Ricoh GR - test aparatu
3. Użytkowanie i ergonomia
Aparat mimo niewielkich rozmiarów trzyma się w ręce komfortowo. Zawdzięczamy to zarówno specyficznej fakturze, jak i dobrze wyprofilowanemu uchwytowi. Można wręcz powiedzieć, że Ricoh GR został stworzony do obsługi jedną ręką – wszystkie główne parametry jesteśmy bowiem w stanie ustawić, używając kciuka i palca wskazującego. Pod względem obsługi jest zatem bardzo dobrze.
Spust migawki pracuje typowo: lekkie dociśnięcie powoduje ustawienie autofokusu, a mocniejsze – wykonanie zdjęcia. Podwójny skok jest dość dobrze wyczuwalny. Pierścień trybów posiada blokadę. Zapobiega to przypadkowej zmianie nastawy. By wybrać tryb, wystarczy palcem wskazującym delikatnie nacisnąć przycisk blokady, po czym kciukiem obrócić go do żądanej pozycji. Gdy jednak spróbujemy wykonać tę operację w rękawiczkach, może okazać się to zdecydowanie trudniejsze.
Musimy zwrócić uwagę na dość karkołomne tłumaczenia opcji menu na język polski. Jako przykład podamy kilka sformułowań i ich znaczenie:
- ostrość – tryb autofokusu,
- tryb seryjny – interwałometr,
- tryb ciągły – tryb seryjny migawki,
- obraz – profile kolorów,
- niestandardowe – opcje samowyzwalacza,
- migawka – blokada ostrości na ustalonej odległości,
- stopień ośw. ręcznego – energia błysku,
- poziom – wirtualny horyzont,
- kompensacja poziomu – korekcja jasności i kontrastu,
- żywotność – nasycenie.
Aparat podczas fotografowania obsługuje się bardzo komfortowo. Funkcja podwójnego przycisku ± to korekta ekspozycji, podczas gdy przednia rolka umożliwia zmianę głównego parametru (czasu migawki dla trybu Tv czy przysłony w trybie Av oraz M). W trybie M czas migawki zmienimy, korzystając z dźwigni ADJ, a przyciski ± służą do szybkiej nastawy poprawnych wartości czasu migawki i przysłony.
Ricoh GR posiada bardzo szerokie opcje konfiguracyjne. Można wręcz napisać, że ich liczba potrafi wprowadzić w zakłopotanie potencjalnego użytkownika. Zacznijmy od podstawowych opcji. By pracę aparatu można było dostosować do własnych wymagań, producent wyposażył go w 2 przyciski funkcyjne (Fn1 i Fn2) oraz przycisk Efekt. Mogą one pełnić jedną z niżej wymienionych funkcji:
- wyłączony,
- przycięcie 35 mm,
- przełącznik wielopolowy AF / punktowy AF,
- przełącznik wielopolowy AF / precyzyjny AF,
- przełącznik AF / MF,
- przełącznik AF / migawka,
- przełącznik AF / śledzenie,
- przełącznik JPEG / RAW,
- przełącznik JPEG / RAW+JPEG,
- filtr ND,
- efekt,
- FA/przesuń cel,
- ISO,
- wielkość obrazu,
- współczynnik kształtu,
- ostrość,
- odległość ostrości,
- obraz,
- pomiar ekspozycji,
- tryb ciągły,
- wielokrotna ekspozycja,
- automatyczny bracketing,
- kompensacja lampy,
- stopień oświetlenia (czyli nastawa energii błysku lampy),
- korekcja zakresu dynamicznego,
- samowyzwalacz,
- częstość klatek.
Także dźwignia ADJ może być programowana. Oferuje ona kilka opcji, które możemy szybko wybierać podczas pracy aparatu. Innymi słowy, możemy ten przycisk traktować jako wywołanie menu podręcznego. Możemy wybrać do 5 elementów z poniższej listy:
- ISO,
- wielkość obrazu,
- współczynnik kształtu,
- ostrość,
- obraz,
- pomiar ekspozycji,
- tryb ciągły,
- autobracketing,
- kompensacja lampy,
- energia błysku,
- korekcja zakresu dynamiki,
- preselekcja odległości nastawy ostrości,
- efekt.
Konfiguracja funkcji przycisku ADJ |
Używanie przycisku ADJ |
Kolejnym elementem usprawniającym pracę są tryby fotografowania MY1–3. Dostęp do nich uzyskujemy dzięki głównemu kołu trybów. Ciekawy jest sposób ich programowania. Otóż do dyspozycji mamy 6 zestawów konfiguracji – banków – którym możemy nadawać nazwy. Przy konfiguracji trybów MY przypisujemy każdemu z nich, z którego banku ma korzystać. Każdy z zestawów oferuje zaawansowaną konfigurację zachowania aparatu. Możemy zarejestrować nastawy następujących pozycji:
- tryb robienia zdjęć,
- wartość przysłony i migawki (dla trybów Av / Tv / TAv / M),
- samowyzwalacz,
- odległość ostrości w trybie MF,
- makro,
- lampa błyskowa,
- ustawienie kroku ISO,
- ustawienie automatyki ISO,
- ustawienie poziomu,
- opcje wyświetlania siatki,
- funkcja przycisku Fn1,
- funkcja przycisku Fn2,
- funkcja przycisku Efekt,
- ostrość,
- odległość nastawy ostrości,
- automatyka ostrości przy pełnym naciśnięciu,
- FA / przesuń cel,
- pomiar ekspozycji,
- format obrazu,
- format filmu,
- efekt,
- ustawienia obrazu,
- przycięcie do 35 mm,
- nadruk daty,
- tryb ciągły,
- automatyczny bracketing,
- niestandardowe (nastawy samowyzwalacza),
- balans bieli,
- ustawienie ISO / redukcja szumu,
- kompensacja ekspozycji,
- filtr ND,
- kompensacja zakresu dynamiki,
- redukcja szumu dla długich czasów,
- kompensacja ekspozycji lampy,
- energia błysku,
- ustawienie synchronizacji lampy,
- redukcja odblasku fluorescencyjnego (w trybie filmowania),
- tryb przełącznika robienia zdjęć.
O rozbudowanych funkcjach konfiguracyjnych może najlepiej świadczyć sposób nastawy zachowania algorytmów odszumiania. Oczywiście do dyspozycji mamy tryb automatyczny oraz trzy poziomy nasilenia odszumiania (słaby, umiarkowany, silny). Ricoh GR odróżnia się od innych konstrukcji możliwością zdefiniowania progu, od jakiego obraz będzie odszumiany z zadaną siłą. Możemy dla przykładu ustawić, by proces odszumiania rozpoczął się od ISO 400 w stopniu słabym oraz silnym od ISO 6400 lub wybrać tylko jeden próg – średni – od ISO 800. Musimy przyznać, że regulacja odszumiania jest jednym z lepszych udogodnień oferowanych przez ten aparat.
Ricoh GR oferuje różne tryby bracketingu:
- ekspozycji (aparat wykona 3 zdjęcia o przesunięciu ekspozycji regulowanym ±1/3 lub ±1/2 EV w zakresie od −2 do +2 EV),
- balansu bieli (zdjęcie przetworzone jest 3-krotnie),
- balansu bieli (aparat wykona 3 zdjęcia z indywidualnymi nastawami balansu bieli),
- efektu (aparat wykona 3 zdjęcia z wybranymi przez nas efektami),
- dynamiki (aparat wykona 3 zdjęcia z różną kompensacją dynamiki),
- kontrastu (aparat wykona 3 zdjęcia z różnymi nastawami kontrastu).
