Pod względem wymiarów E-PL8 i jego poprzednik są do siebie bardzo podobni. Nowy model jest odrobinę wyższy i szerszy, a także waży nieco więcej. Tak naprawdę różnice te są kosmetyczne i nie będą miały wpływu np. na komfort użytkowania aparatu. W E-PL8 zmodyfikowano nieco stylistykę, choć zarówno ten, jak i poprzedni model prezentują modny w ostatnim czasie styl retro. Aparaty wizualnie przypominają dawne, analogowe konstrukcje i trzeba uczciwie przyznać, że mogą się podobać.

Estetyczne wzornictwo idzie w parze z jakością wykonania. Najnowszy bezlusterkowiec Olympusa sprawia wrażenie solidnego, a poszczególne elementy są do siebie dobrze dopasowane. Metalowy korpus nie został niestety uszczelniony, aczkolwiek w tej klasie sprzętu nie jest to popularny zabieg.

Zasilanie i gniazda

Olympus E-PL8 zasilany jest litowo-jonowym akumulatorem BLS-5 lub BLS-50. Dołączony do aparatu egzemplarz miał pojemność 1150 mAh i nominalne napięcie 7.2 V. W zestawie z PEN-em dostajemy ładowarkę o oznaczeniu BCS-5, za pomocą której ładowanie akumulatora trwa około 3.5 godziny. Zgodnie ze specyfikacją wydajność akumulatora E-PL8 wynosi około 350 zdjęć, aczkolwiek podczas testowania aparatu byliśmy w stanie wykonać około 500 zdjęć na w pełni naładowanym akumulatorze. Producent nie oferuje niestety możliwości stałego zasilania aparatu.

Olympus E-PL8 korzysta z kart pamięci SD, SDHC, SDXC oraz Eye-Fi. Obsługuje również karty o standardzie UHS-I.

Podobnie jak poprzedni model, Olympusa E-PL8 wyposażono w dwa standardowe gniazda. Wielofunkcyjne złącze USB, które może również służyć do wyprowadzania sygnału A/V oraz złącze HDMI, służące do wyświetlania filmów i zdjęć na telewizorach Full HD. Złącze USB służy również do podłączania systemowego wężyka spustowego RM-UC1.

W Olympusie E-PL8, tak jak w pozostałych PEN-ach, znajdziemy również gniazdo akcesoriów dodatkowych (AP2). Znajduje się ono bezpośrednio pod gorącą stopką, której pokrywka zabezpiecza również samo złącze. Do akcesoriów, które można podłączyć do gniazda AP2, należą: celownik elektroniczny VF-4, zestaw mikrofonowy SEMA-1, jak również zestaw oświetleniowy dla makrofotografii MAL-1. Mamy także możliwość podłączenia modułu komunikacyjnego PENPAL (PENPAL Bluetooth Communication Unit), który pozwala użytkownikom zapisywać i wysyłać skompresowane zdjęcia bezpośrednio z aparatu do komputera lub smartfonu poprzez Bluetooth (obsługujących Bluetooth® o profilach OOP lub BIP). Złącze to umożliwia podłączenie również małej zewnętrznej lampy błyskowej FL-LM1, którą odnajdziemy w zestawie z aparatem.

Przyciski

Układ elementów sterujących w E-PL8 nie zmienił się w stosunku do poprzedniego modelu. Przyjrzyjmy się, z czym mamy do czynienia w najnowszym PEN-ie.

