Rozdzielczość układu jako całości

Rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50) wyznaczyliśmy w oparciu zdjęcia zapisane w formacie JPEG z wyostrzaniem ustawionym na minimalną wartość, a pomiary wykonaliśmy przy pomocy programu Imatest. W teście wykorzystaliśmy obiektyw Samsung NX 16–50 mm f/3.5–5.6 PZ ED OIS. Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, a wartości wyrażone są w liniach na wysokość obrazu. Pozwalają one na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych oraz ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta.

Maksymalne wyniki ocierają się o 3000 lwph, czyli podobnie, jak to miało miejsce w teście modelu NX30 czy NX2000. Są one na tyle wysokie, że najprawdopodobniej poziom zastosowanego w aparacie wyostrzania jest bardzo duży. Żeby się przekonać, czy tak jest w rzeczywistości, spójrzmy na poniższe wykresy. Przedstawiają one przykładowe przebiegi profilu na granicy czerni i bieli oraz funkcję MTF, jakie otrzymaliśmy dla jednego z pomiarów wykonanych na JPEG-ach.

Widoczne na górnym wykresie charakterystyczne lokalne maksimum jest bardzo wyraźne, a na dolnym wykresie można zauważyć, że funkcja MTF przekracza wartość 1.0. To dowodzi, że wyostrzanie przy wartości −4 (najniższej dostępnej) jest bardzo silne.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy (a dokładniej rzecz biorąc rozdzielczość układu matryca plus odcięty od wpływu aberracji optycznych dobrej klasy obiektyw) wyznaczamy na podstawie niewyostrzonych plików RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Podstawowy test rozdzielczości matrycy przeprowadziliśmy z obiektywem Samsung NX 30 mm f/2.0. Uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na wykresie poniżej.

Na tle konkurentów, osiągi NX3000 przedstawiają się nie najgorzej. Największe różnice pomiędzy nim a modelami konkurencji obserwujemy dla przysłon f/4 i f/5.6. Przykładowo, model Sony przewyższa Samsunga o ok. 10 lpmm przy f/4 i ok. 15 lpmm dla f/5.6. Warto także wspomnieć, że NX3000, EOS M oraz A5000 mają matryce o bardzo zbliżonej liniowej gęstości pikseli. Natomiast w przypadku GF6 jest ona nieco wyższa.

Oceniając zdolność rozdzielczą matrycy, należy wziąć pod uwagę także moc zastosowanego filtra antyaliasingowego. Jego obecność znacząco przyczynia się do jej obniżenia, aczkolwiek jednocześnie minimalizuje on wpływ niekorzystnego zjawiska mory. Może ono zaistnieć przy fotografowaniu drobnych, powtarzających się wzorów.

Spójrzmy na odpowiednie wykresy wygenerowane w programie Imatest.