Wygoda użytkowania

Canon PowerShot G7 jest wyraźnie kierowany do bardziej zaawansowanych amatorów lub nawet do półprofesjonalistów jako dodatkowy, mały i podręczny aparat. Wszystkie parametry ekspozycji można ustawić ręcznie, a sam aparat dobrze współpracuje z zewnętrznymi lampami błyskowymi. Na kole wyboru trybu fotografowania nie znajdziemy programu do robienia portretów czy krajobrazów. Niemniej jednak znajdziemy je w memu scen specjalnych.

Ergonomia tego aparatu budzi tylko jedno zastrzeżenie - dość trudno utrzymać go w ręku przez dłuższy czas. Utrzymanie zestawu złożonego z Canona G7 z zewnętrzną lampą błyskową wymaga już sporego wysiłku. Winę za to ponosi brak odpowiednio ukształtowanej rękojeści przy małym rozmiarze obudowy. Z drugiej strony zaletą G7 jest to, że przeciwieństwie do najprostszych aparatów kompaktowych Canona można go powiesić na szyi.

Przyciski i pokrętła rozmieszczone są w sposób przemyślany i wygodnie się ich używa. Przejrzyste menu i bardzo dobre oprogramowanie wspomagające robienie zdjęć sprawiają, że praca z nim jest bardzo wygodna i wręcz przyjemna.

Na uniwersalność Canona G7 wpływa dosyć szeroki zakres ogniskowych obiektywu - efektywnie od 35 mm do 210 mm oraz optyczna stabilizacja obrazu. Wielu użytkowników może jednak narzekać (i słusznie) na brak naprawdę szerokiego kąta. Aparat został też wyposażony w filtr szary, który przepuszcza 20% padającego światła (zmniejszenie natężenia światła o 3 EV). Fotograf może też skorzystać z możliwości wykonania sekwencji zdjęć ze zmieniającą się ogniskową (focus bracketing) albo ze zmieniającą się kompensacją ekspozycji.

Menu jest kontynuacją i rozwinięciem w serii aparatów Canona. Nawigacja nie powinna nikomu stwarzać dużych problemów, chociaż ze względu na bogactwo oferowanych opcji na początku może przydać się instrukcja obsługi.

Oprogramowanie aparatu zawiera zestaw podstawowych narzędzi do edycji zdjęć oraz możliwość skracania zapisanych sekwencji video.

Wygodę użytkowania Canona G7 obniża brak bezprzewodowego sterowania. Co więcej producent pozbawił go również funkcji sterowania za pomocą komputera poprzez port USB. Jest to bolesne zwłaszcza, że tą drugą cechę miewały nawet wcześniej produkowane modele prostych kompaktów (np. PowerShot A85).

Zasilanie

Do zasilania Canona G7 służy akumulator oznaczony symbolem NB-2L. Jest to taki sam akumulator jak w popularnych lustrzankach tego producenta np. EOS 350D czy EOS 400D. Klapka pod którą schowane jest gniazdo akumulatora znajduje się na spodzie obudowy. Jej otwieranie i zamykanie nie stwarza problemów.

Jedną z zalet procesora Digic III, będącego mózgiem Canona G7, ma być oszczędność energii. W naszych testach G7 wymagał ponownego ładowania akumulatora po wykonaniu ponad 500 zdjęć. Mniej więcej połowa zdjęć wykonywana była z włączoną stabilizacją obrazu. Wyświetlacz włączony był praktycznie przy wszystkich ekspozycjach, natomiast lampa błyskowa używana była dosyć rzadko.

Szybkość

Canon G7 jest pierwszym aparatem w stajni Canona sterowanym nowym procesorem Digic III. Czy przesądza to o jego niesamowitej szybkości?

Czas potrzebny od włączenia do wykonania pierwszego zdjęcia limitowany jest przez mechaniczne wysuwanie obiektywu. Trwa to około 1 sekundy.

Próby wyznaczenia opóźnienia od naciśnięcia spustu migawki do wykonania zdjęcia w dobrych warunkach oświetleniowych dają wynik około 0.1 sekundy. Jest to na poziomie błędu naszego pomiaru. W praktyce nie powinno więc wpływać na to, czy fotograf zdąży sfotografować ulotne zjawisko. Z drugiej strony, czas potrzebny do ustawienia ostrości może byłby jeszcze krótszy, gdyby wzorem poprzedników obiektyw G7 wyposażony był w silnik USM.

