Aparat LX15 bardzo dobrze leży w ręce i choć da się nim operować jedną dłonią, lepiej jest trzymać oburącz: lewą dłonią podtrzymujemy lub kontrolujemy pierścień na obiektywie, podczas gdy prawą ręką operujemy spustem migawki i innymi elementami kontrolnymi na tylnej ściance. Spust pracuje standardowo – by wykonać zdjęcie, potrzebne jest mocniejsze jego dociśnięcie.

Pierścień przysłony pracuje ze stosunkowo dużym oporem, ale, niestety, łatwo przypadkowo obrócić pierścień ostrości. Zdecydowanie lepiej jest zmieniać przysłonę w sposób podobny do odkręcania słoika. Z drugiej strony zastosowanie dedykowanego pierścienia w aparacie o zmiennej jasności jest nie do końca zrozumiałe. Trzeba o tym pamiętać, by nie wpaść w zachwyt stosowania ekwiwalentu 70 mm i przysłony f/1.4 – mimo takiej nastawy aparat będzie używał przysłony f/2.8. Musimy też zwrócić uwagę na stosunkowo małe przyciski. Szczególnie irytuje przycisk nagrywania, gdy chcąc zatrzymać rejestrację klipu, ostatnie jego sekundy rejestrują naszą walkę z aparatem.

Choć na pierwszy rzut oka wydawałoby się, że graniczny czas migawki (mechanicznej) wynoszący 1/2000 s to niewiele, w sukurs może przyjść możliwość wykorzystania migawki elektronicznej potrafiącej robić zdjęcia z czasem 1/16000 s. Tak krótki czas umożliwi korzystanie z pełnego otworu przysłony w słoneczny dzień – pamiętajmy, że nie ma możliwości użycia dodatkowych filtrów neutralnych; nie znajdziemy też takiego wbudowanego w aparat.

Aparat jest w dużym stopniu konfigurowalny. Posiada aż 8 przycisków, które mogą pełnić alternatywne, zdefiniowane przez nas funkcje. Trzy pierwsze: Fn1, Fn2 oraz Fn3 są fizycznymi klawiszami na obudowie, podczas gdy reszta to ikony na ekranie. Warto też nadmienić o możliwości zmian funkcji pierścienia na obiektywie oraz rolki sterowniczej. Przycisk Fn1 i Fn2 oferują różne funkcje w zależności od tego, czy aktualnie aparat pracuje w trybie nagrywania czy odtwarzania.

Ważnym aspektem jest sztywne przypisanie pewnych funkcji do rolek w kontekście używanych trybów pracy. Okazuje się, że nastawa czasu migawki jest na stałe przypisana do rolki na górnej ściance. Zmiana jej funkcji, na przykład na korekcję ekspozycji, spowoduje, że w trybach S i M nie będziemy mogli ustawiać czasu migawki. Traktujemy to jako wpadkę programistów.

Warto odnotować opcje konfiguracyjne trybu bracketingu ekspozycji. Dostępna jest nastawa 3, 5 lub 7 zdjęć wykonywanych w odstępie 1/3, 2/3 lub 1 EV. Zdjęcia możemy wykonywać pojedynczo lub w serii – aparat zrobi wtedy odpowiednią liczbę fotografii. Samowyzwalacz oprócz standardowych opcji 2 s oraz 10 s zwłoki może też pracować w trybie, w którym po 10 s aparat wyzwoli migawkę 3-krotnie w 2-sekundowych interwałach.

Podczas fotografowania lub filmowania przydatny może być tryb zaznaczania prześwietleń lub tryb zebry – czarno-białe ukośne paski oznaczą obszary o jasności większej od zdefiniowanej (w zakresie od 50 do 105%). Próg powyżej 100% sygnalizuje przepalenia.

