Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność

Podobieństwa pomiędzy modelami NX500 i NX300 widoczne są na pierwszy rzut oka. W nowym modelu także znajdziemy aluminiowy górny panel, natomiast resztę elementów wykonano z tworzyw sztucznych. Do jakości ich spasowania nie mamy zastrzeżeń, a całość sprawia dość solidne wrażenie.

Uchylny, 3-calowy wyświetlacz został wykonany w technologii Super AMOLED. W typowych warunkach zapewnia zadowalającą jakość podglądu obrazu, aczkolwiek gdy patrzymy na niego pod kątem, zauważamy zielonkawo-niebieskie zabarwienie. Ekran możemy odchylać w kierunku pionowym w górę o 180 i w dół o 45 stopni. Ponadto umożliwia on dotykową obsługę aparatu. Bezlusterkowiec Samsunga nie został niestety wyposażony w wizjer, ani opcję podłączenia zewnętrznego celownika.

W NX500 warto pochwalić tryb wideo. Po pierwsze mamy całkiem rozsądny wybór w zakresie rozdzielczości i jakości nagrywanych filmów (w tym tryby 4K i Full HD 60/50p), a po drugie możemy nagrywać w trybach P, A, S oraz M oraz zmieniać parametry ekspozycji podczas filmowania. Dodatkową opcją w trybie wideo jest możliwość nagrywania filmów w zwolnionym i przyspieszonym tempie.

Użytkowanie i ergonomia

Uchwyt aparatu pokryto dość twardym, ale przyczepnym tworzywem. Sama rękojeść jest przyzwoitych rozmiarów, dzięki czemu leży on w dłoni całkiem wygodnie. Możemy również pochwalić układ i rozmieszczenie elementów sterujących, obecność dwóch pokręteł nastawczych (choć mogłyby być nieco większe) oraz możliwość programowania kilku przycisków. Na plus można też zaliczyć technologię i-Function, która dobrze sprawdza się przy obsłudze aparatu.

Szybkość działania aparatu jest satysfakcjonująca. Tryb seryjny pozwala na rejestrację zdjęć w tempie 9 kl/s, aczkolwiek pojemność bufora nie jest imponująca. Cieszy obecność takich dodatków jak moduł Wi-Fi oraz interwałometr.

Pewne zastrzeżenia mamy do autofokusa. W naszym teście jego celność okazała się słabsza niż u konkurencji, choć ogólnie można ją uznać za niezłą. Większym problemem była natomiast nie najlepsza sprawność AF w warunkach ograniczonego oświetlenia. Nie mamy powodów do narzekań w kwestii pomiaru światła, który podczas testów nie stwarzał problemów. Nie do końca skuteczny jest natomiast system czyszczenia matrycy, bowiem nie był w stanie całkowicie jej ochronić przed gromadzeniem się kurzu.

Rozdzielczość

Osiągi w tej kategorii zmierzone na plikach JPEG są niższe niż w poprzednich bezlusterkowcach systemu NX, wyposażonych w 20-megapikselowe sensory. Jednak w przeciwieństwie do nich, w NX500 zaimplementowano tylko nieznaczne wyostrzanie, co ma bezpośrednie przełożenie na wyniki zdolności rozdzielczej.

28-megapikselowa matryca Samsunga nie bije rekordów w opisywanej kategorii. Pomiary przeprowadzone na RAW-ach pokazały, że dla f/4 lepiej sobie radzą sensory w Olympusie OM-D E-M10 i Sony A5100. Być może słabym punktem jest użyty w teście obiektyw, który nie jest wystarczająco dobry optycznie.

Wysokie wartości odpowiedzi w częstości Nyquista (ponad 20% dla obu składowych) sugerują mocne osłabienie, a nawet całkowite usunięcie filtra antyaliasingowego. Nie dziwi zatem obecność mory na zdjęciach tablicy do pomiaru zdolności rozdzielczej, choć jej intensywność nie jest specjalnie duża.

Balans bieli

Odwzorowanie kolorów w świetle naturalnym i błyskowym można uznać za dobre, aczkolwiek wzorzec „chmury” mógł wypaść nieco lepiej. Nasze pomiary pokazały, że w większości przypadków możemy zdać się na automatykę. Tradycyjnie światło żarowe wymaga ustawienia odpowiedniego dla niego wzorca. Pomijając żarówki, tendencja do nadmiernego nasycenia barw jest zauważalna w zasadzie jedynie dla światła 5500 K.

Jakość obrazu w JPEG

JPEG-i z NX500 utrzymują zadowalający poziom jakości nawet do ISO 3200. Na wysokich czułościach widać wprawdzie spadek szczegółowości spowodowany odszumianiem, jednak na tle konkurencji Samsung nie ma się czego wstydzić.

W testowanym bezlusterkowcu odnajdziemy funkcję HDR oraz automatycznie składanej panoramy. Fotografowanie można także urozmaicić sobie wykorzystując kilka cyfrowych filtrów efektowych.

Jakość obrazu i szumy w RAW

28-megapikselowy sensor zastosowany w NX500 rejestruje dość dużą ilość detali, a generowany szum utrzymuje rozsądny poziom. Pomiary w programie Imatest pokazały, że Olympus OM-D E-M10 i Fujifilm X-E2 mają przewagę nad NX500 wynoszącą od 1/2 do 2/3 EV. NX500 wypada natomiast nieco lepiej od A5100, w podobnym jak wyżej przedziale.

Wygląd darków budzi nasze zastrzeżenia, bowiem w całym przedziale czułości obserwujemy banding, a od ISO 800 wyraźne niejednorodności w rozkładzie szumu.

