Pierwszą cechą G9, jaka rzuca się w oczy po wzięciu aparatu w ręce, jest fakt, że jest on po prostu duży, o wymiarach porównywalnych do Lumix GH5 (138.5×98.1×87.4 mm kontra 136.9×97.3×91.6 mm). Jego waga to aż 685 g (z akumulatorem i kartą pamięci), a więc dorównuje on pod tym względem niektórym lustrzankom.

Budowa aparatu robi świetne wrażenie, wszystkie elementy są bardzo dobrze spasowane. Przednia i tylna rama korpusu G9 wykonana została ze stopu magnezowego. Obudowa jest również w całości uszczelniana, co ma dać możliwość wykonywania zdjęć do temperatury −10°C. Aparat jest także odporny na kurz i zachlapania.

----- R E K L A M A -----

Głęboki i szeroki uchwyt wyściełany został chropowatą gumą, podobnie prawa część tylnego panelu.

Zasilanie i gniazda

Panasonic Lumix G9 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym DMW-BLF19 o napięciu 7.2 V i pojemności 1860 mAh. Wnikliwi zauważą, że jest to ten sam model, co w GH5 oraz GH4. Stosowanie tego samego akumulatora w wielu konstrukcjach jest dobrym krokiem, bowiem fotografowie robiący zdjęcia poprzednimi konstrukcjami nie muszą przejmować się wymianą kolejnych akcesoriów przy „przesiadce” na nowszy model. Ogniwo to, zgodnie ze specyfikacją, starczyć ma na wykonanie około 400 zdjęć, używając wyświetlacza tylnego oraz 380 zdjęć przy użyciu wizjera. W trybie oszczędzania energii wartość ta ma wzrosnąć do 920 fotografii. W toku testu, używając zarówno wizjera elektronicznego jak i ekranu LCD, udało nam się wykonać niespełna 500 zdjęć.

Lumix G9 współpracuje z kartami SD/SDHC/SDXC, również zgodnymi z UHS-I i UHS-II. Posiada on dwa sloty na karty pamięci. W menu ustawień wybrać możemy współpracę obu gniazd. Mamy więc do wyboru:

• przekazanie nagrywania – po zapełnieniu jednego nośnika aparat automatycznie przełącza się na drugi,
• nagrywanie kopii zapasowej – aparat nagrywa/zapisuje zdjęcia na obu nośnikach jednocześnie,
• nagrywanie z przypisaniem – można ustawić rejestrowanie zdjęć/nagrywanie na każdej z kart.

Możemy również ustawić docelowe gniazdo. Oba gniazda wspierają szybki standard UHS-II.

Slot na karty znajduje się na prawej ściance.

Na lewej ścianie korpusu znalazły się (w kolejności od góry):

• wejście mikrofonu,
• wejście słuchawkowe minijack o średnicy 3,5 mm,
• wyjście HDMI,
• USB typu C.

Ponadto na prawej ścianie korpusu, oprócz podwójnego slotu na karty SD, znalazło się wejście na wężyk spustowy o średnicy 2,5 mm. Na przedniej ścianie natomiast znajduje się gniazdo synchronizacji lampy błyskowej.

Przyciski

Sprawdźmy teraz, jak prezentuje się rozkład elementów sterujących. Powiedzmy od razu, że pewne zmiany, w stosunku do GH5, zaszły i oceniamy je pozytywnie.

Zerknijmy na tylną ściankę. Zaczynając od lewej – znajduje się tutaj przycisk podglądu zdjęć i przycisk funkcyjny, domyślnie służący do włączenia wizjera elektronicznego. Po prawej stronie wizjera znalazło się miejsce na dżojstik, umożliwiający zmianę punktów autofokusu oraz dźwignia wyboru trybu pracy AF, ze zintegrowanym przyciskiem AF/AE Lock. Pod nimi jest przycisk funkcyjny, oraz wielokierunkowy wybierak z trzecim pokrętłem sterującym. Jeszcze niżej znajdują się przyciski Fn2 (domyślnie służący do wywołania Q.Menu) oraz przycisk DISP., w trybie fotografowania służący do przełączania widoków ekranu, natomiast podczas odtwarzania jego funkcją jest kosz/cofanie.

