałoogniskowych (dla przykładu Fuji X100s, Nikon Coolpix A, Leica X2 czy też Sony RX1), stanowi dowód na to, że firma Ricoh nie pomyliła się w 2005 roku. Dziś przyszedł czas na popularność takich rozwiązań i na tej fali można liczyć na sukces. By Ricoh GR mógł dołączyć do wyżej wspomnianych modeli, wyposażono go w matrycę formatu APS-C pozbawioną filtru dolnoprzepustowego. Przypomnijmy, że w klasycznych konstrukcjach ten element odpowiada za delikatne rozmywania obrazu, którego celem jest zabezpieczenie przed pojawiającymi się zakłóceniami, popularnie zwanymi morą. Brak filtra jawi się zatem jako obietnica bardzo wysokiej zdolności rozdzielczej układu rejestracji obrazu.

Po zapoznaniu się z cechami aparatu oczywiście pojawiają się pytania. Pierwsze i najważniejsze – czy GR nie jest kopią Coolpiksa A? A może to Coolpix A jest podobny do GR? Albo oba aparaty dziedziczą pewne wspólne rozwiązania techniczne? Jak zatem sprawdza się matryca? Czy jest podobna do tych stosowanych w lustrzankach, uznawanych pod względem obrazowania za najlepsze na rynku? Czy obiektyw wraz z matrycą tworzą zgrany tandem? W końcu – czy zachowana jest wygoda operowania aparatem, z której słynęli poprzedni przedstawiciele serii GR Digital? Niniejszy artykuł będzie próbą rozwiania powyższych wątpliwości.

Aby szybko zapoznać się z parametrami wybranych aparatów, które możemy zestawić z opisywanym tu modelem, wystarczy przejść do ich specyfikacji, zapisanej w naszej bazie.

Opis naszych procedur testowych można znaleźć w artykule „Jak testujemy cyfrowe aparaty kompaktowe”. Jeśli w trakcie czytania pojawią się wątpliwości, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.

Aparat do testów wypożyczyła firma Apollo za co serdecznie dziękujemy.