Obudowa 800D niewiele różni od poprzedniego modelu, 750D. Jej wygląd budzi słuszne skojarzenia z segmentem amatorskim, wykonana jest bowiem z tworzyw sztucznych. Mimo to, aparat sprawia wrażenie solidnie wykonanego, a jego poszczególne elementy są dobrze spasowane. Względem 750D wprowadzono jedną zmianę – umieszczony po prawej stronie fizyczny przycisk odpowiadający za połączenie bezprzewodowe.

Od bliźniaczego 77D aparat odróżnia się położeniem głównego pokrętła PASM oraz otaczającego go włącznika połączonego z przełącznikiem w tryb wideo. Są one umiejscowione z prawej strony korpusu, co wynika z braku górnego monochromatycznego ekranu LCD. W 800D brakuje również przycisku AF-ON. Tak jak w obu omawianych wyżej aparatach, przednia ścianka, rękojeść oraz fragment tylnej części przeznaczonej na kciuk pokryte są chropowatą, przyczepną gumą. Canon w lustrzankach klasy entry-level nie stosuje uszczelnień i tak jest również w przypadku testowanej konstrukcji. Jednak, tak jak w poprzedniku, gniazda komunikacyjne zabezpieczone są ciasno przylegającymi gumowymi zaślepkami, które tworzą wrażenie szczelnych.

Zasilanie i gniazda

Canon 800D, tak jak poprzednik, zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym LP-E17 o pojemności 1040 mAh i napięciu 7.2 V. Przy fotografowaniu przez wizjer, w temperaturze pokojowej, powinien on wystarczyć na wykonanie około 600 zdjęć. W trybie live-view z kolei, wydajność akumulatora w podobnych warunkach jest szacowana na około 270 zdjęć. W temperaturze 0 stopni Celsjusza wydajność pełnego ładowania spada do, odpowiednio, 550 i 230 fotografii. Wskaźnik naładowania zawiera cztery segmenty. W warunkach testowych, jedno pełne ładowanie wystarczało na wykonanie około 700 zdjęć. Czas ładowania dołączoną do zestawu ładowarką LC-E17E wynosi około 2 godzin. Do 800D możemy podłączyć zasilacz sieciowy AC-E6(N). Podobnie jak w przypadku 77D, w ofercie producenta nie znajdziemy przewidzianego do 800D uchwytu pionowego. W 800D zapis zdjęć i filmów odbywa się na kartach SD, SDHC oraz SDXC (także zgodnych z UHS-I). Gniazdo nośnika pamięci znajduje się na prawej ściance aparatu, pod plastikową klapką.

----- R E K L A M A -----

Na lewej ściance aparatu pod dwiema gumowymi zaślepkami odnajdziemy:

• gniazdo na wężyk spustowy RS-60E3,
• gniazdo zewnętrznego mikrofonu (3.5 mm mini jack stereo),
• uniwersalne złącze Hi-Speed USB (Mini-B) / wyjście audio-wideo,
• wyjście HDMI typu C.

Do aparatu można również podpiąć pilot zdalnego sterowania RC-6 lub BR-E1, a także opcjonalny zewnętrzny moduł GPS GP-E2.

Przyciski

Rozmieszczenie elementów sterujących pozostało praktycznie identyczne, jak w modelu 750D. Przyjrzyjmy się zatem szczegółowo poszczególnym przyciskom, zaczynając od górnego panelu.

Po prawej stronie lampy błyskowej znajdziemy pokrętło trybów, na którym znajdują się następujące pozycje:

• M – tryb ustawień manualnych,
• Av – preselekcja przysłony,
• Tv – preselekcja czasu,
• P – tryb półautomatyczny,
• [A]+ – tryb „Inteligentna scena auto”,
• Błysk wyłączony,
• CA – tryb „Twórcze Auto”,
• seria trybów tematycznych:
  • Portret,
  • Krajobraz,
  • Makro,
  • Sport,
• SCN – tryb ujęć specjalnych (Dzieci, Żywność, Światło świec, Nocne portrety, Zdjęcia nocne z ręki, Kontrola podświetlenia HDR),
• seria filtrów kreatywnych i HDR.

Można więc zauważyć, że podobnie jak 77D, testowany aparat został wzbogacony o dodatkową, autonomiczną pozycję odpowiadającą za filtry kreatywne i HDR.

