Ustawienia trybu obrazu wpływające na pliki JPEG są standardowe. Modyfikować możemy kontrast, ostrość, nasycenie oraz parametr zwany gradacją, odpowiedzialny za rozjaśnianie lub przyciemnianie obrazu. Dostępnych jest sześć zdefiniowanych stylów obrazu: i-Enhance, Vivid, Natural, Muted, Portret oraz Monochrome. W tym ostatnim dodatkowo dostępne są opcje rodzaju filtru czarno-białego (neutralny, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz tonu obrazu (neutralny, sepia, niebieski, purpurowy, zielony). Mamy również możliwość zdefiniowania stylu własnego. W trybie obrazu znajdziemy także opcje pozwalające na użycie filtrów artystycznych, o których piszemy pod koniec rozdziału.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

W E-PL8 mamy natywny zakres czułości od ISO 200 do 25600. Istnieje również możliwość rozszerzenia zakresu w dół do ISO 100. Czułość możemy regulować z krokiem 1/3 EV lub 1 EV. Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej w formacie JPEG zapisane przy ustawieniach neutralnych, minimalnym wyostrzeniu i wyłączonym odszumianiu. Porównujemy je z aparatami Canon EOS M3 oraz Fujifilm X-E2s. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

Porównując zdjęcia scenki testowej, w oczy rzuca się różnica w ostrości obrazu pomiędzy E-PL8 oraz EOS-em M3. To efekt mocnego wyostrzania JPEG-ów Olympusa, o czym pisaliśmy w rozdziale czwartym. W bezlusterkowcu Canona z kolei, proces ten nie jest stosowany, czego wynikiem jest miękki obraz. Trzeba jednak pamiętać, że wyostrzanie wiąże się z bezpowrotną utratą szczegółów.

Zdjęcia z E-PL8 w szerokim zakresie czułości prezentują się dobrze. Szum nie przeszkadza nawet przy ISO 3200, jednak skutki jego usuwania widać całkiem wyraźnie. Mimo wyłączenia odszumiania, proces ten z pewnością zachodzi. Przy wyższych czułościach obserwujemy silną utratę detali, co nie zachęca do ich stosowania. Generalnie, w powyższym zestawieniu najlepiej wypada aparat Fujifilm.

Wyostrzanie

W Olympusie E-PL8 skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −2 a +2, ze skokiem jednostkowym. Poniżej przedstawiamy działanie tego procesu dla ustawień skrajnych i ustawienia środkowego.

Olympus E-PL8, ISO 200
wyostrzenie −2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2

W rozdziale dotyczącym rozdzielczości pisaliśmy, że wyostrzanie JPEG-ów na minimalnym poziomie w E-PL8 jest wyraźne. Z powyższego porównania wnioskujemy, że używanie tego parametru na poziomie wyższym niż 0 jest niewskazane. Zdjęcia bowiem zaczynają wyglądać wówczas na przeostrzone, a efekt halo jest bardzo wyraźny.

Filtry artystyczne

W E-PL8 filtry artystyczne działają w podobny sposób jak w ostatnich bezlusterkowcach Olympusa. Można z nich skorzystać w trybie ART, zdając się wówczas wyłącznie na automatykę w kwestii parametrów ekspozycji, jednak dostępne są one również jako opcje trybu obrazu w menu fotografowania. Możemy zatem z nich korzystać w trybach P, A, S oraz M, zachowując tym samym kontrolę nad parametrami ekspozycji. W testowanym modelu odnajdziemy następujący zestaw filtrów:

• Pop art I i II,
• Zmiękczenie ostrości,
• Jasny i lekki kolor I i II,
• Tonowanie światła,
• Ziarnisty film I i II,
• Fotografia otworkowa I, II i III,
• Diorama I i II,
• Cross process I i II,
• Delikatna sepia,
• Dramatyczna tonacja I i II,
• Grafika Key Line I II,
• Akwarela I i II,
• Vintage I, II i III,
• Częściowy kolor I, II i III.

Warto również dodać, że każdy z filtrów oferuje dodatkowe ustawienia (np. winieta, rozmycie, ramka). Ponadto można skorzystać z opcji bracketingu filtrów. Dzięki niej każde wykonane zdjęcie będzie zapisywane w różnych wersjach w zależności od wybranych przez użytkownika filtrów. Efekt działania filtrów (przy ustawieniach domyślnych) przedstawiamy poniżej. Należy wspomnieć, że obróbce w aparacie poddawane są tylko JPEG-i. W przypadku zapisu RAW+JPEG, RAW-y pozostają niezmienione. Warto również dodać, że filtry artystyczne da się nakładać na wcześniej wykonane pliki RAW.

Bez filtru

Pop art I

Pop art II

Zmiękczenie ostrości

Jasny i lekki kolor I

Jasny i lekki kolor II

Tonowanie światła

Ziarnisty film I

Ziarnisty film II

Fotografia otworkowa I

Fotografia otworkowa II

Fotografia otworkowa III

Diorama I

Diorama II

Cross process I

Cross process II

Delikatna sepia

Dramatyczna tonacja I

Dramatyczna tonacja II

Grafika Key Line I

Grafika Key Line II

Akwarela I

Akwarela II

Vintage I

Vintage II

Vintage III

Częściowy kolor I

Częściowy kolor II

Częściowy kolor III

HDR

W Olympusie E-PL8 odnajdziemy tryb automatycznie składanych zdjęć HDR. Nie jest on szczególnie bogaty, bowiem do dyspozycji mamy tylko dwie opcje: HDR 1 i HDR 2. W obydwu z nich aparat wykonuje kilka różnych ekspozycji, po czym składa je w finalny obraz (w formacje JPEG). Ograniczeniem tego trybu jest ustawiona na stałe czułość ISO 200, przez co przy słabszym oświetleniu czasy otwarcia migawki mogą się dość wyraźnie wydłużyć. Zrobienie wówczas nieporuszonego zdjęcia z ręki staje się w zasadzie niemożliwe. W menu pod pozycją HDR znajdziemy dodatkowe opcje, jednak realizują one tak naprawdę tylko funkcję bracketingu ekspozycji (wspominaliśmy o tym w rozdziale trzecim). Porównanie działania trybów HDR 1 i HDR 2 do standardowo wykonanego zdjęcia prezentujemy poniżej.

HDR OFF

HDR1

HDR2