Na górnej ściance zauważymy najwięcej przycisków. Z jej lewej strony znajduje się pokrętło wyboru trybów pracy aparatu. Do wyboru mamy:

• tryb A – preselekcji przysłony,
• tryb P – preselekcji czasu,
• tryb iA – inteligentna automatyka,
• tryb kreatywny – dostęp do filtrów twórczych,
• C1, C2, C3 – tryby własne,
• manualny tryb filmowy,
• tryb filmowy,
• tryb M – tryb w pełni manualny,
• tryb S – preselekcji czasu otwarcia migawki.

Możliwe jest zablokowanie pokrętła na interesującej nas pozycji. Dodatkowo, z pokrętłem zostało zintegrowane drugie – umożliwiające zmianę trybu fotografowania. Ma ono klasyczny rozkład, ale oprócz tego znalazło się miejsce dla funkcji 6K/4K Photo, Post Focus oraz dwa ustawienia trybu seryjnego. Możliwe jest np. przypisanie szybkiej serii 60 kl/s do jednego, oraz serii 20 kl/s do drugiego. Idąc dalej natrafimy na ekran LCD. Obok ekranu znajduje się pokrętło sterujące i przycisk uruchamiający nagrywanie. Nad nimi znajdują się trzy przyciski – umożliwiające odpowiednio zmianę balansu bieli, czułości ISO i korektę ekspozycji. Przycisk służący do zmiany czułości ma dodatkowo dwa wypukłe punkty, pozwalające wyczuć go, gdy patrzymy w wizjer. Nad nimi znajduje się drugie pokrętło sterujące oraz spust migawki, zintegrowany z dźwignią włączania aparatu i podświetlenia ekranu LCD.

Na przedniej ścianie, oprócz dwóch przycisków funkcyjnych, dźwigni zmiany funkcjonalności aparatu i przycisku zwalniającego bagnet znalazło się jeszcze gniazdo synchronizacji lampy błyskowej. Dźwignia funkcji aparatu pojawiła się w aparacie z serii Lumix po raz pierwszy, i można pod nią przypisać jedną z następujących funkcjonalności:

• Tryb AAF,
• Jakość,
• Styl zdjęcia,
• Redukcja szumów,
• Stabilizator,
• Zdjęcia 6K/4K (Pre-Burst),
• Samowyzwalacz,
• Tryb cichy,
• Typ migawki,
• Braketing,
• Ekran dotykowy,
• Ekran dotykowy AF,
• Autopodgląd (zdjęcie),
• Wyróżnienie punktu ostrości (focus peaking),
• Tryb nocny,
• Blokowanie pokrętła przedniego/tylnego,
• Wyłączone,
• Przywróć domyślne.

Menu

Menu fotografowania:

Menu filmowania:

Personalizacja

Menu ustawień fotografowania:

Menu ustawień

Menu odtwarzania

Moje Menu

Wyświetlacz

W G9 zastosowano 3-calowy ekran TFT LCD o proporcjach boków 4:3. Jest on zamocowany na przegubie, dzięki czemu jest możliwie odchylanie go i obracanie o o koło 250 stopni. Jego rozdzielczość jest równa około 1040 tys. punktów.

W menu znajdziemy możliwość regulacji jasności, kontrastu nasycenia a także dokładnego kalibrowania kolorystyki czerń-zieleń, niebieski-żółty.

Do jakości obrazu wyświetlanego przez ekran nie mamy żadnych zastrzeżeń. Obraz jest jasny, kontrastowy i zapewnia dobrą widoczność nawet w silnym świetle – pod warunkiem oczywiście, że maksymalnie podniesiemy jasność.

