Z tabelki można się również dowiedzieć, że A3000 charakteryzuje się niską wagą, która jest wyraźnie niższa w stosunku do przedstawionych aparatów (poza EOS-em 100D). Nie jest to jednak wynikiem użycia jakichś nowoczesnych lekkich materiałów. Obudowa testowanego aparatu jest po prostu plastikowa, albo mówiąc mniej potocznie, została wykonana z tworzyw sztucznych. Nie powinno to jednak zbytnio dziwić, bowiem A3000 jest aparatem typowo amatorskim. Z drugiej jednak strony, biorąc pod uwagę rozmiary aparatu porównywalne na przykład z A58 czy D5300, tak niska waga bezlusterkowca Sony dość jest zastanawiająca. Kiedy bierze się ten aparat do ręki, nie można oprzeć się wrażeniu, że jego korpus jest w połowie pusty. Czy jest to tylko wrażenie, czy stan faktyczny, trudno powiedzieć. Gdy się jednak nad tym zastanowić, to A3000 można traktować jako powiększoną wersję prostego NEX-a z wbudowanym wizjerem elektronicznym. Skoro w NEX-ach całą niezbędną elektronikę daje się zmieścić w znacznie mniejszym korpusie, to rodzi się pytanie, co wypełniono pozostałą przestrzeń w A3000. Warto także dodać, że wrażenie pustki potęguje charakterystyczny dźwięk pracującej migawki, który daje wyraźny pogłos jakby znajdowała się ona w pustym plastikowym pudełku.

Pod względem solidność zatem, A3000 nie robi najlepszego wrażenia. Co prawda do jakości wykonania nie można mieć w zasadzie większych zastrzeżeń, bowiem poszczególne elementy obudowy są dobrze ze sobą spasowane, a cała konstrukcja jest sztywna. Mimo to jednak, lekkość aparatu i wszechobecny plastik dają odczucie, że w ręce trzymamy nieco bardziej zaawansowaną zabawkę dla dzieci, niż normalny aparat fotograficzny.

Zasilanie i gniazda

Sony A3000, tak samo jak NEX-y, zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym NP-FW50 o pojemności 1080 mAh i napięciu 7.2 V. Według specyfikacji, w pełni naładowany akumulator powinien wystarczyć do zrobienia około 460 zdjęć przy korzystaniu z wizjera lub 470 zdjęć przy korzystaniu z monitora LCD. Podczas testowania aparatu byliśmy w stanie wykonać na pełnym akumulatorze nawet do 600 zdjęć. Dużą zaletą systemu zasilania testowanego aparatu jest precyzyjny, procentowy wskaźnik zużycia akumulatora, który pozwala z dużą dokładnością kontrolować poziom rozładowania baterii. Do zasilania aparatu można również używać zasilacza sieciowego AC-PW20, ale trzeba nabyć go oddzielnie.

Testowany aparat współpracuje z kartami pamięci typu Secure Digital (SD/SDHC/SDXC) lub Memory Stick (PRO Duo, PRO-HG Duo, XC-HG Duo). Wspólne gniazdo na oba typy kart znajduje się po lewej stronie aparatu pod plastikową klapką. Pod nią znajdziemy również jedyne gniazdo oferowane przez testowany aparat, a mianowicie złącze USB 2.0 Hi-Speed.

Przyciski

Pod względem elementów sterujących Sony A3000 prezentuje się skromnie. O ile w prostych NEX-ach mała liczba przycisków i pokręteł jest w dużym stopniu uwarunkowana niewielką ilością wolnego miejsca na korpusie, o tyle w testowanym aparacie miejsca jest naprawdę sporo, a ograniczenia wynikają raczej z przynależności A3000 do najniższej możliwiej klasy sprzętowej. Przyjrzyjmy się jednak bliżej poszczególnym elementom sterującym dostępnym w testowanym aparacie, zaczynając od górnej ścianki.