Warto wspomnieć o zakresie zoomu dostępnego w poszczególnych trybach:

• standardowy: 24–72 mm, z wykorzystaniem cyfrowego powiększenia rozszerzalny do 144 i 288 mm,
• filmowanie: 30–90 mm, z wykorzystaniem cyfrowego powiększenia rozszerzalny do 360 mm,
• filmowanie 4K i inne tryby wykorzystujące 4K: 36–108 mm, z wykorzystaniem cyfrowego powiększenia rozszerzalny do 432 mm.

Dotykowe sterowanie sprawdza się bardzo dobrze, widać wyraźnie, że producent starannie przemyślał względy ergonomii takiej obsługi. Gesty, specjalne ikony, w szczególności dotykowe płynne sterowanie parametrami ekspozycji, jak i nastawy zoomu są ciekawą innowacją.

Tryby pracy

Aparat LX15 może pracować w następujących trybach:

• iA – inteligentna automatyka,
• iA+ – automatyka umożliwiająca regulację ekspozycji i odcienia koloru,
• P – program AE,
• A – tryb preselekcji wartości przysłony,
• S – tryb preselekcji czasu migawki,
• M – tryb manualnego ustawiania przysłony i czasu migawki,
• Tryb filmowania kreatywnego,
• Tryby własny,
• Tryb zdjęć panoramicznych,
• Tryb przewodnika po scenach,
• Tryb kreatywnego sterowania.

Menu

LX15 posiada klasyczne menu, jakie producent stosuje w swoich aparatach. Aktywuje się je poprzez wciśnięcie środkowego przycisku wybieraka czterokierunkowego. Zorganizowane jest w formie 5 głównych zakładek:

• nagrywania (8 stron opcji),
• filmowania (5 stron opcji),
• konfiguracji (8 stron opcji),
• ustawień (5 stron opcji),
• odtwarzania (5 stron opcji).

Duża liczba opcji może utrudniać obsługę aparatu. By wyjść naprzeciw oczekiwaniom klienta, producent oferuje alternatywny sposób obsługi aparatu: korzystanie z podręcznego menu (Q.MENU). Możemy dzięki niemu szybko wybrać nastawy niektórych opcji.

Zawartość tego menu możemy ustalać wedle naszych potrzeb. Dostępne opcje pokazujemy na animacji poniżej.

Podczas wykonywania zdjęć przycisk „DISP” służy do przełączania zakresu informacji dostępnych na wyświetlaczu:

• pełne informacje,
• brak informacji,
• informacje oraz elektroniczna poziomica,
• tylko elektroniczna poziomica,
• ekran wyłączony.

Mamy również możliwość osobnego włączenia pomocniczej siatki kadrowania. Warto zwrócić uwagę na dotykowy panel znajdujący się po prawej stronie ekranu. Po jego rozwinięciu zyskujemy dostęp do 3 grup opcji:

• sterowania filtrami efektowymi,
• szybkiej zmiany dotykowej migawki czy autofokusu,
• aktywacji funkcji klawiszy Fn4–Fn8.

W trybie odtwarzania zdjęć dostępne są cztery ekrany:

• z informacjami,
• ze skróconymi danymi EXIF i miniaturą zdjęcia,
• z histogramami RGBY,
• bez informacji.

Możemy także uruchomić pokaz slajdów, według różnych preferencji (tylko zdjęcia, filmy, zdjęcia 4K) oraz odtwarzać zdjęcia według kalendarza. Dodatkowo możemy wybrać kategorię spośród poniższych (tryb odtwarzania):

• rozpoznawanie twarzy,
• tryby portretowe,
• autoportret,
• tryby krajobrazowe,
• zdjęcia nocne,
• zdjęcia sportowe,
• zdjęcia żywności,
• wedle daty,
• serie zdjęć (tryb SH),
• zdjęcia poklatkowe,
• animacje poklatkowe.

LX15 umożliwia też wywoływanie plików RAW. Uruchomienie odpowiedniej opcji w menu odtwarzania spowoduje, że dostępne będą następujące nastawy:

• balans bieli,
• kompensacja ekspozycji,
• styl zdjęcia,
• i.Dynamika,
• kontrast,
• jasne,
• zaciemnione,
• nasycenie,
• efekt filtru monochromatycznego,
• redukowanie szumów,
• i.Rozdzielczość,
• ostrość,
• ustawienia (resetowanie nastaw, wybór przestrzeni koloru i wielkości pliku JPEG).

