Biorąc pod uwagę, że w aparacie zainstalowano matrycę formatu 35 mm, Sony A7 można niemalże uznać za kompakt. Poniżej zamieściliśmy zdjęcia porównawcze testowanej Alfy i Olympusa OM-D E-M10. Mimo, iż w tym bezlusterkowcu zastosowano znacznie mniejszy sensor światłoczuły, różnica w rozmiarach obu aparatów nie jest drastyczna. Oczywiście, nie sposób nie zauważyć, że E-M10 jest niższy, generalnie jednak Sony A7 nie zajmie nam dużo miejsca w torbie (przy założeniu używania obiektywu FE 35 mm f/2.8).

Do jakości wykonania A7 nie mamy zastrzeżeń. Elementy jego korpusu, mianowicie górny i przedni panel, wykonano z lekkich i wytrzymałych stopów magnezu. Konstrukcja zachowuje należytą sztywność, widać również, że zadbano o wysoką jakość wykonania elementów aparatu oraz ich spasowanie. Rękojeść oraz prawa część tylnej ścianki została pokryta gumowym tworzywem o fakturze skóry. Dzięki niemu oraz dobrze wyprofilowanemu uchwytowi, A7 trzyma się zaskakująco wygodnie. Całości dopełnia obecność uszczelnień, które pozwalają na używanie aparatu w niesprzyjających warunkach atmosferycznych.

----- R E K L A M A -----

Przy okazji opisu obudowy aparatu oraz jakości jej wykonania, musimy jeszcze odnieść się do problemu „light-leak”, o którym wspominaliśmy w tym newsie. Chodzi mianowicie o nieszczelność na styku bagnetu obiektywu oraz jego mocowania w aparacie, którą może się przedostawać światło. Krótki test wykazał, że wada faktycznie istnieje, co można zobaczyć na poniższym zdjęciu:

To najbardziej wyraźny efekt, jaki udało nam się uzyskać w. Źródłem światła w tym wypadku była lampka biurkowa, znajdująca się ok. 10 cm od A7. Fakt umieszczenia go tak blisko aparatu, oraz parametry ekspozycji (ISO 12800, czas 30 sekund, przysłona f/5.6) świadczą o tym, że w rzeczywistych warunkach wspomniane zjawisko ma niewielkie prawdopodobieństwo zaistnienia. Być może da ono o sobie znać podczas wykonywania bardzo długich ekspozycji, np. w ciągu dnia z wykorzystaniem filtrów szarych. Sony nie chowa jednak głowy w piasek i obiecuje szczegółowo zdiagnozować problem i znaleźć rozwiązanie.

Zasilanie i gniazda

Zasilanie aparatu odbywa się przy użyciu akumulatora litowo-jonowego NP-FW50 (znanego choćby z A5000, czy NEX-3N) o pojemności 1080 mAh i napięciu 7,2 V, który teoretycznie pozwoli na wykonanie 270 zdjęć. Podczas wykonywania przykładowych zdjęć w plenerze, na pełnym ładowaniu udało nam się wykonać ok. 250 zdjęć (w tym kilkunastu panoram) i nagrać ok. 50 kilkunastosekundowych filmów, a wskaźnik akumulatora pokazywał 25%. Istotną zaletą systemu zasilania testowanego aparatu jest precyzyjny, procentowy wskaźnik zużycia akumulatora, który pozwala z dużą dokładnością kontrolować poziom jego naładowania. Dodatkowo, energię elektryczną można dostarczać za pomocą zasilacza sieciowego AC-PW20 (do nabycia oddzielnie). Ładowarkę podłączamy do gniazda USB.

W ofercie producenta znajduje się także uchwyt do zdjęć pionowych (VG-C1EM) z pojemnikiem na dwie baterie.

Komora akumulatora znajduje się na spodzie korpusu, zamykana pod plastikową klapką. Z kolei slot kart SD/SDHC/SDXC (oraz Memory Stick PRO Duo, PRO-HG Duo, XC-HG Duo) dostępny jest na prawej ściance aparatu, także osłonięty klapką.

