Podstawowa regulacja wyglądu zdjęć JPEG dokonywana jest za pomocą opcji styl zdjęcia, którą odnajdziemy w menu fotografowania. Dostępnych jest 6 zdefiniowanych stylów obrazu i dodatkowo jedno ustawienie własne:

• Standardowy,
• Żywe barwy,
• Naturalne,
• Monochromatyczne (czarno-białe),
• Krajobraz,
• Portret.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z Samsunga NX30 i Sony A6000. Na rozwijanej liście znajdują się także inne aparaty dostępne aktualnie w naszej bazie.

Poziom szumu na zdjęciach JPEG nie daje zbytnio się we znaki nawet przy ISO 3200. Tą wartość można uznać za użyteczną, zapewnia bowiem przyzwoite odwzorowanie szczegółów. Przy wyższych czułościach szum oraz skutki jego redukcji niestety negatywnie wpływają na jakość zdjęć, aczkolwiek i tak jest lepiej niż u poprzednika. Oceniając powyższe wycinki, z wybranej do powyższego zestawienia trójki bezlusterkowców naszym zdaniem najlepiej prezentuje się model A6000.

Wyostrzanie

W G7 mamy do dyspozycji 11-stopniową skalę wyostrzania JPEG-ów (od −5 do +5). Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki wykonanych w skrajnych ustawieniach parametru wyostrzania oraz z ustawieniem pośrodku skali.

Panasonic G7, ISO 200
wyostrzenie −5
wyostrzenie 0
wyostrzenie +5

Jak już wspominaliśmy w czwartym rozdziale, wyostrzenie JPEG-ów na minimalnym poziomie jest bardzo umiarkowane, co wyraźnie widać w powyższym porównaniu. Na jego podstawie można również stwierdzić, że poziom zerowy charakteryzuje się już całkiem sporym wyostrzaniem i nie polecamy stosowania wyższych ustawień, bowiem obraz zaczyna wyglądać na przeostrzony (jasne obwódki wokół konturów stają się bardzo wyraźne).

Tryb kreatywnego sterowania – filtry efektowe

W testowanym Panasoniku, podobnie jak w poprzednim modelu na kole nastaw znajduje się tryb „Kreatywne sterowanie”, który pozwala na fotografowanie z użyciem efektów kolorystycznych. Do dyspozycji mamy następujące ustawienia:

• Ekspresyjny,
• Retro,
• Dawne czasy,
• Wysoka tonacja,
• Niska tonacja,
• Sepia,
• Monochromatyczny,
• Dynamiczne czarno-białe,
• Monochromatyczny Rough,
• Monochromatyczny Silky,
• Mocny obraz,
• Wysoka dynamika,
• Efekt krosowania,
• Efekt zabawki,
• Jasny i żywy efekt zabawki,
• Bleach bypass,
• Efekt miniatury,
• Miękka ostrość,
• Fantazja,
• Filtr gwiezdny,
• Obraz jednobarwny,
• Światło słoneczne.

Minusem trybu „Kreatywne sterowanie” jest jego automatyczny charakter. Z podstawowych parametrów ekspozycji możemy jedynie ustawić kompensację. O pozostałych decyduje niestety aparat. Na szczęście, dostęp do filtrów mamy także w trybach P, A, S i M, zachowując tym samym możliwość regulacji parametrów ekspozycji.

Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.

Bez filtru

Ekspresyjny

Retro

Dawne czasy

Wysoka tonacja

Niska tonacja

Sepia

Monochromatyczny

Dynamiczne czarno-białe

Monochromatyczny Rough

Monochromatyczny Silky

Mocny obraz

Wysoka dynamika

Efekt krosowania

Efekt zabawki

Jasny i żywy efekt zabawki

Bleach bypass

Efekt miniatury

Miękka ostrość

Fantazja

Filtr gwiezdny

Obraz jednobarwny

Światło słoneczne

Modyfikacja zakresu tonalnego

W Panasoniku G7 odnajdziemy trzy funkcje pozwalające modyfikować rozpiętość tonalną wykonywanych zdjęć. Znajdują się one w menu fotografowania, aczkolwiek dostęp do nich można sobie ułatwić poprzez przyciski funkcyjne lub Q.menu. Funkcja Jasne/Zaciemnione umożliwia modyfikowanie jasnych i ciemnych partii obrazu z poziomu krzywej jasności. Pozwala ona zarówno na rozszerzanie rozpiętości tonalnej (zmniejszenie kontrastu), jak i zawężanie (zwiększanie kontrastu). Jasne i ciemne partie obrazu można modyfikować osobno. Ustawienia obu parametrów zawierają się w skali os −5 do +5 z krokiem jednostkowym.

Pozostałe dwie funkcje, czyli tryb HDR oraz inteligentna dynamika służą wyłącznie do zwiększania rozpiętości tonalnej. Pierwsza z nich bazuje na wykonaniu trzech różnych ekspozycji (±1, ±2, ±3 EV oraz auto), podczas gdy druga (3 stopnie intensywności oraz auto) jedynie programowo „wyciąga” informacje z ciemnych obszarów na zdjęciu. Warto jeszcze dodać, że w trybie HDR dostępna jest opcja automatycznego wyrównywania składanych zdjęć. Taka funkcjonalność jest w zasadzie niezbędna, jeśli wykonujemy zdjęcia z ręki.

W poniższej tabelce prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane przy użyciu funkcji HDR oraz inteligentna dynamika.

Zdjęcie standardowe

HDR Auto

HDR ±1 EV

HDR ±2 EV

HDR ±3 EV

Inteligentna dynamika (auto)

Inteligentna dynamika (poziom niski)

Inteligentna dynamika (poziom normalny)

Inteligentna dynamika (poziom wysoki)

Zdjęcia panoramiczne

Lumix G7, podobnie jak model G6 oferuje tryb zdjęć panoramicznych, w którym aparat automatycznie wykonuje i skleja poszczególne zdjęcia tworząc z nich wynikową panoramę. Odnajdziemy go jako jedną z pozycji na kółku trybów. W ustawieniach funkcji panoramy odnajdziemy opcję wyboru kierunku fotografowania: w prawo, w lewo, w górę lub w dół, kąta widzenia (standardowy lub szeroki), a także możliwość zastosowania jednego z kilkunastu filtrów efektowych. Podczas wykonywania panoramy aparat należy po prostu obracać równomiernie w ustalonym kierunku. Gdy wykonanie całkowitej panoramy okazuje się niemożliwe, aparat nie tworzy pliku z ciemnym obszarem, a odpowiednio obcina kadr. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a maksymalne rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• Standardowa:
  • Pionowa – 7680×2560 pikseli,
  • Pozioma – 8176×1920 pikseli.
• Szeroka:
  • Pionowa – 7680×1280 pikseli,
  • Pozioma – 8176×960 pikseli.

Poniżej przedstawiamy przykładowe panoramy.