Ciekawą funkcją jest fotografowanie z interwałometrem (przypominamy, że w menu opisywanego aparatu nazywane jest fotografią seryjną). Możemy wybrać interwał pomiędzy poszczególnymi zdjęciami (1 s, 2 s lub w zakresie od 5 s do 1 godziny w 5-sekundowych krokach) oraz liczbę zdjęć (od 1 do 99 lub bez limitu). Fotografowanie aktywujemy, wykonując ręcznie pierwsze zdjęcie, podczas gdy kolejne aparat zrobi samodzielne. GR może zapisywać tak wykonane fotografie lub łączyć je ze sobą (zdjęcia seryjne złożone) w sposób, który zachowuje jedynie jasne obszary. Nie jest to w tym wypadku funkcja wielokrotnej ekspozycji, dzięki czemu doskonale sprawdzi się np. w fotografii rozgwieżdżonego nieba (tzw. star trails).
Mimo braku wsparcia dla komunikacji bezprzewodowej pośrednio możemy skorzystać z niej użytkując karty Eye-Fi (seria X2). Tym samym aparat umożliwia przesyłanie zdjęć w formacie JPEG oraz RAW (do przesyłania RAW-ów wymagane jest oprogramowanie wewnętrzne Eye-Fi w wersji nie mniejszej niż 2.0.3).
Aparat nie został wyposażony w żadne popularne rozwiązania techniczno-programowe wspomagające początkującego fotografa. Takie funkcje jak fotografia panoramiczna, trójwymiarowa czy o rozszerzonej dynamice są niedostępne wprost z menu aparatu, co jednak nie oznacza, że jesteśmy ich pozbawieni. Opisywany model oferuje bowiem możliwość pełnej kontroli manualnej, dzięki czemu uda się nam samodzielnie wykonane zdjęcia złożyć na komputerze w obraz panoramiczny, trójwymiarowy czy HDR. Oczywiście wymaga to większego zaangażowania, ale z drugiej strony daje też większą elastyczność i zdecydowanie lepsze efekty.
Tryby pracy
Koło trybów pracy aparatu oferuje dostęp do opcji:
- Auto – tryb pełnej automatyki,
- P – tryb półautomatyczny,
- Av – tryb preselekcji przysłony,
- Tv – tryb preselekcji migawki,
- TAv – tryb preselekcji przysłony i migawki,
- M – tryb manualny,
- Film,
- MY1–3 – przywołanie konfiguracji z pamięci.
Menu
Menu aparatu jest stosunkowo proste, składa się z 3 głównych części, w ramach których dostępne są opcje ułożone w długie listy. Poszczególne opcje zgrupowane są i rozdzielone od innych poziomymi kreskami. Dzięki temu oferowana funkcjonalność jest czytelnie rozdzielona (np. tryby wyzwolenia migawki, parametry ekspozycji), jednak wydaje się, że mamy do czynienia z błędną koncepcją menu: brakuje nagłówków grup, a całość wygląda tak, jakby w projekcie ktoś przez przypadek użył pojedynczego, a nie podwójnego wcięcia. W skrócie odnosimy wrażenie, że zabrakło opcji pośrednich menu w stylu: menu główne → podmenu → opcje.