Bezpośrednio przy rękojeści znajdziemy tradycyjny spust migawki, przy którym umieszczono włącznik aparatu. Poniżej znajduje się pokrętło zmiany trybów pracy aparatu, które zawiera następujące pozycje:

• P/A/S/M – tryby programu, preselekcji przysłony i czasu migawki oraz tryb manualny,
• Inteligentne auto – parametry ekspozycji dobierane są automatycznie. Aparat automatycznie rozpoznaje fotografowaną scenę,
• Lepsza automatyka – automatyka rozpoznająca fotografowaną scenę działa w oparciu o szerszą gamę funkcji niż ma to miejsce w trybie Inteligentne auto,
• Wybór sceny (SCN) – wybór jednego z fabrycznie zdefiniowanych ustawień „sceny”: Portret, Krajobraz, Makro, Sporty, Zachód słońca, Nocny portret, Scena nocna, Z ręki o zmierzchu, Korekcja drgań,
• Rozległa panorama (Sweep Panorama) – wykonywanie zdjęć panoramicznych, które oprogramowanie aparatu skleja automatycznie.

Po prawej stronie wizjera, nad wyświetlaczem LCD znajduje się przycisk Movie rozpoczynający i zatrzymujący nagrywanie filmów. Układ elementów sterujących po prawej stronie ekranu LCD jest identyczny jak w NEX-ach. Bezpośrednio przy krawędzi wyświetlacza mamy dwa nieoznaczone przyciski. Informacje o ich funkcjach wyświetlane są na ekranie w odpowiednich miejscach, w zależności od trybu pracy. Górny (w instrukcji oznaczony literą A) uruchamia menu aparatu oraz służy jako przycisk „powrót” podczas nawigowania. Dolny przycisk natomiast (w instrukcji oznaczony literą B) jest programowalny i w trybie fotografowania można mu przypisać jedną z następujących funkcji: wskazówki dotyczące fotografowania, tryb AF, śledzenie ostrością, zoom cyfrowy, wykrywanie twarzy, zdjęcie z uśmiechem, automatyczne kadrowanie portretów, efekt gładkiej skóry, jakość obrazu, ISO, balans bieli, tryb pomiaru światła, DRO/Auto HDR, efekt wizualny, strefa twórcza, tryb błysku, korekcja błysku, wspomaganie MF, blokada AE, brak funkcji. W trybie odtwarzania przycisk ten służy do usuwania zdjęć. Pomiędzy wspomnianymi przyciskami umieszczono pierścień sterujący, który pełni jednocześnie rolę krzyżaka wielofunkcyjnego. Sam pierścień jest wykorzystywany między innymi przy ustawianiu parametrów ekspozycji, przewijaniu menu, przeglądaniu zdjęć oraz ich powiększaniu i pomniejszaniu. Poszczególne przyciski kierunkowe krzyżaka pełnią również dodatkowe funkcje:

• górny – zmiana informacji na ekranie LCD (DISP),
• dolny – kompensacja ekspozycji/wyświetlanie miniaturek,
• lewy – tryb pracy migawki (seryjne/samowyzwalacz),
• prawy – czułość ISO.

Prawy przycisk kierunkowy możemy programować. Poza przypisaniem mu innej funkcji niż domyślne ISO, można również wykorzystać go do wyświetlania niewielkiego menu funkcyjnego (więcej w części dotyczącej menu).

Z tyłu aparatu pe lewej stronie obudowy wizjera elektronicznego można jeszcze znaleźć niewielkie pokrętło służące do regulacji dioptrii.

Z przodu aparatu znajdziemy przycisk zwalniający blokadę bagnetu obiektywu oraz przycisk otwierający lampę błyskową.