Na lewej ściance korpusu zgromadzono szereg gniazd i złączy komunikacyjnych. Patrząc od góry natrafimy na:

• wejście mikrofonu stereo,
• wyjście słuchawkowe,
• złącze wielofunkcyjne (USB, gniazdo wężyka spustowego RM-VPR1) (z diodą sygnalizacji ładowania obok),
• wyjście HDMI (typu D).

Wszystkie złącza ochraniane są przez dobrze przylegające plastikowe zaślepki.

Przyciski

Opis przycisków i przełączników zaczniemy tradycyjnie od górnej ścianki korpusu.

Z prawej strony stopki Multi-Interface znajduje się koło trybów pracy aparatu. Zgromadzono na nim następujące pozycje:

• Auto – tryby automatyczne iAuto oraz iAuto+,
• P – tryb półautomatyczny,
• A – tryb preselekcji przysłony,
• S – tryb preselekcji migawki,
• M – tryb manualny,
• 1,2 – przywołanie konfiguracji z pamięci MR,
• Film – tryb wideo,
• Panoramy,
• SCN – programy tematyczne.

Obok niego znajdziemy przycisk spustu migawki otoczony przez włącznik aparatu. Nieco wyżej natrafiamy na górne pokrętło sterujące oraz programowalny guzik C1. Przy krawędzi obudowy dostępne jest także kółko kompensacji ekspozycji, umożliwiające regulację tego parametru w zakresie ±3 EV, ze skokiem 1/3 EV.

Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.

Po lewej stronie wizjera widzimy guzik MENU. Symetrycznie po prawej znajduje się programowalny przycisk C2. W trybie odtwarzania służy on do włączenia powiększonego widoku zdjęcia. Obok niego widzimy tylne pokrętło sterujące, którym możemy regulować stopień tego powiększenia. Pod nim zlokalizowano przełącznik AF/MF–AEL z przyciskiem pośrodku niego. Za pomocą owego przełącznika zmieniamy jedną z dwóch funkcji guzika, które definiujemy w menu. Podczas przeglądania zdjęć natomiast włączamy nim widok miniatur. Idąc dalej w dół, natrafiamy na guzik Fn uruchamiający podręczne menu funkcyjne. Alternatywnie, pozwana on na wysłanie wybranego zdjęcia do urządzenie mobilnego. Niżej znajduje się wybierak wielofunkcyjny z kółkiem regulacyjnym. Wszystkie jego przyciski możemy zaprogramować, a także wspomniane kółko. Domyślnie jednak funkcje poszczególnych kierunków są następujące:

• góra – DISP – zmiana sposobu wyświetlania obrazu podczas fotografowania i odtwarzania,
• lewo – tryb pracy migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz),
• prawo – WB – balans bieli,
• dół – brak.

Na samym dole znajdziemy jeszcze guzik wejścia do trybu odtwarzania zdjęć oraz C3 (który służy również do ich kasowania). Na prawej krawędzi tylnej ścianki zlokalizowano także przycisk nagrywania wideo.

Sony A7 jest w dużym zakresie konfigurowalny. Możliwe jest przypisanie funkcji do dziewięciu klawiszy C1, C2, C3, przycisku w przełączniku AF/MF–AEL (dzięki któremu jest on dwufunkcyjny) i guzikom wybieraka czterokierunkowego (łącznie ze środkowym). Lista funkcji, jakie możemy do nich zaprogramować obejmuje:

