FZ2000 charakteryzuje się rozmiarami i wagą typowymi dla lustrzanki z reporterskim zoomem, co w połączeniu z gripem wyprofilowanym według standardów, do jakich przyzwyczaiły nas aparaty wyposażone w lustro powoduje, że testowany aparat bardzo dobrze leży w dłoni. Ze względu na gabaryty, aby zapewnić należytą stabilność, należy jednak podeprzeć aparat drugą dłonią. FZ2000 nie jest więc typowym aparatem kompaktowym, a potężną konstrukcją typu bridge.

Zmiana ogniskowej może odbywać się na dwa sposoby: za pomocą autonomicznego pokrętła wokół obiektywu oraz dźwignią umieszczoną tuż przy spuście migawki. Dzięki temu, „zoomowanie” jest czynnością wygodną. Ciężko jednak o dokładność w ustawianiu ogniskowej, z pomocą przychodzi zatem możliwość zaprogramowania „skokowej” pracy zoomu – aparat zatrzymuje ogniskową na konkretnych wartościach. Dodatkowo, domyślnymi funkcjami przycisków Fn1 oraz Fn2 jest powolny zoom szeroki oraz wąski, dzięki czemu dokładność ustawienia ogniskowej może być zwiększona.

----- R E K L A M A -----

Przy omawianiu użytkowania warto jeszcze raz wspomnieć o wbudowanym filrze szarym o zmiennej gęstości (1/4, 1/16, 1/64 oraz automatyczny dobór gęstości do warunków), który jest świetnym dodatkiem nie tylko dla filmujących, ale również dla fotografujących w pełnym słońcu z maksymalnie otwartą przysłoną. W połączeniu z migawką o najkrótszym czasie 1/16000 s mamy więc gwarancję, że nie będzie potrzeby niepotrzebnego przymykania przysłony. Niestety, przy krótkich czasach migawki elektronicznej bez problemu zauważymy zniekształcenia rolling-shutter, wynikające z sekwencyjnego sczytywania rzędów pikseli. Migawka mechaniczna zapewnia natomiast najdłuższy czas otwarcia 60 s, tryb bulb jest jednak, podobnie jak w innych mniej zaawansowanych Lumiksach, ograniczony do 128 s.

FZ2000 posiada aż 7 fizycznych przycisków programowalnych (od Fn1 do Fn7) oraz 5 dotykowych przycisków programowalnych (od Fn8 do Fn12, przy czym trzy z nich umieszczone są na obiektywie, a resztę umieszczono na panelach tylnym i górnym. Funkcje, jakie można im przypisać, przedstawiamy poniżej. W nawiasach kwadratowych przedstawiono domyślny przycisk, do jakiego przypisana jest dana funkcja.

• Menu fotografowania:
  • Kompensacja ekspozycji [Fn4],
  • Wi-Fi [Fn8],
  • Q.Menu [Fn5],
  • Przeł. Wizjer/wyśw. [Fn7],
  • Wizjer/Wyśw. wyśw.,
  • AF/AE LOCK,
  • AF-Włączony,
  • Podgląd [Fn6],
  • Jednoprz. AE,
  • Dotykowy AE,
  • Wskaźnik poziomu [Fn9],
  • Ustaw obszar ostr.,
  • Powolny zoom T [Fn1],
  • Powolny zoom W [Fn2],
  • 1 zdjęcie RAW+JPG,
  • 1 pomiar zdjęcia punkt.,
  • Blokada przyc. Kursora,
  • Przeł. Operacji pokrętła [Fn3],
  • Styl zdj.,
  • Efekt filtra,
  • Format obrazu,
  • Rozmiar obrazu,
  • Jakość,
  • AFS/AFF,
  • Tryb pomiaru,
  • Szybkość serii,
  • Zdjęcie 4K [Fn12],
  • Samowyzwalacz,
  • Bracketing,
  • Jasne/Zaciemnione,
  • I.Dynamika,
  • I.Rozdzielczość,
  • HDR,
  • Typ migawki,
  • Tryb lampy błyskowej,
  • Regulacja flesza,
  • I.Zoom,
  • Cyfr. zoom,
  • Stabilizator,
  • Czułość,
  • Balans bieli,
  • Tryb AF/MF,
  • Tryb makro,
  • Przywróć domyślne,
• menu filmowania:
  • Przyc. 4K na żywo,
  • Film Snap [Fn11],
  • Format zapisu filmu,
  • Jakość nagrywania filmu,
  • Zmienna szybk. klatek,
  • Tryb obrazu,
  • Skanowanie synchr.,
  • Wyświetl. kodu czasowego,
  • Ustawienie kierunku mikrofonu,
  • Test pasów koloru,
• menu własne/menu konfiguracyjne:
  • Tryb cichy,
  • Wyróżnij punkt ostrości,
  • Histogram [Fn10],
  • Linie pomocnicze,
  • Wzór zebry,
  • Live view monochromatyczny,
  • Obsz. nagrywania,
  • Wyświetl priorytet wideo,
  • Dźwignia zoom,
  • Pierścień zoom,
  • Ekran dotykowy,
  • Głośność słuchawek,
• menu odtwarzania:
  • Wi-Fi [Fn4],
  • Przeł. wizjer wyśw. [Fn7],
  • Ulubione,
  • Ustawienia druku,
  • Zabezpiecz,
  • Usuń pojedynczo,
  • Wyłączone,
  • Przywróć domyślne.

