Rozmiary i kształt korpusu Nikona D7200, są takie same jak jego poprzednika. Również waga pozostała niezmieniona. Porównywalna jest także jakość wykonania. Co prawda nie cały korpus wykonany jest z lekkiego i wytrzymałego stopu magnezu, jednak materiału tego użyto w przypadku tylnej i górnej części obudowy. Warto jednak zaznaczyć, że konstrukcja sprawia wrażenie solidnej i wytrzymałej. W tej kategorii zatem nie mamy większych zastrzeżeń do D7200. Należy również dodać, że aparat został zabezpieczony przed działaniem niekorzystnych czynników atmosferycznych, pyłem oraz uderzeniami. Rękojeść aparatu, prawą część tylnej ścianki, a także fragment lewej pokryto gumową okleiną. Jej zastosowanie ma na celu poprawę pewności uchwycenia aparatu i można stwierdzić, że należycie spełnia swoje zadanie.

Zasilanie i gniazda

Nikon D7200 tak samo jak poprzednik zasilany jest akumulatorem o symbolu EN-EL15, znamionowym napięciu 7 V i pojemności 1900 mAh. Do jego ładowania używamy dołączonej do zestawu ładowarki MH-25, a pełny cykl zajmuje ok. 2 h 35 min. Jako dodatkowe akcesorium przewidziano możliwość podłączenia zasilacza sieciowego EH-5b przez odpowiednie złącze EP-5B. Tak jak w modelu D7100 producent w swojej ofercie przewidział dodatkowy uchwyt do zdjęć pionowych, oznaczony symbolem MB-D15. Dzięki niemu możliwe jest korzystanie z dodatkowego akumulatora lub sześciu baterii/akumulatorów rozmiaru AA.

Zapis zdjęć i filmów odbywa się na kartach SD/SDHC/SDXC (także zgodnych z UHS-I). W D7200 do dyspozycji mamy podwójny slot kart SD, którego gniazdo znajduje się na lewej ściance aparatu, pod plastikową klapką.

W menu fotografowania można przypisać rolę jaką ma pełnić drugie gniazdo karty w stosunku do pierwszego. Do wyboru są następujące opcje:

• przepełnienie – zapis na karcie 2 następuje po zapełnieniu karty 1,
• kopia zapasowa – zdjęcie zapisywane jest jednocześnie na obydwu kartach,
• RAW gniazdo 1 / JPEG gniazdo 2 – przy zapisie RAW+JPEG na karcie 1 zapisywany jest plik RAW, a na karcie 2 plik JPEG.

Na lewej ściance korpusu, pod trzema gumowymi zaślepkami zgromadzono wszystkie złącza aparatu. Patrząc od góry i od lewej, znalazły się tu następujące gniazda:

• gniazdo zewnętrznego mikrofonu,
• złącze USB 2.0 Hi-Speed,
• złącze mini HDMI (typu C),
• gniazdo słuchawek,
• gniazdo akcesoriów:
  • pilota WR-1 oraz WR-R10,
  • odbiornika GPS GP-1,
  • wężyka zdalnego sterowania MC-DC2.

Przyciski

Układ elementów sterujących w D7200 jest taki sam jak u poprzednika. Do dyspozycji mamy zatem całkiem sporą liczbę przycisków i pokręteł. Ich opis zaczniemy od górnej części korpusu:

Po lewej stronie wbudowanej lampy błyskowej umieszczono pokrętło trybów pracy aparatu. Aby je przekręcić, należy uprzednio wcisnąć znajdujący się pośrodku przycisk zwalniający blokadę. Kółko zawiera następujące pozycje:

• AUTO – tryb automatyczny,
• P – Hyper Program,
• S – priorytet migawki,
• A – priorytet przysłony,
• M – tryb manualny,
• EFFECTS – tryb efektów specjalnych,
• U1, U2 – ustawienia osobiste,
• SCENE – programy tematyczne: portret, krajobraz, dziecko, zdjęcia sportowe, makro, portret nocny, krajobraz nocny, przyjęcie/wnętrza, plaża/śnieg, zachód słońca, zmierzch/świt, portret zwierzaka, blask świec, kwiaty, barwy jesieni, żywność,
• lampa wyłączona.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