Na górnej ściance znajduje się pokrętło trybów pracy aparatu, na którym odnajdziemy następujące pozycje:

• iAuto – tryb automatyczny, w którym większość parametrów dobierana jest automatycznie, a w menu podręcznym odnajdziemy specjalne ikonki i podpowiedzi upraszczające ustawianie parametrów. Przykładowe pozycje podręcznego menu: Zmiana Nasycenia Kolorów, Zmiana Jasności, Rozmycie Tła itp.
• ART – 14 różnych filtrów artystycznych: Pop Art (I oraz II), Zmiękczenie Ostrości, Jasny i Lekki Kolor (I oraz II), Tonowanie Światła, Ziarnisty Film (I oraz II), Fotografia Otworkowa (I, II oraz III), Diorama (I oraz II), Cross Process (I oraz II), Delikatna Sepia, Dramatyczna Tonacja (I oraz II), Grafika Key Line (I oraz II), Akwarela (I oraz II), Vintage (I, II oraz III), częściowy kolor (I, II oraz III) oraz bracketing filtrów.
• SCN – wybór jednego z predefiniowanych ustawień aparatu dostosowanego do różnych okoliczności: Portret, e-Portret, Krajobraz, Krajobraz+Portret, Sport, Światło gwiazd z ręki, Sceny Nocne, Scena Nocna+Portret, Dzieci, Jasna Tonacja, Ciemna Tonacja, Tryb Dis, Makro, Makro-przyroda, Przy Świecach, Zachód Słońca, Dokumenty, Panorama, Sztuczne Ognie, Plaża i Śnieg, Efekt Rybiego Oka*, Szeroki Kąt*, Makro* (* – przeznaczone do użytku z opcjonalnymi konwerterami do obiektywu), Zdjęcia 3D, Panoramowanie.
• Fotostory – tryb fotografowania z zastosowaniem kilku układów stykówek, ramek oraz efektów kolorystycznych.
• Film – tryb filmowania.
• P/A/S/M – tryby programu, preselekcji przysłony i czasu migawki oraz tryb w pełni manualny.

Wszystkie przyciski w testowanym modelu na tylnej ściance znajdziemy po prawej stronie wyświetlacza. Na samej górze znajduje się para przycisków, które służą do powiększania i zmniejszania zdjęć w trybie odtwarzania. Lewy służy także do wyświetlania widoku miniaturek. Warto dodać, że funkcje obu tych przycisków w trybie fotografowania możemy zaprogramować. Przechodząc niżej natrafiamy na przycisk włączający nagrywanie filmów. Dodatkowo jest on programowalny i poza domyślną można mu przypisać inną funkcję.

Poniżej znajduje się przycisk uruchamiający główne menu aparatu, a obok niego przycisk INFO wykorzystywany do zmiany informacji wyświetlanych na ekranie. Jeszcze niżej natrafiamy na krzyżak kierunkowy, którego poszczególne przyciski obsługują następujące funkcje dodatkowe:

• górny – kompensacja ekspozycji lub regulacja przysłony,
• prawy – tryb lampy błyskowej,
• dolny – tryb seryjny lub samowyzwalacz,
• lewy – wybór pola AF.

Na przedniej ściance aparatu znajduje się jedynie przycisk zwalniający blokadę bagnetu.

Podobnie jak w innych bezlusterkowcach, E-PL8 oferuje dość szerokie możliwości w zakresie programowania przycisków. Wybraną przez siebie funkcję czy parametr można przypisać nie tylko do przycisku funkcyjnego Fn, ale tak jak już wspomnieliśmy również do przycisku powiększenia, nagrywania filmów oraz dwóch z przycisków kierunkowych (prawego i dolnego). Pełna lista funkcji, które można przypisać przedstawia się następująco (dostępne elementy różnią się w zależności od przycisku):

• AEL/AF,
• pogląd głębi ostrości,
• jednodotykowy balans bieli,
• wybór pola AF,
• początkowa pozycja punktu AF,
• MF,
• przełączanie zapisu pomiędzy JPEG a RAW+JPEG,
• zdjęcie testowe bez zapisu,
• Moje Ustawienia (1–4),
• włączenie i wyłączenie obrazu na ekranie LCD,
• tryb podwodny,
• kompensacja ekspozycji,
• Live Guide,
• telekonwerter cyfrowy (x2),
• powiększenie wybranego obszaru kadru (5x, 7x, 10x, 14x),
• HDR,
• bracketing,
• ISO,
• WB,
• podglądanie (focus peaking),
• REC – nagrywanie filmu,
• AF stop,
• tryb pracy migawki,
• wybór trybu lampy błyskowej,
• blokada panelu dotykowego,
• elektroniczny zoom,
• bez funkcji.

