Przejdźmy teraz do opcji redukcji szumu, jakie oferuje NX3000. W menu odnajdziemy funkcję redukcji szumu na wysokich ISO oraz redukcję szumu dla długich ekspozycji. W przypadku tej drugiej do wyboru mamy jedynie możliwość jej włączenia lub wyłączenia. Odszumianie wysokich czułości natomiast możemy kontrolować w trzech poziomach: redukcja niska, normalna lub wysoka. Teoretycznie odszumianie to można zupełnie wyłączyć, ale jak już wcześniej stwierdziliśmy, w praktyce jest ono zawsze obecne. Zobaczmy zatem, co daje włączenie opcji odszumiania wysokich czułości. W tabelce poniżej prezentujemy porównanie intensywności procesu odszumiania dla poszczególnych opcji, na zdjęciach wykonanych przy czułości ISO 6400 i 12800.

ISO 6400
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
Odszumianie wysokie
ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
Odszumianie wysokie

Podstawowe odszumianie w NX3000 jest na tyle silne, że kolejne stopnie ani trochę nie poprawiają wyglądu zdjęć. Można zatem z powodzeniem pozostawić je „wyłączone”.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z NX3000 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z aparatów Panasonic GF6 oraz Sony A5000. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

Aż do ISO 1600 obraz z NX3000 prezentuje się bardzo korzystnie. Matryca rejestruje dużo szczegółów, a szum jest w zasadzie niedostrzegalny. Przy ISO 3200 zaczynamy nabierać jednak pewnych podejrzeń, bowiem zamiast typowego szumu, zauważamy kolorowe „placki”. Nie sposób oprzeć się wrażeniu, że jest to efekt odszumiania. Obserwowane zjawisko potęguje się wraz ze wzrostem czułości i jest bardzo wyraźne przy dwóch najwyższych wartościach ISO. Jako że mamy do czynienia z plikami RAW, tak istotna ingerencja w obraz nie jest przez nas mile widziana.

Aby zobrazować proces redukcji szumu na RAW-ach w NX3000 posłużymy się jeszcze jednym przykładem. Program dcraw, którego używamy do wywoływania RAW-ów, zazwyczaj jest w stanie wyciągnąć z surowego pliku nieco większy obszar zdjęcia, niż ten, który jest oficjalnie deklarowany przez producenta. W przypadku zdjęć z NX3000 okazało się to mieć bardzo ciekawy skutek. Po wywołaniu zdjęcia daje się bowiem zauważyć, że odszumiony zostaje jedynie obszar obejmujący efektywne piksele. Wokół niego natomiast widoczna jest „ramka” obrazu, który nie został poddany procesowi redukcji szumu. Poniżej przedstawiamy dwa fragmenty zdjęć (dla ISO 12800 i 25600) wycięte tuż przy górnej granicy zdjęcia. Można na nich porównać odszumiony i nietknięty obszar.

ISO 12800

ISO 25600

Sprawdźmy teraz, jak nasza wizualna ocena przekłada się na konkretne liczby. Wyniki naszych pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów, prezentujemy na poniższym wykresie.

Wykres poszczególnych składowych szumu nie pozostawia wątpliwości – odszumianie RAW-ów jest na tyle silne, że o wykładniczym wzroście krzywych nie może być mowy.

Spójrzmy jeszcze na porównanie poziomu szumu pomiędzy testowanym modelem a aparatami konkurencji. W tym celu zestawiamy ze sobą na wykresie wartości składowej luminancji.

Przewaga NX3000 nad rywalami jest duża i wynosi od 2 do ponad 3 EV. Nie ma w tym jednak nic zaskakującego ani godnego pochwały, skoro jest to jedynie efekt silnego odszumiania RAW-ów.

Tradycyjnie na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów.

Darki

Podobnie jak w innych bezlusterkowcach tego producenta, w trybie Bulb po wykonaniu zdjęcia aparat sam wykonuje darka i automatycznie go odejmuje. W NX3000 najdłuższy dostępny czas otwarcia migawki (poza trybem Bulb) wynosi 30 sekund. Zdecydowaliśmy się zatem na wykorzystanie go i wykonanie ekspozycji bez dopływu światła na trzech najwyższych czułościach. Tak otrzymane zdjęcia w formacie RAW wywołaliśmy programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF przekonwertowaliśmy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku NX3000 zakres ten wynosi od 0 do 63. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 2 000 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

Wartości odchylenia standardowego są wyższe niż średni poziom sygnału dla poszczególnych czułości. Ponadto, jedne i drugie rosną bardzo powoli aż do czułości ISO 3200. Histogramy są ucięte, z maksimum w okolicy zera, co świadczy o redukcji sygnału na poziomie prądu ciemnego.

Do wyglądu samych darków nie mamy większych zastrzeżeń. Nie obserwujemy na nich szczególnych niejednorodności, aczkolwiek dostrzegamy pewne ślady bandingu.

Dla porządku prezentujemy również darki w formacie JPEG.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600