Bezpośrednio obok pokrętła trybów znajdziemy włącznik aparatu, który zawiera trzy stany: ON, OFF oraz tryb filmowania. W toku testu ani razu nie zdażyło się przekręcić pokrętła o jedną pozycję za daleko. Wynika to z faktu, że owe pokrętło stawia wystarczająco duży opór, co sprawia, że do zmiany jego stanu potrzeba przyłożyć odpowiednio dużo siły.

Na prawej stronie górnej ścianki, poza standardowym spustem migawki i pokrętłem sterującym, odnajdziemy przycisk pozwalający na zmianę czułości ISO, przycisk wyboru trybu obszaru AF oraz guzik DISP. (wyłączający ekran LCD).

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Zaczynając od lewej strony, u góry znajdziemy dwa przyciski, MENU oraz INFO. Pierwszy z nich uruchamia menu główne aparatu, natomiast drugi odpowiada za przełączanie sposobu wyświetlania informacji na ekranie. Po prawej stronie wizjera, bezpośrednio przy nim znajdziemy pokrętło regulacji dioptrii, a obok mamy przycisk włączający tryb Live View i rozpoczynający filmowanie w trybie wideo. W prawym górnym rogu aparatu znajdują się dwa położone blisko siebie przyciski. W trybie fotografowania lewy przycisk służy jako blokada ekspozycji AE/FE. Prawy natomiast pozwala na wybór pola AF. W trybie przeglądania przyciski te służą do pomniejszania i powiększania zdjęć, a także przełączania pomiędzy ilością wyświetlanych zdjęć na ekranie. Po prawej stronie wyświetlacza LCD, zaczynając od góry, mamy przycisk przysłony i kompensacji ekspozycji – w zależności od wybranego trybu fotografowania. Pod nim natomiast umieszczono guzik Q wyświetlający aktywną tablicę kontrolną na ekranie LCD. Z prawej strony tych przycisków umiejscowiony został guzik odpowiadający za uruchomienie menu połączenia bezprzewodowego. Poniżej znajduje się wybierak wielofunkcyjny. Jego przyciski kierunkowe, oprócz roli nawigacyjnej, mają następujące funkcje:

• górny – balans bieli,
• prawy – tryb AF,
• dolny – styl obrazu,
• lewy – tryb wyzwalania migawki (pojedynczy, zdjęcia seryjne, pojedyncze ciche, seryjne ciche, samowyzwalacz 10 s/zdalne sterowanie, samowyzwalacz 2 s oraz wg ustawień użytkownika),
• środkowy – zatwierdzanie ustawień. Środkowy przycisk można również zaprogramować, przypisując mu jedną z następujących funkcji:
  • jakość obrazu,
  • kompensacja mocy lampy błyskowej,
  • włączenie/wyłączenie monitora LCD,
  • wyświetlanie menu,
  • zmiana ISO,
  • nastawy lampy,
  • brak funkcji.

Na dole tylnej ścianki natomiast znajdziemy jeszcze przycisk uruchamiający tryb odtwarzania oraz usuwania zdjęć.

Z przodu 800D, w tradycyjnych miejscach znajdziemy przycisk otwierający lampę błyskową, blokadę bagnetu oraz przycisk podglądu głębi ostrości.

Menu

Menu w 800D jest lekko zmodyfikowane względem tego znanego z 750D, i jednocześnie identyczne, jak w bliźniaczym modelu 77D.

Znajdziemy więc pięć głównych zakładek, pod którymi znajdują się kolejno ponumerowane podzakładki. Pierwsza zakładka przyjmuje funkcję odpowiadającą trybowi w którym się znajdujemy, a więc wyświetla parametry fotografowania lub filmowania. Dodatkowo, istnieje możliwość włączenia menu z przewodnikiem. Charakteryzuje się ono obecnością menu głównego składającego się z czterech pól: ustawienia fotografowania, ustawienia odtwarzania, ustawienia funkcji oraz ustawienia poziomu wyświetlanych informacji, a każde z nich jest opisane i oznaczone ikonkami. Po wybraniu konkretnego pola wyświetla się menu przypominające to standardowe. Zarówno w menu głównym, jak i menu szybkim wybranie każdego z pól, po włączeniu tej funkcji (w menu wyboru menu) skutkuje pojawieniem się krótkiej informacji opisującej funkcję/zadanie danego parametru. Możliwe jest rozszerzenie trybu przewodnika o ekran fotografowania, który stanie się prostszy i bogatszy o grafiki tłumaczące role poszczególnych parametrów ekspozycji.

Przegląd menu z przewodnikiem oraz panelu fotografowania w menu z przewodnikiem można zobaczyć w teście Canona 77D.