Możemy również, używając menu odtwarzania, zmienić rozmiar zdjęcia, przyciąć je do pożądanego kadru (bez zmiany proporcji boków) czy też wyprostować. Specjalny tryb kompozycja światła to nic innego, jak wybranie kilku klatek zarejestrowanych w trybie Zdjęcie 4K, które zostaną połączone w jedno. Ciekawy może też być retusz usuwający, czyli opcja znana z najnowszych programów graficznych – dotykowo zaznaczamy obszar, z którego mają być usunięte niepotrzebne elementy, jak np. linie energetyczne. Inną ciekawą funkcją jest tworzenie poklatkowej animacji z grupy zdjęć wykonanych w serii.

W wypadku filmów dostępne jest tylko krótkie podsumowanie informacji o klipie i włączenie jego odtwarzania. Możemy skorzystać z pauzy, przewijania do przodu i tyłu oraz odtwarzania w zwolnionym tempie. Podczas odtwarzania do dyspozycji mamy funkcję pozwalającą podzielić klip na dwie części w wybranym przez nas miejscu. Dla filmów 4K możemy także zapisać wybraną klatkę jako zdjęcie.

Oczywiście aparat oferuje też przełączenie w tryb miniaturek – możemy skorzystać z widoku 12 lub 30 zdjęć oraz trybu kalendarza. W trybie tym wybranie daty spowoduje przełączenie do widoku 12 zdjęć.

Szybkość

O szybkości pracy aparatu podczas fotografowania świadczą testy, które podsumowuje poniższa tabela.

Aparat potrzebuje 1.4 s od momentu włączenia zasilania do wykonania pierwszej fotografii – jest to wartość typowa dla kompaktów, które muszą wysunąć obiektyw. Gdy korzystamy z funkcji przywracania pozycji obiektywu, czas ten wydłużyć się może aż do 2.5 s. Podczas przeglądania zdjęć aparat nie wykazuje spowalniania. Jedynie wyświetlenie listy 30 miniaturek może chwilę potrwać – w tym czasie aparat doczyta zdjęcia z karty. Także szybkość pracy mechanizmu zoom nie zaskakuje pozytywnie.

Zdjęcia seryjne

Aparat oferuje cztery tryby zdjęć seryjnych: dwa bez podglądu oraz dwa z podglądem obrazu na wyświetlaczu:

• SH – seria superszybka, 60 zdjęć JPEG z szybkością 50 kl/s (tylko AFS),
• H – seria szybka, 10 kl/s w trybie AFS oraz 6 kl/s w trybie AFC,
• M – seria średnia, z podglądem, 7 kl/s w trybie AFS oraz 6 kl/s w trybie AFC,
• L – seria wolna, 2 kl/s z podglądem.

Musimy też wspomnieć do dedykowanych trybach seryjnych 4K. To nic innego jak nagrywanie materiału wideo 4K 30 kl/s i zapisywanie na karcie w postaci klipu MP4, z których możemy pobrać poszczególne klatki i zapisać jako pliki o rozmiarze 8 Mpix.

Poszczególne tryby różnią się od siebie sposobem sterowania rozpoczęciem i zakończeniem rejestracji. W trybach zdjęcia seryjne 4K oraz Zdj. ser. 4K przed mig. nie jest rejestrowany dźwięk. Natomiast tryb S/S (skrót od start/stop) pozwalający na uchwycenie nieprzewidywalnych ujęć, charakteryzuje się tym, że kolejne wciśnięcia przycisku migawki rozpoczną i zakończą rejestrację.

