Rozmiary korpusów 5Ds oraz 5Ds R są identyczne, a ponadto są one takie same jak modelu 5D MkIII. Według specyfikacji poszczególne wymiary tych modeli wynoszą 152×116.4×76.4 mm. Tylko w wadze w stosunku do starszego modelu można zauważyć niewielką różnicę. Nowe „piątki” ważą 845 gramów i są o 15 gramów lżejsze od 5D MkIII. Kształt korpusu zmienił się jedynie w minimalnym stopniu.

----- R E K L A M A -----

Podobnie jak w przypadku modelu 5Ds R, pod względem jakości wykonania nie mamy zasadniczo zastrzeżeń do 5Ds. Trzeba pamiętać, że jest to aparat skierowany do zaawansowanych i wymagających użytkowników, dla których będzie on nierzadko narzędziem pracy. Wysoka jakość wykonania i wytrzymałość korpusu są zatem bardzo istotną kwestią. Obudowa aparatu została wykonana w znacznej części ze stopów magnezu, a jej poszczególne elementy są dobrze do siebie dopasowane. Cała rękojeść, prawa część tylnej ścianki oraz lewa przednia część zostały wyłożone dodatkowo gumowym chropowatym materiałem. Konstrukcja aparatu zachowuje należytą sztywność, a spora waga dodatkowo utwierdza nas w przekonaniu, że trzymamy w ręku solidny i wysokiej klasy sprzęt. Warto również dodać, że korpus posiada uszczelnienia mające go chronić przed kurzem i wilgocią.

Zasilanie i gniazda

Canon 5Ds zasilany jest akumulatorem LP-E6N o pojemności 1865 mAh. Jest to nieznacznie zmodyfikowana wersja akumulatora LP-E6 zastosowanego w 5D MkIII, z którym testowany EOS jest również kompatybilny. Ładowanie akumulatora dołączoną do zestawu ładowarką LC-E6 trwa około 2.5 godziny. Wydajność w pełni naładowanego akumulatora według specyfikacji aparatu wynosi około 700 zdjęć przy fotografowaniu z wykorzystaniem wizjera lub 220 zdjęć w trybie LV (dane dotyczą pracy w temperaturze pokojowej). Podczas testowania aparatu korzystaliśmy zarówno z wizjera jak trybu LV, a średnia liczba zdjęć wykonana na w pełni naładowanym akumulatorze przekraczała 700. Jeśli do aparatu podłączymy dedykowany pionowy uchwyt BG-E11, wówczas będziemy mieli możliwość zasilania aparatu dwoma akumulatorami LP-E6 lub 4 bateriami/akumulatorami typu AA/LR6. Stałe zasilanie aparatu zapewnia opcjonalny zasilacz sieciowy ACK-E6.

Canon 5Ds współpracuje z kartami pamięci CF (typu I, zgodne z UDMA mode 7) oraz kartami SD, SDHC i SDXC. Gniazda na oba rodzaje kart znajdują się po prawej stronie aparatu pod wspólną plastikową klapką. W menu ustawień aparatu odnajdziemy odpowiednie opcje pozwalające skonfigurować proces zapisywania zdjęć w przypadku korzystania z dwóch kart jednocześnie. Jedna z opcji obejmuje zapis na jedną kartę z automatycznym przełączeniem się na drugą, w przypadku zapełnienia pierwszej. Można również wybrać zapis odrębny i na jednej karcie zapisywać RAW-y a na drugiej JPEG-i. Opcja z zapisem wielokrotnym umożliwia zapisywanie każdego zdjęcia na obu kartach jednocześnie.

W Canonie 5Ds mamy do dyspozycji następujące złącza:

• wejście na zewnętrzny mikrofon,
• złącze PC,
• złącze typu N3 na wężyk spustowy (na przykład RS80-N3),
• wyjście audio/wideo połączone ze złączem cyfrowym USB 3.0,
• złącze HDMI typu C.

Złącza znajdują się po lewej stronie aparatu i ułożone są w dwóch kolumnach, z których każda zabezpieczona jest oddzielną gumową zaślepką. Zaślepki bardzo dobrze przylegają do obudowy, zatem powinny zapewnić wystarczające zabezpieczenia nawet przy niesprzyjających warunkach zewnętrznych. Warto jeszcze dodać, że przy złączach USB i HDMI znajdują się dwa niewielkie gwintowane otwory (widoczne na zdjęciu powyżej), do których mocujemy plastikowy element (widoczny na zdjęciach poniżej), stanowiący zabezpieczenie przed przypadkowym wypięciem kabla.

Przyciski

Układ elementów sterujących w 5Ds jest w zasadzie identyczny z tym w modelu 5D MkIII. Ich opis rozpoczniemy standardowo od górnej części aparatu.

Po lewej stronie odnajdziemy pokrętło trybów pracy aparatu, na którym mamy następujące pozycje:

• tryb w pełni automatyczny,
• P – tryb półautomatyczny,
• Tv – preselekcja czasu,
• Av – preselekcja przysłony,
• M – tryb ustawień manualnych,
• B – tryb Bulb,
• C1, C2, C3 – nastawy własne.

Pokrętło posiada w środku automatyczny przycisk blokujący i dopiero jego wciśnięcie umożliwia obrócenie pokrętła na wybrany tryb. Bezpośrednio przy pokrętle znajduje się włącznik aparatu. Przechodząc na prawą stronę wizjera widzimy duży monochromatyczny ekran LCD, bezpośrednio nad którym znajduje się rząd czterech przycisków. Są to kolejno: pomiar światła i balans bieli, tryb pracy AF i tryb wykonywania zdjęć, ISO i kompensacja błysku oraz podświetlanie LCD. Po wciśnięciu jednego z tych dwufunkcyjnych przycisków, przypisane mu nastawy zmienia się pokrętłem albo kołem sterującym. Przechodząc wyżej trafiamy na wspomniane pokrętło sterujące oraz mały przycisk funkcyjny M-Fn. Za jego pomocą można między innymi wybierać tryb wyboru obszaru AF. Całości dopełnia tradycyjny spust migawki. Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.

Na samej górze po lewej stronie znajdują się przyciski MENU oraz INFO. Ten drugi służy głównie do zmiany wyświetlania informacji widocznych na głównym ekranie LCD oraz do włączania przewodnika funkcji podczas przeglądania menu aparatu. Poniżej odnajdziemy przycisk, który w trybie fotografowania daje szybki dostęp do wyboru stylów obrazu oraz ustawień trybu wielokrotnej ekspozycji i HDR. Podczas odtwarzania zdjęć umożliwia wyświetlanie dwóch obrazów na ekranie LCD. Dalej znajduje się guzik RATE, umożliwiający w zależności od ustawień, ocenianie zdjęć lub włączenie ochrony podczas ich odtwarzania. Poniżej odnajdziemy przycisk oznaczony symbolem lupy. Podczas odtwarzania zdjęć umożliwia powiększanie zdjęć lub przechodzenie do trybu miniaturek, a w trybie LV kolejne jego wciśnięcia powodują powiększanie wybranego fragmentu kadru (6x i 16x). Pozostałe dwa przyciski po lewej stronie to standardowy tryb odtwarzania oraz usuwanie zdjęć. Warto jeszcze wspomnieć (choć nie są to elementy sterujące), że po lewej stronie pod ekranem LCD znajdziemy głośnik oraz czujnik światła wykorzystywany przy automatycznej regulacji jasności wyświetlacza.

Przechodząc na prawą stronę tylnej ścianki, bezpośrednio obok wizjera zauważymy włącznik trybu Live View (START/STOP). Jednocześnie przycisk ten rozpoczyna nagrywanie wideo. Do przechodzenia pomiędzy trybem LV a trybem filmowania służy natomiast przełącznik w formie pierścienia wokół wspomnianego przycisku. Przechodząc niżej znajdujemy standardowy dżojstik wykorzystywany w wielu sytuacjach podczas obsługi aparatu. Niewielki guzik Q natomiast uruchamia na wyświetlaczu aktywny panel z nastawami aparatu. Na tylnej ściance szczególnie wyróżniającym się elementem jest duże koło sterujące wykorzystywane w wielu sytuacjach i posiadające jednocześnie funkcję dotykowych przycisków (więcej szczegółów w opisie trybu filmowania). Przycisk SET pośrodku koła służy między innymi do zatwierdzania dokonywanych ustawień. Pod kołem sterującym umieszczono przełącznik blokujący jego działanie. W menu ustawień własnych znajdziemy także opcje pozwalające blokować owym przełącznikiem działanie pokrętła sterującego na górnej ściance i dżojstika. W prawym górnym narożniku tylnej ścianki odnajdziemy jeszcze trzy przyciski, a są nimi przycisk autofokusu AF-ON, blokada AE oraz przycisk wyboru obszaru AF.

Do omówienia pozostała nam przednia część obudowy aparatu, na której znajduje się przycisk blokady bagnetu oraz przycisk podglądu głębi ostrości.

W 5Ds funkcje obsługiwane przez część elementów sterujących możemy ustawić. Możliwości w tym zakresie są całkiem spore, co ułatwia skonfigurowanie aparatu do własnych potrzeb. Dostępne w menu C.Fn. opcje dotyczące programowalnych przycisków prezentuje poniższy film.

Menu

W Canonie 5Ds odnajdziemy menu zorganizowane w taki sam sposób jak w modelu 5D Mark III. Mamy zatem do czynienia z podziałem na typowe dla Canona kategorie, a każda z nich dzieli się na odpowiednią liczbę stron (zakładek) zależną od liczby elementów. Zachowano również ten sam schemat kolorystyczny. Pomiędzy kolejnymi stronami możemy przechodzić za pomocą przedniego pokrętła sterującego lub dżojstika (z ostatniej strony danej kategorii przechodzimy bezpośrednio do pierwszej strony następnej kategorii). Pomiędzy samymi kategoriami możemy przełączać się natomiast przyciskiem Q. Tylne pokrętło lub dżojstik używamy do poruszania się w zakresie elementów danej strony. Poniżej przedstawiamy filmy prezentujące zawartość poszczególnych kategorii menu.

Menu fotografowania

Menu filmowania

Menu AF

Menu odtwarzania

Menu Nastaw

Menu ustawień własnych (C.Fn.)

Ostatnia, zielona zakładka w menu 5Ds, to tradycyjne Moje Menu, służące do gromadzenia ustawień, po które najczęściej sięgamy. Spośród wszystkich opcji w menu możemy wybrać dowolne i wstawić je w tym miejscu. Co więcej, możemy stworzyć maksymalnie 5 kart mojego menu i dodatkowo nadać im własne nazwy. To pozwoli na posegregowanie najczęściej używanych ustawień, w zależności od konkretnych potrzeb użytkownika. Samo kasowanie, bądź dodawanie kolejnych opcji jest przy tym bardzo łatwe. To bardzo praktyczne rozwiązanie, zwłaszcza przy bogatym menu. Dodatkowo mamy opcję, która powoduje, że Moje menu jest domyślną zakładką, która pojawia się po wciśnięciu przycisku MENU. A jeśli w Moim Menu uda nam się zawrzeć wszystkie potrzebne nam elementy, możemy ustawić, że tylko ono będzie wyświetlane.

Wyświetlacze

Canon 5Ds wyposażono w 3.2-calowy wyświetlacz LCD o rozdzielczości 1 040 000 punktów. Jasność wyświetlacza można kontrolować w 7-stopniowej skali. Do dyspozycji mamy również tryb automatycznej regulacji jasności, który w oparciu o znajdujący się pod ekranem czujnik dopasuje jasność obrazu do jasności otoczenia, w którym fotografujemy. W trybie tym można dodatkowo regulować jasność w 3-stopniowej skali.

Obraz na wyświetlaczu ma bardzo dobrą jakość. Jego jasność w trybie automatycznym przy maksymalnym ustawieniu jest wystarczająca do tego, aby wygodnie pracować nawet przy ostrym świetle słonecznym. Ustawiając maksymalną jasność w trybie ręcznym obraz rozjaśnia się dodatkowo zapewniając jeszcze większy komfort obsługi. Pozytywny wpływ na pracę przy ostrym świetle ma również wysokiej klasy powłoka antyodblaskowa. Dzięki niej odbicia otoczenia, które mogą pojawić się w wyświetlaczu przy ostrym słońcu, są słabo widoczne i nie nastręczają problemów.

Podczas fotografowania z użyciem wizjera główny wyświetlacz LCD można użyć do wyświetlania różnych informacji lub dokonywania ustawiań parametrów aparatu. Kolejne wciśnięcia przycisku INFO. powodują wyświetlenie ekranu z ustawieniami aparatu, elektronicznej poziomicy oraz ekranu szybkich nastaw z ustawieniami fotografowania. Ten ostatni występuje w dwóch wersjach: standardowej (wyświetlanie ustalonych na sztywno ustawień) oraz definiowanej przez użytkownika (możliwość wyboru wyświetlanych elementów). Ekrany szybkich nastaw umożliwiają kontrolę widocznych parametrów po wcześniejszym wciśnięciu przycisku Q. Pomiędzy kolejnymi elementami przechodzimy za pomocą dżojstika, a zmian dokonujemy dowolnym pokrętłem sterującym.

Opcja dostosowywania ekranu szybkich nastaw jest nowością w systemie EOS, zatem warto poświęcić jej parę dodatkowych zdań. Lista elementów, które możemy umieścić na ekranie wygląda następująco: tryb fotografowania, czas naświetlania, przysłona, ISO, kompensacja ekspozycji/bracketing ekspozycji, kompensacja mocy błysku, styl obrazu, balans bieli, regulacja balansu bieli/bracketing balansu bieli, automatyczny optymalizator jasności, ustawienia własne, tryb AF, wybór obszaru AF, tryb pomiaru światła, tryb pracy migawki (zdj. seryjne, samowyzwalacz), funkcje zapisu/wybór karty, ustawienia daty i czasu, sterowanie zewnętrznymi lampami błyskowymi, priorytet jasnych partii obrazu, siatka wizjera, czyszczenie matrycy. Cały obszar ekranu został podzielony na 24 pola (6×4), w których możemy umieszczać wybrane elementy. W przypadku części elementów możemy dodatkowo ustawić rozmiar zajmowany na ekranie (pojedyncze pole lub więcej). Dzięki temu, jeśli zależy nam na większej liczbie dostępnych elementów możemy się zdecydować na mniejsze ikony. Kiedy natomiast potrzebujemy szybkiego dostępu do mniejszej liczby opcji, możemy wówczas zdecydować się na większy rozmiar reprezentujących ich ikon, zagospodarowując lepiej dostępny obszar.

Trzeba przyznać, że konfigurowalny ekran szybkich nastaw jest bardzo dobrym pomysłem, szczególnie z punktu widzenia zaawansowanych użytkowników. Domyślny ekran zawiera całkiem sporo opcji i niekoniecznie ze wszystkich mamy potrzebę korzystać. Możliwość wybrania interesujących nas opcji i ułożenie ich w wygodny dla nas układ pozwala zatem efektywniej wykorzystać to „podręczne menu”, a tym samym przyspieszyć obsługę aparatu.

Aby korzystać z ekranu szybkich nastaw (domyślnego lub własnego) nie musimy go mieć na stałe włączonego na wyświetlaczu LCD. Jeśli ekran LCD nie wyświetla żadnych informacji, wciśnięcie przycisku Q uruchamia od razu ekran szybkich nastaw (w wersji użytkownika, jeśli został wcześniej skonfigurowany, lub standardowy).

W trybie przeglądania zdjęć przycisk INFO. odpowiada oczywiście za wyświetlanie różnych informacji. Aktualne zdjęcie można przeglądać w następujących trybach:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogram (Y lub RGB do wyboru).

W ostatnim z trybów mamy także możliwość wyświetlenia dodatkowych informacji zawartych w EXIF-ie. Używając dżojstika przełączamy się pomiędzy kolejnymi zestawami informacji, które widoczne są w dolnej połowie wyświetlacza. W tym zakresie wybór obejmuje następujące możliwości:

• informacje szczegółowe,
• informacje o obiektywie + histogram (Y lub RGB w zależności od tego, który został ustawiony w widoku głównym),
• informacje o balansie bieli,
• informacje o stylu obrazów (dwa ekrany),
• informacje o przestrzeni kolorów i redukcji szumów,
• informacje o korekcji aberracji obiektywu.

Ponadto w trybie odtwarzania osobno możemy włączyć wyświetlanie punktów AF, w oparciu o które została ustawiona ostrość podczas fotografowania. Można także włączyć widoczność siatki kadrowania oraz oznaczanie prześwietlonych obszarów. Zdjęcia można oczywiście także powiększać, lub oglądać z poziomu indeksu (4, 9, 36 lub 100 miniaturek).

Zdjęcia można również odtwarzać parami, co ułatwia bezpośrednie porównywanie dwóch zdjęć. W tym celu wystarczy wcisnąć przycisk znajdujący się na samej górze po lewej stronie wyświetlacza LCD. Aktualnie zaznaczony obraz zostaje otoczony niebieską ramką. Pomiędzy obrazami możemy przełączać się przyciskiem SET. Tylnym kołem sterującym natomiast zmieniamy aktywny obraz. W trybie tym możemy również powiększać zdjęcia, aczkolwiek powiększany jest zawsze obraz aktywny. Wciśnięcie przycisku Q powoduje ustawienie tego samego powiększenia w tym samym obszarze dla drugiego obrazu. Przyciskiem INFO. można zmieniać informacje wyświetlane dla obu obrazów.

W 5Ds, podobnie jak w innych zaawansowanych EOS-ach, znalazł się dodatkowy, monochromatyczny wyświetlacz LCD, wyświetlający najważniejsze informacje o ustawieniach aparatu. W porównaniu do modelu 5D MkIII zmieniły się nieco wyświetlane informacje. W szczególności nie mamy podglądu rodzaju i wielkości zapisywanego zdjęcia. Schemat monochromatycznego ekranu LCD wraz z opisem prezentujemy poniżej.

Tryb Live View

W Canonie 5Ds tryb Live View uruchamiamy tak samo jak w 5D Mark III, czyli przyciskiem START/STOP, znajdującym się po prawej stronie wizjera. W menu fotografowania znajdują się różne opcje związane z pracą w trybie podglądu na żywo. Znajdziemy tam między innymi włączanie wyświetlania siatki (3 rodzaje) oraz symulacji ekspozycji, czyli zmienianie jasności obrazu na wyświetlaczu LCD wraz ze zmianą parametrów ekspozycji. W tym ostatnim przypadku możemy wybrać, by symulacja była aktywna cały czas lub uruchamiała się tylko po wciśnięciu przycisku podglądu głębi ostrości. Trzeba jednak pamiętać, że jest to tylko symulacja, więc raczej nie należy się nią kierować w ocenie wyglądu wynikowego zdjęcia. W szczególności działa ona w ograniczonym zakresie. Choć w instrukcji nie natrafiliśmy na taką informację, z tego co zauważyliśmy podczas używania aparatu, obraz na ekranie zmienia jasność w zakresie tylko od −3 do +3 EV. A warto dodać, że zakres skali kompensacji ekspozycji to ±5 EV.

W Canonie 5Ds, w trybie Live View automatyczne ustawianie ostrości działa w jednym z dwóch trybów:

• wykrywanie twarzy+śledzenie,
• FlexiZone-Single – możliwość ręcznego wyboru położenia pojedynczego obszaru AF na ekranie.

System AF w trybie podglądu na żywo działa jedynie w oparciu o detekcję kontrastu. Trzeba jednak przyznać, że jego szybkość działania jest całkiem niezła. Z obiektywem EF 100 mm f/2.8 L Macro IS USM ogniskowanie na obiekcie oddalonym o koło 2 metry trwało średnio 0.6 sekundy w przypadku, gdy obiektyw był wcześniej rozogniskowany maksymalnie do nieskończoności. Gdy natomiast początkowo ognisko obiektywu było ustawione na 0.5 metra, wtedy czas ten wydłużał się do około 0.8 sekundy. Po podłączeniu EF 35 mm f/2 IS USM ostrzenie od nieskończoności na obiekt oddalony od aparatu o około pół metra trwało średnio 0.7 sekundy. Jeśli początkowo obiektyw był ustawiony na minimalną odległość ogniskowania, wówczas ustawienie ostrości następowało po nieco ponad 0.8 sekundy.

W trybie Live View przyciskiem INFO. możemy wyświetlać na ekranie dodatkowe informacje: podstawowe parametry fotografowania, informacje o wybranych ustawieniach aparatu, histogram oraz poziomicę.

Przycisk Q natomiast uruchamia podręczne menu, w którym można ustawić: tryb AF w LV, tryb pracy migawki, pomiar światła, crop/proporcje obrazu, format i wielkość zapisywanych zdjęć, balans bieli, styl obrazu oraz automatyczny optymalizator jasności. Pomiędzy kolejnymi elementami przechodzimy za pomocą dżojstika, a zmian dokonujemy dowolnym pokrętłem sterującym.

Tryb wideo

Jeżeli chodzi podstawowe możliwości trybu filmowego, 5Ds oferuje podobną funkcjonalność co model 5D Mark III. Do dyspozycji mamy zatem dwie metody kompresji. Wewnątrzklatkowa (ALL-I) dokonuje kompresji każdej klatki pojedynczo, dzięki czemu zyskujemy lepszą jakość i większą swobodę przy edycji filmu. Metoda międzyklatkowya (IPB) natomiast, dokonuje kompresji na wielu klatkach jednocześnie. W zakresie wyboru trybów filmowania odnajdziemy w testowanym aparacie następujące możliwości:

• Full HD 1920×1080 (29.97p / 25p / 23.98p) IPB (ok. 235 MB/min),
• Full HD 1920×1080 (29.97p / 25p / 23.98p) ALL-I (ok. 654 MB/min),
• HD 1280×720 (59.94p / 50p) IPB (ok. 196 MB/min),
• HD 1280×720 (59.94p / 50p) ALL-I (ok. 583 MB/min),
• VGA 640×480 (29.97p / 25p) IPB (ok. 78 MB/min).

Tryby 59.94p, 29.97p oraz 23.98p dostępne są przy standardzie TV ustawionym na NTSC, natomiast 50p i 25p przy standardzie PAL.

Filmy możemy nagrywać w trybie całkowicie automatycznym, z preselekcją przysłony, z preselekcją migawki lub w trybie ręcznym. Czułość ISO można kontrolować jedynie w trybie ręcznym. Warto także dodać, że ustawiając czułość automatycznie aparat będzie wybierał wartości z zakresu ISO 100–6400. Nagrywając w trybie M mamy jednak możliwość wyboru maksymalnie ISO 12800, o ile górny zakres wyboru czułości został ustawiony na tę wartość. Podczas filmowania autofokus może działać w trybie pojedynczym lub ciągłym. W tym pierwszym przypadku AF zadziała po wciśnięciu spustu migawki do połowy lub/i przycisku AF-ON (zależnie od ustawienia funkcji tych przycisków w menu C.Fn). Ciągły autofokus podczas filmowania uruchamiamy osobną opcją w menu filmowania (Filmowy Servo AF).

Długość nagrywanych filmów ograniczona jest do 29 min i 59 sekund. Drugim ograniczeniem jest wielkość pliku, która ze względu na system plików nie może przekroczyć 4 GB. Aparat został wyposażony w mikrofon monofoniczny. Istnieje jednak możliwość podłączenia do niego stereofonicznego mikrofonu zewnętrznego za pomocą gniazda typu mini-jack 3.5 mm. W trakcie filmowania poziom nagrywanego dźwięku może być sterowany automatycznie przez aparat. Istnieje jednak również możliwość ręcznej kontroli w 64-stopniowej skali. W ustawieniach można także znaleźć pozycje filtr wiatru oraz tłumik. Ta pierwsza ogranicza oczywiście specyficzne odgłosy pojawiające się podczas nagrywania filmów przy wietrznej pogodzie, natomiast druga automatycznie blokuje zniekształcenia dźwięku pojawiające się przy jego zbyt dużym natężeniu.

Wśród ustawień filmowania możemy znaleźć opcję umożliwiającą ciche sterowanie parametrami ekspozycji podczas nagrywania filmu. Służy do tego panel dotykowy w postaci krzyżaka znajdujący się na tylnej ściance aparatu wewnątrz pokrętła sterującego. Dotykając palcem w odpowiednich miejscach (tak jak byśmy obsługiwali typowy krzyżak) możemy zmieniać aktualne wartości parametrów, które w danym trybie filmowania są dostępne (czas migawki, przysłona, kompensacja ekspozycji, czułość ISO). W ten sposób można także zmieniać poziom nagrywanego dźwięku, o ile wcześniej wybraliśmy ręczną kontrolę.

Dla zaawansowanych użytkowników zaimplementowano w 5Ds obsługę kodów czasowych, które wykorzystywane są do synchronizacji obrazu i dźwięku przy nagrywaniu ujęć z kilku aparatów czy kamer i ułatwiają późniejszy proces edycji na komputerze.

Nowością w stosunku do modelu 5D MkIII jest możliwość nagrywania filmów poklatkowych. Nagrywane są one w jakości Full HD ALL-I 29.97p (NTSC) lub 25p (PAL). W ustawieniach znajdziemy dwie opcje, które możemy kontrolować: liczbę zdjęć (od 2 do 3600) oraz interwał między zdjęciami (od 1 sekundy do 99 godzin 59 minut i 59 sekund). Po ustawieniu tych parametrów aparat wyświetli czas potrzebny do zarejestrowania zdjęć oraz czas wynikowego filmu. Wyświetlany jest również parametr „czas na karcie”, pokazujący maksymalny czas filmu, który może zostać zapisany na karcie uwzględniając pozostałą wolną pojemność. Warto jednak dodać, że maksymalna długość filmu poklatkowego wynikająca z górnego ograniczenia na liczbę zdjęć wynosi około 2 minuty dla 29.97p i około 2 minuty 24 sekundy dla 25p.

Podczas rejestracji filmu poklatkowego autofokus nie działa, a ekspozycja dla kolejnych zdjęć będzie identyczna z tą ustawioną dla pierwszej klatki. Co ciekawe, w trybie tym zdjęcia wykonywane są przy użyciu migawki elektronicznej, zatem proces przebiega w zasadzie bezgłośnie. Kolejne zdjęcia nie są wyświetlane na ekranie LCD. Na panelu monochromatycznym mamy jednak podgląd liczby zdjęć pozostałych do wykonania.

Przykładowe filmy

Filmy z numerami 1, 4, 12, 17 i 20 zostały nagrane z użyciem obiektywu Canon EF 100 mm f/2.8 L Macro IS USM. Przy pozostałych wykorzystaliśmy natomiast obiektyw Canon EF 35 mm f/2 IS USM.

• film 1 – MOV 1920×1080 pix, 29.97p, ALL-I, 234 MB,
• film 2 – MOV 1920×1080 pix, 29.97p, ALL-I, 233 MB,
• film 3 – MOV 1920×1080 pix, 29.97p, IPB, 77.8 MB,
• film 4 – MOV 1920×1080 pix, 25p, ALL-I, 223 MB,
• film 5 – MOV 1920×1080 pix, 25p, ALL-I, 230 MB,
• film 6 – MOV 1920×1080 pix, 25p, ALL-I, 218 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 7 – MOV 1920×1080 pix, 25p, ALL-I, 167 MB (film poklatkowy),
• film 8 – MOV 1920×1080 pix, 25p, IPB, 82.7 MB,
• film 9 – MOV 1920×1080 pix, 25p, IPB, 82.9 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 10 – MOV 1920×1080 pix, 23.98p, ALL-I, 234 MB,
• film 11 – MOV 1920×1080 pix, 23.98p, IPB, 78.4 MB,
• film 12 – MOV 1280×720 pix, 59.94p, ALL-I, 218 MB,
• film 13 – MOV 1280×720 pix, 59.94p, ALL-I, 211 MB,
• film 14 – MOV 1280×720 pix, 59.94p, ALL-I, 215 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 15 – MOV 1280×720 pix, 59.94p, IPB, 72.4 MB,
• film 16 – MOV 1280×720 pix, 59.94p, IPB, 70.1 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 17 – MOV 1280×720 pix, 50p, ALL-I, 202 MB,
• film 18 – MOV 1280×720 pix, 50p, ALL-I, 215 MB,
• film 19 – MOV 1280×720 pix, 50p, ALL-I, 210 MB (filmowy Servo AF),
• film 20 – MOV 1280×720 pix, 50p, ALL-I, 205 MB (filmowy Servo AF),
• film 21 – MOV 1280×720 pix, 50p, IPB, 70.0 MB.

Wizjer

Podstawowe parametry wizjera zastosowanego w 5Ds są takie same jak w przypadku modelu 5D MkIII. Pokrywa on zatem około 100% pola widzenia, jego powiększenie wynosi 0.71x, a odległość źrenicy wyjściowej 21 mm. Regulacja dioptrażu może odbywać się w zakresie od −3 do +1 dpt. Wizjer został wyposażony w przepuszczalny ekran LCD, który służy między innymi do wyświetlania punktów AF oraz siatki kadrowania. To, co odróżnia wizjer testowanej lustrzanki od tego zastosowanego w 5D MkIII, to możliwość wyświetlania dodatkowych informacji. Takie rozwiązanie zastosowano już w modelu 7D MkII, i w 5Ds charakteryzuje się ono podobną funkcjonalnością. Na poniższym schemacie zaczerpniętym z instrukcji obsługi możemy zobaczyć, jakie dokładnie elementy są wyświetlane w wizjerze.

Wyświetlanie zarówno siatki kadrowania jak i poziomicy możemy określić w menu ustawień, pod pozycją „Ekran wizjera”. Wyświetlanie informacji widocznych poniżej obszaru punktów AF również możemy kontrolować. Co więcej, mamy możliwość wyboru, które z tych elementów (poziom energii akumulatora, balans bieli, tryb migawki, działanie AF, tryb pomiaru światła, jakość obrazu, detekcja migotania) chcemy widzieć w wizjerze i włączyć lub wyłączyć każdy z osobna.

Poniżej prezentujemy drugi schemat, z opisem elementów widocznych na samym dole wizjera.

Tak samo jak w 5Ds R, wizjer w testowanym modelu zapewnia obraz dobrej jakości i jest wygodny w użytkowaniu. Jego wielkość oraz jasność są na odpowiednim poziomie, którego należy oczekiwać od zaawansowanej lustrzanki pełnoklatkowej.