Canon EOS 5Ds - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
Standardowe parametry modyfikujące wygląd zdjęć JPEG znajdziemy pod opcją „Styl obrazów” (trzecia zakładka menu fotografowania), czyli tak jak w innych lustrzankach systemu EOS. Do wyboru mamy następujące style: Auto, Standard, Portret, Krajobraz, Szczegóły, Neutralny, Dokładny, Monochromatyczny i Użytkownika 1, 2, 3. Każdy z nich (poza monochromatycznym) może być regulowany w pod względem ostrości (8-stopniowa skala siły wyostrzania oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg, regulowane w 5-stopniowej skali; więcej na ten temat w rozdziale 4) oraz kontrastu, nasycenia i tonacji (9-stopniowe skale). W przypadku stylu monochromatycznego mamy następujące parametry: ostrość, kontrast, efekt filtru (brak, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz efekt tonalny (brak, sepia, niebieski, purpurowy, zielony).
W Canonie 5Ds mamy natywny zakres czułości od ISO 100 do 6400 z krokiem 1 lub 1/3 EV. Istnieje również możliwość rozszerzenia zakresu o czułości programowe L (ISO 50) oraz H (ISO 12800). Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Nikona D810 i Sony A7R II.
Zdjęcia w formacie JPEG z 5Ds, podobnie jak w przypadku modelu 5Ds R, w szerokim zakresie czułości prezentują się dobrze. Co prawda szum z łatwością zauważymy przy ISO 3200 i 6400, ale w tym zakresie czułości jego negatywny wpływ wydaje się być nieduży. Wyraźniejsze pogorszenie jakości obrazu następuje dopiero przy maksymalnym ISO 12800. W stosunku do konkurencji testowany EOS prezentuje się całkiem dobrze. Podobnie jak w przypadku 5Ds R, porównanie do D810 jest nieco trudne w jednoznacznej ocenie. Z jednej strony, na wysokich ISO obraz z Nikona charakteryzuje się niższym szumem (jest gładszy), ale z drugiej widać więcej „plackowatych” przebarwień, podczas gdy w Canonie szum ma bardziej drobnoziarnistą strukturę. W stosunku do Sony A7R II natomiast, JPEG-i z 5Ds na wysokich czułościach charakteryzują się podobnym poziomem zaszumienia.
Wyostrzanie
W Canonie 5Ds mamy do dyspozycji 8-stopniową skalę siły wyostrzania (od 0 do 7) oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg regulowane w 5-stopniowej skali. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w rozdziale czwartym. Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki zapisanych jako JPEG-i z najniższą siłą wyostrzania oraz na poziomie 3 i 7. Parametry precyzja i próg ustawione były na wartość 2 (domyślną dla Neutralnego stylu obrazu). Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.
Canon 5Ds, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|
Podobnie jak w innych lustrzankach Canona, przy najwyższym stopniu wyostrzania obraz wygląda na przeostrzony. Naszym zdaniem całkiem dobry efekt dostajemy w okolicy 3. stopnia i raczej odradzamy stosowanie wyższych ustawień.
Tryb HDR
Tryb HDR w 5Ds oferuje sporo opcji umożliwiających całkiem rozsądną kontrolę nad efektem końcowym. Najważniejszym parametrem w przypadku HDR-ów jest różnica ekspozycji pomiędzy kolejnymi zdjęciami. Aparat w tym trybie wykonuje trzy zdjęcia, a różnica w naświetleniu pomiędzy nimi może być kontrolowana automatycznie lub ręcznie przez fotografa. W przypadku ręcznej kontroli użytkownik ma do wyboru trzy warianty: ±1 EV, ±2 EV, ±3 EV. Do dyspozycji mamy także opcję „Efekt”, która odpowiedzialna jest za modyfikację dodatkowych parametrów obrazu w celu uzyskania różnych efektów końcowych. Do wyboru mamy następujące możliwości:
- Naturalny,
- Art. standard,
- Art. żywy,
- Art. olejny,
- Art. uwypuklony.
Bardzo użyteczną opcją w trybie HDR jest możliwość zapisywania również oryginalnych zdjęć (w formacie jaki został wcześniej ustawiony w aparacie). Dzięki temu, jeśli na przykład uznamy, że efekt obróbki HDR w aparacie jest nie do końca taki jakiego byśmy oczekiwali, możemy wykorzystać zachowane oryginały i dokonać ponownej obróbki na komputerze, korzystając z ulubionego programu i dobierając parametry według własnego uznania.
W poniższej tabelce prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane w trybie HDR. Dla opcji Naturalny pokazujemy zdjęcia dla poszczególnych ustawień różnicy ekspozycji (w trybie AUTO aparat dobrał maksymalną różnicę), natomiast dla opcji artystycznych prezentujemy zdjęcia wykonane przy różnicy ±3 EV. Więcej zdjęć wykonanych w trybie HDR znaleźć można w galerii w ostatnim rozdziale testu.
Wielokrotna ekspozycja
Tryb ten umożliwia wykonanie do 9 zdjęć, które następnie zostają połączone w jedno. Zdjęcia można wykonywać w trybie pojedynczym, w którym mamy większą kontrolę nad kolejno wykonywanymi zdjęciami i na bieżąco możemy podglądać tworzony obraz. Mamy również możliwość usuwania ostatnio wykonanego zdjęcia. Fotografując z wykorzystaniem podglądu na żywo, na ekranie widzimy efekt powstającego obrazu w postaci półprzezroczystej nakładki na aktualny kadr. W tym trybie mamy także możliwość zachowywania oryginałów wszystkich wykonanych zdjęć. Wielokrotna ekspozycja w trybie seryjnym jest przeznaczona głównie do fotografowania poruszających się obiektów. W trybie tym jednak, podczas fotografowania nie mamy podglądu menu, podglądu kadru w trybie LV, możliwości kontrolnego wyświetlania ani odtwarzania obrazu i usuwania ostatniego zdjęcia. W tym trybie zapisywany zostaje wyłącznie efekt końcowy.
W opcjach wielokrotnej ekspozycji znajdziemy również pozycję określaną jako „sterowanie ekspozycją wielokrotną”, określającą sposoby łączenia wykonywanych zdjęć: Obejmuje ona następujące ustawienia.
- addytywne – proste sumowanie kolejno wykonywanych zdjęć (w zależności od liczby zdjęć sugerowane jest ustawienie odpowiedniej negatywnej kompensacji ekspozycji),
- średnie – podczas wykonywania wielokrotnej ekspozycji tej samej sceny ekspozycja tła obiektu będzie kontrolowana w celu otrzymania standardowej ekspozycji,
- jasne/ciemne – jasne lub ciemne części obrazu zostaną zachowane na zdjęciu.
Ster. eksp. wielok.: Addytywne |
|
Ster. eksp. wielok.: Addytywne |
|
Ster. eksp. wielok.: Jasne |
|
Ster. eksp. wielok.: Ciemne |
|
Ster. eksp. wielok.: Średnie |
|