Główne cechy aparatu Canon PowerShot G1X Mark II:

• wieloaspektowa, 1.5-calowa matryca CMOS o całkowitej ilości pikseli równej 14.6 Mpix,
• procesor obrazowy Digic 6,
• obiektyw o ekwiwalencie ogniskowych 24–120 mm i jasności f/2.0–3.9,
• podwójny pierścień obiektywu,
• dotykowy i uchylny ekran LCD o wielkości 3" i rozdzielczości 1.04 Mpix,
• tryb seryjny 5.2 kl/s,
• obsługa WiFi i NFC,
• opcjonalny wizjer elektroniczny.

Mimo zastosowania magnezowej obudowy aparat jest stosunkowo ciężki: z baterią i kartą pamięci waży bowiem 354 g (313 g sam korpus), co plasuje go pośród cięższych kompaktów.

Do jakości wykonania nie można mieć żadnych zastrzeżeń. Elementy korpusu są dobrze dopasowane, a całość sprawia pozytywne wrażenie.

Obiektyw

W modelu G1X Mark II został zastosowany nowy obiektyw o zakresie ogniskowych 12.5–63.5 mm (24–120 mm dla ekwiwalentu małoobrazkowego), czyli o 5-krotnym powiększeniu optycznym. Na konstrukcję składa się 14 elementów ułożonych w 11 grupach (1 element dwustronnie asferyczny). Jasność tego obiektywu wynosi f/2–3.9. To duża zmiana wobec obiektywu pierwszej wersji G1X, gdzie przy pozycji tele jasność była równa f/5.8. Także na szerokim kącie w nowym modelu dysponujemy przysłoną lepszą o 1 EV.

Spójrzmy, jak zmienia się wielkość otworu względnego w zależności od użytej ogniskowej.

Widzimy wyraźnie, że z dużej przysłony cieszymy się jedynie przy szerokich kątach widzenia (dla ekwiwalentu 28 mm jasność to f/2.8). Dalsze zwiększanie ogniskowej powoduje stopniowy i powolny spadek jasności. W efekcie aparat dysponuje mniejszą głębią ostrości, szczególnie dobrze widoczną przy większych ogniskowych, którą możemy kreatywnie wykorzystać do separacji planów w kadrze. Brawo!

Nasada obiektywu nie posiada gwintu umożliwiającego zamocowanie takich akcesoriów, jak np. filtry. To naszym zdaniem duże zaniedbanie, szczególnie gdy dysponujemy jasnym obiektywem. W celu ochrony obiektywu podczas transportu przednia soczewka jest zabezpieczona specjalną osłoną, która automatycznie otwiera się podczas uruchamiania aparatu.

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane na skrajnych nastawach ogniskowych obiektywu:

12.5 mm (ekwiwalent 24 mm)

62.5 mm (ekwiwalent 120 mm), zoom 5 x

Dla osób, które chciałyby osiągać większe przybliżenia, producent przewidział opcję dodatkowego cyfrowego powiększania obrazu. I choć możemy uzyskać aż 20-krotne powiększenie (czyli odpowiednik 480 mm dla formatu małoobrazkowego), by z niego skorzystać, musimy zapomnieć o formacie RAW i pogodzić się z degradacją jakości obrazu.

Dodatkowy zoom cyfrowy 4 x (ekwiwalent 480 mm)

Aparat dysponuje też funkcją cyfrowego telekonwertera, która powoduje stałe powiększenie obrazu o czynnik 1.6 bądź 2x. Jej aktywacja spowoduje, że zakres ekwiwalentów ogniskowych obiektywu zmieni się odpowiednio do 38.4–192 lub 48–240 mm.

TC 1.6 x
TC 2 x

W trybie makro aparat potrafi uzyskać ostry obraz już z odległości 5 cm od przedniej soczewki. To bardzo mały dystans stwarzający wielkie kłopoty z poprawnym oświetleniem fotografowanego obiektu. Jednak dzięki możliwości tak bliskiego ogniskowania aparat pozwala uzyskać powiększenie 1:5.4 (gdy weźmiemy pod uwagę współczynnik krotności matrycy równy 1.92, realna skala odwzorowania w tym trybie, odniesiona do formatu małoobrazkowego, wynosi 1:2.5).