Menu

FZ2000 posiada menu składające się z 5 zakładek, oznaczonych jako:

• menu fotografowania,
• menu filmowania,
• menu ustawień własnych,
• menu ustawień,
• menu odtwarzania.

Poniżej przedstawiamy filmy przestawiające kolejne zakładki menu głównego.

Menu fotografowania:

Menu filmowania:

Menu ustawień własnych:

Menu ustawień:

Menu odtwarzania:

Poza tym, aparat oferuje szybkie menu, które daje dostęp do większości istotnych ustawień z pozycji fizycznego przycisku na tylnym panelu. Przekręcając pokrętło tylne, wybieramy element na ekranie. Wciśnięcie pokrętła uaktywni możliwość zmiany parametru danego elementu. Ponownie kręcąc tylną rolką, wybieramy żądane ustawienie.

W menu ustawień własnych wybrać możemy elementy wyświetlające się na konkretnych pozycjach menu szybkiego. Q.Menu dostępne jest jako osobny widok ekranu lub w postaci pozycji wyświetlanych u góry i u dołu ekranu włączonym podglądem live view.

W trybie podglądu na żywo możliwe jest przełączanie informacji wyświetlanych na ekranie – służy do tego przycisk DISP.. Dostępne opcje to:

• pełne informacje,
• brak informacji,
• informacje + elektroniczna poziomica,
• tylko elektroniczna poziomica,
• panel fotografowania,
• ekran wyłączony.

W trybie odtwarzania z kolei, dostępne są 3 widoki:

• podstawowe informacje,
• skrócone dane EXIF + miniatura zdjęcia,
• ekran z histogramami RGBY.

Tylne pokrętło uruchamia tryb miniaturek, który może składać się z 12, 30 miniaturek lub kalendarza.

Zdjęcia seryjne

Test możliwości aparatu w tym zakresie wykonaliśmy z kartą SanDisk SDHC UHS-II Extreme PRO 16 GB 1867x, przy czułości wynoszącej 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w formacie RAW zajmowały około 22.4 MB, a pliki JPEG w najwyższej jakości i formacie 3:2 około 6.8 MB.

W przypadku zdjęć JPEG, aparat utrzymywał maksymalną prędkość przez prawie 9 sekund, a prędkość wynosiła 11.5 kl/s. Można to uznać za bardzo dobry wynik. Następnie aparat zwolnił, oferując wciąż niezłe 6 kl/s. W trybie RAW maksymalną prędkością możemy cieszyć się nieco ponad 3 sekundy – a wynosi ona 11 kl/s. Potem prędkość wyraźnie spada. Z podobną charakterystyką mamy do czynienia przy zdjęciach RAW + JPEG. Tam bowiem bufor zapełnia się po 3 sekundach, a następnie migawka wyzwalana jest bardzo nieregularnie. Przez owe 3 sekundy prędkość trybu seryjnego wynosi 11 kl/s.

Filmy poklatkowe

Panasonika FZ2000, podobnie jak poprzednika, wyposażono w funkcję interwałometru. Aby wykonać zdjęcia z wykorzystaniem tej funkcji, należy najpierw określić czas pomiędzy kolejnymi wyzwoleniami migawki (od 1 s do 99 min 59 s) oraz liczbę zdjęć (od 1 do 9999). Mamy możliwość rozpoczęcia wykonywania serii zdjęć o zadanej godzinie lub od razu. Po wykonaniu określonej liczby zdjęć aparat zadaje pytanie, czy z zarejestrowanego materiału od razu stworzyć film poklatkowy. Do wyboru są następujące formaty plików MP4: 4K 3840×2160 30p, 4K 3840×2160 25p, 4K 3840×2160 24p, Full HD 1920×1080 60p, Full HD 1920×1080 50p, Full HD 1920×1080 30p, Full HD 1920×1080 25p, Full HD 1920×1080 24p.

Osobno ustawiamy liczbę klatek na sekundę i możemy wybierać między: 50 fps (tylko dla Full HD 50p), 25 fps, 12.5 fps, 8.3 fps, 6.25 fps, 5 fps, 2.5 fps, 1 fps dla 50p i 25p oraz 60 fps (tylko dla Full HD 60p), 30 fps, 15 fps, 10 fps, 5.7 fps, 6 fps, 3 fps, 1 fps dla 60p i 30p oraz 24 fps, 12 fps, 8 fps, 6 fps, 4.8 fps, 2.4 fps, 1 fps dla 24p. Sekwencja klatek może być normalna lub odwrócona. Druga wersja funkcji umożliwiającej wykonanie serii zdjęć z zadanym przedziałem czasu to „Animacja poklatkowa”. Różnica pomiędzy nią a wspomnianą wyżej polega na możliwości ustalenia sposobu wyzwalania migawki (automatycznego lub ręcznego) oraz braku opcji wyboru liczby wykonanych zdjęć. Wykonywaną serię przerywamy ręcznie i możemy utworzyć plik wideo od razu lub później, z poziomu menu przeglądania (pozycja „Wideo poklatkowe”). Co więcej, mamy możliwość wykonania kilku serii zdjęć i utworzenia z nich jednego filmu. Opcje dotyczące jakości oraz liczby klatek na sekundę są takie same jak dla funkcji „Zdjęcia poklatkowe”. Warto również dodać, że podczas rejestracji zdjęć wyświetlany jest powidok poprzedniego ujęcia, który może być przydatny, gdy nie mamy pod ręką statywu. Ponadto, podczas odtwarzania mamy możliwość przeglądania pojedynczych zdjęć z danej serii lub wyświetlenia szybkiego pokazu imitującego film poklatkowy.

Przykład filmu poklatkowego wykonanego testowanym Lumiskem można obejrzeć poniżej.

Zdjęcia seryjne 4K

Testowany Lumiks został wyposażony w znaną między innymi z GH5 funkcję zdjęć 4K, która pozwala na rejestrowanie obrazu z prędkością 30 kl/s. Wielkość takich obrazów wynosi 8 megapikseli, a są one zapisywane w formacie 4:3 (3328×2496) lub 3:2 (3504×2336). Warto dodać, iż funkcja ta tak naprawdę polega na nagrywaniu filmu, z którego oprogramowanie wyciąga pojedyncze klatki i zapisuje je jako zdjęcia.

Fotograf ma możliwość wykorzystania trzech sposobów wyzwalania opisywanego trybu:

• Nagrywanie zaczyna się w momencie wciśnięcia migawki i trwa do momentu jej zwolnienia,
• Nagrywanie zaczyna się w momencie wciśnięcia migawki i trwa do momentu jej ponownego wciśnięcia,
• Nagrywanie rozpoczyna się sekundę przed wciśnięciem migawki i trwa łącznie przez około 2 sekundy.

Pliki nagrywania 4K zapisywane są jako grupa zdjęć w formacie JPEG. Szerzej tryb nagrywania zdjęć opisaliśmy tutaj.

Focus Stacking i Post Focus

Wraz ze zdjęciami seryjnymi 4K wprowadzone zostały dodatkowe funkcje: Focus Stacking i Post Focus. Post Focus pozwala na wybranie punktu ostrości już po wykonaniu fotografii. Działa to w taki sposób, że po wciśnięciu przycisku migawki aparat wykonuje serię zdjęć, „łapiąc” ostrość w każdym z obszarów autofocusa. Fotografie zapisywane są w rozdzielczości 8 Mpix. Po wykonaniu serii użytkownik ma możliwość przejrzenia wszystkich zdjęć poprzez nawigację lub wybranie na ekranie dotykowym obszaru zdjęcia, który ma być ostry – aparat automatycznie wybiera konkretne zdjęcie z serii. Dzięki wsparciu funkcji Focus Peaking możliwa jest dokładna ocena punktu ostrości na pojedynczej klatce. Oczywiście, możliwy jest zapis na kartę dowolnej ilości zdjęć wykonanych w serii. Dokładniej funkcję Post Focus opisaliśmy w tym miejscu.

Focus Stacking polega na zwiększeniu głębi ostrości zdjęcia i jest realizowany przez aparat już na poziomie oprogramowania. Wykonywana jest seria zdjęć, z których każda klatka różni się położeniem płaszczyzny ostrości. Następnie fotograf ma możliwość wyboru zdjęć tworzących wyjściową fotografię ze zwiększoną głębią ostrości, można też zadać aparatowi złożenie fotografii ze wszystkich zdjęć wykonanych w serii. Podobnie jak Post Focus, Focus Stacking wspierany jest przez Focus Peaking, co skutkuje wzrostem dokładności wyboru zdjęcia o określonej płaszczyźnie ostrości. Więcej informacji o Focus Stacking można znaleźć w naszym artykule.

Bracketing przysłony i ostrości

W Panasoniku FZ2000 dostępne są funkcje bracketingu przysłony i bracketingu ostrości (niezależnej od funkcji Post Focus). Ta pierwsza pozwala na wykonanie zdjęć z różnymi wartościami przysłony, przy czym ilość zdjęć może wynosić 3, 5 lub, w trybie „wszystkie” ALL, ich liczba zależy od ilości dostępnych wartości apertury w obiektywie, aparat wykonuje bowiem zdjęcia dla każdej możliwej przysłony ze skokiem 1 EV.

Funkcja bracketingu ostrości pozwala na wybranie: odległości pomiędzy płaszczyzną ostrości na poszczególnych zdjęciach (krok od 1 do 10), ilości zdjęć do wykonania (od 1 do 999), daje również możliwość opcjonalnej regulacji położenia punktu ostrości pomiędzy kolejnymi ujęciami. Zdjęcia wykonane przy użyciu bracketingu ostrości zapisywane są jako grupa.

Autofokus

System ustawiania ostrości w Panasoniku FZ2000 działa w oparciu o detekcję kontrastu, wspomaganą informacją o charakterystyce rozmycia obiektywu. Dysponujemy następującymi trybami ustawiania ostrości:

• pojedynczym (AFS),
• ciągłym (AFC),
• elastycznym (AFF),
• manualnym (MF).

Możemy wybrać obszar ustawiania ostrości:

• wykrywanie twarzy,
• śledzenie,
• 49-obszarowy,
• własny wielopunktowy,
• 1-obszarowy,
• precyzyjny.

FZ2000 może też ustawiać ostrość cały czas (opcja „AF szybki”), musimy mieć jednak na względzie, że ten tryb powoduje szybsze rozładowanie akumulatora. Dodatkowo wspomnieć musimy o możliwości automatycznego dostosowywania ostrości w momencie aktywacji czujnika oka. Połączenie tej opcji z trybem AF szybki zapewni lepsze wykorzystanie akumulatora, by nie tracić energii w wypadku, gdy nie patrzymy przez wizjer i nie robimy zdjęć.

Ważną informacją jest wyposażenie aparatu w system DFD (ang. Depth From Defocus), czyli wykorzystanie charakterystyki obiektywu (a dokładniej wpływu na sposób tworzenia rozmyć odległości przedmiotowej, ogniskowej i przysłony), by aparat potrafił określić, w jakiej odległości od niego znajduje się fotografowany motyw. Innymi słowy autofokus kontrastowy zyskuje znamiona fazowego – potrafi nie tylko określić kierunek, ale też przesunięcie soczewek, by poprawnie nastawić ostrość.

Podczas ustawiania ostrości na ekranie wyświetla się zakres ostrości, który jest modyfikowany przy każdej zmianie pozycji zoomu.

Wartym wspomnienia jest tryb AF+MF, który umożliwia wprowadzanie korekty po potwierdzeniu ostrości przez automatykę aparatu.

Tryb własny wielopunktowy umożliwia zdefiniowanie aktywnej grupy punktów AF w ramach dostępnych 49. Może to być predefiniowana pozioma lub pionowa kreska czy też dowolnie skomponowany wzór, który zapamiętamy w ramach jednego z 3 banków nastaw. Musimy przyznać, że możliwości konfiguracyjne aparatu są bardzo duże. W trybie precyzyjnym aparat umożliwia powiększenie fragmentu obrazu, by dokładniej ustalić pozycję punktu AF.

W trybie MF do ręcznego ustawiania ostrości służy autonomiczny, w przeciwieństwie do połączonego z zoomem w FZ1000, pierścień na obiektywie. Obraz zostanie powiększony w otoczeniu wybranego obszaru nastawy ostrości – pozycję tego obszaru możemy regulować klawiszami kierunkowymi. Aparat może wspomagać nas automatycznie, powiększając obraz przy obróceniu pierścienia ostrości oraz udostępniając funkcję focus peaking powodującą oznaczanie w trybie rzeczywistym zarysów obiektów, które znajdują się w płaszczyźnie ostrości. Do wyboru mamy 2 poziomy intensywności kolorowania (wysoki, niski) oraz 3 kolory (dla trybu HIGH: jasnoniebieski, żółty, zielony; dla trybu LOW: niebieski, pomarańczowy, biały).

Automatyczne ustawianie ostrości w typowych warunkach odbywa się bardzo sprawnie i dokładnie. Nieco gorzej jest, gdy brakuje światła – w takich sytuacjach dobrze sprawdza się dioda doświetlająca. Nieco gorzej wygląda sytuacja z autofokusem ciągłym i trybem śledzenia. Aparat w typowych sytuacjach łatwo gubi śledzony przedmiot i zazwyczaj już go nie odnajduje. Można zauważyć to zarówno podczas filmowania, jak i podczas robienia zdjęć. Ocenić tryb śledzenia można samodzielnie, posiłkując się poniższym filmem.

Pomiar ekspozycji

Aparat FZ2000 ustawia ekspozycję, korzystając z następujących trybów pracy światłomierza:

• inteligentny matrycowy,
• centralno-ważony,
• punktowy (punkt AF).

Dostępna korekcja jego wskazań umożliwia ustawienie wartości z zakresu ±5 EV z krokiem 1/3 EV (w trakcie filmowania ±3 EV). W menu możemy ustawić, czy zaprogramowana korekta ma się kasować przy zmianie trybu pracy lub wyłączeniu zasilania. Musimy być tego świadomi, by przez nieuwagę nie wykonać zdjęcia o błędnej ekspozycji.

Ciekawym rozwiązaniem jest tryb Intelligent ISO – po jego wybraniu aparat wykrywa ruch obiektu i automatycznie zwiększa czułość, jednocześnie korygując szybkość migawki. FZ2000 posiada także przycisk AEL, którego wciśnięcie pozwala zablokować światłomierz.

Aparat, podobnie jak inne Lumiksy, posiada niewielką tendencję do prześwietlania zdjęć, z tego powodu wiele zdjęć nim wykonanym zostało zrobionych przy ustawionej kompensacji ekspozycji na poziomie 1/3–2/3 EV.

Lampa błyskowa

Wbudowana lampa błyskowa ma zasięg od 0.3 do 13.5 m (czułość ISO Auto) dla szerokiego krańca obiektywu oraz 1–9.5 m (również Auto ISO) dla pozycji „tele”. Kompensację mocy błysku możemy regulować w zakresie od −3 do 3 EV, z krokiem 1/3 EV. Wbudowaną lampę wysuwamy, korzystając z dedykowanej dźwigni znajdującej się w pobliżu wizjera. W menu konfiguracji aparatu odnajdziemy opcje związane z trybem pracy lampy błyskowej:

• lampa włączona,
• synchronizacja z długimi czasami,
• lampa wyłączona.

W menu aparatu odnajdziemy też opcje redukcji efektu czerwonych oczu, synchronizacji z tylną kurtyną oraz przełączenie w tryb M, w którym sami dobieramy energię błysku.

Wbudowana lampa może też sterować zewnętrznymi w trybie bezprzewodowym. Lampy te można podzielić na 3 grupy, a każdej z nich przypisać niezależnie tryb (TTL, Auto, M) oraz kompensację ekspozycji.

Typowy test siły błysku lampy, jaki przeprowadzamy, polega na zrobieniu zdjęcia z odcięciem oświetlenia zastanego: czas ekspozycji to 1/125 s, czułość ISO 125, a przysłona f/8.0. Ogniskową obiektywu ustawiamy na ekwiwalent 50 mm.

Panasonic FZ2000	Canon G7X II

Możemy zauważyć, że FZ2000 bardzo dobrze doświetlił fotografowany motyw, znacznie lepiej, niż kompakt marki Canon. Nie może nas to jednak dziwić, bowiem zastosowana w nim lampa to ta sama, co w FZ1000.

Kolejne zdjęcie zostało wykonane przy przełączeniu w tryb P (aparat ustawił 1/30 s oraz f/3.6).

Panasonic FZ2000	Canon G7X II

Aparat, by uzyskać poprawną ekspozycję, maksymalnie otworzył przysłonę i wydłużył czas. Jasność fotografowanej sceny jest natomiast podobna, jak w aparacie Canona.

Stabilizacja obrazu

Testując stabilizację obrazu, dla różnych wartości czasu ekspozycji wykonujemy serię minimum 20 zdjęć, przy czym robimy to zarówno z włączoną jak i wyłączoną stabilizacją. Następnie sprawdzamy, ile zdjęć w danej serii jest poruszonych. Otrzymane wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, w formie procentów liczby zdjęć poruszonych do całkowitej liczby zdjęć w serii. Pozycja zero na osi OX tożsama jest z czasem naświetlania na poziomie 1/500 s, a ogniskową ustawiliśmy na wartość 480 mm.

Jak widać, odległość pomiędzy krzywymi utrzymuje się w większości na poziomie 3 EV, momentami dochodząc do 3.5 EV. Skuteczność stabilizacji możemy więc ocenić na wartość 3.25 EV, co należy uznać za dobry wynik. Poprawa względem poprzednika jest widoczna, bowiem system stabilizacji w nim zaimplementowany posiadał wartość 2.5 EV.