Dodatkowe menu ma pomóc młodszym czy mniej doświadczonym adeptom fotografowania w przyswojeniu podstawowej wiedzy i zapoznaniu się z przydatnymi funkcjami aparatu. Wydaje nam się, że jest ono przemyślane i może całkiem nieźle sprawdzić się w swojej roli. Jedynym mankamentem może być fakt, że nie spotkamy się w tym trybie z zakładką „Moje menu”. Poniżej przedstawiamy filmy przedstawiające zawartość poszczególnych zakładek menu.

Menu fotografowania:

Menu ustawień:

Menu odtwarzania:

Menu nastaw własnych (C.Fn):

„Moje Menu” umożliwia zgromadzenie w jednym miejscu ustawień, po które najczęściej sięgamy. Spośród wszystkich opcji w menu możemy wybrać dowolne i wstawić je w tym miejscu. Pogrupować można po 6 pozycji w 6 kartach. Kasowanie, bądź dodawanie kolejnych opcji jest przy tym bardzo łatwe. Dodatkowo, Moje Menu może być domyślną zakładką, która pojawia się po wciśnięciu przycisku MENU.

Wyświetlacz

Wyświetlacz zastosowany w 800D pochodzi jeszcze z modelu 700D. Ten sam umieszczono również w modelu 750D oraz bliźniaczym 77D. Jest to 3-calowy ekran TFT Clear View II LCD o rozdzielczości 1 040 000 punktów, kącie widzenia do 170 stopni i proporcjach ekranu 3:2. Brak usprawnień w tej kwestii nie dziwi, ekran ten charakteryzuje się naprawdę wysoką jakością obrazu oraz dobrym kontrastem również w mocnym słońcu, co zapewniają napylone powłoki antyrefleksyjne. Wyposażono go również w powłoki zapobiegające zabrudzeniom. Jego jasność można regulować w 7-stopniowej skali.

Ekran umieszczony jest, tak jak w EOS-sie 750D, na obrotowym przegubie umożliwiającym zmianę położenia wyświetlacza (odchylenia o 180 stopni oraz obrotu w zakresie 270 stopni). Ów przegub zlokalizowano po lewej stronie monitora, co nie powoduje problemów z manewrowaniem wyświetlaczem nawet po zamocowaniu aparatu na statywie.

Dostępne są trzy widoki wyświetlacza: panel z ustawieniami fotografowania regulowany przyciskiem Q, elektroniczna poziomica oraz ekran nieaktywny. Niestety, wizjer nie został wyposażony w czujnik zbliżeniowy, którego funkcją jest wygaszenie ekranu po zbliżeniu twarzy do okularu.

W trybie odtwarzania mamy do dyspozycji trzy ekrany, przełączane przyciskiem INFO: pełnoekranowy widok samego zdjęcia, pełnoekranowy widok zdjęcia z podstawowymi danymi i parametrami ekspozycji, widok miniaturki z podstawowymi danymi EXIF oraz histogramem Y i RGB. W ostatnim widoku za pomocą strzałek góra-dół możliwe jest wyświetlanie kolejnych zestawów danych EXIF:

• informacje o obiektywie + histogram RGB,
• informacje na temat balansu bieli,
• informacje na temat stylu obrazów,
• informacje na temat przestrzeni kolorów i redukcji szumów,
• informacje na temat aktywności trybów korekcji wad optycznych obiektywu oraz dyfrakcji.

Ponadto w trybie odtwarzania osobno możemy włączyć wyświetlanie punktów AF, w oparciu o które została ustawiona ostrość podczas fotografowania. Zdjęcia można oczywiście także powiększać, lub oglądać z poziomu indeksu (4, 9, 36 lub 100 miniaturek).

Tryb Live View

Tryb Live View aktywowany jest przyciskiem znajdującym się po prawej stronie wizjera i oznaczonym symbolem aparatu. Automatyczne ustawianie ostrości działa w jednym z trzech trybów:

• wykrywanie twarzy+śledzenie,
• FlexiZone-Multi – automatyczny wybór z 45 punktów AF w szerokim obszarze kadru (możliwość wyboru jednej z dziewięciu mniejszych sfer),
• FlexiZone-Single – możliwość ręcznego wyboru położenia pojedynczego obszaru AF na ekranie.