Pomiary wykonaliśmy korzystając z karty SanDisc Extreme Pro microSDHC 8 GB UHS-I. Zdjęcia robiliśmy w trybie AFS przy czułości ISO 1600 i czasie ekspozycji 1/1000 s. Objętość pliku zapisywanego w formacie JPEG wynosiła średnio 2,5 MB, a pliku zapisywanego w surowym formacie RAW – 23,6 MB. Wyniki testów zaprezentowane są w formie poniższych wykresów.

W najszybszym trybie aparat wykonuje 60 zdjęć JPEG w ciągu 1.2 s, korzystając z elektronicznej migawki. To jedyny tryb posiadający ograniczenie w liczbie rejestrowanych klatek. W innych aparat wykonuje zdjęcia aż do zapełnienia karty pamięci. Zapisując pliki JPEG, w trybie H testowany model wykonuje zdjęcia z szybkością 9.6 kl/s do zapełnienia bufora. W trybie M uzyskany wynik to 7.5 kl/s, natomiast w trybie L – 2.2 kl/s. Jak widać na zamieszczonych wykresach, dodanie formatu RAW spowalnia szybkość zapisu w znaczący sposób – niezależnie od trybu pracy po zapełnieniu bufora średnia prędkość utrzymuje się dla tego formatu na poziomie 0.7 kl/s.

Także zapełnienie bufora powoduje spowolnienie pracy seryjnej. W trybie H przy zapisie JPEG aparat wykonuje zdjęcia z szybkością 4.9 kl/s, dla M – 4.8 kl/s. Widać, że wąskim gardłem jest interfejs do karty pamięci. Potwierdza to ogólny wygląd wykresów, ukazujący przestoje (tryb H – JPG) bądź nierównomierności wymuszane przez procedury opróżniania bufora pamięci.

Autofokus

System ustawiania ostrości w aparacie LX15 działa w oparciu o detekcję kontrastu, wykorzystując autorską metodę DFD (ang. Depth From Defocus).

Dysponujemy następującymi trybami ustawiania ostrości:

• automatycznym (AF),
• makro,
• manualnym (MF).

Tryb automatyczny może działać jako:

• AFS – pojedynczy,
• AFF – elastyczny, który automatycznie rozpoznaje, czy fotografowany obiekt jest w ruchu,
• AFC – ciągły.

Możemy wybrać obszar ustawiania ostrości:

• wykrywanie twarzy/oczu (wraz z trybem priorytetu uprzednio zapamiętanej twarzy),
• śledzący,
• 49-obszarowy,
• własny wielopunktowy,
• 1-strefowy (o zmiennej wielkości punktu),
• precyzyjne ustawienie.

W trybie własnym wielopunktowym aparat udostępnia możliwość wyboru kształtu, w jakich chcemy ułożyć punkty AF. Domyślnie producent proponuje poziomą lub pionową linię przechodzącą przez środek kadru (położenie tej linii możemy jednak zmienić). Szczególnie pierwsza przyda się przy technice zwanej panoramowaniem. W trybie obszarowym spośród dostępnych 49 pól możemy wybrać grupę składającą się z dowolnie wybranego punktu AF otoczonego przez maksymalnie 8 sąsiadujących pól.

W trybie manualnym do ustawiania ostrości służy pierścień na obiektywie. Aparat wspomaga proces nastawy przez powiększenie fragmentu obrazu (Asystent MF o krotności 5 lub 10) oraz wyświetlenie na ekranie skali odległości z zaznaczonym ostrym obszarem – głębią ostrości. Dodatkowo włączyć możemy kolorowanie ostrych elementów obrazu (funkcja focus peaking). Możemy też szybko wyregulować ostrość używając dedykowanej ikony na ekranie.

Podsumowując, stwierdzamy, że autofokus w opisywanym aparacie pracuje sprawnie, poprawnie dobiera płaszczyznę ostrości. Liczba dostępnych opcji może wprawić zaawansowanego użytkownika w zachwyt, a początkującego – lekko wystraszyć.

Pomiar ekspozycji

Światłomierz LX15 pozwala na pomiar w trybach:

• wielopunktowym,
• punktowym (w jego centrum),
• średnioważonym.