Menu

Jak wcześniej wspominaliśmy, do głównego menu aparatu wchodzimy za pomocą przycisku A. Wygląda ono tak samo jak w NEX-ach i w tym modelu składa się z pięciu kategorii, w których pogrupowane zostały poszczególne ustawienia. Kategorie reprezentowane są graficznie przez odpowiednie ikony i obejmują:

• Aparat,
• Rozmiar obrazu,
• Jasność/kolor,
• Odtwarzanie,
• Ustawienia.

W menu Aparat znajdują się następujące pozycje:

• tryb migawki – zdjęcia pojedyncze, seryjne, samowyzwalacz lub bracketing,
• tryb błysku,
• wybór AF/MF,
• obszar autofokusu,
• tryb autofokusu,
• śledzenie ostrością,
• zoom – ustawianie skali zoom aparatu,
• wykrywanie twarzy – włączenie wykrywania twarzy, ustawienie priorytetu na twarze dzieci bądź dorosłych,
• rejestracja twarzy – rejestracja lub zmiana priorytetowej osoby przy ustawianiu ostrości,
• zdjęcia z uśmiechem – wyzwalanie migawki po wykryciu uśmiechu,
• automatyczne kadrowanie portretów – aparat analizuje scenę podczas rozpoznawania twarzy i zapisuje kolejne zdjęcie z lepszą kompozycją,
• efekt gładkiej skóry – ustawienie poziomu gładkiej skóry,
• wskazówki dotyczące fotografowania – włączenie podpowiedzi,
• wyśw. LCD – zmiana informacji wyświetlanych na monitorze LCD,
• wyśw. wizjera – zmiana informacji wyświetlanych w wizjerze elektronicznym,
• przycisk DISP (monitor) – wybór rodzaju informacji wyświetlanych na monitorze LCD przy wciskaniu przycisku DISP.

Menu Rozmiar obrazu obejmuje następujące opcje:

• Zdjęcie:
  • Rozmiar obrazu – L, M, S,
  • Format obrazu – 3:2 lub 16:9,
  • Jakość – JPEG (Standard, Wysoka), RAW+JPEG,
• Panorama:
  • Rozmiar obrazu – standardowy, szeroki,
  • Kierunek panoramy – w prawo, w lewo, w górę, w dół,
• Film:
  • Format pliku – AVCHD, MP4,
  • Ustawienie nagrywania – rozmiar obrazu, liczba klatek na sekundę, jakość obrazu.

W menu Jasność/Kolor znajdziemy następujące elementy:

• Kompensacja ekspozycji,
• ISO,
• Balans bieli,
• Tryb pomiaru światła,
• Korekcja błysku,
• DRO/Auto HDR,
• Efekt wizualny – wybór filtru artystycznego,
• Strefa twórcza – ustawienie stylu obrazu (kontrast, nasycenie, ostrość).

W menu Odtwarzanie znajdują się poniższe pozycje:

• kasowanie zdjęć,
• tryb oglądania – wybranie typu plików wyświetlanych w indeksie,
• pokaz zdjęć,
• określenie drukowania – wybór zdjęć do wydrukowania,
• indeks obrazów – 6 lub 12 zdjęć na ekranie,
• powiększenie,
• obrócenie zdjęcia,
• ochrona zdjęć,
• nastawienie głośności,
• wyświetlane dane – wybór informacji wyświetlanych w trakcie przeglądania zdjęć.

Menu Ustawienia obejmuje następujące opcje:

• Nastawienia nagrywania:
  • blokada AE z naciśnięciem spustu migawki,
  • wspomaganie AF – automatyczne lub wyłączone,
  • redukcja efektu czerwonych oczu,
  • wyśw. podgląd na żywo – wybór, czy wartość kompensacji ekspozycji i inne parametry mają być wyświetlane na ekranie,
  • automatyczny podgląd – czas, przez jaki widoczne jest na ekranie zdjęcie po jego wykonaniu,
  • linie siatki,
  • poziom zarysu – uwydatnienie określonym kolorem zarysu obszarów z ustawioną ostrością,
  • kolor zarysu,
  • wyraźny zoom obrazu – powiększanie obrazu z wysoką jakością podczas używania opcji zoom cyfrowy,
  • zoom cyfrowy,
  • pojd. zdj. Lepsza automatyka – określenie czy wszystkie zdjęcia wykonane seryjnie w trybie Lepsza automatyka mają być zapisane,
  • wspomaganie MF – powiększanie obrazu przy ostrzeniu ręcznym,
  • czas wspomagania MF – ustawianie czasu, przez który obraz będzie wyświetlany w powiększeniu,
  • przestrzeń barw,
  • SteadyShot – włączenie stabilizacji (jeżeli dostępna w obiektywie),
  • wyzwalanie bez obiektywu,
  • redukcja szumu dla wysokich ISO – automatyczna bądź słaba,
  • korekcja winietowania,
  • korekcja aberracji chromatycznej,
  • korekcja dystorsji,
  • priorytet śledzenia twarzy – określenie czy w razie wykrycia twarzy podczas śledzenia ma ona stanowić priorytet dla automatyki śledzącej,
  • nagrywanie dźwięku filmu,
  • redukcja szumu wiatru,
  • regulacja AF – regulacja autofokusa w przypadku korzystania z opcjonalnego adaptera obiektywu LA-EA2.
• Główne nastawienia:
  • start menu – wybór pierwszego wyświetlonego menu z menu głównego lub ekranu ostatniego menu,
  • przycisk MOVIE – wł/wył,
  • ustawienia przycisków Własne – przypisanie funkcji do programowalnego przycisku B oraz prawego przycisku kierunkowego,
  • brzęczyk – włączenie lub wyłączenie dźwięków podczas obsługi aparatu,
  • język,
  • ustawienie daty i czasu,
  • nastawa regionu,
  • ekran pomocy,
  • oszczędzanie energii – poziom trybu oszczędzania energii,
  • czas rozpoczęcia oszczędzania energii,
  • jasność LCD,
  • jasność wizjera,
  • kolor wyświetlacza – cztery style kolorystyczne menu: czarny, biały, niebieski, różowy,
  • szeroki obraz – wybór metody wyświetlania szerokich obrazów,
  • wyświetlanie zdjęć w pionie,
  • połączenie USB,
  • ustawienia USB LUN,
  • wersja oprogramowania,
  • tryb demonstracyjny,
  • ustawienia fabryczne.
• Karta pamięci – narzędzia:
  • formatowanie,
  • sposób numerowania pliku,
  • nazwa katalogu,
  • wybór katalogu na zdjęcia,
  • utworzenie katalogu,
  • odzyskiwanie bazy danych obrazów,
  • wyświetlenie wolnego miejsca na karcie.

W A3000 pod prawym przyciskiem kierunkowym mamy możliwość wyświetlania menu funkcji. Co prawda zawiera ono jedynie 6 pozycji, jednak każdej z nich możemy niezależnie przypisać jakiś parametr lub ustawienie. Wybór pod tym względem jest całkiem spory i wygląda następująco:

• Wybór AF/MF,
• Tryb AF,
• Obszar AF,
• Wykrywanie twarzy,
• Zdjęcie z uśmiechem,
• Automatyczne kadrowanie portretów,
• Efekt gładkiej skóry,
• Jakość obrazu,
• ISO,
• Balans bieli,
• Tryb pomiaru światła,
• DRO/HDR,
• Efekt wizualny (filtr artystyczny),
• Strefa twórcza,
• Tryb błysku,
• Bez funkcji.

Wyświetlacz

Sony A3000 wyposażony jest w stały, 3-calowy, panoramiczny ekran TFT LCD o rozdzielczości 230.400 punktów. Jasność wyświetlacza możemy kontrolować w 5-stopniowej skali lub wybrać ustawienie „słoneczny dzień”.