Zakres tonalny

Osiągi matrycy NX500 w tej kategorii prezentują się dobrze. Jeśli chodzi o zakres tonalny, to dla ISO 100 otrzymujemy 8.4-bitowy zapis danych, pozwalający na dobre oddanie przejść tonalnych. Z kolei dynamika dla tej czułości i SNR=10 wyniosła 8.8 EV, co można uznać za bardzo dobry wynik. Biorąc pod uwagę kryterium niskiej jakości obrazu, dla bazowej czułości mamy do dyspozycji dynamikę na poziomie 13.7 EV, co oznacza, że wykorzystywany jest prawie cały zakres pracy przetwornika ADC.

Ocena końcowa

Nowy sensor Samsunga zapowiadał się bardzo obiecująco, jednak po naszym teście odczuwamy drobne rozczarowanie nim. Mamy niewielkie zastrzeżenia do wyników zdolności rozdzielczej, nieco większe natomiast do zachowania się przy długich ekspozycjach i związanego z nimi dość wysokiego szumu. W innych kategoriach wypadł on dobrze – i tylko dobrze. Nie sposób oprzeć się wrażeniu, że 24-megapikselowe matryce w aparatach Nikona (np. D5500) i Sony radzą sobie równie dobrze, bądź nawet nieco lepiej.

Ogólnie rzecz biorąc, aparat jest w stanie zaoferować całkiem sporo, a wielu fotoamatorów powinno być z niego zadowolonych. W większości aspektów obserwujemy postęp w stosunku do poprzednika, co jest dobrym znakiem. Szkoda tylko, że nie możemy tego powiedzieć o autofokusie – ten bowiem wymaga pewnych poprawek.

Samsunga NX500 można obecnie nabyć z obiektywem 16–50 mm PZ za 2800 zł. Spójrzmy na ceny przykładowych bezlusterkowców konkurencji.

• Canon EOS M3 + 18–55 mm – 2700 zł,
• Fujifilm X-E2 + 18–55 mm – 3650 zł,
• Olympus E-PL7 + 14–42 II R – 2180 zł,
• Olympus OM-D E-M10 + 14–42 mm EZ – 3000 zł,
• Panasonic GX7 + 14–42 mm – 2400 zł,
• Sony A5100 + 16–50 mm – 2200 zł,
• Sony A6000 + 16–50 mm – 2800 zł.

Zamiast podsumowania trochę ponarzekamy na politykę firmy Samsung. Wydaje się nam, że uznała ona, iż nie warto dalej inwestować w nasz rynek fotograficzny. Polski oddział Samsunga nie ma problemów z organizowaniem dużych konferencji prasowych związanych z nowościami dotyczącymi smartfonów oraz telewizorów. Jeśli zaś chodzi o sprzęt fotograficzny, sytuacja jest zupełnie inna. Nie chcemy mówić o wsparciu marketingowym i konferencjach prasowych, bo tego od dłuższego czasu już nie ma. Najbardziej bolesne jest to, że Samsung Polska nie jest w stanie dostarczyć redakcjom sprzętu do testów. Nie mają oni (i co najgorsze nawet nie wiedzą czy będą mieli) ani flagowego NX1, ani prostszego NX500. Ten pierwszy jest praktycznie nie do kupienia w Polsce, ten drugi pojawił się tylko w wybranych sklepach sieciowych. Dzięki naszej dobrej współpracy z RTV Euro AGD udało się go wypożyczyć. Polski oddział Samsunga, pomimo wielu próśb, nie był w stanie sprowadzić nam do testów ani NX1, ani NX500. Co więcej, nie był nawet w stanie powiedzieć czy taki sprzęt w ogóle będzie miał u siebie na stanie.

Na koniec przedstawiamy najważniejsze zalety i wady Samsunga NX500.

Zalety:

• dobra jakość zdjęć JPEG i RAW do czułości ISO 3200,
• dobra jakość wykonania aparatu,
• ergonomia przycisków na dobrym poziomie,
• funkcjonalny tryb Live View,
• skuteczny automatyczny balans bieli w większości przypadków,
• skala temperaturowa WB,
• tryb seryjny 9 kl/s,
• rozbudowany tryb filmowania w formacie 4K i Full HD,
• dźwięk stereo w trybie filmowania,
• możliwość ręcznej kontroli parametrów ekspozycji podczas nagrywania filmów,
• dobrze działający pomiar światła,
• dobre osiągi zakresu i dynamiki tonalnej,
• dobra jakość obrazu na wyświetlaczu Super AMOLED (o ile patrzymy na wprost),
• możliwość odchylania wyświetlacza do 180 stopni w górę lub 45 stopni w dół,
• funkcja dotykowej obsługi,
• funkcja automatycznej panoramy,
• funkcja elektronicznej pierwszej kurtyny migawki,
• tryb użytkownika C,
• zdjęcia HDR,
• gniazdo HDMI,
• obsługa kart SDXC,
• interwałometr,
• rozbudowane funkcje bezprzewodowej łączności z urządzeniami zewnętrznymi (Wi-Fi, Bluetooth).

• problemy z automatycznym balansem bieli w świetle żarowym,
• zdolność rozdzielcza matrycy mogłaby być lepsza,
• nierównomierne nagrzewanie się matrycy przy długich ekspozycjach,
• banding widoczny w całym zakresie czułości dla długich ekspozycji,
• mora zauważalna w specyficznych warunkach na zdjęciach,
• słaba wydajność trybu seryjnego przy zapisie RAW,
• nie najlepsza skuteczność autofokusa w słabym świetle,
• brak wbudowanej lampy błyskowej (choć zewnętrzna dostępna w każdym zestawie),
• nie do końca skuteczny system czyszczenia matrycy,
• brak uszczelnień,
• brak wbudowanego wizjera,
• brak stabilizacji matrycy.

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firmy dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl