Panasonic G X VARIO 35-100 mm f/2.8 P.O.I.S. - test obiektywu
11. Podsumowanie
Zalety:
- zwarta i solidna, a jednocześnie kompaktowa i nie zmieniająca rozmiarów obudowa,
- świetna jakość obrazu w centrum kadru,
- dobra jakość obrazu na brzegu kadru,
- bardzo dobrze korygowana aberracja chromatyczna,
- niewielka aberracja sferyczna,
- znikoma koma,
- umiarkowany astygmatyzm,
- świetny, szybki i cichy autofokus,
- bardzo skuteczna stabilizacja obrazu.
Wady:
- spore winietowanie,
- zaskakująco duża dystorsja na najkrótszej ogniskowej,
- praca pod ostre światło mogłaby być lepsza.
Chwaliliśmy model 12–35 mm, nie możemy nie pochwalić 35–100 mm, tym bardziej że wypada on ciut lepiej. Trochę przyjemniej pracuje pod ostre światło, ma mniejsze winietowanie, komę, astygmatyzm, aberrację chromatyczną i sferyczną. Przegrywa z mniejszym bratem tylko ostrością na brzegu kadru. Dodatkowo zadziwia dużą dystorsją, której w tym zakresie kątów widzenia nie wypada pokazywać. Taki jednak urok systemu – rezygnuje się z korygowania dystorsji przez optykę nawet tam, gdzie łatwo to zrobić.
Trzeba wspomnieć, że za model 35–100 mm musimy zapłacić o około 1000 zł więcej niż za 12–35 mm. Dostajemy jednak bardziej skomplikowaną optycznie konstrukcję, na dodatek zamkniętą w szczelnej i zwartej obudowie, która nie pozwoli zanieczyszczeniom wedrzeć się do swojego wnętrza.
Podsumowując, mamy kolejny, ciekawy i godny zainteresowania obiektyw, który w ładny sposób uzupełnia ofertę instrumentów optycznych systemu Mikro 4/3.
Zdjęcia przykładowe