Zdecydowaliśmy się więc przejść na testy na bardzo udanym modelu Nikon D7000. Jego 16-megapikselowa matryca to jeden z najlepszych detektorów APS-C/DX na rynku. Nie bez znaczenia jest fakt, że detektor tego typu wykorzystuje się w wielu aparatach wciąż dostępnych w sprzedaży, a także w aparatach, których używamy bądź używaliśmy w naszych testach (np. Sony A580 czy Pentax K-5). Warto jednak zauważyć, że Nikon D7000 ma lekko osłabiony filtr AA w stosunku do K-5 czy A580, przez co wyniki jakie się nim uzyskuje są o 3–4 lpmm wyższe.

Można więc napisać, iż oczekujemy, że najlepsze obiektywy testowane na D7000 będą uzyskiwać maksymalne wyniki w okolicach 55–58 lpmm, a poziom przyzwoitości ustalony jest na 37–39 lpmm.

Sprawdźmy, jak na tym tle wypadł Samyang 16 mm f/2.0 ED AS UMC CS. Dodamy tutaj tylko, że błędy pomiarowe prezentowanych wartości zawierały się w przedziale 0.2–0.7 lpmm.

Zachowanie testowanego obiektywu w centrum kadru jest świetne. Dając nam bardzo dobre światło, potrafi on już na maksymalnym otworze względnym dawać wysokie MTF-y dochodzące do niespełna 50 lpmm. Lekkie przymknięcie powoduje wejście na wartości 54–55 lpmm, a na f/4.0 osiągamy maksimum możliwości z rewelacyjnym wynikiem w okolicach 58 lpmm. Czapki z głów!

Na pochwały zasługuje też zachowanie na brzegu kadru. Szeroki kąt widzenia i dobre światło to zawsze bardzo trudna kombinacja. To powoduje, że na f/2.0 obraz nie jest jeszcze dobrej jakości, ale zbliża się do poziomu przyzwoitości i nie daje nam powodów do poważnych narzekań. Na f/2.8 rozdzielczość jest już dobra, a od f/4.0 nawet bardzo dobra.

Poniższe wycinki zostały pobrane z plików JPEG zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.