Programy tematyczne

FZ2000, tak jak i inne Lumiksy, pochwalić się może obecnością szeregu programów tematycznych, ułatwiających fotografowanie określonych motywów. Ich listę przedstawiamy poniżej.

• Czysty portret,
• Jedwabista cera,
• Miękkie podświetlenie,
• Czysty podświetlony,
• Nastrój zrelaksowania,
• Słodka twarzyczka dziecka,
• Wyrazista sceneria,
• Czyste błękitne niebo,
• Romantyczna zorza zachodu,
• Żywa poświata zachodu,
• Lśniąca woda,
• Pogodna noc,
• Chłodne nocne niebo,
• Ciepły krajobraz nocny,
• Nocny krajobraz artystyczny,
• Roziskrzone oświetlenie,
• Zdj. nocne z ręki,
• Czysty portret nocny,
• Miękki obraz kwiatu,
• Apetyczne danie,
• Smakowity deser,
• Zatrzymaj zwierzę w ruchu,
• Czyste zdjęcie sportowe,
• Monochromatyczny,
• Zdjęcie panoramiczne.

Szerzej zainteresowanych możliwościami, jakie oferują konkretne nastawy odsyłamy do naszego artykułu.

Fotografia HDR

FZ2000 oferuje nie tylko fotografowanie HDR, które polega na wykonaniu trzech klatek różniących się wartością od 1 EV do 3 EV (oraz tryb auto), ale również inteligentną dynamikę tonalną, regulowaną w zakresie High, Low, Standard oraz Extended. Obie te nastawy rozszerzają rozdzielczość tonalną tylko w plikach JPEG. Po lewej strony tabeli przedstawiamy działanie trybu HDR, a po prawej inteligentnej dynamiki.

Wyłączony	Wyłączony
Auto	Low
+1	Standard
+2	High
+3	Extended

Panoramy

Jednym z trybów sceny jest opcja tworzenia panoramy. Możemy wybrać kierunek przesuwu aparatu oraz ustalić, czy wzbogacić panoramę o wybrany filtr efektowy. Wynikowe panoramy mają rozmiar nie większy od 8176×1920 (dla formatu poziomego) oraz 2560×7680 (dla formatu pionowego). Co ważne, panoramy możemy wykonać jedynie najszerszym kątem obiektywu.

Aparat w większości sytuacji – poza tą, w której w kadrze znajdują się poruszające się przedmioty – nie ma problemu ze złożeniem ze zdjęć wynikowej panoramy. Należy jednak pamiętać, że ekspozycja blokowana jest na pierwszej klatce.

Programy kreatywne

Aparat FZ2000 udostępnia zestaw filtrów cyfrowych, z których możemy korzystać wyłącznie wtedy, gdy nie zapisujemy zdjęć w formacie RAW. Większość efektów możemy konfigurować poprzez zmiany odcienia, czy reprodukcji tonów, kontrastu czy ziarnistości.

Poniżej prezentujemy przykłady użycia wszystkich filtrów.

Ekspresyjny	Retro
Dawne dni	Wysoka tonacja
Niska tonacja	Sepia
Monochromatyczne	Dynamiczne czarno-białe
Monochromatyczne rough (ziarniste)	Monochromatyczne silky (gładkie)
Mocny obraz	Wysoka dynamika
Efekt krosowania	Efekt zabawki
Jasny i żywy efekt zabawki	Bleach Bypass
Efekt miniatury	Miękka ostrość
Fantazja	Filtr gwiezdny
Obraz jednobarwny	Słoneczny obraz

Filmowanie

Panasonic FZ2000 oferuje nagrywanie filmów w następującej rozdzielczości:

• format AVCHD Full HD (1920×1080 px)
  • 60p, 28 Mbps
  • 50p, 28 Mbps
  • 60i, 17 Mbps
  • 50i, 17 Mbps
  • 30p, 24 Mbps
  • 25p, 24 Mbps
  • 24p, 24 Mbps
• format MP4
  • 3840×2160 px, 30p, 4K: 100 Mbps
  • 3840×2160 px, 25p, 4K: 100 Mbps
  • 3840×2160 px, 24p, 4K: 100 Mbps
  • 1920×1080 px, 60p 28 Mbps
  • 1920×1080 px, 50p 28 Mbps
  • 1920×1080 px, 30p 20 Mbps
  • 1920×1080 px, 25p 20 Mbps
  • 1920×1080 px, 24p 24 Mbps
  • 1280×760, 30p 10 Mbps
  • 1280×760, 25p 10 Mbps
• format MP4 [LPCM], MOV
  • 4096×2160 px, 24p, 4K: 100 Mbps
  • 3840×2160 px, 25p, 4K: 100 Mbps
  • 3840×2160 px, 24p, 4K: 100 Mbps
  • 1920×1080 px, 60p 200 Mbps, ALL-I
  • 1920×1080 px, 60p 100 Mbps
  • 1920×1080 px, 60p 50 Mbps
  • 1920×1080 px, 50p 200 Mbps, ALL-I
  • 1920×1080 px, 50p 100 Mbps
  • 1920×1080 px, 50p 50 Mbps
  • 1920×1080 px, 30p 200 Mbps, ALL-I
  • 1920×1080 px, 30p 100 Mbps
  • 1920×1080 px, 30p 50 Mbps
  • 1920×1080 px, 25p 200 Mbps, ALL-I
  • 1920×1080 px, 25p 100 Mbps
  • 1920×1080 px, 25p 50 Mbps
  • 1920×1080 px, 24p 200 Mbps, ALL-I
  • 1920×1080 px, 24p 100 Mbps
  • 1920×1080 px, 24p 50 Mbps
  • 1280×760, 30p 10 Mbps
  • 1280×760, 25p 10 Mbps
  Podczas nagrywania w 4K spotkamy się z przycięciem obrazu na poziomie 1.7x.

  Panasonic FZ2000 posiada dedykowany przycisk pozwalający rozpocząć nagrywanie filmów w dowolnym momencie. Oznacza to też modyfikację parametrów podczas nagrywania, np. zmienne wartości przysłony. Czułość zostanie przestawiona na automatyczną, a nagrywanie filmu odbędzie się w trybie:

  • normalnym (w trybach P, M, S i A),
  • portretowym (w trybie SCN „Czysty podświetlony”),
  • słabego oświetlenia (w SCN „pogodna noc”, „nocny krajobraz artystyczny”, „zdjęcie nocne z ręki”, „czysty portret nocny”).
  Wybór wymagających filtrów cyfrowych uniemożliwi rejestrację filmu. Tak też się stanie, gdy ustawimy aparat w tryb zdjęć czy animacji poklatkowej.

  Aparat umożliwia także rejestrację zdjęć podczas filmowania. Możemy w konfiguracji wybrać priorytet dla filmu lub zdjęcia – w pierwszym wypadku zdjęcie będzie miało wielkość 2 Mpix, a rejestracja możliwa jest tylko w formacie JPEG. W drugim natomiast aparat zbuforuje 4 zdjęcia w pełnej rozdzielczości (jedyne ograniczenie to aspekt 16:9), które zapisze po zakończeniu rejestracji filmu.

  W trybie filmowania kreatywnego klip jest rejestrowany zgodnie z wszystkimi funkcjami filmów. W tym trybie możemy nagrywać klipy w rozmiarze 4K.

  Podczas rejestrowania filmów aparat pozwala redukować dźwięk szumu wiatru oraz używać stabilizacji obrazu. Możliwa jest także korekcja przechyleń. Podczas edycji możemy z zarejestrowanego filmu wyodrębnić pojedynczą klatkę, co przy korzystaniu z formatu 4K daje nam bardzo dobrej jakości zdjęcie o wielkości 8 Mpix. Ważną funkcją jest możliwość stosowania zewnętrznego mikrofonu, niestety, aparat nie jest wyposażony w wyjście słuchawkowe do monitorowania poziomu zapisu dźwięku.

  Aparat oferuje funkcję nagrywania krótkich filmów Snap Movie. Ustawić można kolejno czas nagrywania, przesunięcie ostrości (tak, aby podczas filmu stopniowo przesuwała się płaszczyzna ostrości) a także przenikanie.

  Istnieje również możliwość nagrywania filmów z zwolnionym/przyspieszonym tempie, a także ustawienie zmiennej szybkości klatek. Ponadto, aparat oferuje funkcję Dolly Zoom, która pozwala na rejestrację filmów, podczas których zmieniany jest kąt widzenia obiektów w tle, zachowując stały rozmiar pierwszego planu, a także przycinanie 4K na żywo, które przybliża lub oddala obraz poprzez kadrowanie z 4K do Full HD.

  Poziom czerni można regulować w 31 poziomach. FZ2000 oferuje również zebrę, którą ustawić można pomiędzy zakresem 50% a 105%. Oczywiście, w trybie filmowania można również korzystać z funkcji focus peaking.

  Poniżej przedstawiamy przykładowe filmy, nagrane za pomocą FZ2000. Zapraszamy również do zapoznania się z filmem pokazującym możliwości tego aparatu w zakresie nagrywania.