Automatyka aparatu używa zakresu ISO 125–3200. W menu aparatu możemy wymusić górny poziom z zakresu 200–12800. Aktywując w menu opcję rozszerzonego ISO zyskujemy dodatkowo wartości ISO 80, 100 oraz 25600 – jednak są one dostępne jedynie przy ręcznym wyborze.

Analizując zdjęcia wykonane opisywanym aparatem, pracę układów kontroli ekspozycji w trybie wielopunktowym należy uznać za dobrą.

Lampa błyskowa

Aparat jest wyposażony we wbudowaną lampę błyskową, której zasięg wynosi od 50 cm do 12.1 m dla szerokiego kąta oraz od 30 cm do 6 m dla najkrótszej ogniskowej (czułość ISO Auto). Kompensację mocy błysku możemy regulować w zakresie od −2 do 2 EV, z krokiem 1/3 EV i zsynchronizować ją z nastawą kompensacji ekspozycji. Co ciekawe, lampy możemy używać z bardzo krótkimi czasami, nawet 1/16000 s przy wykorzystaniu elektronicznej migawki.

Lampa pracuje w następujących trybach:

• lampa wyłączona,
• błysk wymuszony,
• synchronizacja z długimi czasami.

Typowy test siły błysku lampy, jaki przeprowadzamy, polega na zrobieniu zdjęcia z czasem ekspozycji 1/100 s, czułością ISO 125 i przysłoną f/9.0. Ogniskową obiektywu ustawiamy na ekwiwalent 50 mm. Drugie zdjęcie zostało wykonane przy przełączeniu w tryb P z automatycznym doborem wartości ISO.

Panasonic LX15	Sony RX100 IV

Niewielka energia błysku słabo doświetla fotografowany motyw. To znak, że lampa powinna być wystarczająca do doświetlenia pierwszego planu znajdującego się jedynie w niewielkiej odległości. Warto skorzystać z odchylenia palnika w górę, by odbić światło od sufitu, a przez to je zmiękczyć.

Kolejne zdjęcia wykonaliśmy w trybie P z niezmienioną czułością oraz gdy za nastawę tego parametru odpowiadała automatyka.

Tryb P (ISO 125)	Tryb P (Auto ISO)

Aparat otworzył maksymalnie przysłonę (dla ekwiwalentu 50 mm to f/2.8) i wydłużył czas do 1/30 s. Nie umożliwiło to jednak prawidłowego doświetlenia obrazka. By tak się stało, musimy pozwolić także na podbicie czułości – automatyka ustawiła ISO 800. Pamiętajmy, że czas 1/30 jest bardzo długi, trudno będzie fotografować spotkania towarzyskie – ruchy dłoni lub ust na zdjęciu mogą być rozmazane.

Stabilizacja

Panasonic LX15 został wyposażony w system optycznej, 5-osiowej stabilizacji obrazu. W menu aparatu możemy wybrać, czy ma ona działać w trybie normalnym lub panoramowania (korekcja drgań jedynie w pionie).

Aby sprawdzić jej skuteczność, wykonaliśmy po kilkadziesiąt zdjęć na maksymalnej ogniskowej z czasem ekspozycji z zakresu od 1/100 do 1/2 s zarówno dla stabilizacji włączonej, jak i wyłączonej. Wyniki prezentujemy na wykresie poniżej.

Jak widać, największa odległość pomiędzy odpowiadającymi sobie punktami jest niewiele mniejsza od 2 EV. Choć taki wynik nie zachwyca, należy uznać za wystarczający przy tych parametrach obiektywu.

Programy tematyczne

Aparat wyposażony jest w imponującą liczbę programów tematycznych. Ich listę przedstawiamy poniżej w postaci animacji.

