ISO 6400
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone
ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone
ISO 25600
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone

Siła procesu odszumiania nie jest wyjątkowo duża. Obserwujemy redukcję zakłóceń obrazu, której towarzyszy utrata detali widocznych na zdjęciach, jednak nie jest ona drastyczna i pozwala zachować całkiem sporą ilość szczegółów.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z D7200 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, porównania dokonujemy z Canonem 7D Mark II oraz Sony A77 II. Przypominamy jednocześnie, że na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne na dzień dzisiejszy w naszej bazie.

Obraz na surowych zdjęciach z D7200 utrzymuje się na dobrym poziomie w szerokim zakresie czułości. Szum zaczyna być wyraźniej widoczny przy ISO 3200, jednak znaczne pogorszenie jakości obrazu widać dopiero przy dwóch najwyższych czułościach. W przypadku jakości RAW-ów nowy model wypada podobnie do swojego poprzednika. Co prawda na wyższych czułościach szum w D7100 może się wydawać nieco niższy, jednak wynika to z faktu mniejszego nasycenia kolorów na wywołanych TIFF-ach w jego przypadku. Stąd też kolorowe składowe szumu nie są tak wyraźnie widoczne jak w przypadku D7200.

W stosunku do zaprezentowanych aparatów konkurencji testowany Nikon utrzymuje dobrą pozycję. W stosunku do Canona 7D Mark II wypada podobnie pod względem poziomu szumu i jakości obrazu na wyższych czułościach. Ponadto łatwo zauważyć jego przewagę nad lustrzanką Sony. W miarę wzrostu ISO A77 II pozostaje całkiem wyraźnie w tyle zarówno za Nikonem jak i Canonem.

Sprawdźmy teraz, co do aktualnego obrazu sytuacji wniosą konkretne liczby. Wyniki pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów prezentujemy poniżej.

Do zaprezentowanego wykresu nie mamy większych zastrzeżeń. Wraz ze zwiększającą się czułością wzrost szumu jest wykładniczy i w przebiegu nie dostrzegamy podejrzanych załamań. Jedynie przy przejściu do najwyższego ISO można zauważyć odejście od prawidłowego przebiegu. Nie można jednak wykluczyć, że czułość ta jest programowa (choć brak na ten temat informacji w specyfikacji aparatu).

Rzućmy teraz okiem na poniższy wykres, który prezentuje porównanie składowej luminancji dla testowanej lustrzanki, omawianych do tej pory aparatów konkurencji oraz Pentaksa K-3.

Pomiary potwierdzają to, co zauważyliśmy już przy porównywaniu wycinków zdjęć. Nikon D7200 oraz Canon 7D Mark II wypadają bardzo podobnie. Na najwyższych czułościach można zauważyć pewne różnice, ale są one w zasadzie nieznaczne. Przewaga D7200 nad A77 II jest natomiast znacząca i można ją oszacować na około 1.5 EV.

Na zakończenie omawiania szumu prezentujemy jeszcze wykres uzyskany dla D7200 w przypadku pracy na plikach 48-bitowych.

Darki

Poziom prądu ciemnego testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i 14-bitowych RAW-ów. Te pierwsze pokazujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Pliki RAW natomiast wywoływane są programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku D7200 zakres ten wynosi od 0 do 1024. Identyczny zakres posiada również pozioma oś histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 200 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

W odróżnieniu od poprzedniego modelu, w D7200 maksimum histogramów jest wyraźnie odsunięte od zera. Widać co prawda, że dla wyższych ISO maksimum histogramów przesuwa się w lewo, jednak średnia wartość sygnału utrzymuje się na podobnym poziomie. Chociaż wartości odchylenia standardowego nie przekraczają średnich wartości sygnału, to wygląd histogramów na najwyższych czułościach (charakterystyka grzebieniowa i dziwne obcięcie z lewej strony) wzbudza pewne obawy. Niewykluczone, że trzy najwyższe ISO są tworzone na drodze programowej.

Nie mamy zastrzeżeń do wyglądu samych darków. Nie widać na nich niepokojących niejednorodności (nierównomiernego grzania się sensora), ani bandingu.

Dla porządku prezentujemy również darki w formacie JPEG. Na nich także nie widać niczego niepokojącego.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600