W trybie Live View ogniskowanie odbywa się przy pomocy systemu Dual Pixel CMOS AF wykorzystującego, dzięki dwóm fotodiodom na każdym pikselu, detekcję fazy. Jego szybkość w dobrych warunkach oświetleniowych stoi na wysokim poziomie, przy gorszym świetle prędkość ogniskowania spada, ale wciąż jest na niezłym poziomie. Regulując ostrość ręcznie możemy wspomóc się 5- lub 10-krotnym powiększeniem obrazu. EOS-a 800D nie wyposażono w funkcję focus-peaking.

W trybie LV przyciskiem INFO możemy sterować wyświetlaniem na ekranie dodatkowych informacji, a obejmują one: podstawowe parametry fotografowania, informacje o wybranych ustawieniach aparatu z opcjonalnym histogramem (Y lub RGB) oraz w połączeniu z poziomicą. Osobno można ustawić wyświetlanie siatki kadrowania (dwa rodzaje do wyboru), która widoczna jest we wszystkich podglądach.

Wciśnięcie przycisku Q uruchamia podręczne menu, które obejmuje następujące ustawienia: metoda AF, tryb wyzwalania migawki, tryb pomiaru, jakość i rodzaj zdjęć, balans bieli, styl obrazów, automatyczny optymalizator jasności, filtry twórcze.

Podczas fotografowania w trybie Live View możliwa jest dotykowa obsługa wszystkich wyświetlanych na ekranie parametrów. Należy najpierw wcisnąć przycisk Q lub odpowiedni guzik wyświetlany na ekranie. Co istotne, dotykowo możemy również wybrać punkt ogniskowania, a także wyzwolić migawkę. Dodatkowo istnieje możliwość zbliżenia kadru (5x lub 10x) za pomocą ikony lupy.

Filmy

Tryb wideo uległ niewielkiej zmianie od czasu EOS-a 750D i jest identyczny, jak w bliźniaczej lustrzance 77D. Do wyboru mamy nie tylko tryb manualny lub automatyczny, ale także możliwość nagrania filmów poklatkowych. Tryb automatyczny pozwala nagrywającemu na regulowanie jedynie kompensacji ekspozycji. W trybie manualnym natomiast możemy kontrolować wszystkie parametry: przysłonę, czas naświetlania pojedynczej klatki oraz czułość ISO, także w trakcie nagrywania. Niestety, nagrywanie w trybie preselekcji przysłony lub migawki jest niedostępne.

Filmy zapisywane są z rozszerzeniem MP4 z użyciem kodeka MPEG-4AVC/H.264. Producent zaleca stosowanie kart o klasie szybkości 6 lub wyższej. Ze względu na ograniczenia systemu plików, rozmiar pojedynczego pliku wideo nie może przekroczyć 4 GB. Testowany aparat umożliwia nagrywanie filmów w następujących trybach zapisu:

• Full HD (1920×1080 pix):
  • kompresja standardowa 50p (PAL), 59.94 (NTSC) (431 MB/min),
  • kompresja standardowa 25p (PAL), 29.97p, 23.98p (NTSC) (216 MB/min),
  • kompresja lekka 25p (PAL), 29.97p (NTSC) (87 MB/min),
• HD (1280×720 pix):
  • kompresja standardowa 50p (PAL), 59.94 (NTSC) (184 MB/min),
  • kompresja lekka 25p (PAL), 29.97p (NTSC) (30 MB/min),
• VGA (640×480 pix)
  • kompresja standardowa 25p (PAL), 29.97p (NTSC) (66 MB/min),
  • kompresja lekka 25p (PAL), 29.97p (NTSC) (23 MB/min).

Aparat posiada wbudowany mikrofon pozwalający na nagrywanie dźwięku stereo. Możliwe jest również podłączenie mikrofonu zewnętrznego. Poziom nagrywanego dźwięku może być regulowany automatycznie przez aparat lub ręcznie. W ustawieniach można także znaleźć pozycje filtr wiatru oraz tłumik. Ta pierwsza ogranicza oczywiście specyficzne odgłosy pojawiające się podczas nagrywania filmów przy wietrznej pogodzie, natomiast druga automatycznie blokuje zniekształcenia dźwięku pojawiające się przy jego zbyt dużym natężeniu. Wbudowany mikrofon pozwala na nagrywanie dźwięku stereo, dodatkowo istnieje możliwość podłączenia do aparatu opcjonalnego mikrofonu zewnętrznego. Autofokus podczas nagrywania filmów może działać w trybie ciągłym (Filmowy Servo AF) lub pojedynczym, w którym uruchamiamy go wciskając do połowy spust migawki. Niestety, 800D nie posiada wspomagania manualnego ustawiania ostrości w postaci funkcji focus-peaking. Działanie autofokusa można ocenić na podstawie filmów przykładowych. W trybie filmowania można także skorzystać z cyfrowego zooma, który oferuje powiększenie w zakresie od 3 do 10 razy (tylko w Full HD 29.97/23.98p dla NTSC oraz 25p dla PAL).

