Mając w pamięci te rezultaty, możemy ocenić jak na ich tle wypada Nokton 0.95/17.5. Odpowiedni wykres znajduje się poniżej.

Widać dwie ciekawe rzeczy. Testowany obiektyw nie powtarza rekordowych osiągów swojego starszego brata, bo dociera maksymalnie do niespełna 79 lpmm (co samo w sobie jest i tak wynikiem świetnym). W następnym rozdziale przekonamy się, że przeszkadza w tym nie do końca skorygowana aberracja sferyczna. Na pocieszenie pozostaje nam fakt, że na maksymalnym otworze względnym Nokton 0.95/17 dociera do okolic 40 lpmm, dając tym samym prawie użyteczne obrazy. Użyteczny obraz przy świetle f/0.95 to coś naprawdę wielkiego i tutaj obiektyw może zebrać od nas zdecydowane pochwały. Tym bardziej, że wraz z przymykaniem przysłony rozdzielczość bardzo szybko się polepsza, przez co na przysłonie f/2.0 osiąga już bardzo wysoki poziom 74 lpmm! Niektóre systemowe „naleśniki” mają spore problemy aby w ogóle dotrzeć do takiej wartości, a Nokton osiąga ją przy wciąż świetnym świetle f/2.0.

W ogóle, w tym właśnie momencie widać zaletę stosowania światła f/0.95 nawet wtedy, gdy jest ono średnio użyteczne. Zwykle, obiektywy osiągają maksimum swoich możliwości po przymknięciu o 2–4 EV. Gdy zastosujemy tak ekstremalne światło jak f/0.95, dodatkowo skorygujemy obiektyw tak jak należy, zacznie on pracować w limicie dyfrakcyjnym (a więc bez wad optycznych) po przymknięciu do okolic f/2.0–f/2.8. Nic więc dziwnego, że wyciśnie on z matrycy wszystko co jest do wyciśnięcia i będzie bił rekordy rozdzielczości. Ciemniejsze konstrukcje, na przysłonach f/2.0 czy f/2.8, wciąż cierpią na zauważalne wady osiowe i pozaosiowe, przez co do bicia rekordów rozdzielczości im daleko.

Szeroki kąt widzenia i świetne światło to doskonała recepta na problemy z rozdzielczością na brzegu kadru. Testowany obiektyw się ich nie ustrzegł i wyniki notowane na przysłonach f/0.95 i f/1.4 są naprawdę bardzo słabe. Na szczęście pomiędzy przysłonami f/1.4 i f/2.0 następuje dramatyczna poprawa jakości obrazowania, przez co obiektyw wspina się na poziom pełnej użyteczności, który jest utrzymywany już praktycznie do f/16.

Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej tablicy testowej pobrane z plików JPEG (najniższy poziom wyostrzania) zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.