Menu

Menu Olympusa E-PL8 zarówno organizacyjnie jak i graficznie jest takie samo jak w jego poprzedniku. Składa się ono z zakładek obejmujących: ustawienia fotografowania (2 zakładki), podgląd zdjęć, ustawienia użytkownika, złącza akcesoriów dodatkowych i konfigurację. Poszczególne pozycje menu prezentują się następująco.

Menu fotografowania:

Menu odtwarzania:

Menu użytkownika tradycyjnie w PEN-ach jest bardzo rozbudowane. W E-PL8 składa się ono z 10 pozycji oznaczonych literami od A do J, w których pogrupowane są najróżniejsze opcje związane z działaniem aparatu i wykonywaniem zdjęć:

A – AF/MF

B – Przyciski/Pokrętła

C – Wyzwalanie

D – Wyświetlanie/dźwięk/PC

E – Ekspozycja/ISO

F – Ustawienia lampy błyskowej

G – Jakość/Kolor

H – Zapis/Kasowanie

I – Film

J – Narzędzia

Menu złącza akcesoriów dodatkowych:

Menu ustawień:

Ogólnie rzecz biorąc, poruszanie się po menu w E-PL8 podobnie jak w innych PEN-ach jest dość wygodne. Liczba zakładek oraz opcji jest jednak spora i w pierwszym momencie może być przytłaczająca. Dla kogoś nieobeznanego z tym systemem poznanie menu E-PL8 będzie wymagało poświęcenia dłuższej chwili. Pewnym problemem może też być fakt, że nazewnictwo niektórych pozycji czasami niewiele mówi. Lektura przynajmniej niektórych fragmentów instrukcji aparatu jest w takiej sytuacji dobrym pomysłem, choć można się posiłkować trybem podpowiedzi dostępnym w aparacie. Możliwości konfiguracyjne E-PL8 są spore i warto zapoznać się dokładnie ze wszystkimi opcjami, poświęcając nawet dłuższą chwilę na przejrzenie instrukcji. To pozwoli na dokonanie ustawień zgodnie z naszymi preferencjami, zwłaszcza że dużą część opcji wystarczy ustawić tylko raz i nie musimy się potem nimi martwić w czasie normalnego użytkowania.

Wyświetlacz

Olympus E-PL8 został wyposażony w dotykowy, 3-calowy wyświetlacz typu LCD o rozdzielczości 1 040 000 punktów. Zastosowany mechanizm odchylania ekranu jest taki sam jak u poprzednika. Mamy zatem możliwość uniesienia ekranu do 80° w górę i opuszczenia do 180° w dół. Warto docenić tę funkcjonalność, umożliwia ona bowiem wygodniejsze wykonywanie zdjęć z nietypowej perspektywy. Opcja odchylenia o 180° w dół została pomyślana by umożliwić łatwe wykonywanie autoportretów, czyli tzw. „selfies”. Trzeba przyznać, że pod tym względem rozwiązanie to dobrze się sprawdza. Z drugiej jednak strony nie jest tak funkcjonalne, jak wyświetlacz wychylany o 180° w górę. Mając wyświetlacz odchylony w dół nie podepniemy go na przykład do statywu. W takiej sytuacji nie da się go również postawić na murku, stole itp.

W menu aparatu znajdziemy opcje umożliwiające regulację wyświetlacza pod względem jasności oraz temperatury barwowej w dwóch 15-stopniowych skalach. Dodatkowo do wyboru mamy dwa tryby kolorystyki obrazu: natural i vivid.

Podczas fotografowania do wyboru mamy pięć trybów podglądu aktualnego kadru:

• Tylko obraz,
• Obraz + poziomica,
• Obraz + podstawowe informacje,
• Obraz + histogram,
• Cienie i światła (wyświetlane są miejsca niedoświetlone/przepalone).
Poza trybem „obraz + podstawowe informacje” dostępność pozostałych można z osobna włączyć lub wyłączyć w ustawieniach aparatu. Ponadto oddzielnie możliwe jest wyświetlenie czterech różnych rodzajów siatek kadrowania.

W E-PL8 podobnie jak w innych bezlusterkowcach Olympusa odnajdziemy także podręczne menu, które umożliwia szybkie sterowanie podstawowymi parametrami. Występuje ono w dwóch trybach do wyboru – tzw. „Sterowanie na żywo” oraz „Pełny panel sterowania”. W pierwszym wariancie, dostępne opcje wyświetlane są w formie pionowej listy ikon po prawej stronie ekranu. Ustawienia dla wybranej opcji wyświetlają się w poziomie u dołu ekranu. Nawigowanie po tym menu oraz dokonywanie ustawień jest wygodne i szybkie. Pomiędzy kolejnymi pozycjami przechodzimy przy użyciu przycisków kierunkowych góra/dół, a ustawień dokonujemy przyciskami prawo/lewo lub pokrętłem sterującym.

Drugi wariant przypomina panel opcji spotykany częściej w lustrzankach, gdzie naraz wyświetlana jest większość ustawień, po których poruszamy się przyciskami krzyżaka, a zmian dokonujemy za pomocą pokrętła sterującego. Dostępnych w tym trybie opcji jest więcej. Poniżej prezentujemy schemat zawarty w instrukcji obsługi aparatu.



1. Wybrana aktualnie opcja,
2. Czułość ISO,
3. Tryb fotografowania z lampą błyskową,
4. Sterowanie natężeniem błysku,
5. Fotografowanie sekwencyjne / samowyzwalacz,
6. Balans bieli / kompensacja balansu bieli,
7. Tryb obrazu,
8. Ostrość / kontrast / nasycenie / gradacja / filtr czarno-biały / odcień obrazu,
9. Przestrzeń kolorów,
10. Przypisanie funkcji przycisku,
11. Priorytet twarzy,
12. Tryb pomiaru,
13. Współczynnik proporcji obrazu,
14. Tryb zapisu,
15. Tryb/pole AF,
16. Tryb stabilizacji.
Menu podręczne uruchamiamy przyciskiem OK, a pomiędzy oboma trybami przełączamy się przyciskiem INFO.

Każdy z trybów można aktywować lub dezaktywować za pomocą odpowiedniej opcji dostępnej w menu użytkownika. Można zatem korzystać z obu wariantów albo tylko z tego, który jest dla nas wygodniejszy.

W trybie odtwarzania dostępnych jest sześć widoków zdjęcia:

• sam obraz, bez żadnych informacji,
• obraz wraz z podstawowymi parametrami (rozdzielczość, data wykonania),
• miniaturka wraz z histogramem RGBY oraz licznymi parametrami ekspozycji,
• powiększony histogram jasności,
• podgląd cieni/prześwietleń,
• stykówka – możliwość oglądania par zdjęć obok siebie, za pomocą przycisków lupy, INFO oraz pokrętła sterującego możemy wybierać porównywane zdjęcia, przybliżać je i przesuwać oglądany fragment.
Podobnie jak podczas fotografowania, dostępność każdego z powyższych trybów (poza drugim) da się z osobna włączyć bądź wyłączyć w ustawieniach aparatu.

Zdjęcia można również przeglądać w formie indeksów (4, 9, 25 lub 100 miniaturek) oraz z poziomu kalendarza. Również w tym przypadku wyświetlanie poszczególnych widoków można ustawić sobie według własnych preferencji. Zdjęcia możemy także oczywiście powiększać.