Fotografia HDR

LX15 umożliwia wykonywanie zdjęć o zwiększonej dynamice tonalnej. Funkcja ta dostępna jest w menu aparatu, gdzie dodatkowo możemy wybrać odstęp między poszczególnymi trzema ekspozycjami z zakresu od 1 do 3 EV i krokiem 1 EV. Możemy też wybrać, czy aparat ma automatycznie wyrównywać zdjęcia składowe – proces ten minimalnie zmniejsza fotografowany kadr.

HDR włączony	HDR wyłączony

Powyższe zdjęcia zostały zrobione przy wyborze zakresu 3 EV. Jak widzimy, algorytmy dobrze radzą sobie z przyciemnianiem jasnych partii, także ciemne wykazują lekkie rozjaśnienie. Pamiętajmy też, że raz włączony tryb HDR będzie aktywny do czasu jego wyłączenia w menu.

Panoramy

Jednym z głównych trybów jest opcja tworzenia panoramy. W menu aparatu możemy wybrać kierunek przesuwu aparatu. Pozycja zoomu jest wymuszona na pozycję szeroki kąt, czas migawki i przysłonę aparat dobiera samodzielnie dla optymalnej ekspozycji. Możemy jednak sterować kompensacją oraz wzbogacić panoramę o wybrany filtr efektowy.

Gdy kolejny raz wciśniemy spust migawki podczas trwania rejestracji, procedura zostanie przerwana, a zdjęcie wynikowe zostaje zapisane na karcie w postaci częściowej. Pamiętajmy, że ekspozycja jest ustawiana tylko dla pierwszej klatki. Jeśli zatem zaczniemy panoramować od miejsca zacienionego, reszta kadrów może być mocno prześwietlona.

Tryb zdjęć panoramicznych sprawuje się dostatecznie – zdarzają się pomyłki w składaniu, także mimo dobrych warunków oświetleniowych obraz może być niewyraźny. Tryb panoramy nie jest dobrą stroną tego aparatu.

Programy kreatywne

Aparat dysponuje także sporym zestawem filtrów cyfrowych.

Podczas wyboru możemy zmieniać sposób prezentacji na jeden z poniższych:

• standardowy,
• z przewodnikiem,
• lista efektów.

Podczas używania filtrów aparat automatycznie dobierze takie parametry, jak balans bieli, styl obrazu, nastawy dla jasnych i ciemnych partii. Zostanie także wyłączona i.Dynamika oraz tryb HDR.

Wymienione filtry możemy modyfikować poprzez sterowanie specyficznym dla każdego z nich parametrem: jaskrawość, kolorystyka, kontrast, rozmycie tła, winieta czy też intensywność koloru.

Poniżej przedstawiamy sposób działania poszczególnych filtrów.

Rejestracja poklatkowa

Jednym z trybów, w które Panasonic wyposaża swoje aparaty, jest fotografia interwałowa, pozwalająca wykonywać zdjęcia w odstępach od 1 s do 99 min 59 s i od 1 do 9999 zdjęć. Tak pozyskany materiał może być później automatycznie zmontowany w film poklatkowy – możemy wybrać dowolny format zapisu (od VGA po 4K) z szybkością 1, 2.5, 5, 6.25, 8.3, 12.5, 25 oraz 50 kl/s. Film może być zmontowany w kolejności normalnej lub odwrotnej. Przykład prezentujemy poniżej.

Drugim trybem jest animacja poklatkowa, czyli rejestrowanie zdjęć stopniowo przesuwanego obiektu, a następnie sklejenie ich tak, by utworzyć animację. W tym trybie aparat przed każdą kolejną rejestracją wyświetla kilka poprzednich fotografii jako półprzeźroczyste, co znakomicie ułatwia kontrolowanie pozycji animowanego przez nas obiektu. Możemy wybrać, by aparat czekał, aż sami naciśniemy spust migawki lub by sam robił zdjęcia np. co 10 sekund. Finalny film jest sklejany podobnie jak przy interwałometrze.

Ostrość po

Tryb Post Focus, spolszczony jako „ostrość po”, pozwala na wybranie ostrości po zrobieniu zdjęcia. To funkcja znana z innych najnowszych konstrukcji Panasonika.