Ekran w G9 wyposażono w funkcję dotykowej obsługi. Dzięki temu sporą część ustawień możemy dokonywać praktycznie bez użycia przycisków. W menu głównym oraz Q.MENU możemy zmieniać parametry oraz nawigować po nich. W trybie przeglądania zdjęć możemy nie tylko przewijać je palcem, ale również powiększać i pomniejszać. W trybie robienia zdjęć za pomocą dotykowego ekranu możemy wybrać obszar ostrości lub wyzwolić migawkę za pomocą dotknięcia. Możliwe jest również zoomowanie za pomocą dotyku (z obiektywami typu Power Zoom). Warto także dodać, że poza standardowymi przyciskami Fn opisanymi wcześniej, w ramach dotykowego interfejsu mamy dostęp do kolejnych pięciu. Oczywiście można je konfigurować tak samo, jak ma to miejsce przy zwykłych przyciskach. Do działania dotykowego ekranu nie mamy zastrzeżeń.

Korzystając z przycisku DISP. możemy w trybie fotografowania przełączać tryby wyświetlanych informacji, co opisuje poniższa lista i pokazuje film:

• aktualny kadr + dodatkowe informacje (parametry ekspozycji oraz wybrane ustawienia),
• aktualny kadr bez dodatkowych informacji (parametry ekspozycji widoczne po wciśnięciu spustu migawki do połowy),
• dwa kolejne ekrany są analogiczne do poprzednich, jednak dodatkowo wyświetlana jest elektroniczna poziomica,
• tablica kontrolna z ustawieniami aparatu,
• wyświetlacz wyłączony.

Istnieje oczywiście możliwość personalizacji szybkiego menu. Odbywa się to w menu ustawień własnych, a przypisać możemy maksymalnie 15 ustawień.

Również w trybie przeglądania mamy do wyboru kilka wariantów przeglądania zdjęć, a są to:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF,
• miniaturka zdjęcia + informacje o parametrach ekspozycji + histogramy RGBY, zdjęcie ze wskaźnikami przepaleń (o ile w menu konfiguracji włączona jest odpowiednia opcja),
• przeglądanie w postaci miniaturek (12 lub 30 szt.),
• przeglądanie z poziomu kalendarza.

Tryb wideo

Funkcjonalność trybu filmowego na pierwszy rzut oka jest podobna do GH5. Przy uważniejszym przyjrzeniu się możliwościom okaże się jednak, że kilka różnic występuje. Warto sprawdzić, jakie możliwości daje ten tryb:

• AVCHD
  • Full HD 1920×1080 pix, 50p / 8 bit / 28 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 50i / 8 bit / 17 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 25p / 8 bit / 24 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 24p / 8 bit / 24 Mbps,
• MP4
  • 4K 3840×2160pix, 30p / 8 bit / 100 Mbps / LPCM,
  • 4K 3840×2160pix, 25p / 8bit / 100 Mbps / LPCM,
  • 4K 3840×2160pix, 24p / 8 bit / 100 Mbps / LPCM,
  • Full HD 1920×1080 pix, 60p / 8 bit / 28 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 50p / 8 bit / 28 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 30.00p / 8 bit / 20 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 25p / 8 bit / 20 Mbps / AAC,
• MP4(LPCM)
  • 4K 3840×2160pix, 60p / 8 bit / 150 Mbps / LPCM,
  • 4K 3840×2160pix, 50p / 8 bit / 150 Mbps / LPCM.

Przede wszystkim, pozbawieni zostaliśmy formatu MOV, możliwości wykupienia profilu V LOG czy waveformu i wektoroskopu. Ten brak jednak nie dziwi, gdyż G9 dedykowany jest fotografii.

Do dyspozycji Panasonic dał za to tryb dużej prędkości rejestracji, w którym możemy wybierać pomiędzy FHD 180 fps, FHD 150 fps, 4K 60 fps, 4K 50 fps, 4K 48 fps. Jest on dostępny tylko po wybraniu pozycji filmowania na kole trybów.

