Sigma sd Quattro - test aparatu
5. Balans bieli
- Auto,
- Auto z priorytetem na źródło światła,
- Dzień,
- Cień,
- Pochmurno,
- Żarówka,
- Fluoroscencyjne,
- Lampa błyskowa,
- Temperatura barw (w zakresie 2500–10000 K),
- Niestandardowy (według wzorca) – trzy ustawienia.
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla przetestowanych przez nas ustawień balansu bieli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 6.32 | 111.7 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 4.56 | 108.8 |
Pochmurny dzień | Auto | 5.85 | 111.1 |
Pochmurny dzień | Pochmurny dzień | 5.22 | 110.9 |
3000K | Auto | 22 | 136.6 |
3000K | Auto 2 | 22.7 | 140.1 |
3000K | Żarówki | 12.8 | 111 |
3000K | 3000K | 13.9 | 118.7 |
5500K | Auto | 9.64 | 111.6 |
5500K | 5500K | 13.8 | 120 |
Jeśli chodzi o błędy kolorów, przyzwoite rezultaty uzyskaliśmy jedynie w świetle naturalnym. Przy lampach 3000 K i 5500 K odstępstwa od właściwych barw są już całkiem spore. Typowo już, dla światła żarowego i automatyki, błędy dC przyjmują bardzo wysokie wartości. Użycie dodatkowej opcji, której działanie (wg instrukcji) polega na ocenie koloru i atmosfery użytego źródła światła, nie wniosło niczego nowego do naszych pomiarów.
Sigma sd Quattro ma także wyraźną tendencję do nadmiernego nasycania barw. Dotyczy to każdej sytuacji testowej, a z najwyższą wartością parametru S mamy do czynienia w świetle żarowym przy aktywnej automatyce. Dokładne wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.