  • film 1 MP4 (LPCM), 4K, 30p, 230 MB, ogniskowa 8.8 mm,
  • film 2 MP4 (LPCM), 4K, 25p, 175 MB, ogniskowa 8.8 mm,
  • film 3 MP4 (LPCM), 4K, 25p, 214 MB, ogniskowa 15 mm,
  • film 4 MP4 (LPCM), 4K, 25p, 236 MB, ogniskowa 85 mm,
  • film 5 MOV, 4K, 25p, 181 MB, ogniskowa 8.8 mm,
  • film 6 MOV, 4K, 25p, 253 MB, ogniskowa 38 mm,
  • film 7 MOV, 4K, 25p, 253 MB, ogniskowa 38 mm,
  • film 8 MP4, Full HD, 200 Mb/s, 50p, 305 MB, ogniskowa 147 mm, test śledzenia,
  • film 9 MP4, Full HD, 100 Mb/s, 50p, 203 MB, ogniskowa 21 mm,
  • film 10 MP4, Full HD, 100 Mb/s, 50p, 166 MB, ogniskowa 40 mm,
  • film 11 MP4, Full HD, 100 Mb/s, 50p, 105 MB, ogniskowa 105 mm,
  • film 12 MP4, Full HD, 100 Mb/s, 25p, 199 MB, ogniskowa 105 mm,
  • film 13 MP4, Full HD, 100 Mb/s, 25p, 120 MB, film zwolniony 5-krotnie, ogniskowa 32 mm,
  • film 14 MOV, Full HD, 200 Mb/s, 50p, 468 MB, ogniskowa 18.3 mm,
  • film 15 MOV, Full HD, 200 Mb/s, 50p, 280 MB, ogniskowa 12.7 mm,
  • film 16 MOV, Full HD, 100 Mb/s, 50p, 172 MB, ogniskowa 12.2 mm,
  • film 17 MOV, Full HD, 100 Mb/s, 25p, 185 MB, ogniskowa 24.6 mm,
  • film 18 MOV, Full HD, 50 Mb/s, 25p, 112 MB, ogniskowa 34.7 mm,
  • film 19 MOV, Full HD, 50 Mb/s, 50p, 131 MB, ogniskowa 11.5 mm,
  • film 20 MOV, Full HD, 50 Mb/s, 50p, 74 MB, ogniskowa 14.9 mm,
  • film 21 AVCHD, Full HD, 28 Mb/s, 50p, 68 MB,
  • film 21 AVCHD, Full HD, 18 Mb/s, 50i, 44 MB,
  • film 21 AVCHD, HD, 33 Mb/s, 24p, 33 MB.

  Łączność Wi-Fi

  Panasonic FZ2000 wyposażony został w moduł Wi-Fi/Bluetooth – zabrakło jednak łączności NFC. Wi-Fi pozwala na bezprzewodową komunikację bezlusterkowca z urządzeniami takimi jak smartfon czy tablet za pomocą aplikacji mobilnej Panasonic Image App, dostępnej na platformę Android oraz iOS. Aplikacja pozwala na geotagowanie zdjęć (przy obecności w urządzeniu mobilnym modułu GPS), przesyłanie obrazów do pamięci urządzenia lub na serwisy społecznościowe oraz, przede wszystkim, zdalną obsługę aparatu. Mamy możliwość wykonywania zdjęć, a także nagrywania filmów. W obu tych przypadkach możliwe jest sterowanie z poziomu aplikacji wszystkimi parametrami ekspozycji, regulowanie jakości i formatu zdjęć i filmów a nawet wybieranie punktu ostrości za pomocą pola wyświetlającego obraz „widziany” przez aparat na ekranie. Istnieje także rozbudowana opcja przeglądania zdjęć i filmów na ekranie urządzenia mobilnego, przy czym mamy możliwość oglądania obrazów zarejestrowanych na konkretnej karcie z dwóch umieszczonych w gnieździe. Ciekawostką jest możliwość wyzwolenia migawki podczas podskoku – wymagane do tego jest jednak urządzenie wyposażone w akcelerometr.
  Jeżeli chodzi o szybkość działania aplikacji i łączność z testowanym aparatem, nie zauważyliśmy żadnych problemów. Aplikacja działa płynnie, jest intuicyjna i nie potrzeba wiele czasu, by rozeznać się we wszystkich możliwościach, jakie oferuje. Operacje takie jak zmiana parametrów ekspozycji czy wybór punktu ostrości zachodzą momentalnie. Podczas obsługi aparatu przez smartfon nie zarejestrowaliśmy żadnych niepożądanych opóźnień ani zawieszeń.
  Funkcjonalność modułu Wi-Fi testowaliśmy korzystając ze smartfona Sony Xperia XA, udostępnionego przez firmę Sony.