Jakość obrazu jaki daje zastosowany ekran LCD jest niestety słaba. Niewątpliwie istotny wpływ na to ma niska rozdzielczość. Przy wyświetlaczu o takim rozmiarze wydaje się być ona po prostu niewystarczająca, by zapewnić przyjemny dla oka obraz. Ekrany o tak niskich rozdzielczościach stosuje się w najprostszych aparatach kompaktowych. Nawet w NEX-3N, który jest jednym z prostszych modeli bezlusterkowców Sony, znajdziemy wyświetlacz o dwukrotnie wyższej rozdzielczości. Co zatem kierowało twórcami A3000, że zdecydowali się na takie rozwiązanie? Czyżby to był skutek decyzji działu finansowego? Co stało na przeszkodzie, by zastosować wyświetlacz znany z NEX-3N, który charakteryzuje się całkiem przyzwoitą jakością obrazu. W tych kwestiach możemy jedynie gdybać, choć wiadomo, że niczego to już nie zmieni.

Niska rozdzielczość wyświetlacza LCD, to niestety nie jedyna jego wada. Generowany obraz ma dziwną tendencję do drgania w niektórych miejscach. Dotyczy to głównie poziomych elementów graficznych, na przykład wyraźnie zaznaczonych linii przy wyświetlaniu menu aparatu. Wygląda to trochę tak, jakby obraz linii przeskakiwał z dużą częstotliwością pomiędzy sąsiednimi rzędami pikseli.

Wyświetlacz nie zachwyca również jasnością obrazu. Przy ustawieniu regulatora jasności pośrodku skali, jest ona dość przeciętna. Jeśli fotografujemy w niezbyt jasnym otoczeniu wydaje się być wystarczająca. Z drugiej jednak strony, dla nas podczas pracy w studiu jasność ta była zbyt niska i najczęściej korzystaliśmy z ustawienia maksymalnego. Sytuacja pogarsza się gdy fotografujemy w słońcu. Wówczas nawet przy maksymalnym ustawieniu nie zapewnia komfortowej widoczności, szczególnie że odbicia otoczenia na powierzchni ekranu są całkiem wyraźne i potrafią przeszkadzać. Można w takiej sytuacji skorzystać z ustawienia „słoneczny dzień”, choć nie do końca rozwiązuje to problem. Jasność obrazu co prawda jeszcze się zwiększa, ale jednocześnie mocno wzrasta kontrast. Jasne partie obrazu wyglądają jakby były zupełnie wypalone, a w cieniach widać niewiele szczegółów. Innymi słowy, wygląd tego co widzimy na ekranie, mocno odbiega od fotografowanej rzeczywistości.

Ostatni z aspektów, na który musimy ponarzekać, to pogarszająca się dość wyraźnie jakość obrazu podczas spoglądania na wyświetlacz, pod większym kątem. Skoro ekran LCD nie ma możliwości odchylania, producent powinien pomyśleć o tym, by pod większym kątem obraz charakteryzował się względnie dobrą widocznością. Tego niestety zabrakło.

W trakcie wykonywania zdjęć do dyspozycji mamy pięć trybów wyświetlania informacji, między którymi przełączamy się za pomocą przycisku DISP:

• wyświetl. graf. – kadr + podstawowe informacje i graficzne przedstawienie wartości migawki i przysłony,
• wyśw. wszystk. inf. – kadr + szczegółowe informacje o ustawieniach aparatu,
• wyśw. duże litery – kadr + podstawowe informacje wyświetlanie dużą czcionką,
• brak informacji – kadr + tylko parametry ekspozycji,
• histogram – kadr + parametry ekspozycji oraz histogram,

W menu „Aparat” użytkownik może wybrać tylko część z wyżej wymienionych trybów, które będą kolejno uruchamiane. Dla wygodniejszego kadrowania mamy możliwość włączenia jednej z trzech dostępnych siatek pomocniczych.