Dostępne w trybie filmowania są również tryby PASM, charakteryzujące się analogiczną funkcjonalnością jak w wypadku trybu fotografowania. Również tryb pomiaru światła możemy wybrać analogicznie jak w przypadku trybu fotograficznego. Z poziomu menu możemy włączyć takie funkcje jak inteligentna dynamika, inteligentna rozdzielczość, kompensacja zacienienia, kompensacja dyfrakcji, stablizacja matrycy (5-osiowa lub pion), e-stabilizacja. Wbudowany mikrofon umożliwia również wyciszanie szumu obiektywu (dla obiektywów typu Power Zoom), eliminację szumu wiatru czy ograniczenie pozycji mikrofonu.

W menu dostępne są także opcje pozwalające na regulację poziomu luminancji w dwóch opcjach: 0–255 oraz 16–255. Dostępna jest również funkcja redukcji migotania.

Podczas odtwarzania filmów na dotykowym ekranie dostępne są następujące przyciski: play, pauza i przewijanie przód/tył. Po zatrzymaniu odtwarzania przy użyciu pauzy, mamy możliwość zapisania zdjęcia z wybranej sceny.

W Panasoniku G9 pojawiły się dwa profile kolorów: Cinelike V oraz Cinelike D. Tryb kinowy D nadaje priorytet zakresowi dynamicznego, z kolei V nadaje priorytet kontrastowi. Efekty użycia tych filtrów można zobaczyć pośród filmów przykładowych.

Filmy przykładowe

Zobaczmy teraz filmy przykładowe. Do ich nagrania użyliśmy obiektywu Sigma 30 mm f/1.4, a stabilizacja optyczna matrycy była włączona.

• film 1 – 4K 60p, 320 MB,
• film 2 – 4K 50p, 320 MB,
• film 3 – 4K 30p, 320 MB,
• film 4 – 4K 25p, 320 MB,
• film 5 – 4K 24p, 320 MB,
• film 6 – Full HD 60p, 320 MB,
• film 7 – Full HD 50p, 320 MB,
• film 8 – Full HD 30p, 320 MB,
• film 9 – Full HD 25p, 320 MB,
• film 9 – Full HD 180p, 33 MB,

Test stabilizacji:

• test stabilizacji – stabilizacja wyłączona – Full HD 25p, 320 MB,
• test stabilizacji – stabilizacja włączona – Full HD 25p, 320 MB,

Profile kolorów:

• profil standardowy – Full HD 25p, 320 MB,
• profil Cinelike D – Full HD 25p, 320 MB,
• profil Cinelike V – Full HD 25p, 320 MB,

AVCHD

• Film 1 – Full HD 50p, 320 MB,
• Film 2 – Full HD 50i, 320 MB,
• Film 3 – Full HD 30p, 320 MB,
• Film 4 – Full HD 25p, 320 MB.

Wizjer elektroniczny

W G9 wykorzystano ekran OLED-owy o rozdzielczości 3 680 000 punktów i czasie reakcji krótszym niż 0.005 sekundy. Jego powiększenie można dostosować w menu, a do wyboru jest 0.7x, 0.77x oraz 0.83x (w ekwiwalencie dla małego obrazka). Umożliwia wyświetlanie obrazu z odświeżaniem 120 kl/s lub 60 kl/s (do wyboru w menu).

Do wizjera nie mamy absolutnie żadnych zastrzeżeń – możemy wręcz podkreślić, że sprawuje się znakomicie, porównywalnie do konstrukcji znanej nam z Sony A9. Obraz wyświetlany jest płynnie nawet w ciężkich warunkach oświetleniowych, a duże powiększenie zapewnia możliwość wygodnego kadrowania. Czujnik oka działa płynnie i szybko przełącza widok pomiędzy ekranem a wizjerem.