Amatorskie lustrzanki Nikona z serii D5xxx zawsze charakteryzowały niewielkimi rozmiarami. Ponadto ich wielkość oraz waga sukcesywnie malały z każdym nowym modelem. Nikon D5600 jest w pewnym stopniu wyjątkiem od tej reguły. W stosunku do D5500 zachowano bowiem ten sam rozmiar korpusu. Zmniejszyła się jednak – choć w stopniu minimalnym – waga aparatu.

W kategorii jakości wykonania trudno oczekiwać niespodzianek. Materiały użyte do budowy korpusu są standardowe dla tej klasy sprzętu. Tworzywa sztuczne nie dają wrażenia tandetnej konstrukcji, a spasowanie poszczególnych elementów obudowy można ocenić pozytywnie. Również do jakości gumowego materiału wyściełającego między innymi rękojeść, nie można mieć szczególnych zastrzeżeń. Warto jednak zaznaczyć, że biorąc aparat do ręki, natychmiast daje się odczuć, że mamy do czynienia ze sprzętem typowo amatorskim. Niewielka waga całej konstrukcji (szczególnie gdy mamy podpięty bardzo lekki kitowy obiektyw) nie wpływa pozytywnie na wrażenie solidności aparatu.

Zasilanie i gniazda

Nikon D5600, tak jak poprzednik, zasilany jest akumulatorem o symbolu EN-EL14a, znamionowym napięciu 7.2 V i pojemności 1230 mAh. Do jego ładowania używamy dołączonej do zestawu ładowarki MH-24, a pełny cykl zajmuje ok. 1.5 h. Wydajność akumulatora wg instrukcji to 970 zdjęć. Podczas testu aparatu nie udało nam się jednak osiągnąć tej liczby. Przy korzystaniu również z trybu Live View liczba zdjęć wykonywanych na w pełni naładowanym akumulatorze sięgała maksymalnie około 700. Jako dodatkowe akcesorium przewidziano możliwość podłączenia zasilacza sieciowego EH-5b przez odpowiednie złącze EP-5A.

Zapis zdjęć i filmów odbywa się na kartach SD/SDHC/SDXC (także zgodnych z UHS-I). Gniazdo nośnika pamięci znajduje się na prawej ściance aparatu, pod plastikową klapką.

Na lewej ściance korpusu, pod gumową zaślepką zgromadzono trzy złącza komunikacyjne. Patrząc od góry, widzimy tu następujące gniazda:

• wężyka spustowego,
• zewnętrznego mikrofonu stereo (np. ME-1),
• USB (podłączenie do komputera, drukarki lub telewizora).

Przyciski

Co prawda układ elementów w testowanym aparacie nie zmienił się w stosunku do D5500, ale przyjrzyjmy się bliżej temu, co w tym zakresie oferuje testowany model. Opis zaczniemy jak zwykle od górnej ścianki korpusu.

Po prawej stronie wbudowanej lampy błyskowej znajdziemy pokrętło trybów pracy aparatu, które zawiera następujące pozycje:

• AUTO – tryb automatyczny,
• SCENE – programy tematyczne,
• P – automatyka programowa,
• S – preselekcja czasu naświetlania,
• A – preselekcja przysłony,
• M – tryb manualny,
• EFFECTS – tryb efektów specjalnych,
• lampa wyłączona.

Pokrętło otacza samopowrotna dźwignia uruchamiająca tryb podglądu na żywo (Live View). Bezpośrednio przy niej mamy koło sterujące, które w odróżnieniu od innych lustrzanek tego producenta nie jest wpuszczone w korpus, ale zamocowane na górnym panelu aparatu.

Powyżej, na wysokości rękojeści umieszczono przycisk spustu migawki, wraz z okalającym go włącznikiem aparatu. Pod nimi znajdziemy jeszcze guzik uruchamiający rejestrację filmu (który działa po uprzednim wejściu do trybu Live View) oraz przycisk kompensacji ekspozycji. Pozwala on również na zmianę wartości przysłony w trybie manualnym (przy pomocy kółka sterującego) oraz kompensacji błysku wbudowanej lampy (z przyciśniętym włącznikiem lampy). Spójrzmy teraz do tylną ściankę aparatu.

Po lewej stronie wizjera umieszczono przycisk MENU, natomiast po jego prawej stronie – niewielkie pokrętło korekcji dioptrii. Nad celownikiem możemy również dostrzec czujnik wyłączający ekran LCD, gdy sensor wykryje zbliżenie jakiegoś obiektu. Dalej mamy przycisk INFO, który pozwala na zmianę sposobu wyświetlania informacji na ekranie aparatu lub włącza ekran ustawień. Obok niego (standardowo w lustrzankach Nikona) znajduje się przycisk AE-L/AF-L, którego pracę możemy zdefiniować na jeden z następujących sposobów:

• Blokada AE/AF (blokada ekspozycji i autofokusu),
• Tylko blokada ekspozycji,
• Tylko blokada autofokusu,
• Blokada AE wciśnięta,
• Włączenie autofokusu.

Niżej zlokalizowano klawisz wejścia do trybu podglądu zdjęć, a tuż przy nim znajdziemy guzik i pozwalający na aktywację panelu kontrolnego. Idąc dalej w dół, widzimy wybierak kierunkowy z przyciskiem zatwierdzającym OK pośrodku. Niżej mamy jeszcze guziki służące do powiększania i zmniejszania zdjęć (lub widoku w Live View). Ostatnim elementem sterującym na tylnym panelu jest guzik kasowania zdjęć i filmów z karty.

Kolejne trzy przyciski znajdziemy na lewej ściance aparatu. Są to (patrząc od góry):

• guzik podnoszący lampę błyskową,
• programowalny przycisk Fn
• guzik trybów pracy migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, pilot).

Warto w tym miejscu wspomnieć, że liczba funkcji obsługiwanych przez guzik Fn nie zmieniła się w porównaniu do D5500 i wygląda następująco:

• jakość/wielkość zdjęcia,
• czułość ISO,
• balans bieli,
• aktywna funkcja D-Lighting,
• HDR,
• +NEF (zapis formatu surowego, obok plików JPEG),
• autobracketing,
• tryb pola AF,
• wyśw. siatki linii w wizjerze,
• Wi-Fi.

Menu

Struktura menu Nikona D5600 nie różni się od innych modeli amatorskich tego systemu. Całość podzielono na pięć zakładek: menu odtwarzania, menu fotografowania, menu ustawień osobistych, menu ustawień, menu retuszu oraz Moje Menu lub ostatnie ustawienia (ostatnio używane opcje) do wyboru. Poniżej prezentujemy poszczególne elementy kolejnych zakładek.

Menu odtwarzania

Menu fotografowania

Menu ustawień osobistych

Menu ustawień

Menu retuszu

Moje Menu

Wyświetlacz LCD

Główne parametry wyświetlacza pozostały niezmienione w stosunku do poprzednika. Przekątna wynosi 3.2 cale, a rozdzielczość – 1 037 000 punktów. Na jakość wyświetlanego obrazu nie możemy narzekać, chociaż należy zaznaczyć, że przy pracy w ostrym świetle powierzchnia wyświetlacza nie tłumi odbić otoczenia w zadowalającym stopniu. Te zatem czasami przeszkadzają i warto w takiej sytuacji posiłkować się funkcją regulacji jasności ekranu (w 7-stopniowej skali).

Tak jak u poprzednika wyświetlacz wzbogacono o interfejs dotykowy. Pozwala ono na poruszanie się po głównym i podręcznym menu aparatu, przeglądanie zdjęć wraz z ich powiększaniem oraz wskazywanie miejsca gdzie w kadrze ma być ustawiona ostrość. Tę ostatnią funkcję można połączyć z równoczesnym wyzwoleniem migawki.

Dotykowo, zarówno z poziomu ekranu stanu, jak również w trybie LV możemy regulować także dwa parametry ekspozycji: czas ekspozycji i wartość przysłony (co ciekawe nie uwzględniono jednak kompensacji ekspozycji oraz czułości ISO). Naszym zdaniem jednak regulacja kółkiem nastawczym jest szybsza i wygodniejsza.

Tak jak w poprzednim modelu, również w D5600 dostępna jest funkcjonalność pozwalająca na dotykową regulację jednej z kilku funkcji aparatu, podczas kadrowania przez wizjer. W tym czasie LCD pozostaje wygaszony, a o tym co jest zmieniane, informuje nas wyświetlacz na dole celownika. Warto wspomnieć, że aktywna jest tylko prawa połowa ekranu, czyli system niejako faworyzuje osoby prawooczne. Lista obsługiwanych w ten sposób funkcji wygląda następująco:

• wybór pola AF,
• czułość ISO,
• D-Lighting,
• HDR,
• Autobracketing,
• tryb pola AF,
• wyświetlanie siatki linii w wizjerze,
• wartość przysłony.

Ekran stanu prezentuje zestaw informacji dotyczących ustawień aparatu i może występować w dwóch wersjach: standardowej i graficznej. W każdym z nich możemy wybierać spośród trzech schematów kolorystycznych: białego, czarnego i niebieskiego. Mamy także możliwość zdefiniowania odmiennych typów ekranu dla trybów PASM oraz pozostałych.