W trybie odtwarzania zdjęcie można wyświetlać na trzy sposoby. Poza widokiem samego zdjęcia do dyspozycji mamy również wersję z podstawowymi informacjami oraz tryb z miniaturką połączoną ze skróconym EXIF-em i histogramami YRGB. W tym ostatnim trybie mamy także podgląd obszarów niedoświetlonych i przepalonych.

Zdjęcia można też powiększać lub oglądać w postaci miniaturek. W menu aparatu można wybrać liczbę jednocześnie wyświetlanych miniaturek: 6 albo 12, czyli wielkiego wyboru w tym względzie nie mamy.

Tryb wideo

Możliwości w zakresie nagrywania filmów w Sony A3000 są takie same jak w modelu NEX-3N. Do dyspozycji mamy zatem następujące formaty filmów:

• format AVCHD Full HD (1920×1080 pix):
  • 50i, 24 Mb/s (FX),
  • 50i, 17 Mb/s (FH),
  • 25p, 24 Mb/s (FX),
  • 25p, 17 Mb/s (FH),
• format MP4:
  • HD (1440×1080 pix), 12 Mb/s, 25 kl/s,
  • VGA (640×480 pix), 2 Mb/s, 25 kl/s.

Nagrywanie filmu rozpoczyna i kończy się przez naciśnięcie dedykowanego przycisku, umieszczonego na tylnej ściance aparatu. Filmy można nagrywać we wszystkich trybach ręcznych (P, A, S oraz M) zachowując jednocześnie możliwości konfiguracji charakterystyczne dla danego trybu. Co więcej, parametry ekspozycji (przysłonę, migawkę, czułość, kompensację) można zmieniać również w czasie nagrywania.

Przykładowe filmy

• film 1 – AVCHD 50i FX, 75.4 MB,
• film 2 – AVCHD 50i FX, 59.6 MB (ciągły AF),
• film 3 – AVCHD 50i FX, 61.1 MB (film nagrany po zmroku),
• film 4 – AVCHD 50i FH, 54.8 MB,
• film 5 – AVCHD 50i FH, 53.8 MB (ciągły AF),
• film 6 – AVCHD 50i FH, 47.8 MB (ciągły AF),
• film 7 – AVCHD 50i FH, 32.6 MB (filtr Retro),
• film 8 – AVCHD 50i FH, 33.8 MB (filtr Czarno-białe z zachowaniem pojedynczego koloru),
• film 9 – AVCHD 50i FH, 32.8 MB (filtr Czarno-białe z dużym kontrastem),
• film 10 – AVCHD 25p FX, 74.4 MB,
• film 11 – AVCHD 25p FX, 72.3 MB (ciągły AF),
• film 12 – AVCHD 25p FX, 64.7 MB (film nagrany po zmroku),
• film 13 – AVCHD 25p FH, 54.7 MB,
• film 14 – AVCHD 25p FH, 54.7 MB (ciągły AF),
• film 15 – MP4 1440×1080 pix, 39.4 MB,
• film 16 – MP4 1440×1080 pix, 39.4 MB (ciągły AF),
• film 17 – MP4 1440×1080 pix, 35.7 MB (film nagrany po zmroku),
• film 18 – MP4 640×480 pix, 10.0 MB.

Wizjer

Sony A3000 ma wbudowany wizjer elektroniczny o rozmiarze 0.2 cala, rozdzielczości 201.600 punktów i powiększeniu x0.7. Punkt oczny wynosi 15 mm (liczony od ramki okularu). Wizjer pokrywa oczywiście 100% fotografowanego kadru, a jego jasność można regulować w 3-stopniowej skali. Jeśli chodzi o wyświetlanie informacji dotyczących ustawień, to do dyspozycji mamy dwa tryby: podstawowe informacje (parametry ekspozycji i czułość) oraz dodatkowo z widocznym histogramem jasności.