Poszczególne grupy menu to:
- odtwarzanie
- konwersja RAW,
- kompensacja poziomu,
- kompensacja balansu bieli,
- korekcja mory,
- przytnij,
- zmień wielkość,
- korekta skośności,
- plik klipu filmowego,
- pokaz slajdów,
- zabezpiecz,
- DPOF,
- skopiuj na kartę z pamięci wewnętrznej,
- transfer Eye-Fi,
- wykonywanie ujęcia
- ostrość,
- odległość nastawy ostrości,
- automatyka ostrości przy pełnym naciśnięciu,
- FA / przesuń cel,
- pomiar ekspozycji,
- format obrazu,
- format filmu,
- efekt,
- ustawienia obrazu,
- przycięcie do 35 mm,
- nadruk daty,
- tryb ciągły,
- automatyczny bracketing,
- tryb wielokrotnej ekspozycji,
- zdjęcia seryjne,
- zdjęcia seryjne złożone,
- niestandardowe (nastawy samowyzwalacza),
- balans bieli,
- ustawienie ISO / redukcja szumu,
- kompensacja ekspozycji,
- filtr ND,
- kompensacja zakresu dynamiki,
- redukcja szumu dla długich czasów,
- automatyczne przesunięcie przysłony,
- automatyczne przesunięcie migawki,
- migawka / automatyczne przesunięcie przesłony,
- kompensacja ekspozycji lampy,
- energia błysku,
- ustawienie synchronizacji lampy,
- redukcja odblasku fluorescencyjnego,
- tryb przełącznika robienia zdjęć,
- przywróć domyślne,
W trybie fotografii |
W trybie filmowania |
- menu kluczowych opcji niestandardowych
- rejestruj moje ustawienia,
- anuluj moje ustawienia,
- edytuj moje ustawienia,
- usuń moje ustawienia,
- ustawienie przełącznika ADJ,
- regulacja bezpiecznej kontroli ISO,
- ustawienia pokrętła trybów M/TAv,
- ustawienie pokrętła trybu odtwarzania,
- ustaw przycisk Fn1,
- ustaw przycisk Fn2,
- ustaw przycisk Efekt,
- ustawienie AEL/AFL,
- ustawienie ciągłe C-AF,
- ustawienie zachowania blokady AE/AFL,
- tryb ręczny jednym naciśnięciem,
- przywróć domyślne,
- konfiguracyjne
- formatuj [karta],
- formatuj [pamięć wewnętrzna],
- resetuj numer pliku,
- zmień nazwę pliku,
- uwaga dotycząca praw autorskich,
- jasność LCD,
- dźwięk operacji,
- ustawienia głośności,
- automatyczne wyłączenie zasilania,
- tryb uśpienia,
- automatyczne przyciemnianie LCD,
- kontrola zasilania,
- ustawienie kroku ISO,
- ustawienia automatycznej wysokości ISO,
- filtr ND,
- oświetlenie dodatkowe AF,
- ustawienie poziomu,
- kalibracja poziomu (pochylenia),
- obiektyw dodatkowy,
- ustawienie przestrzeni kolorów,
- godzina potwierdzenia AF,
- opcje wyświetlenia linii siatki,
- ustawienia przycisku DISP,
- tryb wyświetlania informacji,
- ustawienie przycisku funkcji,
- automatyczny obrót,
- wyświetlenie nasycenia bieli,
- powiększenie jednym naciśnięciem,
- odtwarzanie powiększenia celu,
- opcje kolejności odtwarzania,
- ustawienie daty,
- język,
- tryb wyjścia wideo,
- wyjście HDMI,
- zapisz pozycję kursora,
- potwierdź wersję firmware,
- ustawienie połączenia Eye-Fi,
- wyświetlanie połączenia Eye-Fi.
Podczas fotografowania przycisk DISP służy do przełączania informacji dostępnych na wyświetlaczu (do dyspozycji mamy 3 ekrany z informacjami). W menu konfiguracji aparatu można wybrać, czy w czasie kadrowania na ekranie chcemy widzieć dodatkowe elementy, którymi są:
- grafika,
- informacje,
- siatka,
- poziom,
- histogram.
Tryb odtwarzania, który wywołamy przez dłuższe przytrzymanie przycisku PLAY (nawet gdy aparat jest uśpiony), oferuje nam podgląd:
- samego zdjęcia czy filmu,
- podstawowych informacji o zdjęciu,
- pełnej informacji o zdjęciu wraz z danymi EXIF i histogramem.
Oczywiście podczas przeglądania możemy zarówno powiększać zdjęcia w pojedynczych krokach lub też przy użyciu przycisku ADJ (w tym wypadku dysponujemy predefiniowanym powiększeniem o współczynniku 4, 8 lub 16x), jak i przeglądać pliki w trybie miniatur – aparat udostępnia widok 20 (5×4) lub 81 (9×9) klatek.
