Zdjęcia w formacie JPEG mogą być zapisywane w jednym z dwóch stopni kompresji odpowiadających dwóm poziomom jakości obrazu: dobrej (FINE) oraz zwykłej (NORMAL). Dostępne są trzy proporcje oraz trzy rozmiary obrazu, a rozdzielczości zdjęć w zależności od kombinacji tych ustawień przedstawiają się następująco:

• proporcje obrazu 3:2:
  • Duży (L) – 4896×3264 pikseli,
  • Średni (M) – 3456×2304 pikseli,
  • Mały (S) – 2496×1664 pikseli,
• proporcje obrazu 16:9:
  • Duży (L) – 4896×2760 pikseli,
  • Średni (M) – 3456×1944 pikseli,
  • Mały (S) – 2496×1408 pikseli,
• proporcje obrazu 1:1:
  • Duży (L) – 3264×3264 pikseli,
  • Średni (M) – 2304×2304 pikseli,
  • Mały (S) – 1664×1664 pikseli.

Jeżeli używany jest obiektyw z mocowaniem FUJIFILM X, to w przypadku zdjęć zapisywanych w formacie JPEG oprogramowanie aparatu koryguje dystorsję oraz winietowanie. Funkcji tej nie można wyłączyć. Jeżeli natomiast używany jest obiektyw z mocowaniem typu M, zamontowany z adapterem, to użytkownik ma możliwość wyboru stopnia korekcji albo jej wyłączenia.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z modelu X-M1 oraz Samsung NX2000.

Porównanie jakości zdjęć z Fujifilm X-A1 i Fujifilm X-M1 zapisanych w formacie JPEG daje remis. W oczy rzuca się jedynie wyższy stopień wyostrzania w X-A1. Przy niskich czułościach Samsung NX2000 daje jakość zbliżoną, ale wraz ze wzrostem ISO różnice na jego niekorzyść rosną. Przy najwyższych czułościach to już przepaść.

Jak zwykle przestrzegamy przed wyciąganiem przedwczesnych wniosków na temat potencjalnych możliwości matrycy na podstawie JPEG-ów. Lepiej jest porównywać zdjęcia zapisane w surowym formacie, co czynimy w następnym rozdziale.

Wyostrzanie

W Fujifilm X-A1 regulacja wyostrzania zdjęć JPEG odbywa się w pięciostopniowej skali oznaczonej liczbami z zakresu od −2 do +2, ze skokiem jednostkowym. Jak mocno działa wyostrzanie na wyższych poziomach można przekonać się na podstawie poniższej tabelki, w której przedstawiamy działanie tego procesu dla ustawień skrajnych i ustawienia środkowego.

Fujifilm X-A1, ISO 200
wyostrzenie −2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2

Skala stopni wyostrzania w Fujifilm X-A1 wydaje się przesunięta w górę w stosunku do X-M1. O ile w X-M1 mamy do dyspozycji zakres od niskiego do wysokiego stopnia wyostrzania, o tyle w testowanym X-A1 mamy zakres od średniego do bardzo wysokiego stopnia wyostrzania. Nie polecamy więc stosowania dodatnich wartości tego parametru i sugerujemy pozostawienie go na domyślnej wartości zerowej lub nawet wybranie niższego poziomu.

Symulacja filmu

Jedną z cech charakterystycznych dla aparatów ze stajni Fujifilm jest możliwość wyboru charakterystyki obrazu zapisywanego w formacie JPEG przypominającej zachowanie wybranych typów klisz fotograficznych tego producenta. W menu fotografowania odnajdujemy funkcję „Symulacja filmu”, która w przypadku X-A1 daje następujący wybór:

• Provia – standardowa, naturalna reprodukcja kolorów (opcja, której aparat używa do generowania standardowych plików JPEG),
• Velvia – podbity kontrast i bardziej nasycone kolory,
• Astia – spokojne, stonowane i mniej nasycone kolory.
• Czarno-biały,
• Sepia.

Przykładowe efekty działania poszczególnych ustawień przedstawiamy na poniższych przykładach.

Provia

Velvia

Astia

Czarno-biały

Sepia

Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak w innych modelach Fujifilm z serii X, również X-A1 ma programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu fotografowania, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800.

Dostępna jest także funkcja bracketingu z wykorzystaniem dostępnych ustawień zakresu dynamicznego.

Naszym zdaniem przydatność tej funkcji jest raczej dyskusyjna. Być może pomaga w szczególnych sytuacjach, ale nam nie udało się takich zarejestrować. Poniższe zdjęcia przykładowe zdają się raczej pokazywać efekt odwrotny od zamierzonego. Szum rośnie ze względu na wymuszany przez omawianą funkcję wzrost czułości. W ciemnych partiach obrazu szczegóły są więc nie lepiej, ale nawet odrobinę gorzej widoczne. W żadnym przypadku funkcja ta nie jest w stanie zastąpić prawdziwego HDR.

DR 100%

DR 400%

Filtry efektowe

W X-A1 odnajdziemy zestaw kilkunastu cyfrowych filtrów efektowych. Aby z nich skorzystać, należy ustawić pokrętło trybów aparatu na pozycji ADV i wybrać interesujący nas efekt. Ich lista przedstawia się następująco:

• aparat zabawkowy,
• miniatura,
• kolor pop,
• wysoka tonacja,
• niska tonacja,
• dynamiczna tonacja,
• obraz miękki,
• kolor częściowy:
• czerwony,
• pomarańczowy,
• żółty,
• zielony,
• niebieski,
• fioletowy.

Przykłady efektów działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.

Bez filtru

Aparat zabawkowy

Miniatura

Kolor pop

Wysoka tonacja

Niska tonacja

Dynamiczna tonacja

Obraz miękki

Kolor częściowy (czerwony)

Kolor częściowy (pomarańczowy)

Kolor częściowy (żółty)

Kolor częściowy (zielony)

Kolor częściowy (niebieski)

Kolor częściowy (fioletowy)