• standard – wybór pola AF (tylko środkowy przycisk wybieraka),
• tryb pracy migawki,
• tryb błysku,
• korekcja błysku,
• tryb ostrości,
• obszar ostrości,
• ustawienia ostrości,
• kompensacja ekspozycji,
• czułość ISO,
• tryb pomiaru ekspozycji,
• balans bieli,
• tryby DRO/Auto HDR,
• strefa twórcza (czyli profile kolorystyczne),
• efekt wizualny (czyli filtry cyfrowe),
• wykrywanie uśmiechu i twarzy,
• efekt gładkiej skóry,
• automatyczne kadrowanie portretowe,
• SteadyShot,
• poziom nagrywania audio,
• rozmiar obrazu,
• format obrazu,
• jakość obrazu,
• przewodnik w aparacie,
• pamięć MR,
• blokadę AEL w trybie punktowego pomiaru ekspozycji,
• przełącznik AEL w trybie punktowego pomiaru ekspozycji,
• blokadę regulacji AF/MF,
• zmiana regulacji AF/MF,
• AF z podążaniem,
• AF priorytet oczu,
• AF włączony,
• podgląd przysłony,
• podgląd zdjęcia,
• zoom,
• powiększenie,
• wyłącz monitor,
• zebra,
• linie siatki,
• wyświetlanie poziomu dźwięku,
• poziom zarysu,
• kolor zarysu,
• wyślij do smartfona,
• pobierz aplikację,
• lista aplikacji,
• jasność monitora,
• nieustawiona.

Co więcej, do obrotowego kółka wybieraka także możemy przypisać jedną z czterech funkcji. Są to:

• ISO,
• balans bieli,
• strefa twórcza,
• efekt wizualny,
• nie ustawiona.

Menu

A7 posiada menu, które zorganizowano w podobny sposób jak w ostatnich aparatach SLT Sony; jest bardzo czytelne i funkcjonalne. Zostało podzielone na 6 grup ułożonych w formie poziomych zakładek, których nie trzeba przewijać w pionie. Poszczególne grupy zawierają menu:

• ustawień fotografowania (7 zakładek),
• ustawień niestandardowych (6 zakładek),
• sieci bezprzewodowej (2 zakładki),
• aplikacji (1 zakładka),
• odtwarzania (2 zakładki),
• ustawień (6 zakładek).

Wciśnięcie guzika MENU powoduje wyświetlenie powyższych kategorii w formie menu kafelkowego. Możemy je jednak zdezaktywować – zobaczymy wówczas poszczególne opcje w pierwszej lub ostatnio używanej zakładce (do zdefiniowania w menu).

Menu kafelkowe

Menu fotografowania:

• Rozmiar Obrazu,
• Format obrazu,
• Jakość,
• Panorama: Rozmiar,
• Panorama: Kierunek,
• Format pliku,
• Ustawienie nagrywania,
• Tryb pracy,
• Tryb błysku,
• Korekcja błysku,
• Redukcja efektu czerwonych oczu,
• Tryb ostrości,
• Obszar ostrości,
• Ustawienia ostrości,
• Wspomaganie AF,
• Kompensacja ekspozycji,
• Krok ekspozycji,
• ISO,
• Tryb pomiaru,
• Balans bieli,
• DRO/HDR,
• Strefa twórcza,
• Efekt wizualny,
• Zoom,
• Powiększenie,
• Redukcja szumu – długie naświetlanie,
• Redukcja szumu – wysokie ISO,
• AF z podążaniem,
• Uśmiech / wykrywanie twarzy,
• Efekt gładkiej skóry,
• Auto. kadrowanie,
• Tryb auto,
• Wybór sceny,
• Film,
• SteadyShot,
• Przestrzeń barw,
• AEL z naciśnięciem spustu,
• Auto. wolna migawka,
• Nagrywanie dźwięku,
• Poziom nagrywania audio,
• Czas przesyłania audio,
• Redukcja szumu wiatru,
• Pamięć MR.

Opcje menu fotografowania (1)

Opcje menu fotografowania (2)

Opcje menu fotografowania (3)

Menu ustawień niestandardowych:

• Zebra,
• Wspomaganie MF,
• Czas powiększenia przy ustawianiu ostrości,
• Linia siatki,
• Wyświetlanie poziomu dźwięku,
• Auto podgląd,
• Przycisk DISP (monitor i wizjer),
• Poziom zarysu,
• Kolor zarysu,
• Przewodnik ustawień ekspozycji,
• Wyświetlanie podglądu na żywo,
• Obszar wykrywania fazy,
• Wstępny AF,
• Ustawienie zoomu,
• Eye-start AF,
• Ustawienie FINDER/LCD,
• Wyzwalanie bez obiektywu,
• AF ze spustem,
• AE-L z naciśnięciem spustu,
• El. pierwsza kurtyna migawki,
• Poj. zdj. Lepsza automatyka,
• Nastawa kompensacji ekspozycji,
• Resetuj komp. ekspozycji,
• Kolejność bracketingu,
• Rejestracja twarzy,
• Przech. w roz. APS-C,
• Regulacja AF,
• Kompensacja obiektywu (winietowanie, aberracja chromatyczna, zniekształcenia),
• Ustawienia menu funkcji,
• Ustawienia przycisków Własne,
• Nastawienie pokręteł sterujących,
• Pokrętło kompensacji EV,
• Przycisk MOVIE,
• Blokada pokrętła / kółka.

Opcje menu ustawień niestandardowych (1)

Opcje menu ustawień niestandardowych (2)

Menu Sieć bezprzewodowa:

• Wyślij do smartfona,
• Wyślij do komputera,
• Oglądaj przez TV,
• Jedno dotk. (NFC),
• Tryb samolotowy,
• WPS przycisk,
• Ust. punktu dostępu,
• Edytuj nazwę urządzenia,
• Wyświetl adres MAC,
• Reset SSID/hasła,
• Reset ustawień sieci.

Opcje menu Sieć bezprzewodowa

Menu Aplikacji

• Lista aplikacji,
• Wprowadzenie.

Opcje menu aplikacji

Menu odtwarzania:

• Kasuj,
• Tryb oglądania,
• Indeks obrazów,
• Obrót ekranu,
• Pokaz zdjęć,
• Obróć,
• Powiększ,
• Odtwarzanie zdjęcia 4K,
• Chroń,
• Określ wydruk.

Opcje menu odtwarzania

Menu Ustawień:

• Jasność LCD,
• Jasność wizjera,
• Temperatura barwowa wizjera,
• Nastaw. głośności,
• Sygnały audio,
• Menu kafelkowe,
• Pomoc pokrętła trybu,
• Potwierdzenie kasowania,
• Jakość wyświetlania,
• Czas rozpoczęcia oszczędzania energii,
• Selektor PAL/NTSC,
• Czyszczenie,
• Tryb demonstracyjny,
• Zdalne sterowanie,
• Rozdzielczość HDMI,
• Sterowanie przez HDMI,
• Wyświetlenie info. HDMI,
• Połączenie USB,
• Ustawienia USB LUN,
• Język,
• Ustawienia daty/czasu,
• Nastawia region,
• Formatuj,
• Numer pliku,
• Wybierz katalog NAGRYWANIA,
• Nowy katalog,
• Nazwa katalogu,
• Odzyskaj bazę danych obrazów,
• Wyświetl miejsce na karcie,
• Wersja,
• Reset ustawień.

Opcje menu ustawień (1)

Opcje menu ustawień (2)

Bardzo ciekawym rozwiązaniem jest możliwość samodzielnego określenia zawartości menu funkcyjnego. Do dyspozycji mamy 12 pozycji (dwa rzędy po 6 ikon), a lista dostępnych opcji wygląda następująco:

• tryb pracy migawki,
• tryb błysku,
• korekcja błysku,
• tryb ostrości,
• obszar ostrości,
• ustawienia ostrości,
• kompensacja ekspozycji,
• czułość ISO,
• tryb pomiaru ekspozycji,
• balans bieli,
• tryby DRO/Auto HDR,
• strefa twórcza (czyli profile kolorystyczne),
• tryb fotografowania,
• efekt wizualny (czyli filtry cyfrowe),
• AF z podążaniem,
• wykrywanie uśmiechu i twarzy,
• efekt gładkiej skóry,
• automatyczne kadrowanie portretowe,
• rozmiar obrazu,
• format obrazu,
• jakość obrazu,
• SteadyShot,
• poziom nagrywania audio,
• zebra,
• linie siatki,
• wyświetlanie poziomu dźwięku,
• poziom zarysu,
• kolor zarysu,
• nieustawiona.