Przełączanie widoku pomiędzy wizjerem, a ekranem LCD może odbywać się jedynie ręcznie, za pomocą przycisku umieszczonego na górnej ściance aparatu. Dlaczego nie zdecydowano się na zastosowanie w A3000 czujnika zbliżeniowego, który robiłby to automatycznie? Nie jest to przecież żadne szczególnie zaawansowane technologicznie i do tego drogie rozwiązanie, co mogłoby ewentualnie uzasadniać rezygnację z niego w tak prostym aparacie. Nie ma jednak sensu po raz kolejny raz gdybać nad powodami takiego stanu rzeczy. Skupmy się zatem na konsekwencjach jakie za sobą niesie brak czujnika zbliżeniowego i konieczność ręcznego przełączania widoku.

Podstawowa wada to obniżenie wygody użytkowania aparatu. Jeśli użytkownik A3000 chce fotografować z użyciem wizjera, ale woli przeglądać zdjęcia lub dokonywać ustawień na wyświetlaczu LCD będzie zmuszony co chwilę przełączać widok pomiędzy jednym a drugim urządzeniem. W testowanym aparacie bowiem, włączenie wizjera oznacza korzystanie z trybu odtwarzania oraz menu za jego pomocą.

Kolejna wada takiego rozwiązania związana jest bardziej z umiejscowieniem przycisku odpowiedzialnego za przełączanie widoku. Jego wciśnięcie wymaga bowiem przynajmniej częściowego oderwania prawej dłoni od uchwytu lub ewentualne użycie lewej dłoni. Na dłuższą metę w obu przypadkach jest to dość niewygodne, szczególnie jeśli często będziemy korzystać z tego przycisku.

Co natomiast można powiedzieć o samym obrazie w wizjerze? W informacji prasowej dotyczącej A3000 możemy przeczytać: „Precyzja i komfort przy komponowaniu ujęć są zasługą jasnego, czytelnego wizjera elektronicznego Tru-Finder.”. Naszym zdaniem, albo autor tych słów nie miał w ogóle okazji spojrzeć w wizjer A3000, albo z premedytacją mija się z prawdą. Jakość obrazu w wizjerze, mówiąc najprościej jest słaba. Głównym czynnikiem, który ma na to wpływ jest bardzo niska rozdzielczość. Dla nas takie rozwiązanie jest zupełnie niezrozumiałe, tym bardziej, że do tej pory Sony w żadnym z aparatów SLT nie zastosowało wizjera o tak niskiej rozdzielczości. We wszystkich modelach wynosi ona przynajmniej 1.440.000 punktów, a wśród nich są przecież aparaty klasy entry level, jak chociażby A58.

Obraz w wizjerze nie jest też szczególnie jasny, choć przy maksymalnym ustawieniu jasność wydaje się być dość przyzwoita. Trzeba jednak przyznać, że wizjer nie ma szczególnej tendencji do smużenia, choć w słabych warunkach oświetleniowych można zauważyć utratę płynności wyświetlania. Nie to jest jednak głównym problemem. Wizjer bowiem nawet w dobrych warunkach oświetleniowych nie zapewnia przyzwoitego komfortu pracy. Poza niską rozdzielczością kolejnym problemem jest jego niewielki rozmiar. Dotyczy to zarówno wielkości samego obrazu jak i okularu wizjera, który mówiąc nieco z przekąsem, jest niewiele większy od dziurki od klucza. Do tego dochodzi jeszcze mała odległość punktu ocznego, powodująca to, że osoby noszące okulary nie będą stanie objąć wzrokiem całego obrazu.

Wszystkie te czynniki, które opisaliśmy przed chwilą powodują, że korzystanie z wizjera w A3000 nie tylko nie sprawia przyjemności, ale bywa wręcz uciążliwe. Zrozumiałe jest dla nas to, że po sprzęcie klasy entry level nie można oczekiwać zbyt wiele. Naszym zdaniem jednak w przypadku A3000 konstruktorzy przesadzili z obniżeniem funkcjonalności wizjera.