Przeprowadziliśmy test szybkości aparatu pracującego w trybie zdjęć seryjnych fotografując przez 30 sekund włączony stoper. Zdjęcia były wykonywane z czasem ekspozycji 1/1000 sekundy, w trybie manualnego fokusa, przy włączonym podglądzie. Po to, żeby zapisywane JPEGi nie były zbyt małe nasz stoper został umieszczony na bogatym w szczegóły kolorowym tle, a stosowana w różnych seriach czułość ISO 800 oraz ISO 1600 dodawała sporo szumu aby kompresja JPEG nie była zbyt wydajna. Zdjęcia zapisywane były na kartę SanDisk Extreme III o pojemności 1 GB. Canon G7 w ciągu 30 sekund wykonał 35 ekspozycji, co średnio daje nieco poniżej 1.2 zdjęcia na sekundę. Wynik ten stał się powodem pewnej konsternacji. Świadczy on o tym, że szybkość odczytu obrazu z matrycy CCD jest taka sama jak w testowanym niedawno, a wyposażonym w procesor poprzedniej generacji Canonie A710. Różnica szybkości dokładnie odpowiada różnicy liczby pikseli w matrycach obydwu aparatów. Być może wyłączenie podglądu trochę poprawia sytuację, ale w instrukcji nie ma na ten temat wzmianki. Tak więc trzeba być świadomym, że deklarowaną przez producenta prędkość 2 kl/s, można z trudem spróbować uzyskać tylko w specyficznych warunkach (małe pliki JPG dające się bardzo wydajnie skompresować, wykonane w niskiej czułości, manualnym ustawieniu ostrości i przy wyłączonym wyświetlaczu).

W naszym teście okazało się, że szybkość serii nie zależy bardzo od stopnia kompresji JPEGa.

Poniżej prezentujemy wykres przedstawiający czasowy rozkład zarejestrowanych zdjęć:

Jak widać zdjęcia w serii wykonywane są dość w równych odstępach czasu. Demonem szybkości Canon G7 jednak nie jest i to dość poważna wada jak na tak zaawansowany instrument. Czytanie 10 milionów pikseli z matrycy CCD musi jednak trwać i ten czas nie jest limitowany tylko szybkością procesora, ale ma ograniczenia wynikające z praw fizyki. Postęp w tym przypadku najłatwiej osiągnąć przez zastosowanie detektora typu CMOS.

Menu

Canon konsekwentnie rozwija menu w swoich aparatach przy zachowaniu jego ogólnej struktury i przejrzystości. Menu w G7 jest bogate, ale nawigacja jest dość intuicyjna. Użytkownik innego aparatu tej firmy nie będzie miał żadnych problemów z orientacją, a nowy użytkownik z jego opanowaniem.

Menu ustawień ogólnych, w trybie fotografowania, podzielone jest na trzy zakładki: parametry fotografowania, ustawienia ogólne i ustawienia obrazów startowych i dźwięków. Poniższe zdjęcia prezentują wygląd ogólnego menu w trybie fotografowania.

Menu ustawień ogólnych w trybie podglądu zdjęć podzielone jest na cztery zakładki: ustawienia przeglądania zdjęć, ustawienia drukowania oraz identyczne jak w trybie fotografowania zakładki: ustawienia ogólne i ustawienia obrazów startowych i dźwięków. Poniżej prezentujemy wygląd menu w trybie podglądu.

W trakcie fotografowania aparat może wyświetlać wiele informacji o aktualnie używanych parametrach. Po naciśnięciu przycisku FUNC. SET dostajemy się do menu pozwalającego łatwo zmieniać najważniejsze z nich: czułość ISO, balans bieli, tryb migawki, moje kolory, siłę błysku lampy, tryb autofokusa oraz stopień kompresji i rozdzielczość zapisywanych zdjęć. Można też na bieżąco oglądać histogram natężeń aktualnego obrazu w obiektywie lub na wybranym zdjęciu w trybie podglądu. W tym trybie obszary, w których obraz jest prześwietlony migoczą. Funkcje te są bardzo przydatne wtedy, gdy mamy potrzebę precyzyjnego ustawienia parametrów ekspozycji.

Jakość zdjęć

Niedawno w opisie wyników testu chwaliliśmy Canona A710 za jakość zdjęć. Powstaje więc pytanie czy warto dopłacić spore kilkaset złotych i kupić Canona G7, żeby robić nim jeszcze lepsze zdjęcia. Moim zdaniem tak. Zapraszam czytelników do popatrzenia na przykłady umieszczone na końcu tego artykułu, żeby docenić jego możliwości.

