Fujifilm X-T2 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- proporcje obrazu 3:2
- Duży (L) – 6000×4000,
- Średni (M) – 4240×2832,
- Mały (S) – 3008×2000,
- proporcje obrazu 16:9
- Duży (L) – 6000×3376,
- Średni (M) – 4240×2384,
- Mały (S) – 3008×1688,
- proporcje obrazu 1:1
- Duży (L) – 4000×4000,
- Średni (M) – 2832×2832,
- Mały (S) – 2000×2000.
- jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
- kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.
Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:
- Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
- Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
- Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
- Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
- PRO Neg Hi – profil kontrastowy, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
- PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
- Acros – zapewnia głębszą czerń i lepsze uwydatnienie szczegółów,
- Acros z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
- Acros z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
- Acros z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały,
- Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
- Sepia.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 200 do 12800 z możliwością rozszerzenia o wartość L – 100 ISO, a także H – 25600 oraz 51200. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Olympus PEN-F i Sony A6300.
Aby porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
JPEG-i z 24-megapikselowej matrycy X-Trans trzeciej generacji prezentują wysoki poziom jakości. Odwzorowanie szczegółów stoi na bardzo dobrym poziomie. Wycinki konkurencji są wprawdzie ostrzejsze, lecz – jak pokazaliśmy w rozdziale czwartym – wyostrzanie w bezlusterkowcach Olympusa i Sony jest silniejsze od tego, które aplikuje aparat Fujifilm.
Zdjęcia z X-T2 wypadają także dobrze pod względem poziomu szumów. Ten bowiem jest na tyle niski, że wysoką jakość uzyskamy do ISO 3200, a za użyteczną wartość uznajemy także ISO 6400. Różnice w stosunku do poprzednika sprowadzają się głównie do wyższej rozdzielczości obrazu z nowego modelu. Oceniany wzrokowo poziom zakłóceń można uznać za porównywalny.
Wyostrzanie
Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.
Ostrość −4 |
||
Ostrość 0 |
||
Ostrość +4 |
Najlepszy efekt wyostrzania uzyskamy na ustawieniach z okolic środka skali. Dają one przyjemniejszy („ostrzejszy”) dla oka obraz niż przy ustawieniu −4. Przy maksymalnym stopniu zdjęcia są już z kolei wyraźnie przeostrzone.
Filtry cyfrowe
Aparat X-T2 dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:
- aparat zabawka,
- miniatura,
- kolor pop,
- wysoka tonacja,
- niska tonacja,
- dynamiczny ton,
- obraz miękki,
- kolor częściowy
- czerwony,
- pomarańczowy,
- żółty,
- zielony,
- niebieski,
- fioletowy.
Efekt ziarnistości
X-T2 wyposażono również w funkcję dodawania zakłóceń, imitujących ziarno analogowej kliszy fotograficznej. Do dyspozycji mamy dwie opcji intensywności. Przykładowe zdjęcia prezentujemy poniżej.
Wyłączony |
|
Efekt ziarnistości – słaby |
|
Efekt ziarnistości – silny |
|
Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego
Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu jakości obrazu, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Końcowy efekt jest wprawdzie widoczny, jednak na tyle subtelny, że warto rozważyć użycie bracketingu ekspozycji z krokiem np. 1 EV.
DR100 |
|
DR200 |
|
DR400 |
|