Ekran informacyjny można wykorzystać jako podręczne menu ułatwiające zmianę wielu parametrów fotografowania. Wciśnięcie przycisku „i” powoduje przejście do trybu edycji ustawień. Opcje, jakie możemy regulować przedstawiają się następująco:

• jakość zdjęcia,
• wielkość zdjęcia,
• autobracketing,
• HDR,
• aktywna funkcja D-Lighting,
• balans bieli,
• czułość ISO,
• Picture Control,
• tryb ustawiania ostrości,
• tryb pola AF,
• pomiar ekspozycji,
• tryb lampy błyskowej,
• kompensacja błysku,
• kompensacja ekspozycji.

  Korzystając z wybieraka wielofunkcyjnego możemy wybrać interesujący nas element i dokonać odpowiednich zmian.

  W trybie przeglądania, zdjęcia i informacje o nich możemy przeglądać na kilka sposobów:

  • zdjęcie wraz z podstawowymi danymi (nazwa pliku, czas i data wykonania, rozdzielczość),
  • zdjęcie wraz z podglądem prześwietlonych obszarów,
  • miniatura zdjęcia wraz z histogramami RGBY,
  • dane naświetlania (trzy ekrany) ze zdjęciem w tle,
  • miniatura zdjęcia z histogramem luminancji oraz częściowym EXIF-em.
  Powiększanie zdjęć odbywa się przy pomocy klawiszy z symbolami lupy, którymi też przełączamy pomiędzy widokami miniatur (2×2, 4×3, 10×9 sztuk oraz kalendarz).

  Tryb Live View i filmy

  Aktywacja podglądu na żywo odbywa się przy pomocy dźwigni Lv, znajdującej się na górnej ściance aparatu. Towarzyszy jej charakterystyczny odgłos podnoszenia lustra. Długie używanie trybu Live View powoduje nagrzewanie się matrycy aparatu, co może skutkować większymi szumami na zdjęciach i zmniejszeniem możliwej do wykonania liczby zdjęć na jednym ładowaniu akumulatora.

  Informacje wyświetlane na ekranie w trybie Live View można zmieniać przy pomocy przycisku info. Oprócz prezentowania parametrów ekspozycji czy siatki kadrowania, istnieje możliwość powiększenia fragmentu kadru (np. w celu ułatwienia ręcznego ustawienia ostrości). Brakuje natomiast opcji wyświetlenia histogramu na żywo oraz cyfrowej poziomicy.

  Podczas fotografowania w podglądzie na żywo, automatyczne ustawianie ostrości działa na zasadzie detekcji kontrastu. Szybkość pracy tego mechanizmu jest umiarkowana, a skuteczność najczęściej zadowalająca. Autofocus może pracować w trybie pojedynczym (AF-S) lub ciągłym (AF-F). Dostępne są cztery tryby pola AF:

  • AF z priorytetem ostrości na twarzy fotografowanej osoby,
  • Szerokie pole AF,
  • Normalne pole AF,
  • AF ze śledzeniem obiektu.
  Szybkość pracy tej funkcji z obiektywem AF-P mile zaskakuje w porównaniu do konstrukcji AF-S. Nowy silnik AF zapewnia dość sprawne ustawianie ostrości i relatywnie niewielkie „pompowanie”. Poniżej zamieszczamy przykładowy film ilustrujący działanie ciągłego autofokusa z obiektywem AF-P 18–55 mm f/3.5–5.6G VR.

  Nagrywanie filmów jest możliwe z następującymi wartościami rozdzielczości:

  • 1920×1080 pix:
    • 60 kl/s (p) – NTSC,
    • 50 kl/s (p) – PAL,
    • 30 kl/s (p) – NTSC,
    • 25 kl/s (p) – PAL,
    • 24 kl/s,
  • 1280×720 pix:
    • 60 kl/s (p) – NTSC,
    • 50 kl/s (p) – PAL.

  Formatem pliku używanym w D5600 jest MOV, natomiast kodekiem – H.264/MPEG-4. W każdym z powyższych trybów możemy ustawić jakość filmu: wysoką lub normalną. Maksymalna długość nagrania ograniczona jest wielkością pliku (4 GB) lub czasem rejestracji (10 min dla wysokiej i 20 min dla normalnej jakości w rozdzielczości Full HD). Podczas rejestracji można nagrywać także dźwięk stereofoniczny przy wykorzystaniu wbudowanego mikrofonu lub dołączyć zewnętrzny np. model ME-1. Jego czułość regulowana jest automatycznie lub manualnie (w menu). W trakcie nagrywania działa również autofokus: wyzwalany spustem migawki w trybie pojedynczym (AF-S) lub ciągłym (AF-F). Praca ciągłego autofokusa nie zawsze jest zadowalająca. Zdarza się, że ustawienie ostrości na nowym obiekcie lub planie wiąże się z rozogniskowaniem obrazu i dopiero właściwym doostrzeniem.