W lewym górnym narożniku znajdują się przyciski trybu odtwarzania zdjęć i ich usuwania. Przechodząc niżej, przy lewej krawędzi korpusu mamy kolumnę pięciu przycisków. Na samej górze znajdziemy guzik MENU, poniżej którego znajduje się przycisk posiadający trzy funkcje: zmiana balansu bieli, ochrona zdjęć, aktywacja pomocy podczas przeglądania menu. Idąc dalej natrafiamy na przycisk QUAL pozwalający na zdefiniowanie formatu i jakości zapisywanych zdjęć, a także przybliżania zdjęcia podczas odtwarzania lub powiększania wybranego obszaru kadru w trybie LV. Kolejny natomiast służy do ustawiania czułości ISO oraz oddalania (zarówno podczas odtwarzania jak i w LV) oraz przechodzenia do poziomu miniaturek. Na samym dole odnajdziemy natomiast przycisk i, który pozwala uruchomić menu podręczne zarówno w klasycznym trybie kadrowania, jak i w LV.

Przechodząc z powrotem na górę, bezpośrednio przy wizjerze odnajdziemy niewielkie pokrętło regulacji dioptrażu. Po prawej stronie wizjera mamy przycisk blokady ekspozycji i ostrości AE-L/AF-L. Jego funkcję możemy zmienić w menu ustawień osobistych, a dostępne możliwości są następujące:

• blokada AE/AF,
• tylko blokada ekspozycji,
• blokada AE (wciśnięta),
• tylko blokada AF,
• włączenie autofokusa (AF),
• blokada mocy błysku,
• obszar zdjęcia,
• wybór numeru obiektywu bez CPU.

W górnym narożniku odnajdujemy główne pokrętło sterujące. Po prawej stronie ekranu LCD mamy wybierak wielofunkcyjny (z przyciskiem zatwierdzającym OK pośrodku), który wykorzystywany jest między innymi do nawigowania w menu aparatu, wybierania punktów AF oraz podczas odtwarzania zdjęć. Wybierak okala przełącznik blokujący jego funkcję wyboru pól AF. Przechodząc niżej natrafiamy na przycisk LV uruchamiający podgląd na żywo znajdujący się pośrodku dźwigni, która umożliwia przełączanie się pomiędzy fotografowaniem a filmowaniem w trybie LV. Na samym dole natomiast znajduje się przycisk info, który pozwala na wyświetlenie na monitorze ekranu stanu z informacjami o ustawieniach aparatu. W trybie LV umożliwia wyświetlanie dodatkowych elementów na ekranie. Przyjrzyjmy się teraz przedniej ściance.

Z lewej strony, pod przyciskiem zwalniającym blokadę bagnetu mamy przełącznik trybu ustawiania ostrości AF/M. Wewnątrz niego natomiast znajduje się guzik wyboru trybów AF (pojedynczy AF-S, ciągły AF-C i automatyczny AF-A). Za jego pomocą można również ustawiać tryb obszaru AF. Powyżej natomiast mamy przycisk bracketingu BKT oraz guzik podnoszący lampę błyskową. Poza tym, pozwala on na zmianę trybu lampy błyskowej i ustawienie kompensacji błysku. Przechodząc na drugą stronę bagnetu natrafimy na dwa przyciski. Górny, oznaczony literami Pv włącza podgląd głębi ostrości, można go też przeprogramować. Lista opcji wygląda następująco:

• podgląd głębi ostrości,
• blokada mocy błysku,
• blokada AE/AF,
• tylko blokada ekspozycji,
• blokada AE (wciśnięta),
• tylko blokada AF,
• włączenie autofokusa (AF),
• błysk wyłączony,
• bracketing w serii,
• +NEF (zapis formatu surowego, obok plików JPEG),
• pomiar matrycowy,
• pomiar centralnie ważony,
• pomiar punktowy,
• wyświetlenie siatki linii w wizjerze,
• wirtualny horyzont w wizjerze,
• MOJE MENU,
• pierwszy element w MOIM MENU,
• odtwarzanie,
• wybór obszaru zdjęcia,
• zmiana czasu otwarcia migawki lub/i przysłony o 1 EV,
• wybór numeru obiektywu bez CPU,
• aktywna funkcja D-Lighting,
• funkcja HDR,
• tryb opóźnienia ekspozycji.

Dolny przycisk został oznaczony jako Fn i również jest programowalny (lista możliwości jest taka sama jak w przypadku guzika Pv).

Menu

Menu w D7200 jest typowe dla lustrzanek Nikona. Zostało ono podzielone na sześć zakładek: menu odtwarzania, fotografowania, nagrywania filmów, ustawienia osobiste, ustawienia aparatu, menu retuszu oraz Moje Menu gdzie można swobodnie dodawać i usuwać opcje z pozostałych zakładek lub wywołać ostatnio używane funkcje. Poniżej prezentujemy filmy przedstawiające poszczególne elementy kolejnych zakładek.

Menu odtwarzania

Menu fotografowania

Menu nagrywania filmów

Menu ustawień osobistych

Menu ustawień aparatu

Menu retuszu

Moje menu oraz Ostatnie ustawienia

Wyświetlacze

W przypadku D7200 mamy do czynienia z takim samym wyświetlaczem jak u poprzednika. Ma on zatem rozdzielczość 1 228 800 punktów w układzie RGBW (z białymi pikselami), jego przekątna to 3.2 cala i pokrywa 100% kadru. Kąty widzenia są bardzo dobre i wynoszą 170 stopni. Jasność wyświetlacza można regulować w 11-stopniowej skali. Do jakości obrazu wyświetlanego na ekranie LCD nie mamy większych zastrzeżeń. Jest on wyraźny i kontrastowy, zapewniając wygodną pracę w większości sytuacji. Przy ostrym świetle słonecznym warto jednak zastosować maksymalną jasność wyświetlacza, by zminimalizować wpływ odbić otoczenia, które mogą czasami przeszkadzać.

Korzystając z przycisku INFO, na głównym ekranie można wyświetlić panel informacyjny, przedstawiający aktualne ustawienia najważniejszych parametrów. Pod przyciskiem i natomiast odnajdziemy podręczne menu.

Ilość informacji wyświetlanych w trybie odtwarzania jest w pełni satysfakcjonująca. Pomiędzy kolejnymi ekranami wyświetlania przechodzimy za pomocą górnego lub dolnego przycisku kierunkowego wybieraka. Wśród informacji, do których mamy dostęp, są między innymi histogramy, skrócony EXIF zdjęcia, najważniejsze parametry ekspozycji lub informacje o przepaleniach obrazu. Ilość tych informacji możemy regulować w menu odtwarzania.

Zdjęcia możemy oczywiście powiększać lub przeglądać z poziomu miniaturek (4, 9 lub 72 zdjęcia) oraz kalendarza.

Podobnie jak poprzednika, testowanego Nikona wyposażono w niewielki, monochromatyczny panel LCD umieszczony na górnej ściance aparatu. Niestety, w stosunku do D7100 bardzo mocno ograniczono ilość wyświetlanych na nim informacji. Jest to dla nas zupełnie niezrozumiałe posunięcie, które wyraźnie obniża użyteczność panelu LCD. Jego schemat (zaczerpnięty z instrukcji obsługi aparatu) prezentujemy poniżej.

Live View

Tryb podglądu na żywo w Nikonie D7200 uruchamiamy dedykowanym przyciskiem, znajdującym się u dołu tylnej ścianki aparatu. Bezpośrednio przy nim znajduje się również przełącznik, którym wybieramy tryb fotografowania lub filmowania w LV. W trybie LV mamy dostęp wyłącznie do autofokusa działającego w oparciu o detekcję kontrastu. Może on pracować w trybie pojedynczym AF-S (wówczas ostrość ustawiamy wciskając po prostu spust migawki do połowy) lub w trybie ciągłym AF-F. W tym drugim, aparat na bieżąco koryguje ostrość obiektu znajdującego się w obrębie obszaru AF.

Jeżeli chodzi o wybór obszaru AF w trybie LV, mamy w tym zakresie cztery możliwości:

• AF z priorytetem twarzy,
• szerokie pole AF,
• normalne pole AF,
• AF ze śledzeniem ruchu.

Fotografując w trybie podglądu na żywo możemy wyświetlać na ekranie pomocniczą siatkę, wirtualny horyzont, lub włączyć/wyłączyć informacje o ustawieniach aparatu. Pomiędzy kolejnymi widokami przechodzimy przyciskiem INFO. W każdym z nich, u dołu ekranu wyświetlane są informacje o parametrach ekspozycji, czułości, trybie pomiaru światła i liczbie zdjęć możliwych do wykonania. W trybie live view jasność LCD jest regulowana niezależnie od tej używanej do wyświetlania menu i wykonanych zdjęć. Przycisk i w trybie podglądu na żywo uruchamia niewielkie podręczne menu, dające dostęp do następujących ustawień:

• obszar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• wielkość zdjęcia,
• ustawienia Picture Control,
• aktywna funkcja D-Lighting,
• tryb zdalnego sterowania,
• jasność monitora.

Tryb wideo

W Nikonie D7200 mamy do dyspozycji następujące tryby nagrywania filmów:

• Full HD (1920×1080 pix) 60p, 50p – tylko w trybie cropa 1.3x,
• Full HD (1920×1080 pix) 30p, 25p, 24p,
• HD (1280×720 pix) 60p, 50p.

Filmy zapisywane są w formacie MOV przy użyciu kodeka H.264/MPEG-4 (dźwięk: Liniowy PCM). W menu możemy określić także jakość filmów: wysoka i normalna. Maksymalna długość nagrywanego materiału zależy od wybranej jakości i trybu. Przy wysokiej jakości wynosi ona 10 min w trybach Full HD 60p i 50p oraz 20 min dla pozostałych. Przy jakości ustawionej na normalną maksymalna długość filmu to 20 minut w trybach Full HD 60p i 50p oraz 29 min 59 s dla pozostałych. Aparat ma wbudowany mikrofon stereo, ale istnieje także możliwość podłączenia zewnętrznego mikrofonu stereofonicznego. Regulacja czułości mikrofonu może odbywać w sposób automatyczny lub ręczny (w 20-stopniowej skali). Filmy mogą być nagrywane w trybach: P, S, A oraz M. W dwóch pierwszych, z parametrów ekspozycji możemy kontrolować jedynie kompensację (w zakresie od −3 do +3 EV). W trybie A mamy możliwość ustawienia konkretnej wartości przysłony, aczkolwiek musimy tego dokonać przed wejściem do trybu live view. Podobnie jest w trybie M. Tutaj natomiast mamy pełną kontrolę nad parametrami ekspozycji (łącznie z czułością), przy czym czas naświetlania oraz czułość możemy regulować również w trakcie nagrywania klipu. Najdłuższy czas naświetlania został jednak ograniczony następującymi wartościami, w zależności od ustawionego formatu rejestracji:

• 1/30 s – Full HD 30p,
• 1/25 s – Full HD 24p, 25p,
• 1/50 s – Full HD 50p, HD 50p,
• 1/60 s – Full HD 60p, HD 60p.