Mamy też do dyspozycji pokaz slajdów. Funkcja ta nie jest zbytnio rozbudowana: każde zdjęcie będzie pokazane przez 3 sekundy (film będzie wyświetlony w całości).
W wypadku filmów dostępne jest tylko krótkie podsumowanie informacji o klipie i włączenie jego odtwarzania. Skorzystamy z pauzy, przewijania do przodu i tyłu. Gdy wstrzymamy odtwarzanie filmu, możemy dodatkowo zapisać klatkę jako osobne zdjęcie – służy do tego przycisk Fn2. Dostępna jest też możliwość wyodrębnienia kawałka klipu i zapisania go do niezależnego pliku.
Podczas przeglądania zdjęć do dyspozycji mamy kilka opcji poprawiających obraz. Są to:
- zmiana wielkości,
- przycięcie,
- prostowanie (korekta skosów),
- korekta jasności i kontrastu (kompensacja poziomu),
- korekcja balansu bieli,
- korekcja mory.
- wielkość obrazu,
- balans bieli,
- korekcja jasności,
- efekt,
- ustawienia obrazu,
- korekcja zakresu dynamicznego,
- korekcja mory,
- redukcja szumu,
- ustawienie przestrzeni koloru.
Szybkość
O szybkości pracy aparatu podczas fotografowania świadczą testy, które podsumowuje poniższa tabela.
Start (czas do pierwszego zdjęcia) |
Opóźnienie rejestracji zdjęcia | Czas między 2 zdjęciami |
1.21 s | 0.24 s | 0.64 s |
Aparat nie wykazuje spowolnienia podczas regularnej pracy. Zarówno start aparatu (pamiętajmy jednak, że Ricoh GR nie musi wysuwać obiektywu), jak i przeglądanie wykonanych zdjęć następuje dość żwawo – jedynie widok 81 miniaturek wymaga więcej czasu na wypełnienie zawartością całego ekranu.
Zdjęcia seryjne
Aparat posiada tylko 1 tryb zdjęć seryjnych, który w menu występuje pod nazwą „ciągłe” (termin „seryjne” używany jest jako synonim interwałometru).
Pomiary wykonaliśmy, korzystając z karty Sandisk Extreme Pro UHS-I 633×95MB/s oraz plików, których średnia wielkość to 28 MB dla formatu RAW oraz 6.2 MB dla formatu JPEG. Wyniki testów zaprezentowane są w formie poniższych wykresów.
Aparat wykonuje zdjęcia z szybkością 2.5 kl/s tylko do zapełniania bufora, po czym spada ona do poziomu 1.33 kl/s. Podczas 30-sekundowego interwału pomiarowego testowany model wykonał 42 zdjęcia. Tyczy się to formatu JPEG. W wypadku plików RAW aparat wykonuje w serii nie więcej niż 4 zdjęcia. Wygląda to tak, jakby fotografie zapisywane były do pamięci wewnętrznej, a dopiero po zakończeniu serii kopiowane na kartę pamięci (co trwa niewiele ponad 6 sekund). Chcąc wykonać kolejną serię zdjęć, musimy zwolnić spust migawki i ponownie go nacisnąć.
Autofokus
Dysponujemy następującymi trybami ustawiania ostrości:
- automatyczny (AF),
- migawka,
- ręczny (MF),
- nieskończoność,
- makro,
- tryb pojedynczy (AF-S),
- tryb ciągły (AF-C) – aktywny podczas wciśnięcia przycisku AF.
W trybie „migawka” aparat ustawia ostrość na zadaną wcześniej w konfiguracji aparatu odległość. Są to: 1, 1.5, 2, 2.5, 5 m lub nieskończoność.
W trybie automatycznym aparat oferuje następujące opcje wyboru ostrości:
- wielokrotny AF (pomiar z 9 obszarów),
- punktowy AF (w środku kadru),
- precyzyjny AF (pomiar punktowy dla mniejszego obszaru),
- śledzący AF.