Przy omawianiu wyświetlacza warto napisać parę słów o tym, jakie możliwości oferuje dotykowy interfejs w E-PL8. Z poziomu ekranu mamy możliwość ustawiania ostrości po dotknięciu go w wybranym miejscu. Można to również połączyć z automatycznym wyzwalaniem migawki. Możemy również wybierać miejsce położenia ramki ostrości oraz ustawiać jej wielkość. Poprzez ikonę lupy można powiększyć obraz w miejscu ustawienia ramki ostrości, a poruszając palcem po ekranie przesuwać wybrany fragment. Dotykowo można także wybierać poszczególne elementy na panelu sterowania, aczkolwiek samo ustawianie konkretnego parametru odbywa się pokrętłem. W trybie odtwarzania zdjęć funkcja dotykowa umożliwia przeglądanie zdjęć, ich powiększanie oraz przechodzenie do podglądu miniaturek. Fotografując w trybie iAUTO, dotykowo możemy obsługiwać suwaki w podręcznym menu. Szkoda jednak, że w testowanym aparacie nie pomyślano o umożliwieniu dotykowej obsługi głównego menu.

Wyświetlacz zastosowany w E-PL8 oferuje obraz dobrej jakości i w większości sytuacji zapewnia odpowiednią wygodę pracy. Nie do końca jednak skutecznie tłumi odbicia otoczenia przy pracy w ostrym świetle. Fotografując w pełnym słońcu zatem, warto zwiększyć maksymalnie jasność ekranu by polepszyć komfort pracy i zminimalizować negatywny wpływ odbić otoczenia, które mogą czasem przeszkadzać.

Wideo

W E-PL8 tryb filmowania odnajdziemy jako osobną pozycję na kole trybów, ale dzięki dedykowanemu przyciskowi nagrywanie filmów można rozpocząć w każdym innym trybie (poza Fotostory). Najszerszy zakres kontroli ustawień jednak mamy w wyodrębnionym trybie wideo. W części opisującej menu można było zauważyć, że filmowanie może się odbywać w trybach P, A, S, M. Ponadto z poziomu menu podręcznego w trybie filmowania możemy sterować trybem obrazu i trybem stabilizacji, balansem bieli, trybem autofokusu, samowyzwalaczem, wykrywaniem twarzy, formatem i jakością wideo oraz nagrywaniem dźwięku. Istnieje również możliwość wyboru czułości, ale taka opcja dostępna jest tylko w trybie manualnym i wyłącznie w zakresie od ISO 200 do ISO 3200. Nie możemy natomiast sterować sposobem pomiaru światła. Podczas rejestracji nie ma możliwości sterowania parametrami ekspozycji.

Olympus E-PL8 pozwala na zapisywanie filmów w dwóch formatach: MOV (MPEG-4AVC/H.264) oraz Motion JPEG (AVI). Do wyboru mamy następujące rozdzielczości i jakości nagrywanych filmów:

• format MOV:
  • Full HD 1920×1080 (16:9) 30p, 24 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 (16:9) 30p, 16 Mbps,
  • HD 1280×720 (16:9) 30p, 12 Mbps,
  • HD 1280×720 (16:9) 30p, 8 Mbps,
• format Motion JPEG:
  • HD 1280×720 (16:9) 30 kl/s,
  • VGA 640×480 (4:3) 30 kl/s.
Maksymalny czas nagrywania wynosi 29 min (format MOV), 7 min (format Motion JPEG HD) lub 14 min (format Motion JPEG VGA). Maksymalna wielkość plików wideo ograniczona jest do 4 GB w przypadku MOV i 2 GB w przypadku Motion JPEG. W menu głównym znaleźć można opcje związane z redukcją szumu wiatru oraz regulacją poziomu nagrywanego dźwięku.

Autofocus może pracować w trybie pojedynczym lub ciągłym, z możliwością dotykowego wyboru punktu ostrości. Funkcja focus-peaking niestety nie działa w trybie filmowania.