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie wykonane w trybie makro dla największego możliwego przybliżenia.

Tryb makro

Matryca

Opisywany model aparatu został wyposażony w matrycę CMOS wielkości 1.5 cala. Całkowita rozdzielczość wynosi 14.6 Mpx, choć użyteczne jest około 13 Mpx. Wynika to z wieloaspektowego odczytu danych z matrycy. Najwyższa rozdzielczość zdjęcia to 4400×3316 (14.6 Mpx) – jest ona dostępna jedynie w formacie RAW, gdy chcemy odczytać dane z całej powierzchni matrycy. Największa możliwa do uzyskania rozdzielczość to 4160×3120 pikseli dla formatu 4:3 lub 4352 × 2904 pikseli przy ustawionym formacie zdjęć 3:2. Inne, dostępne formaty boków to 1:1, 5:4, oraz 16:9. Cechą charakterystyczną takiego podejścia do sczytywania jest niezmienność kąta widzenia liczonego po przekątnej kadru (za wyjątkiem formatu 1:1), co wyraźnie widać na rysunku poniżej.

Poszczególne wielkości kadru zostały zaznaczone kolorami:

• żółty – 4:3;
• zielony – 16:9;
• niebieski – 3:2;
• pomarańczowy – 1:1.

Elementy sterowania

Na przedniej ściance oprócz obiektywu znajdziemy diodę wspomagania autofokusu i sygnalizacji pracy samowyzwalacza.

Górna ścianka to miejsce przewidziane przez konstruktorów na lampę błyskową, gorącą stopkę, która oprócz lampy błyskowej pozwala zamontować wizjer elektroniczny. Dalej widzimy mały przycisk odtwarzania, niewiele większy włącznik zasilania oraz koło trybów i spust migawki otoczony dźwignią zmiany ogniskowej.

Na tylnej ściance mieści się ekran LCD. Po prawej stronie odnajdziemy zestaw przycisków. Na samej górze, przy krawędzi, odnajdziemy przycisk skrótu komunikacji bezprzewodowej, służący szybkiemu nawiązaniu łączności ze zdefiniowanym wcześniej urządzeniem. Góra panelu stanowi oparcie dla kciuka, a tuż obok, na samym skraju, znajduje się przycisk filmowania oraz przycisk skrótu S. Pozostałe elementy sterujące zgrupowane są wokół czterokierunkowego wybieraka, wyposażonego w obrotowy pierścień. Za pomocą tego manipulatora możemy uruchomić następujące funkcje:

• góra – korekta ekspozycji w trybie fotografowania i komunikacji WiFi w trybie odtwarzania,
• prawo – tryb lampy błyskowej,
• dół – czułość ISO,
• lewo – tryb pracy autofokusu.

• przycisk MF / kasowanie zdjęć,
• wyboru pola AF / wyszukiwanie zdjęć,
• klawisz DISP.,
• klawisz MENU.

Na dolnej ściance znajdziemy pokrywę komory akumulatora i slotu karty pamięci. Obok mieści się gwint statywowy. Niestety, jego lokalizacja powoduje, że po zainstalowaniu płytki statywowej nie mamy możliwości otwarcia komory baterii.

Boczne ścianki zostały wykorzystane do umieszczenia portów komunikacyjnych (prawa ścianka) oraz głośnika i dźwigni zwalniającej blokadę lampy błyskowej (lewa ścianka).