Ricoh GR dysponuje też funkcją, która pozwala ustalić zachowanie aparatu przy pełnym wciśnięciu migawki, z pominięciem podwójnego skoku spustu migawki. Wówczas ostrość zostanie ustawiona na wcześniej wybraną odległość, a dodatkowo nastawa czułości może zmienić się na wartość Wysokie Auto (w zamierzeniu producenta ten tryb pozwoli w nagłym przypadku na wykonanie poprawnie naświetlonego zdjęcia).
W trybie MF do ręcznego ustawiania ostrości służy przednie pokrętło sterujące. By aktywować ten tryb, nie wystarczy jego wybór w menu aparatu. Należy jeszcze wcisnąć przycisk GÓRA wybieraka czterokierunkowego (w trybie MF nie działa funkcja makro). Przyznajemy, że na początku przygody z aparatem taka kombinacja może prowadzić do pomyłek.
Przy pomocy klawiszy ± powiększymy fragmentu obrazu (o czynnik 2, 4 lub 8x). Możemy dodatkowo aktywować w menu wyróżnienie krawędzi i podniesienie kontrastu oglądanego fragmentu (przyciskiem Fn2) w trybie normalnym i negatywowym. Powiększony obraz będzie przedstawiony jako centralny fragment nałożony na oryginalny kadr lub wypełni cały ekran.
Automatyczne ustawianie ostrości w Ricoh GR odbywa się względnie szybko i celnie. Mimo tego, że podczas wykonywania zdjęć przykładowych nie doświadczyliśmy większych problemów, musimy przyznać, że zdarzały się sytuacje, gdzie przydałaby się nieco większa szybkość zmiany ostrości. Trzeba też pamiętać, że nie mamy możliwości wybrać innego punktu ostrości niż centralny. Innymi słowy – w wypadkach tego wymagających musimy ostrzyć z użyciem środkowego „punktu” i najzwyczajniej w świecie przekadrowywać. Przy gorszym oświetleniu układ autofokusu może być wspomagany przez doświetlającą zieloną diodę. Jest ona dość intensywna i potrafi oślepić, szczególnie gdy fotografujemy w miejscu o niewielkim oświetleniu.
Pomiar ekspozycji
Aparat pozwala na pomiar ekspozycji w następujących trybach:
- wielosegmentowym (484 pól),
- centralnie ważonym,
- punktowym (centrum kadru).
Na uwagę zasługuje tryb preselekcji czasu i migawki: TAv. Od trybu M różni go sposób dostępu do automatyki czułości – w trybie TAv zostaje ona wymuszona, natomiast w trybie M jest nieosiągalna (nie ustawimy Auto ISO).
Podczas użytkowania aparatu w różnych warunkach oświetleniowych nie doszukaliśmy się problemów z poprawnym oszacowaniem ekspozycji w trybie matrycowym. Dokładna analiza wykazała jednak, że aparat prześwietla o około 1/12 EV – jest to wynik całkowicie niedostrzegalny.
Lampa błyskowa
Wbudowana lampa błyskowa o liczbie przewodniej 5.4 ma zasięg od 20 cm do 3 m (czułość Auto ISO). Pracuje ona w jednym z następujących trybów:
- błysk automatyczny,
- błysk wypełniający,
- synchronizacja z długimi czasami,
- nastawa ręczna.
Szczególnie interesujący z punktu widzenia zaawansowanego użytkownika jest tryb manualny, który umożliwia ustawienie mocy błysku w przedziale od maksymalnego do 1/64 maksymalnej wartości. Dzięki temu wbudowana lampa może służyć jako wyzwalacz lamp zewnętrznych za pomocą fotoceli, gdy nie chcemy korzystać ze stopki lampy błyskowej.
Typowy test siły błysku lampy, jaki przeprowadzamy, polega na zrobieniu zdjęcia z czasem ekspozycji 1/100 s, czułością ISO 100 i przysłoną f/8.0.