Możliwość ustawiania trybu obrazu daje nam dostęp także do filtrów artystycznych. Podczas nagrywania filmów z użyciem niektórych z nich obraz na ekranie LCD nie jest wyświetlany w sposób płynny. Również nagrany w takim przypadku film nie będzie się płynnie odtwarzał. W trybie Diorama natomiast, wyświetlany na ekranie czas nagrania zmienia się znacznie wolniej niż czas rzeczywisty, a jest to spowodowane tym, że filmy nagrane w tym trybie odtwarzane są w przyspieszonym tempie. Wyświetlane wartości pokazują zatem czas trwania nagranego filmu.

W Olympusie E-PL8 obecna jest dodatkowa funkcja pozwalająca na dodawanie do nagrywanych filmów specyficznych efektów wizualnych. Większość z efektów dostępna jest jedynie poprzez dotykowy interfejs, za pomocą odpowiednich ikon. Do wyboru mamy 5 opcji:

• Art Fade – płynne przejście pomiędzy różnymi trybami obrazu,
• Stary film – nakładanie na obraz losowo rozłożonych zakłóceń, przypominających kurz lub uszkodzenie kliszy występujących na starych filmach,
• Multi Echo – efekt wielokrotnego powidoku, który wyświetlany jest za poruszającym się obiektem; efekt ten będzie aktywny do czasu ponownego dotknięcia odpowiadającej mu ikony,
• One Shot Echo – efekt pojedynczego powidoku; w tym przypadku powidok wyświetlany jest tylko raz i znika automatycznie po chwili,
• Movie Tele-converter – zoom cyfrowy polegający na wycinaniu z całego kadru wybranego fragmentu; efekt można włączyć lub wyłączyć kolejnym dotknięciem odpowiedniej ikony lub wciśnięciem przycisku powiększenia (symbol lupy); ramkę obrazującą wybrany fragment możemy przesuwać przyciskami kierunkowymi w obszarze kadru.

Przykładowe filmy

Wszystkie filmy zostały nagrane przy użyciu obiektywu M.Zuiko Digital 14–42 mm f/3.5–5.6 ED EZ.
• film 1 – MOV 1920×1080 pix (30p) 24 Mbps, 46.7 MB,
• film 2 – MOV 1920×1080 pix (30p) 17 Mbps, 27.1 MB,
• film 3 – MOV 1280×720 pix (30p) 12 Mbps, 22.7 MB,
• film 4 – MOV 1280×720 pix (30p) 8 Mbps, 14 MB,
• film 5 – MOV 1920×1080 pix (30p) 17 Mbps, 17.6 MB, (efekt Multi Echo),
• film 6 – MOV 1920×1080 pix (30p) 17 Mbps, 17.1 MB, (efekt One Shot Echo),
• film 7 – MOV 1920×1080 pix (30p) 17 Mbps, 20.3 MB, (efekt Stary Film),
• film 8 – MOV 1920×1080 pix (30p) 24 Mbps, 55.5 MB, (filtr: Vintage),
• film 9 – MOV 1920×1080 pix (30p) 24 Mbps, 60.5 MB, (filtr: Dramatyczna tonacja),
• film 10 – MOV 1920×1080 pix (30p) 24 Mbps, 49.2 MB, (filtr: Jasny i lekki kolor),
• film 11 – MOV 1920×1080 pix (30p) 24 Mbps, 35.2 MB, ISO 3200,
• film 12 – Motion JPEG 1280×720 pix (30 kl/s), 56.4 MB,
• film 13 – Motion JPEG 640×480 pix (30 kl/s), 20.3 MB.

Wizjer

Olympus E-PL8 tak samo jak jego poprzednik nie ma wizjera optycznego ani elektronicznego. Istnieje jednak możliwość podłączenia opcjonalnego celownika. Do wyboru mamy jeden celownik optyczny VF-1 oraz elektroniczny VF-4.