Odszumianie JPEG-ów na wysokich czułościach w testowanym aparacie możemy kontrolować jedynie na dwóch poziomach. Poza ustawieniem tej opcji na wartość „niskie” do dyspozycji mamy jeszcze ustawienie „normalne”. Jak zawsze dziwi nas ta oszczędność. Nie byłoby przecież dużym problemem dla programistów udostępnienie plików JPEG, które nie są w ogóle odszumiane. W tabelce poniżej prezentujemy porównanie intensywności procesu odszumiania dla obu możliwych ustawień, na zdjęciach wykonanych czułości ISO 6400 i 12800.

ISO 6400
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
ISO 12800
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne

W gruncie rzeczy trudno zauważyć istotne różnice w poziomie odszumiania. Proces redukcji zakłóceń przy ustawieniu „Niskie” jest na tyle silny, że aktywacja poziomu „Normalne” nie przyniesie nam większego pożytku.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z A5100 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, dla porównania prezentujemy również wycinki zdjęć z Nikona D3300 i Olympusa E-PL7. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne na dzień dzisiejszy w naszej bazie.

Spośród aparatów wybranych do powyższego zestawienia, model Sony charakteryzuje się niestety najwyższym poziomem szumu. Do czułości ISO 800 nie rzuca się to jeszcze w oczy, ale przy wyższych wartościach łatwiej to dostrzec. Nie jest to jednak drastyczna różnica. Obraz przy ISO 1600 i 3200 wciąż można uznać za użyteczny, ale z wyższych czułości radzimy korzystać jedynie w ostateczności.

Gdy porównamy ze sobą wycinki pochodzące z modeli A5100 i A6000 widzimy, że są w zasadzie identyczne. Nawet przy najwyższej dostępnej czułości ISO 25600 trudno mówić o przewadze któregoś z nich.

Sprawdźmy teraz wyniki pomiarów poziomu szumu, jakie przeprowadziliśmy na surowych plikach. Dzięki nim będziemy mogli zweryfikować poczynione przed chwilą obserwacje.

Szum narasta wykładniczo aż do czułości ISO 6400. Powyżej tej czułości obserwujemy załamania świadczące najprawdopodobniej o manipulacji danymi z matrycy na poziomie plików RAW.

Dla uproszczenia porównań poziomu szumu pomiędzy omawianymi aparatami, pokazujemy także wykres z wartościami składowej luminancji.

Pomiar wartości szumu pokazał przewagę konkurencji nad A5100. Biorąc pod uwagę zakres do ISO 6400 (a więc nie uwzględniając odszumiania dla czułości 12800 i 25600 ISO), wszystkie trzy wzięte do porównań aparaty mają przewagę nad bezlusterkowcem Sony, wynoszącą maksymalnie 1.5 EV.

Tradycyjnie na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach, prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów.

Darki

Standardowo zdjęcia w tym teście wykonujemy w formacie RAW. Wywołujemy je programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W poniższych przykładach ograniczyliśmy sygnał do przedziału 0–511. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 500 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

W Sony A5100 przy czasach otwarcia migawki 1 sekundy lub dłuższych automatycznie wykonywany jest dark w celu redukcji szumu. Procesu tego nie da się niestety wyłączyć. Analiza testowych zdjęć w formacie RAW wskazuje jednak na to, że w przypadku długich ekspozycji darki odejmowane są jedynie przy tworzeniu JPEG-ów i nie dotyczą surowych plików. Darki pochodzące z plików RAW wyglądają bowiem podobnie jak z innych aparatów tego producenta. W aparacie zastosowano bias o wartości 128, a statystyka szumu zachowuje się właściwie. Średnie wartości sygnału zaprezentowane w tabelce poniżej są wyższe niż odchylenia standardowe, nawet dla maksymalnej wartości ISO. Dla większości czułości rozkłady mają typowy kształt przypominający rozkład Poissona. Dopiero dla dwóch najwyższych czułości kształt histogramów jest zmodyfikowany, a niewielkie lokalne maksimum znajduje się w zerze. Takie zachowanie sugeruje modyfikacje danych. Do samych darków trudno mieć szczególne zastrzeżenia. Nie widać na nich szczególnych niejednorodności, nie dostrzegamy także śladów bandingu.

Dla porządku prezentujemy również darki w formacie JPEG.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600