Wykonane zdjęcia niestety możemy zapisać tylko w formacie JPEG/EXIF wersja 2.2 zgodne z DPOF (cyfrowy format wykonywania odbitek). Nie mamy więc możliwości skorzystać z formatu RAW i w spokoju dopracować zdjęcie na komputerze w celu maksymalnego wykorzystania możliwości optyki i matrycy. Trudno powiedzieć, czy chodzi tu o przygotowanie pola do łatwego wykazania zalet ewentualnego następcy, czy o ukrycie jakichś cech aparatu przez odpowiednie przetwarzanie i kompresję obrazu. Zapisywane JPEGi mogą mieć jeden spośród trzech stopni kompresji: mała, średnia i duża. Odpowiadają one kolejno wysokiej, normalnej oraz niskiej jakości obrazu.

Poniżej przedstawiamy, w skali 1:1, fragmenty zdjęć scenki wykonanych z czułością ISO 100 z trzema stopniami kompresji wraz z informacją o ilości pamięci zajmowanej przez całe zdjęcie.

Mała 3.6 MB
Średnia 2.1 MB
Duża 0.9 MB

Jak widać zastosowane algorytmy kompresji działają bardzo dobrze i nie powodują dużej utraty jakości. Tak więc, na przykład w wakacje, karta o pojemności 1 GB wystarczy do zrobienia około 1000 skompresowanych zdjęć zapisanych w pełnej rozdzielczości. Na odbitkach 10x15 czy nawet 13x18 praktycznie nie będzie żadnej różnicy w porównaniu ze zdjęciami zapisanymi w najlepszej jakości.

Stabilizacja obrazu

Canon G7 oferuje trzy tryby pracy stabilizacji obrazu: przy zdjęciu, ciągłą oraz pionową.

Tryb przy zdjęciu włącza stabilizację po naciśnięciu spustu migawki do połowy. Trzeba więc pamiętać, żeby przytrzymać go przez chwilę przed wykonaniem zdjęcia. Pozwoli to na właściwe ustabilizowanie się obiektywu. Stabilizacja pionowa przydaje się do fotografowania obiektów w ruchu np. jadących samochodów.

Stabilizacja optyczna w tym aparacie okazała się pracować skutecznie. Pozwala ona miej więcej czterokrotnie wydłużyć czas ekspozycji, przy której nadal otrzymujemy w miarę nieporuszone zdjęcie. Jej skuteczność oceniamy na około 2.0 EV.

Poniżej prezentujemy fragmenty w skali 1:1 zdjęć scenki wykonanych przy najdłuższej ogniskowej (efektywnie 210 mm). Ilustrują one skuteczność działania stabilizacji obrazu.

Ekspozycja [s]	Wyłączona	Przy zdjęciu	Ciągła
1/100
1/50
1/25
1/10
1/5

Lampa błyskowa

Wbudowana lampa błyskowa jest zaskakująco skuteczna. Zdjęcia wykonane w słabo oświetlonych pomieszczeniach najczęściej wyglądają dobrze - są doświetlone i ostre. Kąt oświetlenia jest nieco mniejszy niź pole widzenia obiektywu przy najkrótszych ogniskowych, można więc wtedy dostrzec winietowanie, co należy uznać za wyraźną wpadkę, tym bardziej, że maksymalne pole widzenia aparatu wcale nie jest ogromne. Użytkownicy tego aparatu mają jednak spory wybór lamp błyskowych, gdyż G7 daje możliwość używania kompatybilnej z systemem Canona lampy zewnętrznej.

Filmy

Canon G7 może nagrywać sekwencje video z rozdzielczością 1024x768, 640x480, 320x240 lub 160x120 pikseli. W trybie o największej rozdzielczości maksymalna szybkość wynosi tylko 15 kl./s. Przy średniej rozdzielczości szybkość może wynosić 30 kl./s. lub 15 kl./s. W trybie o najniższej rozdzielczości dysponujemy jedynie szybkością 15 kl./s.

Jakość filmów nakręconych za pomocą Canona G7 jest całkiem dobra. Dźwięk zapisywany w formacie WAVE jest monofoniczny, ale dość dobrej jakości.

Dodatkową zaletą jest możliwość korzystania ze stabilizacji obrazu. Wadą natomiast jest brak możliwości zmiany ogniskowej - działa jedynie zoom cyfrowy, a zmiana ogniskowej obiektywu wymaga przerwy w filmowaniu.

Filmy zapisywane są w nieskompresowanym formacie AVI. Przy zapisie najlepszej jakości 1 GB pojemności karty pamięci wystarcza jedynie na nagranie około 8 minut filmu. Długość filmu w większości trybów ograniczona jest jedynie pojemnością karty pamięci pod warunkiem, że karta nie ma więcej niż 4 GB.

Przykładowy plik wideo (640x480, 30 kl./s.) nakręcony podczas testów. (UWAGA! rozmiar 43 MB).