Zasilanie i złącza

Aparat zasilany jest dedykowanym akumulatorem o oznaczeniu NB-12L i parametrach 3.6 V oraz 1910 mAh. Naładowany akumulator według zapewnień producenta wystarcza na wykonanie 240 zdjęć. Podczas testów nie udało się nam osiągnąć deklarowanej liczby – akumulator wymagał ładowania po wykonaniu już około 200 zdjęć (aparat nie pracował w trybie ECO). Dodatkowym problemem może być nieliniowa praca wskaźnika oraz duża czułość na chwilowe spadki napięcia. Zdarzało nam się, że ikonka pokazywała stan 60%, a mimo tego aparat nie chciał już filmować. Przy 1/3 pozostałej pojemności po włączeniu aparat natychmiast się wyłączał. Nie udało nam się zaobserwować migającej czerwonej ikony baterii symbolizującej całkowite rozładowanie.

Gniazdo baterii jest zabezpieczone przed przypadkową próbą włożenie akumulatora w nieprawidłowy sposób. Ładowanie odbywa się w dedykowanej ładowarce CB-2LCE i trwa nieco ponad 2 godziny. Producent nie oferuje ładowania za pomocą portu USB.

Innym sposobem zasilania aparatu jest użycie opcjonalnego zewnętrznego zasilacza ACK-DC100. Wówczas zamiast baterii w aparacie należy zamontować specjalny adapter, a kabel wyprowadzić na zewnątrz przy wykorzystaniu przepustu w pobliżu klapki komory baterii. Wówczas klapka zamyka się, a tym samym umożliwia przymocowanie aparatu do statywu. W komorze baterii jest też miejsce na zainstalowanie karty pamięci standardu Secure Digital (SD, SDHC i SDXC).

Na prawej ściance aparatu, pod zabezpieczającą klapką, znajdują się gniazdo wężyka zdalnego sterowania, port HDMI typu C oraz uniwersalny port komunikacyjny, umożliwiający przesył sygnału audio/wideo do telewizora za pomocą dostarczonego w zestawie przewodu. Port ten funkcjonuje także jako interfejs standardu USB. Podłączając aparat do telewizora za pomocą HDMI możemy sterować odtwarzaniem zdjęć przy użyciu pilota telewizora. Obok wymienionych portów znajduje się gniazdo zdalnego sterowania.

Wyświetlacz

W aparacie wykorzystano 3-calowy, dotykowy wyświetlacz TFT LCD o rozdzielczości 1.04 mln punktów. Dla zapewnienia najlepszego oddania kolorów w różnych warunkach oświetleniowych możemy regulować jasność wyświetlacza w zakresie 5-stopniowej skali. W praktyce różnice nie są duże i dla oszczędności poboru prądu warto ustalić najniższy poziom. Ekran jest zamontowany na przegubie o innej konstrukcji niż w poprzednim modelu – teraz można go tylko odchylić: w dół o 45 stopni a także w górę o 180 stopni.

Obraz cechuje dobry kontrast i odwzorowanie kolorów. Powłoki antyodblaskowe poprawnie spełniają swoje zadanie – nawet w silnym świetle słonecznym odbicia, choć widoczne, nie są jednak uciążliwe. Podczas użytkowania aparatu w ciemnym otoczeniu przyda się tryb nocny, który zdecydowanie redukuje jasność wyświetlacza, dzięki czemu nie będzie raził, gdy nasze oko zaadaptuje się do ciemności.

Wizjer

W przeciwieństwie do poprzednika w nowej konstrukcji zrezygnowano z wizjera optycznego. Dzięki temu wielkość obudowy uległa znacznemu zmniejszeniu. Koszt rezygnacji wydaje się uzasadniony – ciemny tunelik nie był elementem, który przyciągał uwagę użytkowników.

Opcjonalny wizjer to model o oznaczeniu EVF-DC1, który jest wyświetlaczem o rozdzielczości 2.36 mln punktów (1024×768). Wizjer jest wyposażony w czujnik zbliżeniowy oka, a także przegub, umożliwiający odchylenie do pozycji pionowej.

Obraz w wizjerze jest wysokiej jakości, charakteryzuje się on wysokim odświeżaniem, co w efekcie daje małe opóźnienie oraz brak tęczowych artefaktów na krawędziach szybko poruszających się obiektów. Fotografując w ciemnych sceneriach, obraz przez aparat jest wzmacniany – widoczna staje się delikatna kolorowa kaszka.