Przypomnijmy zatem, że polega ona na rejestrowaniu krótkiego filmu 4K z jednoczesnym przesuwaniem płaszczyzny ostrości. Następnie aparat odnajduje ostre pola AF w każdej z klatek materiału filmowego. Dotykając ekran w interesującym nas fragmencie, instruujemy aparat, by wskazał klatkę, gdzie ostrość w tym obszarze jest najwyższa. Możemy ją wtedy zapisać jako zdjęcie.

Jako że proces nagrywania trwa krótką chwilę, funkcja średnio nadaje się do rejestracji bardziej dynamicznych scen. W tym trybie ograniczeni jesteśmy także do wielkości kadru rozmiaru klatki 4K, czyli 8 Mpix. Pamiętać też musimy, że ograniczeniu ulega czas migawki (nie może być dłuższa od 1/30 s), nie skorzystamy także z trybu HDR, lampy błyskowej czy fotografowania w serii.

Możemy też połączyć kilka obrazów w jeden w celu zwiększenia zakresu ostrości. By tego dokonać, musimy wcisnąć przycisk Fn1 lub dotknąć odpowiedniej ikony na ekranie. Następnie wybieramy sposób łączenia, automatycznie lub w zdefiniowanym przez nas zakresie.

Filmowanie

Panasonic Lumix LX15 oferuje następujące tryby wideo:

• dla kodeka AVCHD
  • 1920×1080 50p z jakością 28 Mbit/s,
  • 1920×1080 50i z jakością 17 Mbit/s,
  • 1920×1080 50i z jakością 24 Mbit/s,
  • 1920×1080 24p z jakością 24 Mbit/s,
• dla kodeka MP4
  • 3840×2160 (4K) 30p z jakością 100 Mbit/s,
  • 3840×2160 (4K) 25p z jakością 100 Mbit/s,
  • 3840×2160 (4K) 24p z jakością 100 Mbit/s,
  • 1920×1080 60p z jakością 28 Mbit/s,
  • 1920×1080 50p z jakością 28 Mbit/s,
  • 1920×1080 30p z jakością 20 Mbit/s,
  • 1920×1080 25p z jakością 20 Mbit/s,
  • 1280×720 30 kl/s z jakością 10 Mbit/s,
  • 1280×720 25 kl/s z jakością 10 Mbit/s.

Filmować możemy w sposób natychmiastowy, korzystając ze specjalnego przycisku filmowania – wówczas nagrywanie zacznie się zgodnie z ustawionym trybem ekspozycji:

• program,
• priorytet przysłony,
• priorytet migawki,
• manualny.

Regulacja parametrów, takich jak czułość, korekta ekspozycji, czas migawki czy przysłona, jest dokonywana specjalnymi suwakami na ekranie – nie mamy możliwości natychmiastowej zmiany wartości – ich działanie przypomina operowanie joystickiem: wybieramy jedynie kierunek i szybkość zmian. Wartością zoomu też możemy sterować w ten sposób lub też klasycznie, operując dźwignią bądź pierścieniem na obiektywie.

MPEG-TS (MPEG-2 Transport Stream), 1920×1080 24p 38.2 MB, 13.6 s, 23 Mb/s	MPEG-TS (MPEG-2 Transport Stream), 1920×1080 50p 39.7 MB, 11.6 s, 27 Mb/s
QuickTime / MOV, 3840×2160 30p 124.4 MB, 11 s, 90 Mb/s	QuickTime / MOV, 3840×2160 30p 157.7 MB, 14 s, 90 Mb/s
QuickTime / MOV, 3840×2160 30p 135.4 MB, 12 s, 90 Mb/s	QuickTime / MOV, 3840×2160 30p 175.2 MB, 15.5 s, 90 Mb/s

Jakość rejestrowanego materiału jest bardzo dobra. Układ autofokusu pracuje zadowalająco, choć niezbyt szybko i potrafi się gubić. Warto wspomnieć, że bogactwo jego nastaw dostępne jest także podczas filmowania. Dobrze działa śledzenie twarzy, także możliwość dotykowego wyboru położenia pola AF pozytywnie wpływa na jakość kontroli ostrości. Wybór MF podczas filmowania pozwala na ręczną kontrolę ostrości i zapobiega przypadkowemu szukaniu obiektów przez aparat, które w niektórych przypadkach może być irytujące. Brak filtru ND może być przy filmowaniu problematyczny, gdy potrzebujemy używać dłuższych czasów migawki.

Na obudowie aparatu dedykowanym przyciskiem „4K na żywo” uruchomimy specjalne programy rejestracji klipów filmowych. Oprogramowanie pozwala wybrać klatkę początkową i końcową oraz czas trwania. Na koniec wybieramy tryb tworzenia ujęcia (panoramowanie, zbliżanie lub oddalania), po czym rozpoczynamy filmowanie, trzymając aparat nieruchomo, a automatyka sama obsłuży odpowiednie prowadzenie wirtualnej „kamery”.

Ten programowy trik jest w istocie sprytnym wycinaniem z rejestrowanego klipu 4K (3840×2160) fragmentu wielkości kadru FHD (1920×1080). Gdy ustawimy niewielką odległość między kadrem początkowym i końcowym, musimy się spodziewać mało płynnego panoramowania.

Kolejnym wartym opisania trybem filmowania jest Snap, czyli rejestrowanie krótkich klipów (od 2 do 8 s) z opcjonalną regulacją ostrości na początku nagrywania lub dodanymi efektami fade in/out (do białego lub czarnego oraz pojawiania lub zanikania koloru).

Poniżej przedstawiamy przykłady jakości dla kodeków:

• 1920×1080 50p 28 Mb/s : 18.8 MB
• 1920×1080 50i 17 Mb/s : 13.5 MB
• 1920×1080 25p 22 Mb/s : 14.8 MB
• 1920×1080 23p 23 Mb/s : 17.2 MB
• 3840×2160 29p 93 Mb/s : 75.3 MB
• 3840×2160 25p 91 Mb/s : 70.9 MB
• 3840×2160 23p 89 Mb/s : 72.7 MB
• 1920×1080 59p 27 Mb/s : 21.7 MB
• 1920×1080 50p 27 Mb/s : 21.1 MB
• 1920×1080 29p 20 Mb/s : 16.2 MB
• 1920×1080 25p 20 Mb/s : 14.4 MB
• 1280×720 29p 10 Mb/s : 8.2 MB
• 1280×720 25p 10 Mb/s : 9.1 MB

Kolejne klipy to testy sprawdzające, jak zachowują się układy AF, zoomu oraz stabilizacji. Dodatkowo zarejestrowaliśmy materiał pozwalający ocenić widoczność tak zwanego „efektu galaretki” (ang. jelly effect, czyli chwiania się szybko poruszających się motywów), będącego wynikiem sekwencyjnego sczytywania danych z matrycy (ang. rolling shutter).

• Demonstracja pracy układu AF: 38.1 MB
• Stabilizacja włączona: 19.8 MB
• Stabilizacja wyłączona: 21.2 MB
• Demonstracja tzw. efektu „galaretki”: 11.8 MB
• Demonstracja pracy mechanizmu zoom: 42.6 MB

Łączność WiFi

Dzięki wbudowanemu interfejsowi WiFi możemy nie tylko wyświetlać zdjęcia na telewizorze czy przesyłać do drukarki, ale także przy pomocy smartfonu geotagować zdjęcia, a przede wszystkim – obsługiwać aparat z poziomu smartfonu lub tabletu.

Liczba dostępnych opcji jest stosunkowo duża i zapewnia wygodną zdalną obsługę aparatu.

Z poziomu aplikacji na smartfonie możemy też łączyć klipy Snap lub budować kolaże ze zdjęć. Do filmów, które mają być połączone, można dodać muzykę.