Sony RX100 IV, jak cała seria aparatów RX100, jest konstrukcją z łatwością mieszczącą się w kieszeni spodni lub małej damskiej torebce. Zwarta budowa to przede wszystkim zasługa obiektywu, który w pozycji transportowej jedynie lekko wystaje poza obrys korpusu. Tak jak i w RX100 III, także opisywany aparat nie posiada wielofunkcyjnej stopki, co dla niektórych jest znaczącym minusem. Mimo aluminiowej obudowy model nie jest ciężki – wraz z akumulatorem i kartą pamięci waży 298 g (sam korpus natomiast 271 g).

Producent przyzwyczaił już nas do wysokiej jakości wykonania aparatów tej serii. Nie inaczej jest w wypadku modelu RX100 IV: elementy korpusu są dobrze dopasowane, a całość sprawia pozytywne wrażenie.

Główne cechy aparatu to:

• zmiennoogniskowy obiektyw o jasności f/1.8–2.8 i zakresie ekwiwalentów ogniskowych 24–70 mm,
• wysuwany wizjer XGA OLED o rozdzielczości 2.4 miliona punktów,
• matryca EXMOR-R BSI CMOS o wielkości 1 cala oraz rozdzielczości 20.1 milionów pikseli,
• nagrywanie filmów przy użyciu kontenera XAVC S w rozdzielczości 4K,
• tryby slow-motion (nagrywanie z szybkością do 1000 kl/s),
• tryb zebry oraz focus peaking,
• filtr ND o sile 3 EV,
• łączność WiFi oraz NFC.

Obiektyw

W aparacie zastosowano obiektyw Carl Zeiss Vario-Sonnar T* o jasności f/1.8–f/2.8 i zakresie ogniskowych 8.8–25.7 mm (24–70 mm dla ekwiwalentu małoobrazkowego), czyli o 3-krotnym powiększeniu optycznym. Zbudowany jest on z 10 elementów ułożonych w 9 grupach (9 soczewek asferycznych, w tym jedna soczewka AA). Według specyfikacji powinien to być dokładnie taki sam obiektyw, jakiego użyto w RX100 III.

Spójrzmy, jak rozkłada się maksymalny otwór względny w zależności od użytej ogniskowej.

Maksymalny otwór względny dostępny jest jedynie dla najkrótszej ogniskowej. Wystarczy delikatne dotknięcie dźwigni zoomu, by ogniskowa zmieniona na 24.5 mm ograniczyła przysłonę do wartości f/2. Kolejne małe zmiany ogniskowej przynoszą szybką redukcję otworu przysłony tak, że przy ogniskowej 40 mm dysponujemy przysłoną f/2.8, która utrzymuje się do końca zakresu. Możemy zatem powiedzieć, że do dyspozycji mamy stosunkowo jasny obiektyw w całym zakresie ogniskowych.

Spójrzmy, jak prezentuje się Sony RX100 IV na tle konkurencyjnych konstrukcji pod względem parametrów obiektywu.

Konstrukcja obiektywu powoduje, że największe gabaryty osiąga on przy ustawieniu szerokiego kąta, które niewiele zmniejszają się po przejściu do pozycji teleobiektywu. Przednia soczewka obiektywu jest zabezpieczona specjalną osłoną, która automatycznie otwiera się podczas uruchamiania aparatu.

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane na skrajnych nastawach ogniskowych obiektywu:

8.8 mm (ekwiwalent 24 mm)

25.7 mm (ekwiwalent 70 mm), zoom 3x

Dla osób, które chciałyby osiągać większe przybliżenia, producent przewidział dodatkowe opcje:

• inteligentny zoom (oznaczony na ekranie literką S) – powiększanie obrazów bez pogorszenia jakości wyjściowej przez częściowe przycięcie obrazu (rozmiar obrazu zmienia się na M dla 1.4x, S dla 2x),
• wyraźny zoom (literka C) – powiększanie obrazów z mniejszymi zniekształceniami (dla rozmiaru obrazu L 2x, M 2.8x i S 4x),
• zoom cyfrowy (literka D) – standardowe powiększenie cyfrowe (dla rozmiaru obrazu L 4x, M 5.6x i S 8x).

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane przy maksymalnych nastawach cyfrowego powiększenia dla pełnej rozdzielczości zdjęć.

Dodatkowy zoom cyfrowy 2 x (ekwiwalent 144 mm)

Dodatkowy zoom cyfrowy 4x (ekwiwalent 288 mm)

Dodatkowy zoom cyfrowy 8x (ekwiwalent 576 mm)

Aparat DSC-RX100 IV, tak jak i poprzednie konstrukcje, nie posiada dedykowanego trybu makro. Dzięki możliwości bliskiego ogniskowania wynoszącego 5 cm możemy fotografować w skali odwzorowania równej 1:7. Taka wartość wydawać się może niewielka, jednak gdy weźmiemy pod uwagę współczynnik krotności ogniskowej matrycy równy 2.73 – realne powiększenia obrazu w tym trybie, odniesione do formatu małoobrazkowego, wynosi 1:2.6.

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie wykonane w trybie makro dla największego możliwego przybliżenia.

Elementy sterowania

Pod względem operowania aparat RX100 IV nie różni się od swojego poprzednika. Dla porządku poniżej opisujemy każdą ze ścianek.

Przednia ścianka aparatu to miejsce zajmowane w znakomitej większości przez obiektyw. Otoczony jest on ruchomym pierścieniem, którego funkcja zmienia się w zależności od trybu pracy lub jest zdefiniowana przez użytkownika. Po lewej stronie obiektywu znajduje się dioda oświetlająca fotografowany motyw w wypadku niedostatecznej ilości światła zastanego oraz sygnalizująca pracę samowyzwalacza.

Gdy patrzymy na górną ściankę, od lewej strony widzimy wizjer i lampę błyskową, której konstrukcja pozwala odchylić ją tak, by strumień światła został odbity od np. sufitu w celu rozproszenia i zmiękczenia światła. Po obu bokach lampy mieści się mikrofon stereofoniczny. Dalej widzimy włącznik zasilania, pośrodku którego umieszczono małą diodę sygnalizującą status aparatu. Poniżej, przy krawędzi, znajduje się dźwignia zwalniająca blokadę lampy błyskowej. Kolejnym elementem jest spust migawki z dźwignią kontroli zoomu, a przy prawym brzegu aparatu umieszczono pokrętło trybów pracy.

Oprócz wyświetlacza LCD na tylnej ściance znajdują się czujnik zbliżenia oka i przyciski:

• filmowania,
• Fn / wyślij do smartfonu,
• menu,
• odtwarzania,
• C / kasowanie.

• górny – DISP (zmiana informacji wyświetlanych na ekranie LCD),
• prawy – tryb lampy błyskowej,
• dolny – kompensacja ekspozycji / tryby auto,
• lewy – tryb wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, bracketing).

Zasilanie i złącza

Aparat zasilany jest z dedykowanego akumulatora o oznaczeniu NP-BX1 i parametrach 3.6 V oraz 1240 mAh. Aparat ładowany jest przez port USB, można też akumulator ładować w specjalnej (opcjonalnej) ładowarce ACC-TRBX. W komplecie z aparatem otrzymamy zasilacz USB, przy użyciu którego akumulator w aparacie naładuje się w przeciągu 3 godzin. Dodatkowo, jako opcjonalne akcesorium, dostępny jest zewnętrzny zasilacz AC-UD10.

Pojemność akumulatora według producenta wystarcza na wykonanie 280 zdjęć. Podczas testów bez problemu udało się nam na jednym ładowaniu pozyskać liczbę zdjęć bliską deklarowanej, jednak nie używaliśmy lampy błyskowej i rzadko korzystaliśmy z wizjera. W porównaniu do RX100 III to jednak trochę gorszy wynik. Gniazdo baterii jest zabezpieczone przed przypadkową próbą włożenia akumulatora w nieprawidłowy sposób.

W komorze baterii jest też miejsce na zainstalowanie karty pamięci standardu Secure Digital (SD, SDHC i SDXC) oraz Memory Stick (Duo, PRO Duo, PRO Duo HS oraz PRO-HG Duo).

Aparat jest wyposażony w znajdujące się na bocznej ściance złącze micro USB standardu 2.0, które umożliwia nie tylko transfer danych, ale również pełni funkcję zasilania aparatu podczas ładowania akumulatora. Obok niego, pod niezależną klapką, odnajdziemy złącze micro HDMI. Na przeciwległej ściance widzimy znaczek NFC – to miejsce, do którego należy zbliżyć smartfon, by nawiązać połączenie.

Wyświetlacz

W aparacie wykorzystano ruchomy 3-calowy wyświetlacz XtraFine TFT LCD o rozdzielczości 1.2 miliona punktów, który można odchylać w górę (do 180 stopni) i dół (do 45 stopni) tak, że możliwe jest kadrowanie znad głowy lub z poziomu ziemi. Dla zapewnienia najlepszego oddania kolorów w różnych warunkach oświetleniowych możemy regulować jasność wyświetlacza w zakresie 5-stopniowej skali lub zdać się na automatyczne dobieranie jego jasności. Aparat został też wyposażony w opcję „Słoneczny dzień”, która powoduje dodatkowe rozjaśnienie ekranu, co ma zapewnić wygodne korzystanie z niego w pełnym słońcu.

Obraz cechuje dobry kontrast i wierne odwzorowanie kolorów, a powłoki antyodblaskowe spełniają swoje zadanie – nawet w silnym świetle słonecznym kadrowanie jest możliwe. Konstrukcja odchylania ekranu nie zdaje egzaminu, gdy używamy aparatu w pozycji portretowej (pionowej). Co ciekawe, ekran ulegnie przygaszeniu, jeśli korzystać będziemy z funkcji WiFi oraz gdy mamy wybrany tryb filmowania 4K lub HD 120 kl/s.

Wizjer

Sony RX100 IV posiada wbudowany wizjer, który został unowocześniony w stosunku do poprzednika. Teraz zbudowany jest z wykorzystaniem wyświetlacza OLED o wielkości 0.39 cala, powiększeniu 0.59x, punkcie ocznym 20 mm. Jego rozdzielczość wynosi 2.4 miliona punktów (czyli 1024×768).

By z niego skorzystać, trzeba nie tylko wysunąć go z korpusu obudowy przy użyciu specjalnej dźwigni na lewej ściance korpusu, ale także rozsunąć tak, by uzyskać odpowiednią odległość układu optycznego – w przeciwnym wypadku obraz będzie rozmyty. Wizjer działa też jak włącznik i wyłącznik zasilania – to znaczy jego rozłożenie uruchomi aparat, gdy nie jest on włączony i wyłączy podczas składania.

Jasność podświetlenia wizjera, podobnie jak ekranu głównego, możemy regulować w 5-stopniowym zakresie (od −2 do +2) – opcję tę odnajdziemy w menu aparatu. Możemy również modyfikować temperaturę barwową wyświetlanego obrazu. Wizjer wyposażony jest także w ukryty czujnik zbliżeniowy oka oraz korektę dioptrażu (po lewej stronie wysuniętego wizjera) w zakresie od −4 do +3 D.

Obraz tworzony w wizjerze jest wysokiej jakości i cechuje się dobrym odświeżaniem. Nie dostrzegamy tęczowych artefaktów przy szybkim przesuwaniu aparatu. Problemem jest brak typowej muszli ocznej – w warunkach silnego naświetlenia stosunkowo dużo światła przedostaje się szczeliną pomiędzy okiem a wizjerem, co w wielu sytuacjach negatywnie wpływa na komfort pracy.