Ricoh GR | Fuji X100s |
Lampa, w którą wyposażono aparat Ricoh GR, jest stosunkowo słaba, choć można się dopatrzeć efektów jej działania na przedstawionym zdjęciu. Musimy dodać, że z uwagi na szeroki kąt widzenia aparatu odległość pierwszego rzędu krzesełek na sali od testowanego modelu jest dość znaczna; zapewne fotografując człowieka, staniemy bliżej niego i wtedy energia błysku będzie wystarczająca do poprawnego naświetlenia kadru (przypomnijmy, że liczba przewodnia 5.4 mówi nam, iż przy użyciu przysłony f/8 prawidłowa odległość do motywu wynosi 0.68 m).
Kolejne zdjęcia zostały wykonane przy przełączeniu w tryb P (aparat ustawił 1/40 s oraz f/2.8) oraz dodatkowo z automatycznym doborem wartości ISO (aparat podniósł czułość do wartości ISO 640).
Tryb P (ISO 100) | Tryb P (Auto ISO) |
Gdy zdajemy się na automatykę, aparat wydłuża czas migawki do wartości 1/40 s. To dość długi czas, który może powodować rozmazanie poruszających się ludzi.
Stabilizacja
Aparat nie jest wyposażony w funkcję stabilizowania obrazu.
Filtr ND
Mimo oferowania najkrótszego czasu migawki równego 1/4000 s producent zdecydował się też zaopatrzyć aparat w neutralny filtr szary. Jego aktywacja może być automatyczna lub też ręczna, poprzez wybranie odpowiedniej opcji w menu. W efekcie ilość światła padającego na matrycę jest redukowana do 1/4 początkowej wartości (2 EV). Innymi słowy, dostajemy do ręki aparat, który będzie zdolny zrobić poprawnie naświetlone zdjęcie w bardzo jasnych warunkach – ekwiwalent 17 LV.
Poniżej prezentujemy przykład użycia filtru, za pomocą którego wydłużyliśmy czas migawki w celu rozmycia płynącej wody.
Filtr wyłączony | Filtr włączony |
Tryb crop
Opisywany Ricoh GR wyposażony jest w specjalną opcję – tryb 35 mm. Jego funkcja to takie przycięcie obrazu, aby wynikowe zdjęcie obejmowało kąt widzenia, jaki uzyskalibyśmy, używając obiektywu 35 mm i aparatu pełnoklatkowego. Tym samym do dyspozycji dostajemy aparat o kącie widzenia idealnie sprawdzającym się w szeroko pojętej fotografii ulicznej. Przycięcie oznacza, że zdjęcie ma niższą rozdzielczość – zapis danych będzie do pliku (JPEG lub RAW) w formacie M, czyli o wielkości 10.3 Mpix. W tym rozumieniu jest to zachowanie podobne do znanej z aparatów Nikona funkcji cropu matrycy.
Kadr 28 mm, format L: 16.2 Mpx |
Kadr 35 mm, format M: 10.3 Mpx |
Kadr 47 mm (symulacja), format S: 5 Mpx |
Aktywację tego trybu możemy przypisać do jednego z przycisków funkcyjnych.
Warto odnotować, że najnowsza aktualizacja oprogramowania (2.0.3) wprowadza dodatkowo tryb 47 mm (stąd dodatkowy przykład powyżej). Niestety, nie mieliśmy szansy sprawdzić, jak spisuje się on w praktyce ze względu na fakt, że aktualizacja ukazała się już po przeprowadzeniu testu.
Aktualizacja rozszerza istniejącą funkcjonalność opisywanego modelu – otrzymujemy aparat o skokowym zoomie szerokokątnym i stałym świetle f/2.8 przy zachowaniu tej samej zdolności rozdzielczej (ale rozdzielczości zdjęć równej 16 Mpx dla 28 mm, 10 Mpx dla 35 mm oraz 5 Mpx dla 47 mm) i mniej widocznych na brzegu kadru wadach obiektywu (wynika to z wykorzystywania coraz mniejszej powierzchni matrycy). W naszej opinii to świetne rozwiązanie!
Wielokrotna ekspozycja
W tym trybie Ricoh GR pozwala na złożenie nie więcej niż 5 zdjęć, z opcją automatycznego wzmacniania lub dostosowania ekspozycji do liczby zdjęć. Aparat oferuje też niezależną rejestracji zdjęć składowych (bez scalania ich). Gdy będziemy łączyć więcej niż 2 obrazy, możemy zadecydować, czy aparat ma zapisywać zdjęcie po każdym scaleniu. W tym trybie nie działa opcja 35 mm.
Poniżej prezentujemy przykład scalenia 2 ujęć.
Programy kreatywne
Ricoh GR dysponuje zestawem kilku filtrów cyfrowych, aktywowanych domyślnie specjalnym przyciskiem ulokowanym na bocznej ściance:
- czerń i biel – możemy ustawić: [Kontrast], [Ostrość] i [Winietowanie],
- CiB (ET) – dodanie odcienia do zdjęć czarno-białych; możemy ustawić: [Efekt tonowania], [Nasycenie], [Kontrast], [Ostrość] i [Winietowanie],
- CiB wys. kontr. – czarno-białe zdjęcie o wysokim kontraście; możemy ustawić: [Kontrast], [Ostrość] i [Winietowanie],
- krzyżowo – obrazy o zmodyfikowanych kolorach dla jasnych i ciemnych partii; możemy ustawić: [Odcień], [Nasycenie], [Kontrast], [Ostrość] i [Winietowanie],
- filtr pozytywowy – obrazy o wysokim nasyceniu; możemy ustawić: [Nasycenie], [Kontrast], [Ostrość] i [Winietowanie],
- pomin. rozjaśn. – obrazy o niskim nasyceniu i wysokim kontraście; możemy ustawić: [Odcień], [Nasycenie], [Kontrast], [Ostrość] i [Winietowanie],
- retro – obrazy mające przypominać stare fotografie; możemy ustawić: [Nasycenie], [Kontrast], [Ostrość] i [Winietowanie],
- miniaturyzuj – obrazy wyglądające na miniaturowy pejzaż; możemy ustawić: [Efekt tonowania], [Nasycenie], [Kontrast], [Ostrość] oraz określić pozycję i zakres rozmycia,
- wysoka tonacja.
Wybranie dowolnego efektu powoduje zablokowanie możliwości ustawiania profilu przetwarzania kolorów. Wybór wielkości nakładanej winiety nie wpływa na rejestrowany film, dla którego niedostępne też stają się efekty: CiB wysoki kontrast, miniaturyzuj oraz wysoka tonacja.
Filmowanie
Jednym z trybów pracy aparatu jest filmowanie. Przy takim ustawieniu aparat oferuje nagrywanie klipów w następującej rozdzielczości:
- 1920×1080; 30, 25 oraz 24 kl/s,
- 1280×720; 60, 50, 30, 25 oraz 24 kl/s,
- 640×480; 30, 25 oraz 24 kl/s.
Demonstracja jakości kodeków:
- 1920×1080, 30p : 24 MB
- 1920×1080, 25p : 20 MB
- 1920×1080, 24p : 19 MB
- 1280×720, 60p : 20 MB
- 1280×720, 50p : 17 MB
- 1280×720, 30p : 14 MB
- 1280×720, 25p : 12 MB
- 1280×720, 24p : 12 MB
- 640×480, 30p : 9.5 MB
- 640×480, 25p : 8.0 MB
- 640×480, 24p : 8.7 MB
Bogactwo formatów zachwyca, choć musimy stwierdzić, że brakujący tryb 1080/60p jest odczuwalny. O ile samo filmowanie nie przysparza żadnych problemów, o tyle mamy kłopot z jakością otrzymanych klipów. Ewidentnie brakuje lepszej kontroli nad autofokusem. Większość nagranego materiału wygląda tak, jakby AF w ogóle nie działał. Do tego dochodzi pojawiająca się mora i słyszalny szum wiatru. Brakuje też stabilizacji obrazu.