Podczas filmowania możemy korzystać z ciągłego autofokusu, wybierając w ustawieniach tryb AF-F. W trybie AF-S natomiast możemy wymusić pracę autofokusu wciskając po prostu spust migawki do połowy. W menu aparatu dostępna jest także opcja redukcji migotania obrazu i szumu wiatru. Nikon D7200 został również wyposażony w funkcję indeksowania, pozwalającą na oznaczanie wybranych miejsc w filmie, ułatwiając tym samym ich odnalezienie podczas odtwarzania czy edycji. W całym filmie można umieścić do 20 indeksów.

W trybie odtwarzania po wciśnięciu przycisku i mamy możliwość edycji nagranego filmu. Można go przyciąć wskazując początek i koniec oraz zapisać pojedynczą klatkę jako obraz JPEG.

Nikon D7200 w odróżnieniu od poprzednika oferuje funkcję tworzenie filmów na podstawie serii zdjęć poklatkowych. Ustawienia dotyczące jakości i rozdzielczości filmów poklatkowych są takie same, jak dla zwykłych plików wideo. Chcąc wykonać film poklatkowy, w menu aparatu musimy ustalić jedynie wartość interwału pomiędzy kolejnymi klatkami oraz ogólny czas fotografowania. Czas wynikowego filmu widoczny jest na ekranie opcji i dostosowuje się automatycznie w oparciu o ustawione parametry zdjęć poklatkowych oraz wybraną w ustawieniach filmu szybkość klatek na sekundę.

Przykładowe filmy

Filmy nr 3 i 10 został nagrany z użyciem obiektywu Nikkor AF-S DX 18–105 mm f/3.5–5.6 VR ED. Przy filmach nr 2, 7, 9, 12 i 19 wykorzystaliśmy obiektyw Sigma A 35 mm f/1.4 DG HSM, a przy pozostałych Nikkor AF-S 24–70 mm f/2.8G ED

• film 1 – 1920×1080 pix (crop 1.3x), 60p, 97.8 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix (crop 1.3x), 60p, 100 MB,
• film 3 – 1920×1080 pix (crop 1.3x), 60p, 63.2 MB (film poklatkowy),
• film 4 – 1920×1080 pix (crop 1.3x), 50p, 98.3 MB,
• film 5 – 1920×1080 pix (crop 1.3x), 50p, 92.7 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 6 – 1920×1080 pix, 30p, 55.9 MB,
• film 7 – 1920×1080 pix, 30p, 61.7 MB (ciągły AF),
• film 8 – 1920×1080 pix, 30p, 65.5 MB (ciągły AF),
• film 9 – 1920×1080 pix, 30p, 25.6 MB (filtr: Efekt miniatury),
• film 10 – 1920×1080 pix, 30p, 24.7 MB (film poklatkowy),
• film 11 – 1920×1080 pix, 25p, 59.0 MB,
• film 12 – 1920×1080 pix, 25p, 56.0 MB,
• film 13 – 1920×1080 pix, 25p, 55.8 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 14 – 1920×1080 pix, 24p, 59.7 MB,
• film 15 – 1280×720 pix, 60p, 56.8 MB,
• film 16 – 1280×720 pix, 60p, 40.1 MB (filtr: Szkic kolorowy),
• film 17 – 1280×720 pix, 60p, 47.0 MB (filtr: Kolor selektywny),
• film 18 – 1280×720 pix, 50p, 57.7 MB,
• film 19 – 1280×720 pix, 50p, 56.5 MB,
• film 20 – 1280×720 pix, 50p, 56.6 MB (film nagrany o zmierzchu),

Wizjer

Pentapryzmatyczny wizjer w D7200 charakteryzuje się powiększeniem wynoszącym 0.94x i kryje 100% kadru. Odległość źrenicy wyjściowej wizjera wynosi 19.5 mm, a regulacja dioptrii odbywa się w zakresie od −2 do +1 1/m. Podstawowe parametry są zatem takie same jak w przypadku wizjera w D7100. Zmieniły się natomiast nieznacznie informacje wyświetlane w wizjerze. Jego schemat wraz z opisem (zaczerpnięty z instrukcji obsługi aparatu) prezentujemy poniżej.