Menu funkcyjne Fn

Wyświetlacz

Testowaną Alphę wyposażono w 3-calowy monitor LCD o rozdzielczości 921 600 punktów. Do jakości prezentowanego obrazu w dobrym oświetleniu nie mamy zastrzeżeń, bowiem jest on bardzo czytelny. Jasność ekranu można regulować w 5 stopniach. W menu udostępniono także opcję „Słoneczny dzień”, która powoduje maksymalne zwiększenie jasności LCD. Z kolei w ciemnym otoczeniu daje nieco się we znaki szum widoczny na podglądzie obrazu.

Ekran umieszczono na odchylanym przegubie, co zwiększa jego funkcjonalność. Zyskujemy możliwość odchylenia go o 90 stopni w górę lub 45 stopni w dół.

Podczas wykonywania zdjęć przycisk DISP służy do przełączania zakresu informacji dostępnych na wyświetlaczu. Dostępnych jest 6 wariantów:

• obraz z parametrami ekspozycji oraz informacjami m.in. nt. rozdzielczości, jakości obrazu oraz proporcji boków rejestrowanych zdjęć, wskaźnik baterii oraz graficzną skalę migawki i przysłony,
• obraz z parametrami ekspozycji oraz szereg ikon zajmujących prawą i lewą krawędź monitora, odnoszącymi się do opcji dostępnych w menu funkcyjnym Fn, ale w domyślnym układzie,
• czysty obraz z parametrami ekspozycji,
• obraz, cyfrowa poziomica oraz parametry ekspozycji,
• obraz, histogram oraz parametry ekspozycji,
• brak podglądu fotografowanego obrazu, widoczne są ikony odnoszące się do wybranych opcji zawartych w menu funkcyjnym (w domyślnym układzie), ułożone w formie tabelki, oprócz tego wyświetlane są parametry oraz drabinka ekspozycji, a także cyfrowa poziomica i histogram luminancji.

Mamy również możliwość osobnego włączenia pomocniczej siatki kadrowania (3 rodzaje).

W trybie przeglądania zdjęć możemy oglądać pojedynczą fotografię w trybie pełnoekranowym oraz z wyświetleniem podstawowych parametrów naświetlania i informacji o pliku, a także w szczegółowym widoku z histogramem luminancji oraz dla poszczególnych kanałów RGB. Powiększenia widoku zdjęć dokonujemy przy pomocy przycisku z symbolem lupy (uruchamia on zoom 100%) oraz tylnego kółka sterującego (przednie służy wówczas do przeglądania zdjęć w powiększeniu). Widok miniatur obejmuje siatkę 3×3 oraz 5×5 szt. W tym trybie możemy zdecydować, czy chcemy oglądać zdjęcia, widok kalendarza, czy katalog z filmami MP4 lub AVCHD.

Filmowanie

Sony A7 posiada dedykowany przycisk pozwalający rozpocząć nagrywanie filmów w dowolnym momencie. Ponieważ jest on umieszczony w dość specyficznym miejscu, należy chwycić aparat oburącz, by wygodnie filmować. Rejestracja odbywa się w takim trybie, jaki mamy aktualnie ustawiony na kółku trybów pracy. Ustawienie go w pozycji „Film” pozwala na modyfikowanie wielu ustawień, np. wyboru spośród trybów PASM. Mamy możliwość regulacji parametrami ekspozycji (odpowiednimi dla konkretnego trybu), również w trakcie nagrywania. Zakres dostępnych czułości to 200–25600 ISO. Ustawianie ostrości może odbywać się w trybie AF-C (ciągłym) z możliwością wymuszenia ogniskowania przyciskiem spustu migawki, jak również ręcznie. Nie należy także zapominać o funkcji focus-peaking.

Filmy nagrywane są w dwóch formatach: AVCHD lub MP4 z użyciem kodeka MPEG-4 AVC/H.264. Dostępne są następujące tryby zapisu:

• format AVCHD Full HD (1920×1080px)
  • 50i, 24 Mb/s (FX),
  • 50i, 17 Mb/s (FH),
  • 50p, 28 Mb/s (PS),
  • 25p, 24 Mb/s (FX),
  • 25p, 17 Mb/s (FH),
• format MP4
  • HD (1440×1080px), 12 Mb/s, 25 kl/s,
  • VGA (640×480px), 3 Mb/s, 25 kl/s.

Aparat jest wyposażony we wbudowany mikrofon stereo i rejestruje dźwięk w systemie Dolby Digital. Możemy także podłączyć zewnętrzny mikrofon np. ECM-CG50, czy XLR-K1M. Mikrofony nieposiadające własnego źródła energii są zasilane ze złącza w aparacie.

Podczas rejestrowania filmów aparat pozwala redukować dźwięk szumu wiatru. Możemy także skorzystać z funkcji „Efekt wizualny” oferującej następujące filtry:

• Aparat zabawka,
• Kolor pop,
• Posteryzacja,
• Zdjęcie retro,
• High-key: Miękki,
• Kolor częściowy,
• Czarno-biały o dużym kontraście.

Filmowanie nie sprawia większych kłopotów. Ciągły autofocus sprawuje się nieźle, choć potrafi czasem zbyt długo szukać ostrości – nawet przy dobrym oświetleniu.

Przykładowe filmy

• film 1 – 1920×1080 pix 50i FX, 42.1 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix 50i FH, 36.9 MB,
• film 3 – 1920×1080 pix 25p FH, 39.3 MB,
• film 4 – 1920×1080 pix 50p PS, 54 MB,
• film 5 – 1920×1080 pix 50p PS, 41.9 MB,
• film 6 – 1920×1080 pix 25p FX, 32.4 MB,
• film 7 – 1920×1080 pix 25p FX, 40.8 MB, efekt: Aparat zabawka,
• film 8 – 1920×1080 pix 25p FX, 35.3 MB, efekt: Retro,
• film 9 – 1920×1080 pix 25p FX, 39 MB, efekt: Kolor częściowy (niebieski),
• film 10 – 1920×1080 pix 25p FX, 34.9 MB, efekt: Czarno biały,
• film 11 – 1920×1080 pix 25p FX, 29.5 MB, działanie AF,
• film 12 – 1920×1080 pix 25p FX, 30.8 MB, ISO 6400,
• film 13 – 1440×1080 pix 25p, 24.3 MB.

Na niektórych klipach można zauważyć zarówno efekt mory, jak i aliasing (artefakty na kontrastowych krawędziach). To niestety musimy zaliczyć testowanemu aparatowi na minus.

Wizjer

W A7 zastosowano elektroniczny wizjer XGA OLED Tru-Finder o efektywnej rozdzielczości wynoszącej 2 359 296 punktów i rozmiarze 0.5 cala. Producent przekonuje, że jest to ulepszona konstrukcja w stosunku do tej zastosowanej w A99. Jego powiększenie wynosi x0.71, pokrywa ok. 100% kadru, a jego punkt oczny wynosi 22 mm. Korekcja dioptrii jest możliwa w zakresie od −4 do +3. Podobnie jak w przypadku wyświetlacza, jasność można regulować ręcznie (w 3-stopniowej skali), bądź zdać się na automatykę aparatu. Przy wizjerze umieszczony został czujnik zbliżeniowy, który automatyczne przełącza podgląd z wyświetlacza na wizjer po przyłożeniu do niego oka.

Informacje i wskaźniki wyświetlane w wizjerze zmieniamy także za pomocą klawisza DISP. Co więcej, nie różnią się one od tych prezentowanych na LCD. Wyjątek stanowi tryb „wizjer” (tabelka z parametrami naświetlania), który z racji braku podglądu fotografowanego obrazu nie miałby w tym wypadku większego zastosowania. Naturalnie, korzystając z wizjera możemy zmieniać ustawienia w menu głównym i funkcyjnym, a także przeglądać wykonane fotografie.

Jakość wyświetlanego obrazu w EVF jest bardzo dobra, choć nie jest on szczególnie jasny. Podczas testów ustawiliśmy ją na maksymalnym poziomie, a i tak w tej kategorii górował nieco elektroniczny celownik Olympusa OM-D E-M10. Do zalet z pewnością można zaliczyć duży rozmiar wizjera. Przy niedostatecznym oświetleniu smużenie zaczyna trochę dawać się we znaki.