Nikon D5300 - test aparatu
2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
Pod względem obudowy, Nikon D5300 nie różni się znacząco od swojego poprzednika. W zasadzie począwszy od modelu D5100, w tej linii lustrzanek nie dostrzegamy wielkich zmian wprowadzanych przez kolejnych jej przedstawicieli. W poniższej tabelce zamieściliśmy porównanie rozmiarów lustrzanek D5100, D5200 i D5300. Mimo niewielkich różnic jakie występują pomiędzy nimi, widzimy również, że najnowszy D5300 jest najmniejszy i najlżejszy z tej stawki.
Nie mamy większych zastrzeżeń do jakości wykonania aparatu. Tworzywa sztuczne, których użyto do jego wytworzenia, są typowe w tej klasie sprzętu. Na plus należy także zaliczyć fakt, że rękojeść, fragment lewej ścianki oraz "łatka" z tyłu obudowy zostały pokryte przyjemnym w dotyku gumowym tworzywem o dobrej przyczepności. Pewne niedoróbki można dostrzec przy klapce baterii oraz slotu karty SD. Zastosowane osłony wydają się być nieco za małe, przez co posiadają pewien luz. Trudno zatem liczyć na szczelność tego korpusu. Warto w tym miejscu wspomnieć, że producent nie zastosował uszczelnień, także aparat nie jest odporny na niekorzystne warunki pogodowe.
Zasilanie i gniazda
Na lewej ściance korpusu, pod gumową zaślepką zgromadzono wszystkie złącza aparatu. Patrząc od góry i od lewej, znalazły się tu następujące gniazda:
- zewnętrznego mikrofonu stereo (np. ME-1),
- USB (podłączenie do komputera, drukarki lub telewizora),
- wężyka spustowego,
- HDMI (typu C mini).
Energię elektryczną dostarcza akumulator o symbolu EN-EL14a, znamionowym napięciu 7.4 V i pojemności 1030 mAh. Do jego ładowania używamy dołączonej do zestawu ładowarki MH-24, a pełny cykl zajmuje ok. 1.5 h. Jako dodatkowe akcesorium przewidziano możliwość podłączenia zasilacza sieciowego EH-5b przez odpowiednie złącze EP-5A. Na pełnym ładowaniu byliśmy w stanie wykonać ponad 400 zdjęć, przy czym dość często korzystaliśmy z trybu live view. Aktywowanie modułu GPS z opcją usypiania, nie wpływa znacząco na zużycie energii.
Zapis zdjęć i filmów odbywa się na kartach SD/SDHC/SDXC (także zgodnych z UHS-I). Gniazdo nośnika pamięci znajduje się na lewej ściance aparatu, pod plastikową klapką.
Przyciski
Opis przycisków i kółek sterujących zaczniemy od szczytu korpusu:
Włącznik aparatu stanowi dźwignia otaczająca spust migawki. Poniżej, znajdują się trzy przyciski (patrząc od lewej):
- rejestracja filmów – rozpoczęcie i jej zakończenie (uwaga: przycisk działa dopiero po wejściu do trybu live view),
- info – wyłączenie ekranu z informacjami podczas fotografowania lub zmiana sposobu wyświetlania informacji na ekranie w trybie live view,
- kompensacja ekspozycji – guzik ten pozwala również na zmianę wartości przysłony w trybie manualnym (przy pomocy kółka sterującego) oraz kompensacji błysku wbudowanej lampy (z przyciśniętym włącznikiem lampy).
Kółko trybów pracy aparatu również zlokalizowano na jego górnym panelu, a zawiera ono następujące pozycje:
- AUTO – tryb automatyczny.
- P – automatyka programowa,
- S – preselekcja czasu naświetlania,
- A – preselekcja przysłony,
- M – tryb manualny,
- EFFECTS – tryb efektów specjalnych,
- makro,
- sport,
- dziecko,
- krajobraz,
- portret,
- SCENE – inne programy tematyczne (portret nocny, krajobraz nocny, przyjęcie/wnętrza, plaża/śnieg, zachód słońca, zmierzch/świt, portret zwierzaka, blask świec, kwiaty, barwy jesieni, żywność),
- lampa wyłączona.
Koło nastaw aparatu otacza samopowrotna dźwignia uruchamiająca tryb podglądu na żywo (live view). W miejscu gdzie u poprzednika przypadał przycisk trybów migawki obecnie widzimy jedynie piktogramy oznaczające obecność w aparacie modułu GPS oraz Wi-Fi.
Przejdźmy teraz do opisu tylnej ścianki aparatu.
Po lewej stronie wizjera umieszczono przycisk MENU, natomiast po jego prawej stronie – niewielkie pokrętło korekcji dioptrii. Dalej na prawo znajdziemy przycisk i pozwalający na aktywację panelu kontrolnego i zmianę prezentowanych na nim parametrów. Obok niego umiejscowiono guzik AE-L/AF-L, którego pracę możemy zdefiniować na jeden z następujących sposobów:
- Blokada AE/AF (blokada ekspozycji i autofokusu),
- Tylko blokada ekspozycji,
- Tylko blokada autofokusu,
- Blokada AE wciśnięta,
- Włączenie autofokusu.
Spójrzmy jeszcze na lewą ściankę D5300.
Umieszczono na niej przycisk podnoszący lampę błyskową, a także guzik Fn. Do tego drugiego możemy przyporządkować jedną z kilkunastu funkcji:
- jakość/wielkość zdjęcia,
- czułość ISO,
- balans bieli,
- aktywna funkcja D-Lighting,
- HDR,
- +NEF (zapis formatu surowego, obok plików JPEG),
- autobracketing,
- tryb pola AF,
- wyśw. siatki linii w wizjerze,
- Wi-Fi.
Pod nimi zlokalizowano przycisk blokady bagnetu obiektywu. Na samym dole z kolei znalazł się guzik trybów pracy migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, pilot).
Menu
Struktura menu zastosowanego w Nikonie D5300 nie różni się od innych modeli amatorskich tego systemu. Całość podzielono na pięć zakładek: menu odtwarzania, menu fotografowania, menu ustawień, menu retuszu oraz ostatnie ustawienia, czyli ostatnio używane opcje. Poniżej prezentujemy poszczególne elementy kolejnych zakładek.
Menu odtwarzania:
- Usuwanie,
- Folder odtwarzania,
- Opcje odtwarzania,
- Podgląd zdjęć,
- Obrót zdjęć pionowych,
- Pokaz slajdów,
- Ustawienia wydruku (DPOF),
- Ocena,
- Wybierz zdjęcia do przesłania do urządzenia inteligentnego.
Menu fotografowania:
- Resetowanie menu fotografowania,
- Folder zapisu,
- Jakość zdjęcia,
- Wielkość zdjęcia,
- Zapisywanie NEF (12/14 bit),
- Balans bieli,
- Ustaw funkcję Picture Control,
- Dopasuj funkcję Picture Control,
- Automatyczna kontrola dystorsji,
- Przestrzeń barw,
- Aktywna funkcja D-Lighting,
- HDR,
- Redukcja szumów – długie naświetlania,
- Redukcja szumów – wysokie czułości,
- Ustawienia czułości ISO,
- Tryb wyzwalania migawki,
- Wielokrotna ekspozycja,
- Fotografowanie z interwałometrem,
- Ustawienia filmu.
Menu ustawień osobistych:
- Resetowanie opcji ustawień,
- (a) Autofocus:
- Priorytet w trybie AF-C,
- Liczba pól AF,
- Wbud. dioda wspomagająca AF,
- Wskaźnik ustawienia ostrości,
- (b) Ekspozycja:
- Krok EV zmiany ekspozycji,
- (c) Zegary/blokada AE:
- Blokada AE spustem migawki,
- Czasy autowyłączenia,
- Samowyzwalacz,
- Oczekiwanie na zdalne wyzwolenie (ML-L3),
- (d) Fotografowanie/wyświetlanie:
- Sygnał dźwiękowy,
- Wyświetlanie linii w wizjerze,
- Wyświetlanie ISO,
- Numery kolejne plików,
- Tryb opóźnienia ekspozycji,
- Nanieś datę,
- (e) Bracketing/lampa błyskowa:
- Sterowanie lampą wbudowaną,
- Sposób realizacji autobracketingu,
- (f) Elementy sterujące:
- Rola przycisku Fn,
- Rola przycisku AE-L/AF-L,
- Odwróć pokrętło sterowania,
- Puste gniazdo, blokada spustu,
- Odwróć wskaźniki.
Menu ustawienia:
- Formatowanie karty pamięci,
- Jasność monitora,
- Format wyświetlania informacji,
- Automatyczne wyświetlanie informacji,
- Czyszczenie matrycy,
- Uniesienie lustra przy czyszczeniu matrycy,
- Wzorzec do usuwania kurzu,
- Redukcja migotania,
- Strefa czasowa i data,
- Język,
- Automatyczny obrót zdjęć,
- Komentarz do zdjęcia,
- Dane pozycji (GPS),
- Tryb video (PAL lub NTSC),
- HDMI,
- Zdalne sterowanie,
- Wi-Fi,
- Oznakowanie zgodności,
- Wersja oprogramowania.
Menu retuszu:
- D-lighting,
- Korekcja efektu czerwonych oczu,
- Przycinanie,
- Monochromatyczne,
- Efekt filtrów,
- Balans kolorów,
- Nakładanie zdjęć,
- Przetwarzanie NEF,
- Zmień wielkość,
- Szybki retusz,
- Prostowanie,
- Korekta dystorsji,
- Rybie oko,
- Kolorowy kontur,
- Szkic kolorowy,
- Korekcja kształtu,
- Efekt miniatury,
- Kolor selektywny,
- Edycja filmu.
Wyświetlacz
Wyświetlacz zastosowany w D5300 to połączenie zalet monitora z D7100 oraz ruchomego przegubu, zastosowanego w D5100 i D5200. Mamy zatem do dyspozycji 3.2-calowy ekran charakteryzujący się rozdzielczością wynoszącą 1 037 000 punktów (nieco mniej niż w D7100) i 100% pokryciem kadru. Prezentowany na LCD obraz jest dobrej jakości i w tej kwestii nie mamy w zasadzie zastrzeżeń. W ostrym słońcu czytelność wyświetlacza spada, aczkolwiek istnieje możliwość regulacji jego jasności (w 7-stopniowej skali).
W „tradycyjnym” trybie fotografowania, na wyświetlaczu prezentowany jest zestaw informacji, który przedstawiamy wspomagając się schematem zaczerpniętym z instrukcji obsługi aparatu.
Ekran informacyjny można wykorzystać do zmiany wielu parametrów fotografowania. Wciśnięcie przycisku „i” powoduje przejście do trybu edycji ustawień. Opcje, jakie możemy regulować pokazane są na poniższym rysunku.
Korzystając z wybieraka wielofunkcyjnego możemy wybrać interesujący nas element i dokonać odpowiednich zmian.
Co więcej, dostępne są dwa typy ekranu informacyjnego: graficzny i klasyczny. W każdym z nich możemy wybierać spośród trzech schematów kolorystycznych: białego, czarnego i niebieskiego. Mamy także możliwość zdefiniowania odmiennych typów ekranu dla trybów PASM oraz pozostałych.
W trybie przeglądania, zdjęcia i informacje o nich możemy przeglądać na kilka sposobów:
- zdjęcie wraz z podstawowymi danymi (nazwa pliku, czas i data wykonania, rozdzielczość),
- zdjęcie wraz z podglądem prześwietlonych obszarów,
- miniatura zdjęcia wraz z histogramami RGBY,
- dane naświetlania (trzy ekrany) ze zdjęciem w tle,
- miniatura zdjęcia z histogramem luminancji oraz częściowym EXIF-em.
Powiększanie zdjęć odbywa się przy pomocy klawiszy z symbolami lupy, którymi też przełączamy pomiędzy widokami miniatur (2×2, 4×3, 10×9 sztuk oraz kalendarz).
Live view i filmy
Aktywacja podglądu na żywo odbywa się przy pomocy dźwigni Lv, znajdującej się na górnej ściance aparatu. Towarzyszy jej charakterystyczny odgłos podnoszenia lustra. Długie używanie live view powoduje nagrzewanie się matrycy aparatu, co może skutkować większymi szumami na zdjęciach i zmniejszeniem możliwej do wykonania liczby zdjęć na jednym ładowaniu akumulatora.
Podczas fotografowania w podglądzie na żywo, automatyczne ustawianie ostrości działa na zasadzie detekcji kontrastu. Szybkość pracy tego mechanizmu jest umiarkowana, choć nie mieliśmy problemów z jej skutecznością. Autofokus może pracować w trybie pojedynczym (AF-S) lub ciągłym (AF-F). Obszar jego działania można zmienić z szerokiego na normalny, albo wybrać rozpoznawanie twarzy lub funkcję śledzenia obiektu.
Informacje wyświetlane na ekranie w trybie live view można zmieniać przy pomocy przycisku info. Oprócz prezentowania parametrów ekspozycji czy siatki kadrowania, istnieje możliwość powiększenia fragmentu kadru (np. w celu ułatwienia ręcznego ustawienia ostrości). Brakuje natomiast opcji wyświetlenia histogramu na żywo oraz cyfrowej poziomicy.
Nagrywanie filmów jest możliwe z następującymi wartościami rozdzielczości:
- 1920×1080 pix:
- 60 kl/s (p) – NTSC,
- 50 kl/s (p) – PAL,
- 30 kl/s (p) – NTSC,
- 25 kl/s (p) – PAL,
- 24 kl/s,
- 1280×720 pix:
- 60 kl/s (p) – NTSC,
- 50 kl/s (p) – PAL,
- 640×424 pix:
- 30 kl/s (p) – NTSC,
- 25 kl/s (p) – PAL.
Formatem pliku używanym w D5300 jest MOV, natomiast kodekiem – H.264/MPEG-4. W każdym z powyższych trybów możemy ustawić jakość filmu: wysoką lub normalną. Maksymalna długość nagrania ograniczona jest wielkością pliku (4 GB) lub czasem rejestracji (10 min dla wysokiej i 20 min dla normalnej jakości w rozdzielczości Full HD). Podczas rejestracji można nagrywać także dźwięk stereofoniczny przy wykorzystaniu wbudowanego mikrofonu lub dołączyć zewnętrzny np. model ME-1. Jego czułość regulowana jest automatycznie lub manualnie (w menu). W trakcie nagrywania działa również autofokus: wyzwalany spustem migawki w trybie pojedynczym (AF-S) lub ciągłym (AF-F). Praca ciągłego autofokusa pozostawia niestety sporo do życzenia, ponieważ ustawienie ostrości na nowym obiekcie lub planie wiąże się z rozogniskowaniem obrazu i dopiero właściwym doostrzeniem.
W menu aparatu dostępna jest także opcja redukcji migotania obrazu i szumu wiatru. Istnieje również możliwość wykonania zdjęcia podczas rejestracji filmu, jednakże dociśnięcie spustu migawki do końca zatrzymuje zapis klipu. Dopiero wówczas zdjęcie zostanie zarejestrowane.
D5300 umożliwia nagrywanie filmów z manualną kontrolą niektórych parametrów w trakcie nagrywania. Po aktywacji manualnych nastaw w menu aparatu oraz ustawienia pokrętła trybów pracy na M, możemy sterować czułością (w pełnym zakresie) oraz czasem naświetlania. Najdłuższy czas naświetlania został jednak ograniczony następującymi wartościami, w zależności od ustawionego formatu rejestracji:
- 1/50 s – tryby Full HD 50p oraz HD 50p,
- 1/30 s – pozostałe tryby.
Nie ma niestety możliwości sterowania przysłoną w trakcie rejestracji. Chcąc nagrywać filmy, musimy mieć również pamiętać, że aparat nie pozwala regulować stopnia otwarcia przysłony w trybie LV. Uruchamiając live-view, przysłona jest domykana do wartości jaka była widoczna na wyświetlaczu przed wejściem do tego trybu. Mimo, iż teoretycznie możemy wówczas regulować jej wartość, to nie odnosi to żadnego skutku w przypadku filmowania. Chcąc zatem ustawić żądaną wartość przysłony, należy to zrobić przed wejściem do trybu live-view.
Nieco mylący może być również fakt, że przy wyłączonych manualnych nastawach filmowania, w trybie M możemy w trakcie rejestracji zmieniać ustawienia zarówno wartości przysłony, czasu naświetlania jak i wartości ISO. Tyle tylko, że owe operacje nie mają najmniejszego wpływu na ekspozycję (realnie możemy regulować jedynie kompensację ekspozycji w trybach A, S i P).
Przykładowe filmy nagrane testowanym aparatem prezentujemy poniżej. Wszystkie zostały zarejestrowane przy użyciu obiektywu Nikkor AF-S 18-105 f/3.5-5.6G ED.
- film 1 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (50p), 84 MB,
- film 2 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (50p), 86.5 MB,
- film 3 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (50p), 73.9 MB, film nagrany w ciemnym pomieszczeniu,
- film 4 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (50p), 99.8 MB, Efekt aparatu zabawkowego,
- film 5 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (25p), 27.6 MB, działanie AF,
- film 6 – H.264/MPEG-4 1920×1080 pix (24p), 49.8 MB,
- film 7 – H.264/MPEG-4 1280×720 pix (50p), 33 MB,
- film 8 – H.264/MPEG-4 640×424 pix (25p), 13 MB,
Wizjer
Konstrukcja wizjera oparta jest na pentagonalnym układzie luster i charakteryzuje się niezbyt dużym powiększeniem obrazu, które wynosi 0.82x. Pokrycie kadru jest równe 95% zarówno w pionie, jak i poziomie, natomiast punkt oczny wynosi 18 mm. Dostępna jest również regulacja dioptrii w zakresie od −1.7 do +1 m−1. Poniżej prezentujemy schemat wizjera pochodzący z instrukcji obsługi aparatu.