  W menu aparatu dostępna jest także opcja redukcji migotania obrazu i szumu wiatru. Istnieje również możliwość wykonania zdjęcia podczas rejestracji filmu, jednakże dociśnięcie spustu migawki do końca zatrzymuje zapis klipu. Dopiero wówczas zdjęcie zostanie zarejestrowane.

  D5600 umożliwia nagrywanie filmów z manualną kontrolą niektórych parametrów w trakcie nagrywania. Po aktywacji manualnych nastaw w menu aparatu oraz ustawienia pokrętła trybów pracy na M, możemy sterować czułością (w pełnym zakresie) oraz czasem naświetlania. Najdłuższy czas naświetlania jest oczywiście ograniczony w zależności od wybranego trybu filmowania.

  Nie ma niestety możliwości sterowania przysłoną w trakcie rejestracji. Chcąc nagrywać filmy musimy również pamiętać, że aparat nie pozwala regulować stopnia otwarcia przysłony w trybie LV. Uruchamiając Live View, przysłona jest domykana do wartości, jaka była widoczna na wyświetlaczu przed wejściem do tego trybu. Mimo, iż teoretycznie możemy wówczas regulować jej wartość, to nie odnosi to żadnego skutku w przypadku filmowania. Chcąc zatem ustawić żądaną wartość przysłony, należy to zrobić przed wejściem do trybu Live View.

  Nieco mylący może być również fakt, że przy wyłączonych manualnych nastawach filmowania, w trybie M teoretycznie możemy w trakcie rejestracji zmieniać ustawienia zarówno wartości przysłony, czasu naświetlania jak i wartości ISO. Tyle tylko, że owe operacje nie mają najmniejszego wpływu na ekspozycję (realnie możemy regulować jedynie kompensację ekspozycji w trybach A, S i P).

  Przykładowe filmy

  Filmy nr 2, 4, 8 i 17 zostały nagrane z użyciem obiektywu Nikkor AF-S 24–70 mm f/2.8G ED. Przy pozostałych wykorzystaliśmy AF-P 18–55 mm f/3.5–5.6G VR.
  • film 1 – Full HD 1920×1080 pix, 60p, 93.7 MB,
  • film 2 – Full HD 1920×1080 pix, 60p, 91.2 MB,
  • film 3 – Full HD 1920×1080 pix, 60p, 97.3 MB (ciągły AF),
  • film 4 – Full HD 1920×1080 pix, 60p, 94.4 MB (ciągły AF),
  • film 5 – Full HD 1920×1080 pix, 60p, 100 MB (film nagrany o zmierzchu),
  • film 6 – Full HD 1920×1080 pix, 50p, 95.4 MB,
  • film 7 – Full HD 1920×1080 pix, 30p, 55.7 MB,
  • film 8 – Full HD 1920×1080 pix, 30p, 52.9 MB,
  • film 9 – Full HD 1920×1080 pix, 30p, 58.8 MB (film nagrany o zmierzchu),
  • film 10 – Full HD 1920×1080 pix, 30p, 46.1 MB (filtr: Żywe kolory),
  • film 11 – Full HD 1920×1080 pix, 30p, 44.3 MB (filtr: Ilustracja),
  • film 12 – Full HD 1920×1080 pix, 30p, 44.3 MB (filtr: Kolor selektywny),
  • film 13 – Full HD 1920×1080 pix, 30p, 24.6 MB (film poklatkowy),
  • film 14 – Full HD 1920×1080 pix, 25p, 54.4 MB,
  • film 15 – Full HD 1920×1080 pix, 24p, 56.9 MB,
  • film 16 – HD 1280×720 pix, 60p, 60.5 MB,
  • film 17 – HD 1280×720 pix, 60p, 54.0 MB,
  • film 18 – HD 1280×720 pix, 60p, 53.1 MB (film nagrany o zmierzchu),
  • film 19 – HD 1280×720 pix, 50p, 56.0 MB.

  Wizjer

  Tak jak we wszystkich modelach serii D5xxx konstrukcja wizjera w D5600 oparta jest na pentagonalnym układzie luster i charakteryzuje się niezbyt dużym powiększeniem obrazu, które wynosi 0.82x. Pokrycie kadru jest równe 95% zarówno w pionie, jak i poziomie, natomiast punkt oczny wynosi 17 mm. Dostępna jest również regulacja dioptrii w zakresie od −1.7 do +1 m−1. Poniżej prezentujemy schemat wizjera pochodzący z instrukcji obsługi aparatu.