Canon 800D oferuje również tryb „migawka wideo”, czyli funkcję, która pozwala na nagrywanie filmów, składających się z krótkich ujęć o długości 2, 4 lub 8 sekund. Po nagraniu pojedynczego ujęcia można je dodać do automatycznie tworzonego albumu. Wszystkie ujęcia w danym albumie zapisywane są jako pojedynczy plik wideo.

Aparat umożliwia rejestrację filmów poklatkowych, które zapisywane są w formacie MOV. Dostępne rozmiary to Full HD 29.97 ALL-I oraz Full HD 25p ALL-I. Szerzej tryb filmów interwałowych opisany jest w następnym rozdziale.

Podczas nagrywania mamy do dyspozycji również 5-osiową stabilizację cyfrową, która może pracować w trybie podstawowym oraz wzmocnionym. Oczywiście, podczas gdy stabilizacja jest aktywna, musimy się liczyć z zawężeniem pola widzenia.

Dodatkowo istnieje możliwość nagrywania filmów HDR, a także wykorzystania filtrów twórczych. Te pierwsze można nagrywać przy wielkościach Full HD 29.97p IPB oraz Full HD 25p IPB, te drugie natomiast przy Full HD 29.97p oraz 23.98p IPB oraz Full HD 25p IPB. Przy nagrywaniu z filtrami można wybierać prędkość odtwarzania filmu pomiędzy wartościami 5x, 20x oraz 20x.

Filmy przykładowe

Wszystkie filmy przykładowe wykonaliśmy obiektywem EF 35 mm f/2 IS USM.

• film 1 – Full HD, 60p, 95 MB,
• film 2 – Full HD, 60p, 136 MB, film nagrany w trybie śledzenia,
• film 3 – Full HD, 50p, 120 MB,
• film 4 – Full HD, 30p, 120 MB, kompresja standardowa, film nagrany z autofokusem ciągłym,
• film 5 – Full HD, 30p, 70.1 MB, kompresja standardowa,
• film 6 – Full HD, 30p, 120 MB, kompresja lekka,
• film 7 – Full HD, 30p, 9.42 MB, film nagrany z filtrem „efekt miniatury”,
• film 4 – Full HD, 30p, 21.1 MB, film nagrany z filtrem „czarno-biały”,
• film 8 – Full HD, 25p, 59.9 MB, kompresja standardowa,
• film 9 – Full HD, 25p, 16.8 MB, kompresja lekka,
• film 10 – Full HD, 24p, 61.1 MB, kompresja standardowa,
• film 11 – Full HD, 24p, 24.1 MB, kompresja lekka,
• film 12 – HD, 50p, 61.8 MB,
• film 13 – HD, 30p, 9.83 MB,
• film 14 – HD, 25p, 10.4 MB,
• film 15 – AVCHD, 30p, 11.8 MB, kompresja standardowa,
• film 16 – AVCHD, 30p, 6.21 MB, kompresja lekka,
• film 17 – AVCHD, 25p, 19 MB, kompresja standardowa,
• film 18 – AVCHD, 25p, 6.67 MB, kompresja lekka.

Dodatkowo, sprawdziliśmy działanie filmowego trybu HDR.

• film nagrany w trybie HDR – Full HD, 30p, 75.5 MB, kompresja standardowa,
• film nagrany bez trybu HDR – Full HD, 30p, 58.2 MB, kompresja standardowa.

  Wizjer

  Canon EOS 800D posiada wizjer wykorzystujący pentagonalny układ luster. Pokrywa on około 95% kadru i charakteryzuje się powiększeniem na poziomie 0.82x (dla 50 mm). Punkt oczny wynosi 19 mm. Regulacja dioptrii może odbywać się w zakresie od −3 do +1.

  Zastosowany w testowanym aparacie wizjer jest typowym na półce aparatów przeznaczonych dla amatorów. Niewielkie rozmiary i niska transmisja (z powodu braku pryzmatu) powoduje, że użytkowanie go nie jest najwygodniejsze.

  Na wizjerze wyświetlany jest szereg informacji. Ich ilość oraz rozmieszczenie przedstawiamy w postaci schematu zaczerpniętego z instrukcji: