Olympus TG-850 był przez nas chwalony za dobre odwzorowanie szczegółów na zdjęciach podwodnych. W podobnym tonie możemy wypowiadać się o modelu TG-870, bowiem w tej kategorii nie ustępuje on swojemu bratu. Kolorystyka podwodnych fotografii wykonanych w ciepłych wodach jest bardzo dobra. Na małych głębokościach w zasadzie nie ma się do czego przyczepić, a niewielkie problemy z niebieską dominantą zaczynają objawiać się dopiero na kilkunastu metrach, co stanowi spory postęp w stosunku do TG-850, który już na 5 metrach miał problemy z kolorystyką.

Na 10 metrach Olympus TG-870 znakomicie radzi sobie z odwzorowaniem koloru skóry

----- R E K L A M A -----

Nawet 10 metrów pod powierzchnią jesteśmy w stanie zarejestrować róż i czerwień

Nawet 10 metrów pod powierzchnią jesteśmy w stanie zarejestrować róż i czerwień

Zastrzeżenia można mieć natomiast do zdjęć wykonywanych w górę, czyli w stronę rozświetlonej słońcem tafli wody. Wychodzą tu braki w dynamice tonalnej, a dodatkowo aparat nie jest w stanie w tego typu sytuacji właściwie dobrać parametrów ekspozycji i w rezultacie podwodny plan niemal zawsze jest niedoświetlony.

Zdjęcie wykonane w stronę rozświetlonej tafli wody

W zielonych wodach testowany model zachowuje się podobnie do swojego poprzednika. Uzyskane fotografie są dość szczegółowe, nawet przy sporym braku światła autofokus trafia we właściwy punkt, jednak daje o sobie znać silna zielonkawa dominanta, która sprawia, że fotografie nie do końca odzwierciedlają realną kolorystykę wód jeziora.

Zdjęcie wykonane w zielonych wodach kaszibskiego jeziora Kłodno

Korzystając z trybu „SZEROKI KĄT 1” możemy dość mocno zbliżyć się do fotografowanego obiektu, co pozwala nam uzyskać przyzwoitą skalę odwzorowania.

Maksymalna skala odwzorowanie w trybie „SZEROKI KĄT 1”

Możemy też skorzystać z trybu „MAKRO”, jednak w tym wypadku fotografię musimy wykonywać z większej odległości, ponieważ TG-870 blokuje ogniskową na długim końcu. Powoduje to dość spore problemy ze stabilnym trzymaniem aparatu. W przejrzystych wodach bez problemu uda nam się wykonać nieporuszone zdjęcie o znakomitej skali odwzorowania, jednak podczas nurkowania w jeziorze mieliśmy już z tym problem, bowiem woda była dość mocno zamulona i już na kilku metrach brakowało światła, przez co aparat dobierał zbyt długie czasy otwarcia migawki.

Maksymalna skala odwzorowania w trybie „MAKRO”

Trzeba przyznać, że do trybu wideo konstruktorzy OIympusa mocno się przyłożyli. Filmy kręcone w ciepłych wodach ogląda się z olbrzymią przyjemnością. Są one bardzo bogate w szczegóły, kontrastowe i właściwie naświetlone. Również ich kolorystyka nie stwarza powodów do narzekań, gdyż do głębokości 10 metrów jest bardzo dobra. Nieco głębiej, podobnie jak na zdjęciach, musimy liczyć się z coraz silniejszą niebieską dominantą. Dominanta, ale zielona, pojawia się też na filmach kręconych w jeziorze i to już na głębokości kilku metrów. Na szczęście nawet przy dużym braku światła w mętnych wodach autofokus gubi się sporadycznie i jego pracę należy ocenić pozytywnie. Podczas zmiany ogniskowej ostrość jest bardzo szybko odnajdywana i nie dostrzeżemy tu problemów, występujących w modelu TG-4, w którym skorzystanie z zooma często powoduje całkowite rozostrzenie obrazu. Niestety producent wciąż nie poradził sobie z problemem, o którym pisaliśmy przy okazji testu TG-850. Mamy tu na myśli falowanie obrazu, które zapewne jest spowodowane działaniem stabilizacji obrazu. Nie udało nam się wyeliminować tego zjawiska, a całkowite wyłączenie stabilizacji sprawia, iż falowanie przechodzi w jeszcze bardziej przeszkadzające w odbiorze drgania. Mimo tej niewielkiej wady w tej kategorii konstruktorom Olympusa należą się pochwały za dobrze wykonaną pracę.

Przykładowe filmy podwodne

Olympus TG-870

Olympus TG-870

Olympus TG-870

Olympus TG-870

Olympus TG-870

Olympus TG-870

Olympus TG-870

Olympus TG-870